++++เขียนให้เพื่อนสองคนและความรักของเขา++++

อีกสองวัน..เพื่อนที่เรารักสองคนจะแต่งงานค่ะ


เขามารู้จักกันเมื่อมาเริ่มทำงานที่เดียวกัน




เคยดูหนังเรื่อง "THE LETTER" มั้ยคะ?


เคยสงสัยมั้ยว่า ผู้ชายอย่างในหนังเรื่องนี้มีจริงๆ เหรอ

ผู้ชายที่อ่อนโยนได้ขนาดนั้น

ใจดีได้ขนาดนั้น




เพื่อนผู้ชายของเราเป็นอย่างพระเอกในหนังเรื่องนี้เลยล่ะค่ะ

เป็นคนที่สามารถนวดเท้าให้ได้เวลาเพื่อนเราบ่นเมื่อย

เป็นคนที่ยอมทำงานโดยสร้างฐานะให้ฝ่ายหญิง

เป็นคนที่อ่อนโยนไม่เคยลืมวันสำคัญๆ ระหว่างเขาสองคนเลย




ขณะที่ผู้หญิงเป็น working woman ค่ะ

เป็นคนที่ทำงาน ตลุยไปข้างหน้า กล้าได้กล้าเสีย
ขณะเดียวกันก็เอาแต่ใจ
(เอ..มีผู้หญิงคนไหนไม่เอาแต่ใจมั้ยคะ?
คงมีอะนะคะ)



เรียกได้ว่า ตอนสองคนนี้เป็นแฟนกันมีแต่คนสงสารฝ่ายชายน่ะ



แต่เขาก็คบกันมาได้ ๙ ปีแล้วค่ะ



คบกันและค่อยๆ ร่วมสร้างฐานะกันมา


จริงๆ ตัวเราเองไม่ได้มีส่วนร่วมกับความรักของทั้งคู่เท่าไหร่หรอกค่ะ

แต่มีอะไร สองคนนี้ก็ชอบมาเล่าให้เราฟัง

เพราะเราเองไม่เคยเข้าข้างใครซักคน



ก็เลยทำให้ทั้งสองฝ่ายรู้สึกว่า..ไม่โดนซ้ำเติมมั้ง




ฝ่ายหญิงเป็นคนมีเพื่อนน้อยค่ะ
(ก็ด้วยนิสัยของเจ้าตัว ที่ไม่เอาใครนอกจากคนที่ตัวเองรัก
และครอบครัวด้วย)

เราเป็นหนึ่งในเพื่อนที่เค้ามีอยู่น้อย



ไม่รู้สิ...


เราเองเห็นตั้งแต่เค้าเริ่มคบกัน

เริ่มเป็นแฟน

มาอยู่ด้วยกัน

สร้างฐานะด้วยกัน

จนวันนี้เรียกได้ว่าเป็นสองคนที่ก้าวหน้าเอามากๆ




รู้สึกดีที่เห็นเพื่อนสองคนปลูก "ต้นรัก" ต้นนี้สำเร็จ


แม้ไม่ได้ช่วยรดน้ำ พรวนดิน

แต่ได้เห็นตั้งแต่เพื่อนเอาเมล็ดลงเพาะ

เห็นจนค่อยๆ เติบโตเป็นไม้ใหญ่


รู้สึกดีกับความรักของเพื่อนทั้งสองจริงๆ ค่ะ



เราเองก็เคยหวังจะได้มีคนข้างกายเป็นอย่างเพื่อนผู้ชาย


แต่ตอนนี้คงเลิกหวังแล้วล่ะ



อืมม์..วันนี้บอกเล่าแบบมั่วๆ นะคะ

คิดอะไร รู้สึกอะไรก็พิมพ์ออกมา


แค่อยากบันทึกถึงเรื่องราวของเพื่อนสองคนนี้ไว้




ขอให้รักของเพื่อนเป็นเช่นนี้ตลอดไปนะ


จะรอวันอุ้มเจ้าตัวเล็กจ้ะ






 

Create Date : 16 สิงหาคม 2548    
Last Update : 16 สิงหาคม 2548 10:41:31 น.
Counter : 1138 Pageviews.  

