Bloggang.com : haiku : เก็บไว้ในความทรงจำ๒

เก็บไว้ในความทรงจำ๒

สองคนกลับเข้าบ้าน เขาบอกจะชงน้ำชาให้ เธอบอกไม่ต้อง เขาจะอธิบายเรื่องที่เธอเข้าใจผิดให้ฟัง เธอปฏิเสธ
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันไม่ติดใจสงสัยแล้ว”
“ฉันขอโทษที่ทำอะไรที่ชวนให้เธอเข้าใจผิดไป มีอะไรอยากจะให้เธอดูหน่อยนะ” เขาเดินไปหยิบสมุดร่างภาพแล้วเปิดให้เธอดู
“ยังเป็นแค่ภาพสเก็ชต์ ตั้งใจไว้ว่าถ้าวาดรูปนี้เสร็จแล้วจะขอเธอแต่งงาน แทนแหวนยังไงล่ะ แทนแหวนหมั้น มีแค่นี้เองที่ฉันนึกออกในตอนนี้ ที่ผ่าน ๆ มาฉันวาดแต่ภาพตึกหรือทิวทัศน์ นี่เป็นครั้งแรกที่วาดรูปคน คือภาพของเธอ รอยยิ้มของเธอที่พบกันครั้งแรกยังไงล่ะ” ฮิโรโกะเริ่มสะอื้นแล้วส่ายหน้า
“ฉัน...แต่งงานกับคุณ...ไม่ได้แล้ว”
“ทำไมล่ะ”
“ขอโทษค่ะ ฉันทรยศคุณ...ฉันทรยศคุณไปแล้ว
ฉัน...ทำใจให้เชื่อคำพูดของคุณไม่ได้”
“ฉันเชื่อมั่นมั่นในตัวเธอ”
“ฉันกับเคนจัง...นอนกันแล้ว ฉันกับเคนจัง”
โคจิเบือนหน้าหนี เอื้อมมือไปจับมือเธอ บอกคำสุดท้ายซ้ำแล้วซ้ำอีกไว้
โคจิก้มหน้าร่ำไห้พยายามกล้ำกลืนน้ำตา ยกมือใหญ่ทาบตรงคอเธอ
“ครั้งแรกที่พบกับเธอ เธอเอามือมาสัมผัสที่คอของฉันเหมือนอย่างนี้แล้วบอกว่า
รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงของฉัน” ฮิโรโกะพยักหน้า
“เพราะอย่างงี้ ฉันจึงคิดว่าถ้าทำอย่างนี้ก็อาจจะเข้าใจความคิดของเธอได้”้
สองคนหลั่งน้ำตาด้วยความปวดร้าวใจ โคจินิ่งขึงน้ำตาไหลไม่หยุด ไม่ยอมมองหน้าหญิงสาว ฮิโรโกะออกจากบ้านไปนานแล้วโคจิก็ยังไม่ขยับตัว สองคนจำใจเลิกรากัน

โคจิเข้าไปในสวนสาธารณะ นั่งตรงเวทีที่ได้พบกับฮิโรโกะเป็นครั้งแรก เธอกำลังซ้อมละครอยู่คนเดียว เขานึกภาพตอนที่เธอตะโกนบอกเด็ก ๆ ให้ช่วยกันดึงตัวเขาขึ้นไปบนเวทีให้มาช่วยซ้อมละครด้วยกัน ภาพในวันที่เขาและเธอมาที่สวนสัตว์ยังไม่เลือนไปจากความทรงจำ ชายหนุ่มเขียนถึงเธอหลายครั้ง
“ฮิโรโกะ...ไม่รู้ว่าฉันเขียนจดหมายถึงเธอเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะ กี่ครั้งแล้วนะที่ฉันเรียกชื่อของเธออยู่ในใจอย่างนี้ คนที่เป็นฝ่ายเขียนจดหมายก่อนคือเธอนี่นะ เมื่อก่อนเธอพยายามที่จะเปิดประตูหัวใจที่แสนจะหนักอึ้งของฉัน แล้วฉันก็รู้สึกซึ้งใจ วันนั้นวันที่ฉันคว้าตัวเธอเข้ามากอดเป็นครั้งแรกเธอพูดว่า คุณกับฉันแตกต่างกันมากขนาดนั้นเชียวหรือ คนที่หูไม่ได้ยินอย่างคุณกับคนที่ได้ยินอย่างฉันมันต่างกันมากหรือ ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากเข้าใจคุณให้มากกว่านี้ อยากรู้จักคุณมากกว่านี้ คำพูดที่คละเคล้าด้วยน้ำตาของเธอนั้น ยังคงสถิตในหัวใจของฉันตลอดเวลา เหมือนกับตอนนั้นไม่เคยจืดจางเลย...ฮิโรโกะ ฉันเคยเข้าใจในตัวเธอบ้างหรือเปล่านะ เคยเงี่ยหูฟังเสียงหัวใจของเธอบ้างหรือเปล่านะ ตอนนี้เมื่ออยู่ห่างจากเธอและลองหันกลับไปทบทวนใหม่อีกครั้ง ฉันก็ไม่มั่นใจในตัวเองเลย แต่ว่าฉันก็คิดว่าฉันอยากจะเข้าใจเธอใหม่อีกสักครั้งนึง คิดว่าอยากจะตอบสนองความต้องการของสาวน้อยคนนึงที่พูดด้วยน้ำตานองหน้าว่า อยากจะเข้าใจฉัน ไม่แน่บางทีเราอาจจะต้องเผชิญกับความปวดร้าวที่สุดในชีวิตก็ได้ แต่ถึงกระนั้นฉันก็คิดว่าเราคงจะผ่านพ้นมันไปได้ ถึงกระนั้นฉันก็คิดว่าเราคงจะพยายามทำอย่างนั้นได้ ทำมันให้ได้...จากคุณซาคากิ โคจิ” โคจิพับจดหมายที่เขียนเสร็จแล้วออกวิ่งตรงไปที่บ้านพักของเธอ แต่ไม่มีใครอยู่บ้าน เลยสอดจดหมายไว้ที่ประตูแต่จดหมายไม่ถึงมือฮิโรโกะ

