ชีวิตที่ต้องเดินต่อไป..เมื่อไม่มีเค้าอยู่ ฉันอ่อนแอ อ่อนแอมาก นับตั้งแต่วันที่เค้าไปวันที่ 12 วันผ่านไป ฉันกินไม่ได้ นอนไม่หลับ เป็นอาทิตย์ ตอนนี้นอนหลับได้เพราะยานอนหลับ ที่ไปหาหมอมา และหมอก็จ่ายมา ซึ่งเราให้เหตุผลไปว่า เราเครียดนอนไม่ได้ นอนไม่หลับ แต่ต้องทำงาน.. ครั้งล่าสุด ฉันเดินเข้าไปหาหมอแล้วบอก หมอว่า ฉันต้องการพบจิตแพทย์ ฉันว่า ฉันต้องการการบำบัดจากหมอจิตแพทย์ ฉันรู้สึก ฉันเก็บกด ไม่สบายใจ ฉันอยากพูดให้หมอจิตแพทย์ฟัง.. ฉันเริ่มที่จะเข้มแข็งขึ้นมาได้บ้าง เมื่อวานนี้ หัวหน้าเรียกเข้าไปพูดเรื่องของการลดจำนวนคนลง และฉันก็เป็น 1 ในนั้น ฉันอึ้งสับสน งง?? ไปหมด ว่าจะทำยังไงกับชีวิตดี มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตฉันนะ อกหัก ตกงาน อะไร ช่างสมบรูณ์แบบได้เช่นนี้ มันเกิดอะไรขึ้น เคราะห์กรรมอะไรของฉันหรือ? ที่ทำให้เป็นแบบนี้ ฉันกลับห้องด้วยตัวเบาๆ ลอยๆ ยิ้มๆ เอาว่ะ พรุ่งนี้คงดีกว่าวันนี้ ฉันบอกตัวเองแบบนั้น ยามที่โบกรถ ถามว่า " แฟนพี่ไปไหนหล่ะ " เรายิ้มแล้วตอบว่า " เลิกกันแล้ว " ฉันเดินเข้าห้องมา มองทุกสิ่งอย่างในห้อง ที่ตรงนี้เคยมีเข้า ไมโครเวฟ เหงาไปเลย ไม่มีใครได้ใช้ ไม่มีใครอุ่นกับข้าวกินทุกวัน เหมือนตอนเค้าอยู่แล้ว หมอข้าวไม่ได้ใช้เลย หลังจากเค้าไป ฉันถอนหายใจให้กับตัวเอง เดินออกมามองต้นไม้ ตรงระเบียง ยังยิ้มสวยให้ฉันเสมอ.. เช้าวันนี้ ฉันไปทำงานด้วยอาการเซ็งๆ และหาฝ่ายอื่นที่เค้าพอจะรับฉันไปทำงานได้บ้าง โทรไปสอบถามและสมัครไป จะได้ผลเมื่อไรตอบไม่ได้ แต่มีที่หนึ่งตอบรับมาแล้ว ว่าพรุ่งนี้ให้ไป สัมภาษณ์ ซึ่งฉันก็ชอบงานนี้ด้วย ขอให้ทุกคน อวยพรให้ฉันด้วยทีเถอะ...สาธุ !! พอ 5 โมงปุ๊ป ฉันเก็บของกลับบ้านทันที เพราะไม่รู้จะอยู่ทำไม ในเมื่อฉันไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับตรงนี้แล้วนี่.. ฉันกลับบ้านโดยรวดเร็ว เฮ้อออ~ วันนี้ รถไม่ติดเลยวุ้ย เพราะฉันออกเร็วแน่เลย กลับมาถึงห้องภายในเวลา 1 ชั่วโมง เดินเข้าคอนโดมา พนักงานถามฉันว่า " พี่ๆ ตามหาแฟนพี่เจอหรือยัง? " เรายิ้มแล้วตอบเค้าไปว่า " ไม่เจอแล้ว เลิกกันแล้ว " แล้วฉันก็ยิ้มให้ เค้าคงรู้สึกแย่เหมือนกันที่ถามฉัน ฉันเดินเข้าลิฟท์มา น้ำตาไหลพรากๆๆ ฉันนึกในใจว่า ทำไมนะ เวลาที่ฉันแย่ๆ แบบนี้ ทำไมฉันไม่มีใครเลย ไม่มีแม้แต่เค้า ไม่มีใครมาปลอบใจ ไม่มีใครให้กำลังใจ ฉันท้อ เหนื่อย เหนื่อย เกินกว่าที่จะทำอะไรอีกแล้ว ไม่มีกำลังใจเลย อยากจะคิดสั้น ทำอะไร ก็คิดว่า ไม่นะ พ่อแม่ ยังมีคนอีก 2 คนที่รักฉันอยู่ พ่อกับแม่ รักฉันนะ รักฉันมาก เดินกลับเข้าห้องมาไม่ไปยืนตรงระเบียงนั่งมองต้นไม้ เราอย่าคิดอะไรชั่ววูบนะ คนเสียใจมีอีกหลายคนนะ ไหนจะเพื่อนๆ เราอีกที่รักเรา... ขอให้พรุ่งนี้ เกิดสิ่งดีดีกับฉันด้วยเถิดดดด ฉันขอร้อง... ฉันเหนื่อย ฉันเจ็บกับอะไรๆ หลายๆ อย่างมาพอแล้ว ชอบเพลงนี้ เพราะดี ฟังแล้ว รู้สึกไงไม่รู้   Create Date : 12 พฤศจิกายน 2552 17 comments Last Update : 12 พฤศจิกายน 2552 19:28:23 น. Counter : 865 Pageviews. Share Tweet

