No. 630 บล๊อกประจำ ศุกร์ - อาทิตย์ ทีมงาน ตะพาบแห่ง บล๊อกแกงให้โอกาศเขียนถึง พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ ในหลวงของผมแล้วครับ.... ผมรัก เคารพ เทอดทูน พระองค์ มาตั้งแต่ผมยังเด็ก ย้อนกลับไปครั้งที่เป็นเด็กเเชียงใหม่ระยะนั้น ฤดูแล้ง น้ำในคูเมืองจะแห้งขอด น้ำบนดอยมีน้อยลงทุกวัน กลางคืนจะเห็นแสงไฟ แดงเรื่อ คดเคี้ยวไปมาบนดอย ชาวบ้านบนดอย เผาป่า ทำไร่ เห็นภาพแล้วหดหู่ บนดอยสุเทพ กับเทือกเขาอื่น กลางวันมองไกล ๆ จะเห็นดอยเริ่มโกร๋น เป็นหย่อม ๆ ผู้ใหญ่บอกว่า พวกแม้วถางป่ามาก น้ำบนดอยไม่มี น้ำตกห้วยแก้ว ห้วยช่างเคี่ยนแห้งเหลือ น้อย เลยไม่ไหลมาถึงในเมือง ทำให้น้ำในบ่อที่พวกเราในตัวเมืองต้องใช้ น้ำลดน้อยลงด้วย บ่อน้ำแต่ละบ้าน แห้งตามไปด้วย เพราะน้ำที่ขังในคลองที่ห่างจากบ้านประมาณ 50 เมตร แรงดันคงจะลดน้อยเลยไม่ไหลซึมผ่าน ชั้นดินต่าง ๆ เลยต้องใช้น้ำอย่างประหยัด แม่จะพาพวกเรานำผ้าใช้แล้ว ใส่ท้ายจักรยานปั่นไป น้ำตกห้วยแก้ว ไปซัก ตากบนก้อนหิน ใจยังหวั่นวิตก ถ้าน้ำบนดอยหมด จะทำอย่างไรกัน ต่อมาก็ทราบข่าวว่า ในหลวง และสมเด็จพระราชินี ได้เสด็จ ไปตามดอยต่าง ๆ ไปส่งเสริม ให้ชาวจีนบนเขา ปลูกต้นไม้ แซมด้วยพืชเมืองหนาว เพื่อมิให้พวกเขาถางป่าอีก จัดหา นักวิชาการเกษตร ไปให้คำแนะนำการใช้ปุ๋ย ทำปุ๋ยคอก แทนการโค่นต้นไม้ ซึ่งทำได้ยาก คนบนดอยได้ทำตาม มีผลผลิตการเกษตรทะยอยออก ก่อนหน้านั้นพระองค์ ทรงโปรดให้ หาตลาด หรือที่ขายพืชควบคู่ไปด้วย ระยะนั้น พวกเรายังไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องให้คนบนเขา ปลูกต้นไม้ใหญ่ งดตัดไม้ แต่ได้ทราบต่อมาว่า ถ้ายังตัดไม้ใหญ่ ดอยจะแห้งแล้งขาดน้ำ ตัดต้นไม้ง่าย แต่ปลูกต้นไม้ยากกว่า เมื่อปลูกต้นไม้โต จะดูดซับน้ำฝนไว้ในในลำต้น ใบ แล้วค่อยปล่อย คลาย น้ำลงมาให้ใช้ ต้องใช้เวลานานหลายสิบปีกว่าต้นไม้จะโต หลังจากนั้น คนบนดอย ต่างมีรายได้มากขึ้นกว่า การปลูกฝิ่น จึงหันมาทำไร่ที่เดิม โดยปรับปรุงดินตามคำ แนะนำจากผู้เชี่ยวชาญ โครงการตามพระราชดำริ ให้ประชาชนทำงานมากขึ้น จึงเกิดโครงการ ดอยคำ ขึ้น ชาวจีน หรือชาวเขาบนดอย เริ่มมีรายได้มากกว่า การปลูกฝิ่น สุขภาพดี พวกเขาเลยเปลี่ยนเป็น พวกเรา ซึ่งเราเรียกว่า "ชาวไทยภูเขา" ระยะต่อมา มีภาพข่าว ผักพืชเมืองหนาว สีสวย ออกสู่ตลาด มีภาพถ่ายคนปลูกแก้มแดง เพราะที่นั่นอากาศหนาว