ฮิโรโกะไปบ้านโคจิเพื่อเก็บข้าวของ เขาถามว่า
“จะไปจากที่นี่หรือ จะตกลงปลงใจกับเขาหรือ”
“ฉันลองคิดดูแล้วว่าทำไมตอนนั้นถึงได้นอนกับเคนจัง เวลาที่ฉันอยู่ในอ้อมอกของเคนจังจะรู้สึกอุ่นใจ ฉันเพิ่งจะรู้ตัวนะ ว่าคนที่ฉันต้องการจริง ๆ คือคนที่อยู่ข้าง ๆ ฉันเวลาที่ไม่สบายใจ ตั้งแต่เด็กๆแล้วเคนจังเขามองฉันมาตลอด ไม่เหมือนกับคุณ คุณน่ะทำอะไรคนเดียวมาตั้งแต่ก่อนที่จะมาพบกับฉัน วาดรูปเก่งมาก่อนแล้ว”
“นี่พูดจากใจจริงหรือ”
“คุณมักจะอยู่ไกลฉันเสมอ ถึงวันนี้จะอยู่ด้วยกัน แต่พรุ่งนี้คุณก็อาจไปจากชีวิตฉันก็ได้ ถึงจะวิ่งตามฉันมา แต่ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นคุณอาจจะหันไปทางอื่นได้”
“ทำไมถึงได้คิดแบบนั้นล่ะ”
“ฉันไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับภาพด้วย แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่เข้าใจโลกที่คุณอยู่ด้วย”
“หมายถึงเรื่องที่ผมหูหนวกอย่างนั้นหรือ ไม่เข้าใจไม่ได้หรือ แค่รู้ว่ารักเท่านั้นไม่ได้หรือ ถึงจะบอกว่าพรุ่งนี้มะรืนนี้ก็จะรักฮิโรโกะต่อไป ก็ไม่ได้อย่างนั้นหรือ”
“คิดว่าคงไม่ได้หรอกค่ะ ถึงยังไงฉันก็ไม่สบายใจ ระหว่างที่อยู่กับคุณฉันฝืนร่าเริงมากเกินไป เหมือนเสียงของตัวเองสูงกว่าปกติหนึ่งคีย์ มันไม่เป็นธรรมชาติ” โคจิหันไปอุ้มแมวที่ฮิโรโกะเก็บมาเลี้ยงแล้วขอกับเธอ แต่ก็เปลี่ยนใจคืนให้หญิงสาว ฮิโรโกะเอ่ยลาแล้วหันหลังเดินจากไปทันที เร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น ยังไม่ทันพ้นรั้วบ้านก้ร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น โคจินั่งนิ่ง น้ำตาจากหัวใจหลั่งไหลไม่ขาดสาย

วันต่อมาโคจิได้รับแฟกซ์ เดินมาดูเห็นแต่กระดาษเปล่าก็ฉีกออกขยำทิ้ง แต่กระดาษก็ยังไหลออกมาเป็นการ์ตูนรูปหมาป่าก็รู้ว่าเป็นฮิโรโกะส่งมา วิ่งออกจากบ้านทันทีไปที่บ้านเธอเห็นแต่ห้องว่างเปล่า ฮิโรโกะมาที่เวทีการแสดงในสวนสาธารณะ เพื่อรำลึกถึงความหลังระหว่างเขาและเธอ ชายหนุ่มวิ่งตามมาที่เดียวกันแต่ก็คลาดกัน โคจิเดินเข้าไปในสถานีรถไฟใต้ดินอย่างเซื่องซึม พอหันไปมองอีกฝั่งเห็นผู้หญิงสองคนยืนอยู่ สังหรณ์ใจบางอย่างหันกลับไปดู รถไฟกำลังจะเข้าจอดพอดี พอผู้หญิงทั้งสองคนออกเดินไปจากที่ยืนอยู่ ก็ได้เห็นฮิโรโกะกำลังก้มลงผูกเชือกรองเท้าอยู่ ชายหนุ่มตกตะลึงวิ่งมาตรงหน้าหญิงสาว ล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบกุญแจ จะขว้างไปให้ถึงเธอแต่รถไฟแล่นเข้ามาขวาง โคจิละล้าละลังไม่รู้จะทำยังไงดี สุดท้ายก็ตะโกนเรียกชื่อเธอออกไปจนสุดเสียง ฮิโรโกะเดินเข้าไปในรถไฟแต่หูแว่วได้ยินเสียงคนเรียก เดินออกมาตามหาต้นเสียง แล้วเห็นโคจิทางช่องหน้าต่างกระจกรถไฟก็ตกตะลึง รถไฟแล่นออกไปแล้วทั้งคู่ยังจังงันจ้องหน้ากันนิ่ง

