ช่วงเวลา "จิตตก" อย่างนี้ ไส้กรอกก็กลายเป็น thumb drive ได้ เดือนละครั้งที่จะจิตตก อารมณ์แปรปรวนโดยไม่ขึ้นกับสภาพอากาศ อยู่ๆก็เกิดอยากจะกิน Junk Food ขึ้นมา ก็รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพอย่างไรบ้าง เพราะว่าอ่านมาเยอะ ศึกษามาเยอะ เล่าให้ใครๆฟังได้เป็นฉากๆ แต่พออารมณ์อยากกินตีขึ้นมาแล้วล่ะก็ มันก็ไร้สติไปหมด เปิดประตูเข้าไปใน 7-11 สาขาหน้าบ้าน หยิบทาโร่มาห่อหนึ่งเพราะดูเป็นอะไรที่ทำลายตัวเองน้อยสุดแล้ว กำลังจะจ่ายตังค์ ลูกกะตาหาเรื่อง ส่งผลให้ปากไวกว่าความคิด "เอาฟุตลอง สไปซี่ด้วยค่ะ" หลุดปากออกไปก็เพิ่งจะมาคิดได้ เฮ่ย เราเนี่ยนะจะกินไส้กรอก จริงๆบอกพนักงานว่าไม่เอาแล้วก็ยังทัน แต่คราวนี้ดันปากหนัก คล้ายๆกับว่ามันอยากกินซะอย่างนั้น สุดท้ายเลยได้มาทั้งทาโร่ ทั้งฟุตลอง ...อร่อย... แต่คุณรู้มั้ย เสี้ยวหยุดกินเนื้อสัตว์มาตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัย ยกเว้นจะขอกินปลาบ้าง เป็นครั้งคราว แต่เนื้อสัตว์ใหญ่นี่หยุดเด็ดขาดเลย ด้วยเหตุผลทั้งทางสุขภาพกายและสุขภาพใจ แต่มาวันนี้ จะไปโทษว่าเป็นเพราะเหนื่อย หรือว่าเป็นเพราะฮอร์โมนเรียกร้อง จะพูดอย่างไร ก็แก้ตัวไม่ขึ้น ไม่อยากให้อภัยตัวเองเลย แต่ทั้งๆที่คิดอย่างนี้ ปากก็ไม่หยุดเคี้ยว ...อร่อยดีว่ะ...ฟังดูตะกละใช่ไหม เคี้ยวไป สังเกตความรู้สึกไป มันไม่ใช่แค่สุขในรสชาติ แต่มันสุขไปถึงความทรงจำในวัยเด็ก ตอนเด็กๆ ไส้กรอกเยอรมันยี่ห้อแพงสุดฟ้า EZ's ที่เพิ่งจะเข้ามาเปิด ทุกครั้งที่ไปเดินโรบินสัน จะตื๊อให้แม่ซื้อให้กินประจำ ชีวิตช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีความสุขที่สุดเลย ไส้กรอกมันเหมือนกับเป็น thumb drive ที่บันทึกความสุขเหล่านั้นเอาไว้ อีกครั้งหนึ่งสมัยไปเข้าค่ายวงโยธวาทิตที่จันทบุรี จะมีมอเตอร์ไซค์ขายของทอดเข้ามาในบริเวณค่ายพักแรมของเรา ที่กินประจำคือไส้กรอกสีแดงแป๊ด เอาไปทอดในน้ำมันสีดำปี๋ กรอบๆ ร้อนๆ ร้ายๆ อร่อยจะตาย รสอย่างนี้ มันก็เก็บเอาบรรยากาศในค่ายแสนสุขนั้นเอาไว้ด้วย เออหนอ กับวันที่ร่างกายมันแสนเหนื่อยอย่างวันนี้ ความอ่อนแอในจิตใจที่เก็บอยู่ทั้งหมดมันก็โผล่หัวออกมาให้เห็น ทั้งเรื่องหัวใจ ทั้งเรื่องการงาน ทั้งเรื่องส่วนตัวมากมาย กำลังใจที่เสียไปทั้งหมด ยังไม่รู้ว่าจะเรียกมันคืนมาอย่างไร ในวันที่อ่อนแออย่างนี้ อยากหาที่พึ่งพิงก็หาไม่เจอ สุดท้ายก็เลยไปหาความสุขในไส้กรอก ราวกับเปิดไฟล์ความสุขเก่าๆทีเก็บไว้ใน thumb drive แต่สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ผ่านไปแล้ว ช่วงเวลาเหล่านั้น บางทีก็มีไว้ให้ระลึกถึงเท่านั้น ไส้กรอกหมดไปแล้ว เหลือแต่ความรู้สึกผิด จะเหนื่อย จะอ่อนแอ จะจิตตก ทำไมต้องไปลงที่ชีวิตอื่นด้วย ชีวิตเหล่านั้นทำไมจะต้องมาเป็นที่รองรับอารมณ์เราด้วย กว่าจะคิดได้ ก็กินไปเสียจนหมดแล้ว วันนี้ รู้สึกไม่ดีเลย ได้ไหม..อย่าให้มันเกิดขึ้นอีกเลย   Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2551 8 comments Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2551 1:05:11 น. Counter : 1381 Pageviews. Share Tweet

