ตั้งหัวข้อได้แลดูจริงจังมากเลยเนาะ 555 แว่บมาบอกว่า กลับมาจากเมืองจีนแล้วนะคะ ^^

สถานที่หลักที่ไปเที่ยวครั้งนี้คือเขาสองลูก ที่ได้รับการยอมรับว่าสวยมากๆ ในเมืองจีน นั่นก็คือ หลูซัน และ หวงซัน


ถ้าถามว่า...สวยไหม :

ก็...โอเคค่ะ หลูซันดูจะเป็นสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และการเมืองมากกว่า ส่วนหวงซันนี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวจริงๆ มีคำกล่าวว่า ถ้าได้เห็นหวงซันแล้ว เขาที่ไหนก็ไม่ต้องไปดูอีก ... ไอซ์ว่าก็สวยอะค่ะ แต่ว่าไม่ทำให้รู้สึกประทับใจ อาจจะเพราะบรรยากาศด้วยแหละ ไอซ์คนจีนส่วนหนึ่งทำให้การท่องเที่ยวเมืองจีนขาดความสุนทรีย์นะ ^^"


ถ้าถามว่า...สนุกไหม :

ก็...บอกไม่ถูกค่ะ สนุกเป็นพักๆ มั้ง ^^" ทริปนี้เป็นทริปที่เหล่าซือ หรือครูสอนภาษาจีนของแม่จัด กลุ่มของแม่ก็มีเพื่อนๆ ของแม่ ซึ่งทุกคนบอกว่าไม่ต้องดูแล แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงอะนะ ยิ่งมีขึ้นเขา ต้องยกของด้วย ... มันทำให้ต้องห่วงหน้าพะวงหลังอะค่ะ ไม่ค่อยรู้สึกว่าตัวเองได้เที่ยวเท่าไหร่ยังไงไม่รู้ แต่ก็กะไว้แล้วล่ะว่า ต้องเป็นแบบนี้

ทัวร์นี้มี 25 คนค่ะ แบ่งออกเป็นสามกลุ่ม แต่ละกลุ่มก็เป็นครอบครัวของตัวเอง เท่าที่ได้สัมผัส เพื่อนร่วมทัวร์อัธยาศัยดีและน่ารัก แต่ก็ไม่ค่อยจะได้มีโอกาสทำความรู้จัก พูดคุยกับกลุ่มอื่นๆ เสียเท่าไหร่ แต่โดยรวมแล้วบรรยากาศของทัวร์ดีเลยนะคะ

เสียอย่างเดียว...กลุ่มของแม่ ส่วนใหญ่จะพูดภาษาจีนกลางปนกับแต้จิ๋ว ทำเอาฟังไม่ออกไปกว่า 70-80% ((ที่เหลือที่ฟังออกคือ เค้าพูดปนกับภาษาไทย 555)) T^T บางครั้งก็ทำให้อึดอัดน่ะค่ะ ^^"


สรุปว่า...ทริปนี้ก็โอเคค่ะ ไว้จะเอารูปมาลงบล็อกให้ดูกัน ไม่มีปัญญาถ่ายได้สวยเท่าตาเห็นค่ะ แง T^T ...

พูดถึงรูป อีกสองกลุ่มในทัวร์มีคนเล่นกล้องเยอะมากกกกกค่ะ แต่ละคนใช้กล้อง DSLR อย่างไฮโซเลยล่ะ มีขากล้อง ใส่ฟิลเตอร์อลังการ รูปต้องออกมาสวยมากแน่ๆ มีครอบครัวนึง เล่นกล้องกันทั้งครอบครัวเลยอะ พ่อ แม่ ลูก แบกกล้อง DSLR คนละตัว ((ยกเว้นลูกชาย คนนี้ขี้เกียจแบก ใช้กล้องปัญญาอ่อนเหมือนไอซ์ 555)) เวลากลับจากไปเที่ยว นั่งดูรูปด้วยกันคงสนุกดีเนาะ

ทริปนี้ไอซ์เลยถ่ายรูปน้อยค่ะ แถมไม่ค่อยได้ถ่ายรูปคนอื่นด้วย ฝีมือห่วย อายเค้า 555


.........