สองคนนั่งคุยกัน เขาถาม
“พรุ่งนี้จะกลับเซนไดแล้วหรือ”
“ฉันอยากเห็นทะเลน่ะ อยากไปดูทะเลกับคุณโคจิเป็นครั้งสุดท้าย”
“ได้ซิ” ทั้งคู่นั่งรถโดยสารไปด้วยกัน ฮิโรโกะซบไหล่เขาไปตลอดทาง โคจิพาฮิโรโกะเข้าพักที่บ้านเปิดแชมเปญดื่มด้วยกัน เธอถามเขาว่าหิวไหม
“อยากกินฮิโรโกะ” เขาบอกเย้า ๆ แล้วก็ทำท่าเขิน ๆ ฮิโรโกะจ้องหน้าเขา พูดเสียงตกใจ
“หัวใจแทบหยุดเต้นแน่ะค่ะ คุณมาพูดแบบนี้ทำเอาฉันใจกระตุก หัวใจหยุดเต้นไปชัวขณะ บ้าจังเลยฉันเนี่ย ทำไมถึงเป็นแบบนี้น้า เป็นแฟนคุณโคจิตั้งหลายเดือนแล้วยังอดหวามใจอยู่ไม่ได้เลย ยังกับคนเริ่มจีบกันใหม่ ๆ เลย” ฮิโรโกะพูดปนเสียงหัวเราะ
“พูดอะไร เธอน่ะ” โคจิทำมือบอกให้เธอมานั่งข้าง ๆ เขา เธอทำตามแล้วเอนซบไหล่เขา
“มาอีกแล้วนะคะ ทะเล...ทะเลที่เคยสัญญาว่าจะมาด้วยกันอีก ได้ยินเสียงด้วยล่ะ ได้ยินเสียงคลื่นค่ะ”
“เป็นเสียงแบบไหน เสียงของทะเลเป็นเสียงแบบไหน ผมคิดว่าลืมเสียงมันไปแล้วล่ะ ลืมเสียงมันไปแล้ว” หยุดไปชั่วครู่แล้วเอ่ยถามเธอ
“เสียงของผมเป็นยังไงบ้าง เมื่อกี้ผมลืมตัวตะโกนออกไป ตั้งใจจะเรียกชื่อของคุณ
ผมพยายามสานด้วยความทรงจำของเสียงเพื่อจะออกเสียงเรียกชื่อของคุณ แต่ว่าผมไม่มั่นใจตัวเองเลย ตั้งแต่ที่หูผมไม่ได้ยินผมก็ไม่เคยออกเสียงอีกเลย ตอนเด็ก ๆ นั้นผมเคยลองฝืนใจพูด แต่ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งผมถูกคนพากันหัวเราะเยาะผม ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่เคยออกเสียงอีกเลย เพราะฉะนั้นตอนที่คุณบอกให้ผมพูดว่าผมรักคุณ ผมจึงพูดไม่ได้ ตัวเองไม่รู้ว่าเสียงของตัวเองเป็นยังไง ผมจึงรู้สึกกลัว ผมกลัวการออกเสียง ผมกลัวไม่กล้าออกเสียงอีกเลย ผมกลัวมากที่จะต้องออกเสียง” โคิจเล่าด้วยภาษามือสีหน้าสะเทือนอารมณ์ ฮิโรโกะมองเขาน้ำตาค่อยไหลออกมา แล้วเอื้อมมือไปจับมือเขาดึงมาแนบกับใบหน้าของตัวเอง เอ่ยขอโทษเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอซบลงที่อกเขา โคจิกอดเธอไว้แนบแน่น

