เรื่องของคนกับคอม เมื่อวานนี้อยู่ในห้องสมุดทำงาน แน่นอนว่าห้องสมุดใช้เสียงไม่ได้ ก็ไม่มีปัญหาอะไร นั่งทำงานอยู่กับคอมเงียบๆ เบื่อๆ ก็เปิดเน็ต ดูนู่นดูนี่ไปตามเรื่องตามราว นั่งคุยกับเพื่อนใน MSN ไปด้วย (จริงๆตั้งใจจะเลิกใช้ MSN ไปแล้วนะเนี่ย เพราะชักจะติด) ที่จะเล่าคือ มันแปลกใจตัวเอง คือมันมีเรื่องขำ ขำมากๆน่ะตอนคุย MSN ก็หัวเราะแบบ 555555555 ไปเรื่อยๆ หัวเราะจนสะใจ แล้วก็เพิ่งมาสังเกตตัวเองตอนหลังว่า เฮ้ย เมื่อกี้เราหัวเราะนี่หว่า แต่ว่าหน้าเรานี่ไม่ยิ้มเลย ร่างกายไม่มีส่วนใดเคลื่อนไหว ทั้งๆที่ขำแทบตาย แค่เอานิ้วจิ้มเลข 555555555555 ค้างเอาไว้เนี่ย ทำไมมันเหมือนได้หัวเราะไปแล้ว เออเว้ย ระบบ reflect ของร่างกายเช่นการหัวเราะ การร้องไห้เนี่ย สำหรับเราเนี่ย มันเชื่อมต่อเข้าไปกับคอมพิวเตอร์ได้แล้วเหรอเนี่ย วันนี้ก็อีก นั่งทำงานในห้องสมุด อยู่ชั้น 5 ของตึก ก็เกือบสูงที่สุดแล้ว อยู่ๆก็รู้สึกตึกมันสั่นๆ เหมือนรถบรรทุกวิ่งผ่าน น่ากลัวมากน่ะ สังเกตอยู่นานแล้วก็กลัวไปด้วย สิ่งที่แวบเข้ามาในหัวตอนแรกเลยคือ เฮ่ย ถ้าตึกถล่มเนี่ย notebook น้อยๆของเราคงไม่รอดแน่ๆเลย กำลังคิดจะอุ้มลูกรักวิ่งลงไปข้างล่างพอดี ตึกก็หยุดสั่นละ คิดว่าคงมีใครขนอะไรอยู่ชั้น 6 ไม่มีอะไรแล้ว แต่ที่คิดต่อมาเนี่ย ทำไมคิดถึง notebook ก่อนชีวิตตัวเองล่ะเนี่ย   Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2551 6 comments Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2551 1:18:17 น. Counter : 1272 Pageviews. Share Tweet

นั่งอ่านที่คุณเขียนยังต้องอมยิ้มไปด้วย เลยพยายามนึกว่าถ้าขำๆแล้วไม่ยิ้มไปด้วยนี่ทำได้ยังไงค่ะ :-)   โดย: SevenDaffodils IP: 65.203.0.242 28 กุมภาพันธ์ 2551 1:42:50 น.

สงสัยโน๊ตบุ้คแพงมั้นนะ   โดย: Irish girl 28 กุมภาพันธ์ 2551 1:56:13 น.

สวัสดีคะ แวะมาเยี่ยม มีความสุขมากๆ นะ   โดย: หน่อยอิง 28 กุมภาพันธ์ 2551 8:10:43 น.

เฮอๆ อ่านไป นั่งอมยิ้มไปพร้อมกับอยากกดเลข 5 เพื่อหัวเราะบ้าง เอาน่าอย่างน้อยมันก็เป็นความสุขเล็กๆของคนเรา   โดย: ผู้กำกับขยับพุง IP: 58.9.149.215 28 กุมภาพันธ์ 2551 9:51:14 น.

เศร้านะครับ บางทีเรากดคอม "5555555" ทั้งๆ ที่มันเหงา มันเศร้า บางที "เรื่องตลก" มันก็ทำให้เศร้า   โดย: กายแก้ว 29 กุมภาพันธ์ 2551 7:53:49 น.

อืมม...น่าสนใจ ส่วนของผม เวลาพิมพ์ : ) ทีไร เผลอยิ้มไปด้วยทุกที : )   โดย: อมดล. (Amygdala ) 29 กุมภาพันธ์ 2551 23:58:37 น.