ผมเองก็เพิ่งเลิกกะแฟนทั้งที่ไม่มีเหตุผล ได้ประมาณ13วันแล้ว แต่ผมยังเข้มแข็ง เพราะเคยผ่านจุดที่เสีัยใจที่สุดมาได้แล้ว ผมก็เครียดไม่แพ้คุณเหมือนกัน ผมกะแฟนเปิดร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกะเค้าเลย แต่เค้าโกรธผม และขอเลิกกะผม เพราะเรื่องเงิน และเพราะเ้รื่องเนี้ยะแหละผมปวดหัวข้างขวาตลอดเวลา แต่ตอนเนี้ยะผมรู้สึกโล่งอกโล่งใจขึ้นมาทันทีเลยหละ ถ้าอยากหายเสียใจลองหาหนังสือธรรมะอ่านก็ได้ หรือพยายามหาเพื่อนคุยก็ได้ หรือกลับไปหาพ่อแม่ ยังดีกว่าผมอีก มีทั้งพ่อและแม่ ผมเหลือแม่คนเดียว สุดท้่ายนี้ผมให้กำลังใจคุณเสมอนะอย่าท้่อนะครับ   โดย: โปรเทพ IP: 125.24.141.101 12 พฤศจิกายน 2552 21:43:18 น.

ชีวิตเราต้องเดินหน้า สู้ต่อไปค่ะ   โดย: โยเกิตมะนาว 12 พฤศจิกายน 2552 21:44:09 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะเข้ามา ผมหวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะครับ   โดย: veerar 13 พฤศจิกายน 2552 0:34:15 น.

ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ ค่อยๆคิดนะคะปัญหาทุกอย่างมีทางออก ขอเพียงแค่คุณต้องให้เวลากับมัน สู้..สู้ นะคะ   โดย: tonanny2009 13 พฤศจิกายน 2552 1:33:17 น.

สู้ๆค่ะ ชีวิตต้องก้าวต่อไป   โดย: TREE AND LOVE 13 พฤศจิกายน 2552 10:45:00 น.

ไม่มีกำลังทีไ่หน จะสามารถยืนยงได้ ตราบเท่าที่เรา ยังต้องพึ่งพากำลังคนอื่น ยืนสู้ด้วยตัวเอง มีรึไม่มีใครเราก็มีความสุขของเราได้ ด้วยใจเราครับ แง่บๆ   โดย: itoursab 13 พฤศจิกายน 2552 13:51:48 น.

ปมรู้แต่ว่าอยู่ไปแบบนั้นมันไม่มีอะไรดีขึ้นเลยครับ หาอะไรที่ดีกว่า สู้ สู้ ต่อไปครับ   โดย: ไมค์ IP: 117.47.69.241 13 พฤศจิกายน 2552 15:20:06 น.