ฮิโรโกะหลับอยู่บนโซฟา รู้สึกตัวลืมตาขึ้นหันไปมองเห็นโคจินั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าเตาผิง เขาหันมาเห็นบอกว่า
“คุณนอนตั้งนานแล้ว”
“ดีใจจังที่ไม่ใช่ตอนเช้า” หญิงสาวลุกขึ้นไปนั่งที่พื้นข้าง ๆ เขาแล้วพูดต่อ
“เพราะถ้าเช้าเมื่อไหร่ฉันก็ต้องกลับไป” โคจิโน้มตัวลงจ้องหน้าเธอ
“จะกลับหรือ”
“จริง ๆ แล้วฉันไม่เคยนอนหลับเลยนะคะ หลังจากที่แยกทางกับคุณโคจิแล้วฉันก็นอนไม่หลับเลย” โคจิเลื่อนตัวลงจากเก้าอี้ ขยับเข้าใกล้หญิงสาวจนชิด มองหน้าเธอนิ่ง ฮิโรโกะพูดต่อ
“ฝันถึงคุณครั้งแล้วครั้งเล่า” เธอเอื้อมมือแตะที่คอโคจิแล้วเอื้อมทั้งสองมือโอบรอบคอเขา
“นี่คงไม่ใช่ความฝันหรอกนะคะ” โคจิจุมพิตเธอด้วยความโหยหา สองคนล้มตัวลงนอนที่พื้น พอมือของโคจิวางลงข้างตัวหญิงสาวก็แตะถูกบางอย่างใต้ผ้าที่ปูพื้น เขาเลิกผ้าขึ้นเห็นกุญแจบ้านที่เธออยู่ด้วยกันกับเคนจัง ฮิโรโกะมองกุญแจความรู้สึกผิดวาบขึ้นมา โคจิหยิบกุญแจขึ้นมองแล้วก้มลงจะจูบเธออีก ฮิโรโกะตัวสั่นเทาส่งเสียงร่ำไห้ไม่ยอมหยุด โคจิหยุดชะงักได้แต่ทอดถอนใจ ลูบผมเธอเบา ๆ

รุ่งเช้าที่ริมทะเล ฮิโรโกะเดินมาตามชายหาด โคจิเดินตามมาห่าง ๆ เธอหยุดเดินโคจิหยุดตามมองดูเธอ ระยะห่างระหว่างสองคนเป็นภาพอาทิตย์ดวงโตที่เพิ่งเคลื่อนพ้นขอบฟ้าไกลโพ้น ทอแสงทองจาง ๆ ลงบนผืนน้ำเป็นประกายระยับตา ฮิโรโกะหันมาบอกเขา
“เสียงของคุณโคจิเป็นสิ่งที่เพราะที่สุดในโลกค่ะ ฉันจะไม่ลืมเลยค่ะ ฉันนี่ขึ้โกงจังนะคะ ผละมาจากเคนจังแล้วมาหาคุณทั้งที แต่ว่าฉันไม่มีความกล้าพอ” โคจิยิ้ม ก้มหน้าเพียงนิดแล้วบอกเธอ
“เพราะอย่างนี้ผมถึงได้รักฮิโรโกะยังไงล่ะ”
“ฉันไม่อยากจะทรยศต่อใครอีกแล้วค่ะ”
“ผมเข้าใจดี ขอร้องอะไรสักอย่างเป็นครั้งสุดท้ายจะได้ไหม”
“อะไรคะ”
“ผมอยาก...อยากฟังเสียงของฮิโรโกะ” เธอเดินเข้าใกล้เขาเอ่ยถาม
“ฉันควรจะทำยังไงดีคะ”
“ถึงหูจะไม่ได้ยินแต่เสียงนั้นมีการสั่นสะเทือนให้รับรู้ได้” โคจิพูดจบก็คุกเข่าลง
เธอก้าวเข้าใกล้ทรุดตัวลงคุกเข่าตรงหน้าโคจิเอาคอแนบที่คอเขา ถามว่า
“อย่างนี้เข้าใจไหมคะ” โคจิดึงตัวเธอออกพยักหน้าให้
“จะให้พูดว่าอะไรดีคะ”
“ฉัน...รัก...คุณ...พูดคำนี้ทีซิ” จังหวะมือที่สื่อภาษาของเขาเชื่องช้าลง ราวกับจะเน้นคำแต่ละคำให้เธอจำติดไว้ในใจ เขาเอื้อมไปแตะที่ริมฝีปากเธอและแตะที่คอตัวเอง ฮิโรโกะมองหน้าเขาและโน้มตัวเข้าแนบชิดเขา ค่อยๆเอ่ยแต่ละคำ
“ฉันรักคุณค่ะ...ฉันรักคุณค่ะ...” เสียงพูดเครือจัด น้ำตาไหลอาบแก้มแล้วย้ำคำเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก
“ฉันรักคุณค่ะ...” โคจิกอดร่างสั่นสะท้านของเธอไว้แน่น รู้สึกถึงเสียงที่ออกจากปากหญิงสาว เขาหลับตาลง จดจำความรู้สึกที่เธอถ่ายทอดออกมา ด้วยเสียงสะอื้นไห้ที่สั่นสะเทือนไปถึงหัวใจอันเศร้าสร้อยของเขา

