หายหน้าหายตาไปหลายวัน เพราะมีเรื่องวุ่นวายมากมายค่ะ อย่างที่เล่าไว้ในบล็อกที่แล้วนะคะว่า ไอซ์ไปปีนังวันที่ 8-10 ธ.ค. ... พอกลับมาก็พบกับข่าวไม่ดีเลย


ระหว่างทางที่พ่อแม่และน้องชายกำลังออกจากบ้านมารับไอซ์ที่สนามบิน ด้วยความตั้งใจที่ว่า พอรับไอซ์เสร็จ ก็จะไปเยี่ยมคุณย่าด้วยกัน แต่...ระหว่างทางมา ก็มีโทรศัพท์มาถึงคุณพ่อเสียก่อนว่าคุณย่าโคม่า คุณพ่อคุณแม่และน้องชายก็เลยบึ่งไปโรงพยาบาล พอไอซ์แตะพื้นก็รีบตามไปสมทบ


ทำให้รู้ว่า...อันที่จริงคุณย่าหมดลมหายใจไปแล้วประมาณ 10 นาที พวกคุณอาที่ตกใจพาไปส่งโรงพยาบาล ทางแพทย์จึงปั๊มและอัดยาเข้าไปใหม่ จนความดันและอัตราการเต้นของหัวใจเป็นปกติ ...แต่ด้านสมองนั้นได้ขาดอ็อกซิเจนนานเกินไปแล้ว


คุณพ่อและพี่น้องลังเลกันอยู่ว่าควรจะทำอย่างไร คุณย่าสั่งไว้แล้วว่า จะอย่างไรก็ขอกลับไปสิ้นลมที่บ้าน ที่ลังเลกันอยู่นั้น เพราะอยากรอคุณลุงคนโตซึ่งทำงานอยู่อเมริกา จะกลับมาถึงวันศุกร์ตอนกลางคืน แต่...อาการของคุณย่านั้นไม่มีความแน่นอนที่จะประคองได้จนถึงวันนั้น

เมื่อคืนวันที่ 11 ธ.ค. จึงได้มีการตัดสินใจที่จะถอดเครื่องช่วยชีวิตออก และนำไปที่บ้าน คุณย่าสิ้นลมอย่างสงบในคืนนั้นเอง


วันรุ่งขึ้น วันที่ 12 ธ.ค. จึงได้ไปรับศพจากบ้านมาที่วัดเทพศิรินทราวาส ... ซึ่งตอนแรกจองศาลา 15 เอาไว้ แต่ว่าศาลามีขนาดเล็กเกินไป จึงได้ย้ายมาที่ศาลากลางน้ำแทน



ไอซ์ก็จะวุ่นๆ กับงานศพตั้งแต่วันที่ 12 - 18 ธ.ค. ค่ะ...สวด 7 วัน ส่วนจะเก็บศพเอาไว้กี่วันนั้น ก็ยังไม่แน่ใจ คงจะต้องรอให้คุณพ่อและพี่น้องตกลงกันอีกที



ภาพคุณย่าที่ไอซ์เห็นมาตลอดชีวิตก็คือ ผู้หญิงตัวเล็กๆ ผมสีเงิน มักถือตะหลิวอยู่หน้ากะทะ คอยทำกับข้าวไว้รอรับลูกๆ หลานๆ ... คุณย่าทำอาหารอร่อยมากๆ ค่ะ ไปบ้านคุณย่าที่ไร ได้กินกันพุงกางทุกที ... แต่ก็จะไม่มีอีกต่อไปแล้ว

ขอให้คุณย่าหลับให้สบาย...


...


พรุ่งนี้ว่าจะเก็บภาพจากงานมาให้ดูกัน พวงหรีดเยอะมากๆ ดอกไม้สวย ศาลาก็สวย อยู่กลางน้ำ แลดูบรรยากาศดีค่ะ

Create Date : 13 ธันวาคม 2550
Last Update : 13 ธันวาคม 2550 23:13:19 น.		18 comments
Counter : 732 Pageviews.
Share Tweet