เข้าหัวข้อบล็อกสักหน่อยละกัน

การเดินทาง การได้ไปที่อื่นๆ ที่ไม่ใช่การใช้ชีวิตประจำวันที่จำเจ ได้ไปเห็นสิ่งใหม่ๆ ทำเรื่องใหม่ๆ ก็ทำให้ค้นพบว่าตัวเองเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยแค่ไหนนะคะ


และมันก็ทำให้ไอซ์รู้ว่า ตัวเองมีนิสัยเสียๆ เยอะขึ้นมาก ที่เคยบ่นว่าคนอื่นเอาไว้ เริ่มจะเป็นเองแล้ว 555


ตอนเป็นแฟนกับนิค...แฟนเก่า ((เน้น 555)) ไอซ์จะบ่นนิคเสมอว่า เวลาไปไหนมาไหนเป็นกลุ่ม เขาจะไม่สนใจคนอื่นๆ ไม่พูดคุยซักถาม นั่งเงียบอย่างเดียว และนิคก็ตอบว่า ในเมื่อไม่อยากรู้ จะถามไปทำไม ... แอนตี้สังคมจริงๆ แฮะ ... แต่หลังๆ นี่ไอซ์ก็เป็นไปแบบนั้นด้วยซะแล้ว แง... ทริปนี้ไอซ์ก็เป็นนะคะ จบทริปยังไม่ค่อยจะรู้เลยว่า ใครชื่ออะไร ทำงานอะไร ยกเว้นคนที่แม่กับเพื่อนแม่เข้าไปคุยด้วย เลยพลอยได้รู้จัก และได้คุย

เมื่อก่อนไอซ์จะตรงข้ามกับตัวเองตอนนี้เลยล่ะ เป็นพวกมนุษยสัมพันธ์ดีเกินเหตุ ไหงตอนนี้ดันออกแนวเฉยชาเสียได้ ^^" กลายเป็นว่า ถ้าได้รู้จักก็จะคุย ถ้าใครมาคุยด้วยก็คุย แต่ไม่ได้ make efford มากเท่าเมื่อก่อน ... เป็นความเปลี่ยนแปลงที่แย่ลงหรือดีขึ้นก็ไม่รู้ คงต้องดูๆ ต่อไปค่ะ แต่ที่แน่ๆ ไอซ์น่าจะยึดติดน้อยลงนะ ฮา

อาจจะเป็นเพราะตั้งแต่กลับไทยมา มีเวลาอยู่กับตัวเองน้อยลงก็ได้ค่ะ เมื่อก่อนตอนอยู่อังกฤษ อยู่คนเดียว พอออกไปข้างนอกก็อยากพูด อยากคุย แต่ตอนนี้อยู่บ้านกับครอบครัว ออกไปก็เจอคน ไม่มีเวลาที่จะได้อยู่คนเดียวจริงๆ จังๆ ... ไม่รู้แฮะ


ไอซ์ว่าการที่ได้อยู่กับตัวเองบ้าง เป็นสิ่งจำเป็นนะ ((สำหรับไอซ์)) มันทำให้ได้มีโอกาสคิด ใคร่ครวญ และรู้สึกว่า เวลาที่ได้ใช้กับคนอื่นเป็นสิ่งมีค่า ไม่ใช่ภาระและหน้าที่


ทริปนี้ไอซ์หงุดหงิดค่อนข้างตลอดเลย ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเป็นช่วงนั้นของเดือน ((บล็อกนี้คงไม่ค่อยมีผู้ชายมาอ่านหรอก ไม่เป็นไรเนาะ ฮา)) ซึ่งเป็นช่วงที่ไอซ์รู้สึกว่า ตัวเองนิสัยแย่ที่สุด การควบคุมอารมณ์ของตัวเองต่ำมากๆ ปกติจะต้องเก็บตัวเข้าถ้ำ ไม่พบหน้าผู้คน ((เดี๋ยวเผลอไปกัดใคร 555)) นิสัยส่วนนี้ตอกย้ำว่า ตัวเองยังเป็นผู้ใหญ่ไม่พอ เฮ่อ