รุ่งเช้าอีกวัน โคจิยืนส่งฮิโรโกะที่ป้ายรถ รถโดยสารหยุดลงที่ตรงหน้าคนทั้งสอง ฮิโรโกะก้าวขึ้นบนรถ ประตูปิดลง สองคนมองกันและกันไม่วางตาด้วยความอาลัยอาวรณ์ รถเคลื่อนออกไปช้าๆ สายตาฮิโรโกะจับจ้องอยู่ที่เขา รถแล่นลอดใต้สะพานห่างเขาออกไปทุกที หญิงสาวรีบสาวเท้าไปที่หลังรถ ประทับภาพของชายที่เธอรักมากที่สุดไว้ในหัวใจ แล้วร่างสูงใหญ่ก็ถูกเงาของสะพานค่อย ๆ บังสายตาจนร่างนั้นเลือนหายไป โคจิยืนนิ่งหัวใจลอยละลิ่วตามรถที่แล่นจากไป แยกจากโคจิแล้วฮิโรโกะก็รู้ตัวดีว่ารักแต่เขาคนเดียว จึงขอแยกทางกับเคนจังไปใช้ชีวิตตามลำพัง

เสียงของโคจิอ่านจดหมายฉบับสุดท้ายที่เขาเขียนถึงฮิโรโกะดังขึ้น พร้อมเห็นภาพของบ้านแห่งความหลังอันแสนสุขที่โคจิและฮิโรโกะเคยใช้ชีวิตร่วมกัน บัดนี้เหลือเพียงความว่างเปล่า ตัดสลับกับภาพของฮิโรโกะหางานใหม่พร้อมกับพยายามไปทดสอบบทดี ๆ เล่น

บนโต๊ะในห้องของฮิโรโกะมีจดหมายของโคจิวางอยู่ หญิงสาวกำลังแต่งตัวออกไปทำงาน เธอเขียนจดหมายถึงเขา
“คุณซาคากิ โคจิ...ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนนะ กำลังวาดรูปอยู่ที่ไหนนะ จดหมายที่คุณเขียนลงวันที่ ๕ สิงหาคม ปี ๑๙๙๕ นั้นฉันอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่รู้กี่ครั้งค่ะ จดหมายที่มาถึงมือฉันช้าฉบับนี้จะเป็นแรงใจให้ฉันต่อจากนี้ไปอีกกี่ปีนะ ต่อไปนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด เรื่องที่อยู่ในอันดับท๊อปเทนของหัวใจฉันก็คือ เรื่องที่ฉันได้พบกับคุณเมื่อฤดูร้อนปี ค.ศ. ๑๙๙๕ จดหมายฉบับนี้คงจะไม่มีผู้รับ แต่ถึงกระนั้นฉันก็คิดว่าถ้าหากมีโอกาสได้พบคุณที่ไหนอีกครั้ง ถึงตอนนั้นฉันจะต้องมอบจดหมายฉบับนี้ให้กับคุณอย่างแน่นอนค่ะ...จากมิซูโนะ ฮิโรโกะ” ฮิโรโกะฉีกกระดาษจดหมายที่เขียนเสร็จออกจากเล่ม พับอย่างทนุถนอมใส่ซองแล้ววางคู่กับจดหมายของเขา

สามปีต่อมา ฮิโรโกะยังมุ่งมั่นในการเป็นดาราแต่ก็ได้รับแต่บทเล็ก ๆ เท่านั้น คนขับแทกซี่ที่เธอนั่งมาจำเธอได้เอ่ยทัก ฮิโรโกะบอกว่าเป็นเพียงนักแสดงที่มีบทพูดเพียงไม่กี่คำ รถติดมาก เธอบอกว่าขอลงจ่ายเงินให้คนขับแล้วเปิดประตูออกวิ่งอย่างเร็ว เสียงเพจในกระเป๋าดังขึ้น หญิงสาวหยิบขึ้นอ่านข้อความแล้วโทรไปหา ปรากฏว่าบทของตัวเองถูกตัดออกเพราะเนื้อหาละครจะยาวเกินไป ฮิโรโกะวางโทรศัพท์ลงถอนหายใจเฮือกใหญ่ เดินคอตกออกจากตู้โทรศัพท์เศร้าใจกับความอับโชคของตัวเอง

โคจิกลายเป็นศิลปินชื่อดัง มีงานแสดงผลงานที่จัดในโรงแรมใหญ่ ผู้จัดวิ่งกันวุ่นเพราะหาตัวเจ้าของผลงานไม่เจอ ฮิโรโกะเดินทองน่องเรื่อยเปื่อย จำได้ว่าเป็นเส้นทางเดิมที่ได้พบกับโคจิเป็นครั้งแรก เธอเดินหาต้นแอปเปิ้ลที่ตัวเองเคยกระโดดคว้าลูกมากิน แล้วมีผู้ชายตัวสูงเอื้อมมือเด็ดส่งให้ พอหาเจอก็ร้องอย่างดีใจ