++++++ความรักของ...มดดำ++++++

ก่อนอ่าน
ขอเตือนว่า..
ที่กำลังจะเล่าเป็นเรื่อง "ไร้สาระ" โดยสิ้นเชิงนะคะ





เมื่อคืนเผลอหลับตอนสี่ทุ่มกว่า

สะดุ้งตื่นตอนเที่ยงคืนกว่า

ไฟห้องยังเปิดอยู่เลย
(ขอโทษด้วยค่ะ..ไม่ได้ประหยัดไฟช่วยชาติ)


ก็เลยเดินไปกินน้ำ 2 แก้วก่อนไปปิดไฟ
(ไม่น่าพลาดเลยข้าพเจ้า)

แล้วก็เลยนอนไม่หลับบบบบ
(เป็นคนที่กินน้ำเย็นแล้วกว่าจะหลับต้องอีกพักใหญ่ๆ น่ะ)


นอนพลิกไปพลิกมาอยู่หลายรอบ

นับแกะแล้ว

ตามลมหายใจก็แล้ว



ไม่หลับจนตีสอง

ก็เลยเดินลงจากเตียงไปเปิดไฟ

(การนอนไม่หลับขณะปิดไฟ
เป็นความน่ากลัวอย่างยิ่งของข้าพเจ้า)



มานั่งจุ้มปุ๊กข้างเตียง


และแล้ว...เราก็เห็น....



มดดำตัวหนึ่งพยายามดึงซากมดดำที่แบนแต๊ดแต๋อยู่กับพื้น
(ซึ่งการแบนนี้คงเกิดจากฝีมือข้าพเจ้าน่ะแหละ
น่าจะเป็นตอนเดินมาเปิดไฟรอบล่าสุด
ขอโทษจริงๆ จ้ะ มดดำเอ๋ย..)



นั่งมองอยู่นาน

เค้าพยายามดึงแล้วดึงอีก ดึงจนตัวโก่ง

แต่มดตัวที่ตายก็ยังคงไม่หลุดออกมา


แล้วจู่ๆ ก็คิดขึ้นมาว่า

มดดำตัวที่ตายนี้เป็นอะไรกับมดดำตัวที่กำลังพยายามดึงน้อ?


เป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นเพื่อน หรือเป็นคนรัก?


เขาพยายามเอาซากของตัวที่เขารักกลับไปกับเขาด้วยใช่มั้ย?




อืมม์...



หรือแค่จะเอาไปกิน
(แต่เราไม่เคยเห็นมดดำกินซากอะไรนี่นา)





เจ้าพยายามอยู่นานเลย

ลังเลว่าจะช่วยเขี่ยๆ ให้ซากหลุดดีมั้ย


แต่กลัวเจ้าจะตกใจ

กลัวเจ้าจะรู้สึกไม่ดีที่ไม่ได้พยายามด้วยตนเอง




ท้ายที่สุดเวลาผ่านไปห้านาทีของมนุษย์

เจ้าก็เลิกพยายาม



มนุษย์คนหนึ่งได้แต่มองเจ้าเดินจากไป

เจ้าคงพยายามจนถึงที่สุดแล้วล่ะนะ





แล้วมดดำตัวที่ตาย

จะเสียใจมั้ยที่ไม่ได้ไปกับเจ้าด้วย

เสียใจมั้ยที่ในที่สุดเจ้าก็ละทิ้งเค้าไป




แต่เค้าคงไม่โทษเจ้าหรอกเนอะ

เค้าเห็นความพยายามของเจ้าแล้วแหละ





เราเชื่อว่า...

เหตุการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้น

ไม่ใช่เหตุบังเอิญ

มันเป็นสิ่งที่จงใจให้เราพบและเห็น

เพื่ออะไรบางอย่างในอนาคต




แค่รอ...


ว่ามันคืออะไร?


อยากรู้จริงๆ


เหตุการณ์นี้กำลังจะบอกอะไรกับเรา...





จบเรื่องไร้สาระค่ะ




 

Create Date : 05 สิงหาคม 2548    
Last Update : 5 สิงหาคม 2548 14:10:18 น.
Counter : 1177 Pageviews.  

+++ฉันรักเธอในความคิดนึก..."รู้สึก" - แต่บอกไม่ได้+++

(ขออนุญาตเปลี่ยนชื่อเรื่องนะคะ)

วันนี้ขอใช้พื้นที่ตรงนี้

รำลึกถึงเพื่อนคนหนึ่งที่รู้จักกันมาสิบกว่าปี


ตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรี

จำได้ว่า..ท่ามกลางเพื่อนที่เป็น "เด็กใหม่" ด้วยกันร้อยกว่าคน

เธอเป็นคนแรกๆ ที่เราจำได้


ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน

ทั้งที่เธอก็ไม่ใช่คนหน้าตาดีนะ คล้ำๆ เสียงดัง บ้าๆ บอๆ



ตอนนั้นเราเองก็มีแฟนแล้ว



มีเหตุการณ์อะไรที่ยิ่งทำให้เรารู้สึกดีกับเธอ?

วันหนึ่งจดหมายของเราได้พิมพ์ลงนิตยสาร

ไม่ได้ลงชื่อ แต่ในนั้นระบุคณะที่เราเรียน (แค่นั้นจริงๆ)

เธอเป็นคนแรกเลยที่เดินเข้ามาถามว่า "จดหมายเราใช่มั้ย?"