ทริปนี้สอนให้รู้ว่า ไม่พูดก็ไม่เกิดเรื่อง 555

จริงๆ แล้วมีอะไรขวางหูขวางตาไอซ์ตลอดแหละ คงเป็นเพราะทัศนคติและการมองโลกของไอซ์ไม่เหมือนชาวบ้าน ((ในที่นี้หมายถึงกลุ่มเพื่อนแม่ ซึ่งส่วนใหญ่จะมีอายุ ค่อนข้างหัวเก่า และ conservative)) เวลาได้ยิน ได้เห็นอะไร ไอซ์ต้องพยายามบอกตัวเองว่า อย่าไปค้าน อย่าไปพูด ซึ่งผิดนิสัยของไอซ์ที่ชอบชนดะมากๆ การพยายามไม่ขัดคอใครทำให้อึดอัดอยู่ลึกๆ 555

ไอซ์ไม่ค่อยชอบใจกับวิธีคิดของคนจีนบางส่วน ซึ่งไม่ใช่เรื่องดีหรือไม่ดีนะคะ แต่ไอซ์ไม่ชินมากกว่า ไอซ์ยินดีและติดนิสัยที่จะ "ดูแล" คนอื่น แต่ไอซ์ไม่ชอบ "บริการ" ใคร มันต่างกันนะคะ

ยกตัวอย่างเช่นบนโต๊ะกินข้าว มีเพื่อนแม่คนหนึ่งพูดว่า ผู้หญิงที่เด็กที่สุดควรจะต้องยืนขึ้น คอยเสิร์ฟคนอื่น ... ไอซ์ไม่อยากจะบอกเลยว่า แอบคิดในใจว่า มันเป็นเรื่องงี่เง่าน่ะ ((เลวนิ ฮา)) ... ไอซ์มองว่ามันเป็นเรื่องหยุมหยิมที่จู้จี้จุกจิก โต๊ะมันก็แค่นั้น แต่ละคนก็รู้ดีว่าตัวเองชอบทานอะไร แค่ไหน ตักเองนั่นแหละ ง่ายที่สุดแล้ว และไอซ์ก็ไม่ชอบเวลาใครตักอาหารให้เท่าไหร่นะ หลายครั้งมันไม่ใช่สิ่งที่อยากกินน่ะ


ไอซ์ไม่ชอบการตักเผื่อ ... โดยเฉพาะเวลากินบุฟเฟต์ คนไทยเป็นโรคชอบตักเผื่อคนอื่น แล้วผลก็คือ มันจะเหลือ ... สำหรับทางยุโรปแล้ว มันเป็นมารยาทที่แย่มาก ไอซ์จะรู้สึกหงุดหงิดทุกที อาจจะเพราะไอซ์ใช้ชีวิตอยู่ในอังกฤษนานมากจนเป็นความเคยชิน

ไอซ์ไม่ชอบทัศนคติที่ว่า มีเงินก็ซื้อมาเถอะ .... มีช่วงหนึ่งตอนอยู่บนเขาเหลาซัน รถเข้าไม่ได้ ทุกอย่างจะต้องใช้คนแบกขึ้นไป อาหาร น้ำดื่ม แพง...ควรจะต้องกินใช้อย่างประหยัด และถ้าใครไปทัวร์จีนก็จะรู้ว่า อาหารขึ้นเต็มโต๊ะอยู่แล้ว แม้ว่าบางอย่างอาจจะไม่ถูกรสถูกปากคนไทย แต่มันก็เป็นอาหารพื้นเมืองน่ะ ... ที่มีอยู่ก็เหลือจนไม่รู้จะเอาไปทำอะไร แต่ก็ยังสั่งเพิ่มมาให้เหลืออีก ... ไอซ์รู้สึกไม่ค่อยดีน่ะ ... อาจจะเพราะไอซ์ได้ไปเห็นคนที่อยู่อย่างลำบากมามากๆ ก็ได้ อย่างใน อียิปต์ หรือ โมร็อคโค ... ทำให้คิดเสมอว่า การมีเงินมากกว่าคนอื่น ก็ไม่ได้แปลว่า เรามีสิทธิที่จะใช้ทรัพยากรอย่างทิ้งๆ ขว้างๆ น่ะนะ



มีอะไรอีกหลายๆ เรื่องมากเลย ที่ทำให้ไอซ์รู้สึกว่า ตัวเองเป็นคนประหลาด เลยพยายามเก็บปากเก็บคำเอาไว้ 555 ไว้จะเอามาเล่าเพิ่มค่ะ ^^


ยังไงรอดูรูปกันนะคะ ^^

Create Date : 13 ตุลาคม 2550
Last Update : 13 ตุลาคม 2550 10:55:28 น.		7 comments
Counter : 792 Pageviews.
Share Tweet