รอบกายจะมีหมอกบาง ๆ ดูเย็น แผ่ปกคลุมสวย มีต้นแมคคาเดเมีย ต้นกาแฟอาราบิก้า ต้นท้อ ขึ้นบนเขา ที่เอียงลาด มีข้าราชบริพารตามเสด็จ ช่างสวยงาม... นานหลายปี เกิดความชุ่มชื้นสะสมมากขึ้น ผมและเพื่อน ๆ เกิดความอยากจะไปท่องเที่ยว สถานที่เช่นนั้นบ้าง เพราะเราอยู่ในเมืองร้อน รถติด อยากไปถ่ายภาพ ไปค้างแรมบนเขา ไปทำอาหารกินกันแบบกันเอง และแล้วพวกเรา กับคนทั่วไปได้เดินทางไปท่องเที่ยว ทำให้เงินหมุนเวียนในตลาด รัฐก็เก็บ ภาษีได้เพิ่มขึ้น จึงเกิดการท่องเที่ยวบูม มาตลอด สิ่งที่ไม่ค่อยสังเกต มาแต่แรก นั่นคือ ดอยที่โล้น มีการปลูก ต้นไม้ปกคลุม เพราะต้นไม้ดูดซึม ความชื้น น้ำไว้ในลำต้น ราก ดินอุ้มน้ำ แล้วค่อย ๆ ไหลลงสู่พื้นราบ โดยเฉพาะในเมืองเชียงใหม่ หลายปีต่อมา ประชาชนไทย เริ่มไปเที่ยวตาม ต่างจังหวัด บนดอย ภูเขา ถ่ายภาพมา มาก จนเกิดการท่องเที่ยวเพิ่มขึ้น คณานับ เพราะพระองค์ มีพระเนตรมองการณ์ไกล ส่งเสริมให้คนรักธรรมชาติ ความสวยงาม อันมาจากมีป่าอันสมบูรณ์ อากาศบริสุทธิ์... ประชาชนจึงรักป่า รักไร่นา เป็นการส่งเสริม การท่องเที่ยวเป็นอย่างมาก มองเหมือนเป็นผลพลอยได้จากการ ส่งเสริมให้คนมีชีพเกษตรกร... แต่ถ้าคำนวณตัวเลข การท่องเที่ยว กับการเกษตรแล้ว ไม่น้อยเลย ผมมีโอกาสไป สัมผัสโครงการหลวง หลายแห่ง รู้เลยว่าพระองค์ท่านมีเมตตา ต่อพวกเรา บางครั้งเดินทางไป ต่างจังหวัด หรือแม้แต่ในกรุงเทพ ทราบว่าพระองค์จะเสด็จผ่าน ดูเวลาแล้วน่าจะอีก 3 ชม.. ก็ต้องรีบหาที่นั่ง รอ แดดจัด ไม่หวั่น รอ... เพียงเห็นขบวนรถนำขบวนมาไกล ก็ทรุดตัวนั่ง ชะเง้อมอง อยากเห็นพระองค์ บางครั้ง ที่พระองค์ทอดพระเนตรเห็นประชาชน นั่งรอ ทรงโบกพระหัตถ์ให้พวกเรา เห็นเพียงแค่นั้น น้ำตาผมไหล โดยไม่รู้สึกตัว ปลื้มปิติ หาใดจะเปรียบ.... เพื่อน ๆ ที่แวะมาเยือน คลิ๊กฟัง เพลงนี้ ซึ่งถ่ายทอดความรู้สึกที่เรา รัก เคารพ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ ได้แจ่มชัดที่สุดVIDEO ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ รวมทั้งวิดิโอเพลงนี้ end 936,837 st. Visit 930,248 = 6,589 งานเขียนประเภท Diarist
ดีจ้า มาทักทายนะจ้ะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
พระองค์ทรงมีสายพระเนตรยาวไกลมากเลยค่ะ
ที่ภาคเหนือเราสวยได้แบบทุกวันนี้
เป็นเพราะพระองค์ท่านนี่เอง
ท่านจะอยู่ในดวงใจไทยทุกคนตลอดไปค่ะ