เฮ้ย..งง..ตอนนั้นเรายังไม่ได้อ่านจดหมายในนิตยสารเล่มนั้น

แต่พอเธอถาม เราจึงนึกออกว่าเราเขียนไปนี่หว่า

อึ้งไปเลย..แต่ก็ยอมรับ


เธอก็ยิ้ม ไม่พูดอะไร
(เป็นรอยยิ้มที่เราก็ไม่เข้าใจในความหมายของมันจนบัดนี้)



บอกตรงๆ ว่ารู้สึกใจไหวๆ มาก
แต่เนื่องจากเราค่อนข้างไม่ชอบการ "นอกใจ"
จึงไม่ได้อนุญาตให้ตัวเองคิดอะไรมากไปกว่า "เพื่อน"



ต่อมา เธอก็มีคนที่เธอรัก และคบหา
ซึ่งก็เป็นเพื่อนร่วมคณะนั่นแหละ

เราเองก็ได้แต่รับรู้ข่าวสารห่างๆ

เพราะตอนนั้นอยู่ที่ชมรมมากกว่าไปคลุกคลีกับเพื่อนที่คณะ


จนมาถึงตอนเลือกเอก เรากับเธอก็เลือกเรียนเอกเดียวกัน

ได้ทำงานด้วยกันหลายๆ งาน



บอกไม่ถูก..


เคยมั้ย..


รู้สึกดีๆ แบบที่เรียกได้ว่า "รัก"

แต่ไม่ได้อยากครอบครอง


เราคิดว่าเรารู้นะ ว่าเธอเองก็รู้ว่าเรารู้สึกยังไง

แต่ต่างฝ่ายก็ปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น





ไม่เจ็บปวดนะ


เราออกจะรู้สึกว่ามันงดงามมาก

เธอเองก็ไม่เคยข้ามเส้น

เราเองก็ไม่เคยข้ามเส้น



ไม่เคยคิดจะทำร้ายคนรักของเขา

พอๆ กับที่ไม่คิดจะทำร้ายคนรักของเรา



ยังจำภาพวันรับปริญญาได้เลย

ตอนนั้นที่เราถ่ายรูปคู่กัน

มันเป็นภาพที่สวยมากนะ ทั้งรอยยิ้มและแววตา


ทุกครั้งที่เราได้ดูภาพนี้

เราจะยิ้มได้เสมอ


จนกระทั่งเมื่อจบป.ตรีแล้วมาเรียนป.โท

เธอก็เรียนที่นี่ก่อน แล้วเราก็มาเรียนเป็นรุ่นน้องเธอหนึ่งปี


ไม่รู้สิ

ไม่ได้คิดจะตามหรอกนะ
(จริงๆ ค่ะ ด้วยเกียรติของผู้หญิงน่ารักคนหนึ่ง)


มันเป็นความบังเอิญมากกว่า



จริงๆ เราอยากเรียนที่สถาบันเดิมนะ

แต่แม่อยากให้เรียนที่นี่


อืมม์...



คนบางคน


อาจเกิดมาเพื่อเป็นเพียง "เพื่อน" กัน


กับคนๆ นี้ เราเองรู้สึกมากกว่า "เพื่อน" นะ

แต่ไม่อยากให้คำว่า "รัก" ต้องออกจากปาก

หากมันเป็นการทำร้ายใครหลายๆ คน



ทุกวันนี้ก็ยังคงรู้สึกดี


ที่ได้รู้ข่าวคราว



ได้รู้ว่าเธอสบายดี

ได้รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่บนโลกนี้



ถึงไม่ได้เจอกันเป็นปี

แต่ยังระลึกถึงในทุกๆ วัน




...คิดถึงเธอนะ...






 

Create Date : 15 กรกฎาคม 2548    
Last Update : 15 กรกฎาคม 2548 20:01:35 น.
Counter : 1230 Pageviews.  

++++กลับมาแล้ว(แต่ยังไม่แนบสนิท)++++

กราบเรียนมิตรรักแฟนเพลงที่เคารพรักทุกท่าน



ข้าพเจ้ากลับมาแย้ววววววว

(หัวเราะร่า น้ำตาริน)


จริงๆ ก็ยังเลิกราไปไม่ได้เด็ดขาดร้อก

จากการประกาศครั้งที่แล้วเมื่อวันที่ ๒๑ มิถุนายนที่ผ่านมา

นี่ก็ ๙ วันผ่านพ้นไปแล้ว

ที่ผ่านๆ มานี่ ก็ยังแอบไปแว้บๆ ตอบตามบ้านของเพื่อนๆ

(มันหายขาดไม่ได้จริงๆ ง่ะ)




เฮ้อ...