รักตัวเองนะ อย่าคิดสั้นๆ ไม่รักตัวเองแล้วใครจะมารักเราล่ะ ถ้าไม่รักตัวเองก็ต้องรักพ่อแม่นะ กว่าจะโตมาได้ พ่อแม่ต้องเหนื่อยกันน่าดู ..ถ้าทำร้ายตัวเอง ก็ไม่ต่างกับทำร้ายพ่อแม่ บาปนะคะ อย่าพยายามอยู่คนเดียว ไปอยู่กับพ่อแม่ กับเพื่อนๆสักพักดีกว่าค่ะ   โดย: Autumn In Love IP: 81.108.85.189 14 พฤศจิกายน 2552 4:59:56 น.

ใช่ค่ะ ความเห็นแรก ลองอ่านหนังสือธรรมะดู นะค่ะ เพื่อให้จิตใจได้สสบายมากขึ้น สู้ๆๆนะค่ะ กำลังใจจากครอบครัว เพื่อนๆๆ มีให้เสมอนะค่ะ   โดย: บุตรตรี (budja09 ) 14 พฤศจิกายน 2552 10:15:17 น.

สู้ๆนะค่ะ ความเข็มแข็งจะทำให้เราชนะในทุกๆอย่าง รอยยิ้มเป็นยาที่ดีที่สุด ไช่เราคนเดียวที่ผ่านเรื่องแย่ๆแบบนี้ ใครหลายๆคนก็ผ่านมาแล้วเหมือนนะ ถ้ายังมีศรัธรา ก็จะมีความเชื่อว่า วันพรุ่งนี้ต้องดีกว่านี้แน่นอนค่ะ เป็นกำลังใจนะค่ะ   โดย: blog pu 14 พฤศจิกายน 2552 13:11:16 น.

สู้ๆ นะ ! ยากที่จะทำใจให้ลืม แต่มันก็ต้องทำ!   โดย: ดอกไม้ยังงดงาม 14 พฤศจิกายน 2552 13:29:10 น.

เข้าใจนะค่ะ เพราะกว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้มันยากจริง ๆ อาศัยกำลังใจจากเพื่อน ๆ ในบล็อกนี่ล่ะค่ะ อย่างน้อยก็ทำให้เราไม่เหงา เป็นกำลังใจให้นะค่ะ เวลาช่วยได้จริง ๆ ค่ะ สู้สู้นะค่ะ ขอให้ได้งานอย่างที่ตั้งใจนะค่ะ ว่าง ๆ ก็แวะไปคุยกันที่บล็อกนะค่ะ ยินดีต้อนรับเสมอ   โดย: ต้นอ้อสีชมพู 14 พฤศจิกายน 2552 14:56:34 น.

ความรักไม่มีนิรันดร์ นิรันดร์ก้อไม่เคยมี กับใคร สิ่งทำต่อไปคือมีชีวิตที่สดใสด้วยตัวเราเอง สู้ๆจ้า   โดย: gripenator 14 พฤศจิกายน 2552 16:08:52 น.