โคจิเข้ามาในร้านกาแฟ ปลดเนคไทออกวางบนโต๊ะ เปลี่ยนรองเท้าหนังมาใส่รองเท้าแตะแทนแล้วลุกขึ้นเดินออกจากร้าน เดินไปสักพักก็เอามือคลำที่คอตัวเองนึกได้ว่าลืมเนคไทไว้ที่ร้าน ฮิโรโกะมองต้นแอปเปิ้ลสูงลิ่ว แววตาหมายมาด ถอดรองเท้าออก วางของในมือลงแล้วกระโดดจะคว้าลูกแอปเปิ้ลที่เห็นว่าใกล้มือที่สุด กระโดดอยู่หลายครั้ง แต่ยังไงก็แตะไม่ถึง เธอเดินเข้าไปใต้ต้น กระโดดจนสุดแรงก็ยังไม่ได้ เสียหลักล้มลงจนมือกระแทกพื้น ก้มลงปัดมือ พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นร่างสูงใหญ่คุ้นตา เอื้อมมือไปปลิดลูกแอปเปิ้ลจากต้น แล้วเช็ดกับชายเสื้อตัวเองโยนแอปเปิ้ลส่งให้ ฮิโรโกะตะลึงงัน ไม่คาดคิดว่าเหตุการณ์เดียวกับวันที่เธอได้พบกับโคจิครั้งแรกจะย้อนรอยมาให้เห็นตรงหน้า ไม่ใช่ความฝันแต่เป็นความจริงที่เธอรอคอยมาตลอดสามปีที่ต้องจากกัน โคจิรู้สึกไม่ต่างกัน ทั้งคู่ยิ้มให้กันดวงตาเป็นประกายระยับ บ่งบอกถึงความสุขในความทรงจำของคนทั้งสองที่หวนคืนกลับมาอีกครั้ง

ภาพจากเวบ listal.com

Aishiteiru to itte kure - Dreams Come True

ดาราที่แสดงในเรื่อง

Toyokawa Etsushi (Sakaki Koji)
โคจิ
//jdorama.com/artiste.129.htm

Tokiwa Takako (Misuno Hiroko)
ฮิโรโกะ
//jdorama.com/artiste.110.htm

Okada Kouki (Yabe Kenichi)
เคนจัง
//jdorama.com/artiste.130.htm

Suzuki Ranran (Yoshida Maki)
เพื่อนนางเอก
//jdorama.com/artiste.7.htm

Asou Yumi (Shimada Hikaru)
อดีตคู่หมั้นพระเอก
//jdorama.com/artiste.133.htm

Song Name: Love Love Love
Artist: Dreams Come True
Drama Title: Aishiteiru to itte kure

nee doushite suggoku sugoku sukina koto
tada tsutaetai dake nano ni rururururu
umaku ienaindarou...

nee semete yume de aitai to negau
yo ni kagitte ichidomo rururururu
detekite wa kurenai ne

nee doushite sogoku aishiteru hito ni
aishiteru to iu dake de rururururu
namida ga dechaundarou...

futari deatta hi ga
sukoshitsu omoide ni natte mo

aishiteru aishiteru rururururu
nee doushite
namida ga dechaundarou...

namida ga dechaundarou...

Love Love ai o sakebou ai o yobou
Love Love ai o sakebou ai o yobou

ชมซีรีส์ได้ที่เวบนี้ค่ะ mysoju.com

เวบละคร
//jdorama.com/drama.19.htm
//www.imdb.com/title/tt0441825/
//jdorama.com/viewprofile.690.htm
//www.cnr.berkeley.edu/~fox/SayYouLoveMe.html
//over-time.idv.tw/drama/dramashow.php?num=082

เวบขายวีซีดีละคร

//www.imdb.com/title/tt0441825/
//pic.coolwin-video.com/movie/seek.php
//www.zoommovie.com/star.asp?format=VCD&starring=Yada+Akiko

ได้อัพบล็อคใหม่เพราะคุณโจเซฟินช่วยcapรูปส่งมาให้ ขอบคุณโจมากนะคะ

คลิปจากยูทูบ เพลง You

ฉากที่ฮิโรโกะบอกรักโคจิ

ฉากนี้ก็ซึ้ง

ชอบคำพูดตอนท้ายฉากนี้ของพระเอก
“น้ำตาของเธอแผ่ซ่านไปถึงหัวใจที่ปราศจากสีสันของผม
เหมือนกับมีใครเอาสีน้ำทะเลมาหยดใส่จนกระจายไปทั่ว"

ฉากที่โคจิและฮิโรโกะลากันที่ทะเลตอนท้ายเรื่อง

ยังมีคลิปให้ดูอีกหลายอัน ตามไปดูที่ลิงค์ข้างล่างเลยค่ะ

https://www.youtube.com/results?search_query=Aishiteiru&search_type=

Free TextEditor

บีจีจากคุณลัคกี้

Create Date : 14 พฤษภาคม 2549

Last Update : 2 พฤษภาคม 2555 22:09:02 น.