ไม่เข้าใจตัวเองเลย



ทำไมเป็นได้ขนาดนี้เนี่ย




เหมือนตอนเล่นเนตเป็นใหม่ๆ เลยง่ะ


เอาเป็นว่า..

กลับมาอัพ blog ให้เห็นหน้าเห็นตากันนะคะ


ใครมาเยี่ยม..มาทักทาย..

ถ้าเป็นเพื่อนหน้าใหม่ นักเดินทางที่เพิ่งได้แวะมา

กรุณาไปแนะนำหนังกะหนังสือ
ที่ blog นี้หน่อยนะคะ

กรุณาหย่อนตั๋วหนังหรือเสียบที่คั่นหนังสือ


ดูหนังแต่ไม่ได้อัพเลย

ในโรง - Electric Shadows
พูดสั้นๆ ว่า การคัดเลือกนักแสดงและการแสดงดีมากค่ะ

ในบ้าน - ดู คุณพ่อขายาว เวอร์ชั่นเกาหลี
ก็โอเคนะคะ ซาบซึ้งในระดับหนึ่ง

หนังสือ - ยังไม่ได้อ่านอะไรเพิ่มค่ะ


คิดถึงทุกคนมากๆ นะคะ

(เชื่อกันมั้ยนี่)

แต่ก็คงยังมาอัพ blog บ่อยๆ แบบทุก ๒-๓ วันไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนแล้วล่ะ

(พยายามเป็นพนักงานที่ดีอยู่ค่ะ)


อยากเป็นคนดีของที่ทำงานมากกว่านี้จัง

(เอาแต่พูดไม่เห็นทำเล้ยยยยย)


เฮ้อ...



มีงานอะไรที่ได้อยู่กะอินเตอร์เนตทั้งวันมั่งเนี่ย




ขอบคุณที่มาฟังผู้หญิงเพ้อเจ้อคนหนึ่งบ่นนะคะ




สวัสดีค่ะ




 

Create Date : 30 มิถุนายน 2548    
Last Update : 30 มิถุนายน 2548 18:44:43 น.
Counter : 1139 Pageviews.  

++ประกาศ..ห่างหายจาก blog ชั่วคราว++

สวัสดีมิตรรักแฟนเพลงที่เคารพรักทุกท่าน



เนื่องด้วยที่ผ่านมาข้าพเจ้าได้ลุ่มหลงในการมาท่องเที่ยวในโลกของ bloggang ยิ่งนัก

จนเวลาที่ต้องให้กับงานการ ได้ถูกละเลยไป

ส่งผลให้ตอนนี้งานพอกหางหมู จนหางจะหลุดจากก้นแล้ว

จึงขอประกาศ (ด้วยน้ำตานองหน้า)


ว่า







ข้าพเจ้าจะห่างหายไปจาก bloggang นะคะ



อาจได้เข้ามาตอบบ้างเป็นแว้บๆ


แต่คงมิใช่สม่ำเสมอเหมือนที่เป็นมาในช่วงเกือบเดือนที่ผ่านมานี่อีกแล้ว



มิเช่นนั้น...เพื่อนๆ ชาว blog คงได้ยินข่าวร้ายยิ่งกว่านี้



นั่นคือ...ข้าพเจ้าต้องตกงาน

เพื่อมิให้เป็นเยี่ยงอย่างที่ไม่ดี


จึงจำต้องถอนตัว(และถอนใจ) ออกจากที่นี่ไปบ้าง


คงไม่สามารถแนบชิดเชยชมเหมือนที่เคยเป็นมาได้


ได้กลิ่นแค่ลมโชยบางๆ ก็คงพอ (กร๊ากกกก)



ขออภัยพ่อแม่พี่น้องทั้งหลายด้วย



มีอะไรอยากบอก..อยากฝาก ก็บอกไว้เน้อ


ข้าพเจ้าจะพยายามแวะเวียนมาบ่อยเท่าที่จะบ่อยได้





จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบและพิจารณา



สาวไกด์ฯเองค่ะ




 

Create Date : 21 มิถุนายน 2548    
Last Update : 21 มิถุนายน 2548 16:52:29 น.
Counter : 1808 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21  22  23  24  25  26  27  28  29  

สาวไกด์ใจซื่อ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 203 คน [?]




ชอบอ่านหนังสือและดูหนังค่ะ ตอนนี้ทำงานด้านการท่องเที่ยวอยู่ นิสัยดีบ้างร้ายบ้าง แล้วแต่สภาวการณ์และคนที่เจอ


เนื้อหาและรูปภาพทั้งหมดในบล็อกสงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย ไม่อนุญาตให้นำไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล็อก


ติดต่อเจ้าของบล็อกได้ที่ theworpor@yahoo.com
หรือ
https://www.facebook.com/saoguide






Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add สาวไกด์ใจซื่อ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.