+++จดหมายที่ไม่เคยได้ส่ง+++
ถึงเธอ..
เป็นอย่างไรบ้าง อยู่ทางโน้น กับเมืองใหม่ ผู้คนใหม่ๆ มีเพื่อนบ้างหรือยัง?
แต่ก็น่ามีได้แล้วล่ะนะ
เพราะเธอแค่เปลี่ยนเมือง แต่เป็นประเทศที่เธอเคยไปอยู่มาตั้งหลายปีแล้ว
เสียใจนะที่ไม่ได้ไปส่งเธอที่ดอนเมืองในครั้งล่าสุด...จริงๆ อยากไปนะ..อยากไปมาก..ไม่รู้เธอจะเชื่อหรือเปล่า..แต่หลายๆ ครั้งฉันก็รู้สึกว่า เหตุการณ์หลายๆ อย่างนี่ไม่เอื้ออำนวยให้ชั้นเอาซะเลย
ทุกครั้งที่เธอจะไป..จะมา หรืออะไรก็ตามแต่ที่จะทำให้เราเจอกันได้ ชั้นมีอันต้องกลับบ้าน แม่มาหา หรืออะไรก็ตามที..น่าแปลกมั้ย..หรือใครบางคนข้างบนอาจไม่อยากให้ชั้นเองรู้สึกกับเธอมากไปกว่านี้ก็ได้
แต่ "คนข้างบน" นั่นก็น่าจะรู้นี่นา ว่าชั้นไม่เคยล้ำเส้นไปเลยสักครั้ง
รู้ดีว่าตัวเองควรอยู่ตรงไหน..แค่ไหน
รู้มาตลอด..และก็ทำตัวมาด้วยดีตลอด
แต่ก็นั่นล่ะนะ...
เรื่องบางอย่าง เค้าไม่ยอมให้เราเข้าใจในเหตุผลของการกระทำของเค้าในตอนนี้หรอก
บางทีอีกปี อีกสองปี หรืออีกสิบปีข้างหน้าชั้นคงเข้าใจ ว่าอะไรทำให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้
ใช่มั้ย?....
ชั้นเชื่อว่าเธอรู้ว่าชั้นรู้สึกกับเธอยังไง
รู้มาตลอด...แต่ทำเหมือนไม่รู้
"เธอไม่ใช่คนโง่" อันนี้ชั้นแน่ใจมากๆ
และก็รู้ว่าเธอทำเป็นเหมือนไม่รู้นั้นเพราะอะไร
เป็นชั้น..ชั้นก็คงทำเหมือนเธอน่ะแหละ
เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้หรอก
เราเป็นได้ก็แค่เพื่อน..เพื่อนแบบนี้..เพื่อนแบบที่ไม่เหมือนเพื่อนคนอื่นๆ
เพื่อนคนที่ทำให้ใจชั้นไหวได้ทุกครั้งที่เจอกัน
เพื่อนที่ทำให้ชั้นยิ้มเมื่อได้ยินชื่อเธอ..ไม่ว่าในประโยคไหน ในลักษณะใด
การได้รักใครโดยไม่คิดจะครอบครอง (เพราะมันเป็นไปไม่ได้) มันเป็นอย่างนี้เอง..มีความสุขอย่างนี้นี่เองนะ
ไม่หึงหวง..ไม่เจ็บปวด..ไม่คาดหวัง
ความรู้สึกที่ชั้นมีให้เธอ..ก็ไม่คิดว่าจะยาวนานขนาดนี้เหมือนกัน
สิบกว่าปีได้แล้วใช่มั้ย?
นับแต่เรารู้จักกันเป็นครั้งแรก
อืมม์...
หนังสือทุกเล่มที่ชั้นให้เธอในวันเกิด...มันมีความหมายเสมอนะ
ไม่รู้ว่าเธอจะได้อ่านมันไหม
กับคนที่บอกว่า
ชอบสะสมหนังสือสวยๆ แต่ไม่ค่อยได้อ่าน
แต่ที่จำได้ เธอคงได้อ่าน "คิดถึงทุกปี" น่ะแหละ
อ้อ...แมวน้อยร้อยหมื่นชาติด้วย (อันนี้อาจไม่จบก็แย่แล้ว)
แล้ว Blue กับ Rosso น่ะเธอได้อ่านมั้ย?
ไม่เคยถามเหมือนกัน
ปีนี้ยังไม่ได้ให้ของขวัญวันเกิดเลย
ได้ข่าวว่าอีกไม่กี่วันเธอจะกลับมาอีกครั้ง (อันนี้แปลกใจพอสมควร ก็เธอเพิ่งกลับไปนี่นะ.. แต่เห็นเพื่อนบอกว่าเธอกลับมาก่อนจะไปอยู่ยาวอีกครั้ง)
เตรียมหนังสือวันเกิดไว้ให้เธอแล้วหละ
ไม่รู้จะชอบมั้ย
แต่คนให้น่ะ..ชอบมันนะ
รู้สึกดีใจที่จะได้เจอกับเธออีกครั้ง..แม้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอเองจะไปอยู่ที่ไกลแสนไกล
ไม่รู้จะแต่งตัวยังไง..(ทำตัวเหมือนเป็นเด็กสาวๆ วัยรุ่นยังไงยังงั้น)
เธอเปลี่ยนไปเยอะหรือเปล่าก็ไม่รู้
เราไม่เจอเธอนานมากแล้วจริงๆ นะ
คุยก็ไม่ค่อยได้คุย
msn ก็ไม่ได้เจอกันเลย (ชั้นออนไลน์น้อยมาก ตั้งแต่มาทำงานประจำที่นี่)
สำหรับชั้น...
เรื่องของเราก็คงเป็นเรื่องงามๆ เรื่องหนึ่งในชีวิต
ที่ชั้นจะยิ้มได้ทุกครั้งเมื่อนึกถึง
ที่ชั้นจะรู้สึกดีทุกครั้งเมื่อได้คิดถึงมัน
ไม่ว่าตอนนี้ข้างกายชั้นจะมีใคร
แต่ในความทรงจำของชั้น..มีเธออยู่เสมอนะ
Create Date : 28 กันยายน 2548 |
Last Update : 28 กันยายน 2548 17:31:25 น. |
|
12 comments
|
Counter : 1123 Pageviews. |
|
|
|