ก่อนอื่นขอให้สมหวังเกี่ยวกับงานให้ได้งานนี้นะคะ...โอมเพี๊ยง... เรื่องความรัก...เวลาจะรักษาทุกอย่าง...เหมือนเราเป็นแผล แผลใหม่ๆ ก็คงเจ็บสักวันสองวัน ทายาทานยาไม่กี่วันแผลก็เริ่มตกสะเก็ด เห็นป่ะคะเวลารักษาทุกอย่างแม้ความรักก็เหอะเมื่อเวลาผ่านไป...เราอาจได้เจอคนที่ดีกว่านี้ แล้วลองหันกลับมามองวันนี้วันที่เราเสียใจ..เราอาจนั่งอมยิ้มก็ได้ว่า ถ้าไม่มีวันที่เสียใจไม่มีวันที่เลิกรากัน เราก็อาจไม่เจอสิ่งที่ดีกว่าก็ได้ค่ะ... อีกอย่างจงจำไว้ว่าเราเกิดมาเพียงลำพังเราไม่ได้พกใครมาด้วย ต่อมาเมื่อมีใครสักคนมาเคียงข้างกับเรามันก็ดีที่เรามีเพื่อน มีใครสักคนทำให้ชีวิตไม่เหงาหงอย แต่ลองคิดดูว่า ถ้าหากเราไม่มีใครสักคนล่ะเราทำไมอยู่ได้..และถ้าตอนนี้เรากลับไปไม่มีใครเหมือนที่เป็นมามันก็ไม่น่าแปลก..ความรู้สึกที่เกิดเพราะความเคยชิน เราชินกับการมีใครสักคนเคียงข้าง แล้วในโลกใบนี้คนเราทุกคนจำเป็นต้องมีใครมาเคียงข้างเหรอคะ ในเมื่อเวลาเรากิน นอน ทำงาน หาเงินเราก็หาและทำด้วยตัวเราเองสมองเรา คนๆ นั้นอาจเป็นคู่คิดให้เรายามนั้น แต่ตอนนี้ไม่มีเราก็ต้องยอมรับความจริงและยอมรับให้ได้ว่าวันนี้ไม่มีใคร...ถามว่าเจ็บมั๊ยเจ็บสิ มันเจ็บเพราะรู้สึกเหงาเมื่อขาดใครไป...แต่เราต้องยอมรับว่าเราไม่สามารถบังคับใจใครได้ให้เค้าทำตามใจเราได้ทุกๆ อย่างเหมือนที่คนๆ หนึ่งต้องเดินจากเราไปเราก็บังคับเค้าไม่ได้ให้เค้าอยู่กับเราตลอดไป...ขนาดเราเองเรายังบังคับตัวเราใจเราในบางเรื่องไม่ได้ ถ้าใครเถียงว่าบังคับได้ ก็ลองบังคับใจให้ลืมใครบางคนไม่รักกันจริงในตอนนี้ตอนที่ต้องเลิกกัน... เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ มีอะไรก็แวะไปคุยที่บล๊อกได้เสมอ หรือจะคุยแบบฝากข้อความหลังไมค์ก็ได้ค่ะ..ยินดีนะคะ...จนกว่าวันเวลาจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้นค่ะ...สำหรับคืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: deeplove 14 พฤศจิกายน 2552 18:34:53 น.

อ่อ..ตอนนี้หาอะไรทำบ้างนะคะอย่าพยายามอยู่คนเดียวออกไปเดินเล่นไปหาเพื่อนคุย ดูหนัง อ่านหนังสือ หรือหางานฝีมือมานั่งทำ เล่นเกมเพื่อใช้เวลาให้หมดไปวันๆ คืออะไรก็ได้ที่ทำให้คุณเพลินจนง่วงนั่นล่ะ สิ่งสำคัญที่สุด ต้องพยายามหักห้ามใจและสมองความคิดไม่คิดถึงใครที่ทำให้เราเสียใจ...สิ่งที่อยากแนะนะคือ อยากลืมใครบางคนได้เร็ว ก็ควรคิดแต่สิ่งที่ไม่ดีของเขาที่เขาทำให้เราเสียใจเจ็บปวด ห้ามคิดแต่สิ่งดีๆที่เค้าทำให้เรา เพราะถ้าหากคิดแต่สิ่งดีๆ ทำให้เราเสียดาย ทำให้เราคิดถึง ถ้าคิดแต่สิ่งแย่ๆ ทำให้เรารู้สึกว่าคนๆ นี้สมควรแล้วที่เราจะปล่อยเค้าไป เค้าไม่คู่ควรกะเรา...นะคะขอให้ทำให้ได้ค่ะ...เป็นห่วงจังไม่อยากให้อยู่เดียว..ตอนนี้หาเพื่อนหรือใครก็ได้มาอยู่เป็นเพื่อนไม่ได้เหรอคะ...   โดย: deeplove 14 พฤศจิกายน 2552 18:41:06 น.

คนที่ชอบทาน Fish 'n' Chips ส่วนใหญ่มักมีจุดประสงค์ (ว่าอยากดื่มเบียร์) นะครับ ว่าแต่ Do you have some Beer ไหมครับ แหะๆๆๆ   โดย: veerar 14 พฤศจิกายน 2552 20:00:07 น.

ขอให้พลังจงอยู่กับท่าน สู้ ๆ ครับชีวิตไม่ได้เลวร้ายไปหมด   โดย: SooDPuM 16 พฤศจิกายน 2552 12:02:13 น.