25 comments

Counter : 4850 Pageviews.

มิได้ๆ อย่าเกรงใจ เราต่างหากที่ต้องขอบคุณตัวเองที่แปะรายละเอียดให้ได้อ่านเรื่องรูปเล็กน้อยมาก

โดย: โจเซฟิน

วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:36:58 น.

ด้วยความยินดีค่า ที่เขียนก็เพราะชอบ ดีใจที่โจก็ชอบด้วยเหมือนกันค่ะ ดูเทปอีกหนเลยเล่าเรื่องเพิ่มขึ้นนิดหน่อย เราว่าอัดเทปเฉพาะฉากที่มีนางเอกกะพระเอกแล้วนา แต่รูปที่โจให้มานี่บางรูปไม่มีในเทปก็ไม่รู้ สงสัยจะลืมอัด บางรูปที่แปะเลยใส่ไม่ค่อยตรงกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่

โดย: haiku

วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:00:22 น.

บล็อกสวยหวานดีครับ เนื้อหาเกี่ยวกับหนังและตัวหนังสือจีนก็น่าสนใจดีครับ ขอบคุณครับผมที่แวะไปเยี่ยมไปฟังเพลงที่บล็อกผมนะครับ แล้วจะตามเข้ามาอ่านเรื่องราวที่น่าสนใจอีกครับ

โดย: Tempting Heart

วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:03:58 น.

ตามมาจากบล็อกคุณโจค่ะ

เราชอบ Spitz เหมือนกันค่ะ เป็นวง j-pop ที่ชอบที่ซู้ด แต่ไม่เคยจำหน้าตากับชื่อคนในวงได้เลย ฟังเพลงลูกเดียว 555 เราก็หาซื้อแผ่นในเมืองไทยไม่ได้เหมือนกันค่ะ ต้องฝากพี่ที่เป็นแอร์ซื้อมาจากญี่ปุ่น ได้แผ่นรวมฮิตมาค่ะ เพราะทุกเพลง...

เด๋วจะ rip เป็น mp3 ให้มั้ยคะ ถ้าสนใจก็บอกนะ (ปกติไม่ทำนะค้า อยากให้อุดหนุนศิลปินอ้ะ แต่วงนี้มันหายากจริงๆ เข้าใจหัวอกค่ะ)

โดย: วีวี่ IP: 58.147.100.128 วันที่: 14 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:53:04 น.

ขอบคุณคุณtempting heartกะคุณวีวี่ที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

บล็อคของคุณtempting heartมีแต่เพลงเพราะๆทั้งนั้นเลยค่ะ
ที่ชอบมากๆก็ตรงที่นอกจากได้ฟังเพลงแล้วยังมีเนื้อเพลงพร้อมคำแปลเรียบร้อย
เห็นแปะเนื้อเพลงภาษาจีนด้วยคิดว่าคุณคงมีความรู้ภาษาจีน ยังไงส่งเทียบเชิญล่วงหน้าให้แวะมาอีกตอนบล็อคอักษรจีนเขียนเสร็จแล้วนะคะ
(ลป. อยากจะขอเพลงจากละครเรื่องศึกสองนางพญาที่เดวิดเจียงเล่นคู่กับหมีเซียะ เราว่าเป็นเพลงละครที่เพราะที่สุด แต่เดี๋ยวนี้หาฟังไม่ค่อยได้เลยค่ะ)

โห อ่านตรงสองบรรทัดสุดท้ายแล้วตาโต สนมั่กๆค่า ยิ่งบอกว่าเป็นแผ่นรวมฮิตด้วยยิ่งอยากได้สุดๆ วงนี้เพลงเพราะทุกเพลง เป็นเพลงฟังสบายๆ เสียงนักร้องนำฟังครั้งแรกก็ติดหูเลย ถ้าเป็นเสียงนักร้องหญิงที่ร้องเพลงสไตล์์เดียวกันที่เราชอบก็ต้องวง Le Couple เมืองไทยยังหาซื้อได้ แต่แผ่นของวงSpitzนี่จนปัญญาจริงๆ
คุณวีวี่รู้ไหมว่าเราตามล่าหาเพลงของวงนี้มานานมากกกกกกกกกกแล้ว เข้าร้านขายซีดีก็ถามหาแต่ไ่ม่เคยเจอเลย คนขายทำหน้างงๆคิดว่าเป็นวงspeedทุ๊กที ขอบคุณล่วงหน้ามากๆนะคะสำหรับแผ่นที่จะไรท์ให้

คุณวีวี่มีหลังไมค์ไหมคะจะส่งที่อยู่ไปให้ค่ะ linkอันนี้เป็นหลังไมค์เราค่ะ
//www.pantip.com/cafe/krazip/write.php?nick_name=haiku

(ปกติเราจะซื้อแต่แผ่นแท้อยู่แล้วค่ะ แตคราวนี้ต้องยอมยกเว้นเพราะหาซื้อไม่ได้จริงๆ)

โดย: haiku

วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:21:56 น.