เทอ หลอกให้ช้านนนนอ่านนนนนนนน ! สามารถเปรียบเทียบนะ มิมิโกะ นั่นแน่ เห็นรูป Display pic hotdog สุดอลังการของเราแล้วทนไม่ได้ล่ะเซ่ วะฮะฮะฮ่า   โดย: น้องรหัสเมาน้ำชา IP: 58.8.7.251 27 กุมภาพันธ์ 2551 0:32:43 น.

feel better soon...   โดย: KS IP: 212.219.118.170 27 กุมภาพันธ์ 2551 1:15:31 น.

อย่าคิดมากเลยค่ะ คุณเสี้ยวเก่งมากเลยนะค่ะ ที่ไม่กินเนื้อสัตว์ได้ เราติดไก่ค่ะ แย่เนอะ เลิกกินไม่ได้..อืม.......เวลาไปกินข้าว ลำบากไหมค่ะ หาร้านยากไหมเอ่ย วันนี้ ไม่มีความสุขเลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะความผิดหวังบางอย่างเข้ามารุมเร้าอยู่ในจิตใจ ตัวเราเองคงนิสัยไม่ดีค่ะ เห็นคนอื่นสมหวังแล้วไม่ดีใจกะเค้า ในใจเฝ้าแต่ถามว่า ทำไม คนนั้นที่จะสมหวังถึงไม่ใช่เราบ้าง ต้องรอคอยอีกนานแค่ไหน ถึงจะมีวันที่รอคอย ความผิดหวังทำให้เราอยากเดินหันหลังกลับไป แล้วบอกตัวเองว่า อย่าพยายามอีกต่อไปเลย อย่ารอกับสิ่งที่ไม่มีตัวตน เคยบอกตัวเองว่า พยายามให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และแล้วทุกครั้งที่ผิดหวังเพราะมันไม่เคยประสบความสำเร็จ สิ่งที่ทำได้มากที่สุด คือ นั่งเสียใจเงียบๆ เพียงลำพัง ปล่อยให้ความเจ็บปวดครอบคลุมและปกปิดรอยน้ำตาแห่งความเสียใจเอาไว้ ไม่ให้คนที่เรารักเห็น เคยหวังอะไรที่รู้สึกว่าไม่ควรหวังไหมค่ะ แบบที่ว่าแม้แต่ปาฏิหาร์ก็ไม่มีทางเกิดขึ้น เพราะสิ่งที่เรารอคอยนั้นไม่มีตัวตนอยู่จริง แต่เราก็ยังแอบหวังแบบโง่ๆ รอแล้วรอเล่า ไม่ไปจากความรู้สึกแบบนี้สักที หวังมาก ก็ผิดหวังมาก อีกเช่นเคย ทำไมหัวใจของเราถึงไม่ชินชากับความรู้สึกเช่นนี้ ยิ่งนานวัน ความรู้สึกแย่ๆแบบนี้ก็ยิ่งกัดกินหัวใจไปเรื่อยๆ เมื่อไหร่ หัวใจของฉันจะชินชาและไม่รับรู้ความรู้สึกใดๆ เลยสักที กว่าจะมีวันนั้น ร่างกายและหัวใจคงไม่มีสิทธิ์อยู่ร่วมกับโลกใบนี้อีกแล้วหละ อยากหัวใจเข้มแข็งและเลิกหวังกับอะไรลมๆแล้งๆเสียที กว่าจะมีวันนั้น ฉันคงไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว “ความหวัง มักจะก่อให้เกิดความผิดหวัง แต่ความตั้งใจ มักจะก่อให้เกิดปาฏิหาร์ แต่ปาฏิหาร์ ก็ไม่มีอยู่จริง” ปล.ขอโทษนะค่ะ ที่บ่นมากไป มีความสุขทุกวันนะค่ะ อากาศ   โดย: yonongi IP: 203.144.211.242 27 กุมภาพันธ์ 2551 9:42:40 น.

