555 ตั้งชื่อบล็อกซะเวอร์เลย ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ตอนนี้ในซอยช่วงหน้าบ้านกำลังทำถนน คือยกระดับพื้นถนนขึ้นมา นัยว่าจะเป็นการป้องกันน้ำท่วม ((แต่ถนนมันสูงกว่าบ้านแล้ว น้ำมันก็เข้ามาท่วมในบ้านน่ะเซ่ แง่งๆๆ)) กำลังทุบๆ เทๆ ลาดน้ำยาง ฯลฯ ((ไม่ได้ออกไปดูค่ะ พ่อบอก)) สรุปว่า เอารถออกจากบ้านไม่ได้เลย คงจะเสร็จสายๆ พรุ่งนี้

บวกกับอาการป่วยส่วนตัวที่ทำท่าไม่ดีมาตั้งแต่วันพฤหัส ไอหนักตั้งแต่คืนวันศุกร์จนถึงวันนี้ แทบจะไม่ได้นอนเลย ไอมาก ต้องตื่นมาดื่มน้ำกับอมยาแก้ไอ

ไอซ์ว่านะ ไอเนี่ย ทรมานสุดๆ แล้ว เป็นหวัด ปวดหัว ปวดท้อง ยังทานยาแล้วหลับได้ แต่ไอนี่ หลับไม่ได้เลย อาการคันคอจะคอยปลุกให้ขึ้นมาอยู่เรื่อย วันๆ ดื่มน้ำจนพุงจะแตกอยู่แล้ว

...จากเหตุผลทั้งมวลนี้...พรุ่งนี้ก็ว่าจะโดดงานค่ะ ฮา

ไหนๆ ก็ออกจากบ้านไม่ได้ นอนพักอีกซักวันจะเป็นอะไรไป

จริงๆ แล้ว ไอ้อาการป่วยของตัวเองเนี่ย กำลังสงสัยว่ามาจากอะไร ... บอกตรงๆ นะว่า คงจะมาจากที่ทำงานที่สกปรกและโสโครกเกินกว่าไอซ์จะรับไหว

ฝุ่น สารเคมี แมลงสาบ หนู

เป็นเรื่องธรรมดาของที่ทำงาน ที่ไอซ์พยายามไล่ทำความสะอาด ((แต่ไม่สำเร็จ เพราะสภาพที่ทำงานไม่อำนวย)) และทำใจมานานเหลือเกินแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้ซักที

ไอซ์แพ้ฝุ่นกับแมลงซะด้วย ... แล้วทำงานอยู่มีหนูวิ่งเล่น หรือคาบกระดูกไก่ไปแทะอยู่ในเครื่องพริ้นเตอร์น่ะ ไอซ์ทำใจไม่ได้ซักที...จริงๆ นะ

ทำงานที่นี่มาสองปีแล้ว ... ไม่มีความสุขกับที่ทำงานเลย

- งานน่าเบื่อ
- หัวหน้างานอ่อนหัด สั่งงานไม่เป็น
- รุ่นพี่ เอาเปรียบ ทำงานมั่วซั่ว
- สถานที่ทำงานโสโครก ... ไอซ์มีผื่นขึ้นเต็มเลยอะ แพ้หมัดหนู ฝุ่น และไรต่างๆ
- ไม่มีมาตรฐานรักษาความปลอดภัยที่ดี ... กลิ่นสารเคมีฟุ้งเข้ามาในห้องทำงาน

เซ็งเป็นกิจวัตรว่า ตัวเองมาเสียเวลาทำอะไรอยู่ที่นี่ รัฐเสียเงินส่งไปเรียนทำบ้าอะไร เอานักเรียนกลับมาหายใจทิ้งไปวันๆ ในสภาพที่โครตจะแย่

เมื่อวันก่อนไปอ่านเจอกระทู้ในห้องไกลบ้าน เกี่ยวกับเรื่องนักเรียนหนีทุน ก็มีคนเข้าไปด่า สับเละ

อ่านแล้วก็เซ็งค่ะ ไอ้คนที่เข้าไปสักแต่ว่าด่าน่ะ รู้อะไรบ้างหรือเปล่า หรือด่าเอามันส์...

