จิ้งจกเปลี่ยนสี
วันนี้เป็นวันที่ยาวนานเหลือเกิน ต้องสลับโหมดหลายรอบทีเดียว
ช่วงบ่ายต้องไปสัมภาษณ์ศิลปินกลุ่มหนึ่ง ที่มีโอกาสเข้าร่วมในโครงการ art camp เมื่อเดือนที่แล้ว ก็นั่งคุยกับพวกเขา แล้วก็กับอาจารย์ที่ดูแลโครงการนี้ด้วย มันเป็นโครงการความร่วมมือระหว่างเอเชีย-ยุโรป ที่มุ่งจะสร้างให้ศิลปินรุ่นใหม่ตระหนักในคุณค่าของศิลปะ และบทบาทของศิลปินที่มีต่อสังคม ในการที่จะสร้างสังคมใหม่ ทุกคนบอกว่าพวกเขาได้เรียนรู้อะไรมากมายจากโครงนี้ เรียนรู้ความกล้าที่จะพูด และพร้อมที่จะฟัง ละวางความยึดมั่น ทำลายกำแพงแห่งคำนิยามและข้อจำกัดที่เขามีต่อคำว่า ศิลปะ ฉันสัมภาษณ์ศิลปินกลุ่มนี้แล้ว รู้สึกดีเหลือเกิน
ช่วงเย็นๆ ฉันวิ่งไปงานสัมภาษณ์อีกที่หนึ่ง คราวนี้ฉันมีหน้าที่ฟัง และคอยสังเกตวิธีการถามของนักสัมภาษณ์ตัวจริง คนที่เราไปสัมภาษณ์ในเย็นนี้นั้น ก็เป็น ศิลปิน คนหนึ่งเหมือนกัน เขามีหน้าที่ทำงานตามโจทย์ คอมเมอร์เชียล ที่ได้รับมา เขามีหน้าที่ทำให้ ลูกค้า ของเขาดูดี เขาทำหน้าที่ของเขาได้ดีที่สุด ดีที่สุดจริงๆ
คงจะรู้สึกเฉยๆนะ ถ้าเกิดว่าไม่ได้ไปสัมภาษณ์ศิลปินกลุ่มแรกก่อน ทำไมโลกมันช่างต่างกันได้อย่างนี้นะ สำหรับฉันแล้ว ทั้งคู่ต่างมีความเป็นศิลปินเท่าๆกัน แต่มันผิดจรรยาบรรณของนักสัมภาษณ์รึเปล่า ที่ฉันรู้สึกว่าคนหลังซึ่งดูจะเป็นคนที่ผ่านโลกมามากกว่านั้น เขากลับใส่ใจสิ่งที่สังคมจะได้รับน้อยกว่าคนกลุ่มแรกมากมาย มันเป็นบทพิสูจน์สมมติฐานของฉันเป็นอีกครั้ง ที่ว่า เมื่อเด็กเติบโตขึ้น ความห่วงใยโลก และความฝันถึงชีวิตที่ดี มันจะหายไป ไม่มีใครผิดหรอก มีแต่คนที่คิดต่างๆกัน จึงให้ความสำคัญกับสิ่งต่างๆไม่เท่ากัน ก็เท่านั้นเอง
แต่กับตัวเราเองเล่า ในฐานะคนสัมภาษณ์ ก็มีหน้าที่ต้องดึงส่วนที่ดีที่สุดของเขาออกมา ฉันจะทำไปได้อย่างไร ถ้าฉันไม่ชอบใจ ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาทำ วันนี้ฉันรู้สึกเหมือนเป็นจิ้งจกเปลี่ยนสี กลับกลอกหลอกลวงตัวเอง บางทีมันอาจจะเป็นสิ่งที่ต้องทำถ้าฉันคิดจะทำงานอย่างนี้ ตอนนี้แน่ใจเหลือเกินแล้วว่า ฉันไม่เหมาะจะทำงานนิตยสารเลย หลังจากอีกสองเดือนข้างหน้า ชีวิตอาจจะมีทางเลือกอื่นผ่านเข้ามา รวมถึงการหันกลับไปมองทางเลือกเก่าๆที่เคยอยากไป แต่ยังไม่ได้ไปสักที
วันนี้เหนื่อยมาก เหมือนกับ notebook จะหนักขึ้นยังไงไม่รู้ อยากมีจักรยานขี่จังเลย คงเป็นแค่ฝันเท่านั้นแหละ สำหรับเด็กกรุงเทพฯ
Create Date : 10 เมษายน 2551 |
|
10 comments |
Last Update : 10 เมษายน 2551 0:09:48 น. |
Counter : 1677 Pageviews. |
|
 |
|
บางครั้งเพราะภาระหน้าที่ที่ทำให้เราต้องกลายเป็นจิ้งจกเปลี่ยนสี...แม้บางทีเราจะไม่รู้ตัวก็เถอะ
ยิ่งโตยิ่งต้องแบกรับภาระความรับผิดชอบไว้มากมาย คิดถึงตัวเองมากขึ้น แต่ใส่ใจสิ่งรอบข้างน้อยลง