อืม...สวัสดีค่ะ ...เคยหวังอะไรที่รู้สึกว่าไม่ควรหวังไหม... เคยสิคะ ทำไมจะไม่เคย เคยอยู่บ่อยๆเสียด้วย ...เห็นคนอื่นสมหวังแล้วไม่ดีใจกะเค้า... อันนี้ก็เป็น เป็นธรรมดาด้วยรึเปล่า เสี้ยวเป็นตัวอิจฉาอยู่บ่อยๆ เอาเข้าจริง เราอิจฉาเขา เพราะเขาทำให้เราไม่ภาคภูมิใจในตัวเอง รึเปล่าคะ...เสี้ยวเป็นอย่างนั้นน่ะ ...หวังมาก ก็ผิดหวังมาก... อาจฟังดูงี่เง่านะ แต่เสี้ยวเลือกหวังหลายๆอย่างพร้อมๆกัน ทำอะไรหลายๆสิ่งพร้อมๆกัน เราเสียใจจากอันนี้ เรายังหวังอีกอันหนึ่งต่อได้ ระหว่างนั้น เราก็หาอย่างอื่นทำ ให้เรามีอะไรหวังต่อไปได้เรื่อยๆ แหะๆๆ   โดย: gluhp 27 กุมภาพันธ์ 2551 9:55:44 น.

อ่านหัวข้อทีแรก นึกว่าหิวจนตาลาย ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอ add ไว้ในblog นะคะ   โดย: jintean 27 กุมภาพันธ์ 2551 13:03:37 น.

วันนี้ไม่ไปไหนหรือค่ะ เรียนจบแล้วใช่ไหมค่ะ คิดรึยังค่ะ ว่าจะไปไหนต่อ มาบอกกันด้วยนะ แอบอยากรู้ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ ที่เข้าใจ ปล. ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ เจ็บบ่อยๆ ค่อยๆชิน อากาศ   โดย: yonongi IP: 203.144.211.242 27 กุมภาพันธ์ 2551 13:14:01 น.

แวะมาอ่านค่ะ ชีวิตบางทีก็มีหลงผิดไปบ้าง ให้อภัยเค้าเถอะนะ จะได้สบายใจ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 27 กุมภาพันธ์ 2551 20:45:52 น.

บางครั้งสิ่งที่เราไม่ได้สัมผัสมานาน ก้ทำให้เราหวนสู่วันคืนเก่าๆได้ แม้ว่าวันนี้จะไม่มีช่วงเวลาเหล่านั้นอีกแล้ว   โดย: ผู้กำกับขยับพุง IP: 58.9.149.215 28 กุมภาพันธ์ 2551 9:47:19 น.