ในแวดวงนักเรียนทุนที่ไอซ์รู้จักน่ะ ไม่มีใครซักคนที่ไม่อยากทำอะไรเพื่อประเทศชาติ แต่หลายๆ คนรวมทั้งไอซ์ด้วย ได้แต่ถามตัวเองว่า เรากลับมาทำบ้าอะไร ในที่ที่ไม่มีงานที่เหมาะสมให้เราทำ เราไม่ได้ใช้ศักยภาพของตัวเองอย่างเต็มที่เพื่อประเทศชาติ สภาพแวดล้อมในการทำงานห่วยสนิท หัวหน้างานไร้ปัญญา งานขาดความท้าทาย

ขอโครงการไป ... โครงการผ่าน แต่เงินไม่ผ่าน ((ตัดงบแหลกราญ)) ... เงินหายไปห้าหกเท่าจากที่ขอไป แต่ต้องการให้ได้ผลเหมือนเดิม เทวดาก็ทำไม่ได้หรอก

ไอซ์คิดว่าตัวเองพยายามและทุรนทุรายหางานทำมากๆ เลยนะ เป็นอย่างนี้มาตลอดสองปี และคิดว่า การเต้นอยู่คนเดียว มันไม่เวิร์ค ไอซ์จะตายเอา

เคยถามตัวเองเหมือนกันว่า ไปทำงานอย่างอื่นจะมีประโยชน์กับประเทศชาติมากกว่านี้หรือเปล่า เฮ้อ

อดคิดไม่ได้ว่า ตัวเองเสียสละมากไปแล้วหรือเปล่า กับเงินแค่ประมาณสิบล้านที่หลวงส่งไปเรียน ((เทียบไม่ได้เลยกับไอ้พวกโกงชาติ สิบล้านนี่เท่าขนหน้าแข้งสักเส้นมั้ง)) ... กลับมาแล้วสมองเสื่อม ไม่ได้รับการพัฒนา รับเงินเดือนน้อยนิด บวกกับความรักต้องร้างลาเพราะความห่างไกลและความรับผิดชอบ ((ไอซ์ต้องใช้ทุน เค้าต้องดูแลครอบครัว อยู่กันคนละประเทศ))

... เพื่ออะไร ...

ยังตอบตัวเองให้ชัดเจนเป็นรูปประธรรมไม่ได้เลย นามธรรมคือ ทำเพื่อประเทศชาติ แต่ในทางปฏิบัติแล้ว ไม่รู้สึกเลยว่า ตัวเองกำลังทำสิ่งที่มีประโยชน์

เคยคุยกับเจ้าหน้าที่ ... เอ่ยชื่อเลย ดร.กว้าน ที่เข้ามาสอบถามปัญหาของนักเรียนทุน ... ไอซ์ก็บอกไป และถามว่า ที่เข้ามาสอบถามเนี่ย จะช่วยอะไรได้บ้าง ... คำตอบที่สรุปได้คือ

"ทนต่อไป"

กร๊ากกกก บอกกับท่านไปตรงๆ เลยนะว่า

"แล้วท่านจะมาถามทำ((บ้า))อะไร"

เพราะตอนนี้ทุกคนก็ "ทน" อยู่ กันอยู่แล้ว

เหนื่อย เบื่อ ท้อใจ เซ็ง กับทุกสิ่ง ... เป็นอย่างนี้มาสองปีแล้ว ยังไม่รู้ว่า จะทนไปได้อีกนานซักเท่าไหร่

ไอซ์ไม่ใช่คนดี ไม่ใช่คนเก่ง แต่ก็ไม่ได้เลว ไม่ได้โง่ จนต้องมาดักดานอยู่อย่างนี้

...

เขียนไปเขียนมาก็บ่น...แรงด้วย ช่วงนี้จิตตกค่ะ ตกมากๆ จนอยากจะหนีไปไกลๆ เซ็งกับทุกสิ่งจริงๆ

อยากเป็นคนเข้มแข็งกว่านี้ เพราะจริงๆ แล้วปัญหาที่เจอก็ไม่ได้หนักหนาสาหัสหรือร้ายแรงกว่าที่คนอื่นๆ เจอ จริงๆ แล้วไอซ์ออกจะโชคดีเสียด้วยซ้ำ

แต่ไอซ์อาจจะเป็นคนที่ตั้งความหวังกับชีวิตมากไปหน่อยมั้ง เลยรู้สึกว่า ตัวเองแย่ๆ ชอบกล

เวลามีคนชมว่า "เก่ง" ไอซ์รู้สึกละอายทุกที เพราะไอซ์เองไม่ได้เก่งอะไร จริงๆ แล้ว อาจจะอ่อนแอกว่าที่ทุกคนคิดเสียด้วยซ้ำ

ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองไร้ความสามารถ หัวตันสุดๆ เบื่อมากๆ

กลัวเหมือนกันนะว่า ถ้าเป็นแบบนี้ไปอีกซักปีสองปี อาจจะต้องปรึกษาหมอโรคจิตเพราะความเครียด

เอ...หรือว่าควรไปหาแต่เนิ่นๆ ดี ฮา

...

เครียดจนเขียนนิยายไม่ออกเลย ทั้งๆ ที่เป็นงานที่รักและช่วยคลายเครียดได้เสมอ แต่ตอนนี้คงจะเซ็งเกินไปล่ะมั้ง อยากหายเซ็งไวๆ

อยากหนีไปไกลๆ ฮือๆๆๆๆ T^T

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2549 17:27:34 น.		27 comments
Counter : 1036 Pageviews.
Share Tweet