กร๊ากกก เหมือนกันเลยค่ะ เคยไปถามแล้วคนขายเค้าก็ถามกลับว่า Speed เหรอ? ไอ้เราก็แบบ...

หลังไมค์ไปแล้วนะคะ

โดย: วีวี่ IP: 58.147.108.134 วันที่: 15 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:32:07 น.

รอมานานไม่นึกไม่ฝันเลยนะเนี่ยวาจะได้เพลงของวงนี้้ซะที ต้องขอบคุณวีวี่มากๆนะคะ

เราค้นในgoogleเจอเวบของวงนี้เลยเอามาฝาก แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่หรือเปล่าเพราะจำหน้าตานักร้องไม่ได้เหมือนกัน

//mysite.verizon.net/dlgoodwin/bob/spitz/

//www.aoihayashi.com/spitz/fspitz.html

//us.yesasia.com/en/PrdDept.aspx/pid-1003882644/aid-477/section-music/code-j/version-all/

โดย: haiku

วันที่: 16 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:34:13 น.

อ่ะ เราก็อยากได้นะวี่ ไมไม่ให้เรา กี๊ดดด

โดย: โจเซฟิน

วันที่: 16 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:26:07 น.

โจก็ชอบเหมือนกันเหรอ แหม คอเดียวกันหลายเรื่องเลยนิ
วีวี่ขา มีคนมาต่อคิวขอเพลงแล้วจ้า

โดย: haiku

วันที่: 16 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:35:23 น.

มาแล้วจ้า...ลืมเราไปได้ไงฮึ???

"ศึกสองนางพญา" เราก็มีนะ เพราะดี ชอบ กับอีกเพลงที่จำแม่น ก็เพลงเรื่อง "บูเช็คเทียน" เพราะดีเหมือนกัน

ส่วน Splitz ขอสารภาพว่าติดหูอยู่เพลงเดียว title อดีตฝันฯนั่นน่ะ

นอกนั้นไม่เคยฟังเล้ย...

โดย: Lilly_kid

วันที่: 16 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:08:25 น.

โห..นางบูมาเอง

โดย: โจเซฟิน

วันที่: 16 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:57:21 น.

วีวี่ส่งlinkเพลงนี้มาให้ฟังเลยเอามาอวดค่ะ ลองโหลดไปฟังดูน้าเพราะมากๆเลย

//www.yousendit.com/transfer.php?action=download&ufid=46B56DFA1C91D813

เราก็ชอบวงSpitzจากเรื่องอดีตฝันวันวานเหมือนกัน ได้ดูช่องJET TVที่มีซีรีส์ีญี่ปุ่นให้ดูเป็นกะตั๊กเลยได้ยินเพลงประกอบละครที่วงนี้ร้องอยุ่หลายเรื่อง ก่อนที่ช่องนี้จะถูกยกเลิกไปเขาเอาmvมาฉายให้ดู เกือบสิบเพลงได้มั้ง ฟังแล้วก็ชอบมากกกกกก จากนั้นก็พยายามหาซื้อแต่ไม่เคยได้เลย โชคดีมาเจอวีวี่ คราวนี้จะได้มีเพลงวงนี้เก็บไว้ฟังซะที

ขอบคุณวีวี่มากๆอีกครั้งนะคะ

lillyมีเพลงศึกสองนางพญาด้วยเหรอ มีlinkของเพลงนี้้ไหม ถ้ามีก็เข้ามาแปะไว้ในนี้หน่อยนะจ๊ะ(อ้อนสุดฤทธิ์) จริงๆแล้วเพลงนี้เพราะทั้งเพลงจีนและเพลงไทยที่วงฮอทเปปเปอร์ร้องเลยนะ

แม่นางโจเข้ามาแล้วมีแซวด้วย อิ อิ

โดย: haiku

วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:17:04 น.

คุณโจ >> ก็เราคิดว่าคุณโจเป็นเจ้าแม่เรื่องนี้อยู่แล้วอ่ะค่า

กลัวเอามะพร้าวห้าว(มาก)ไปขายสวนนะจิ๊

คุณ haiku หลังไมค์อีกแล้วค่า เช็คด้วยนะ

โดย: วีวี่ IP: 58.147.108.134 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:44:10 น.

เข้าไปดูลิ้งค์คุณ haiku แล้ว ขอบคุณค่า
ยังไง้ยังไงเราก็จำหน้า Spitz ไม่เคยได้เลยซักทีค่ะ 555

โดย: วีวี่ IP: 58.147.108.134 วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:54:45 น.

haiku + วีวี่ ... ขอบคุณสำหรับ Link เพลงจ้า เพราะใช่มั้ยโหลดเลยละกัน พอดีเชื่อคนง่าย 555 (กะลังโหลดอยู่ ยังไม่ได้ฟังเลย เพลงอะไรเหรอ?? ชื่อเพลงก็คุ้นๆอยู่นา)

โจ...จำไว้...เลย

รุ่นเธอน่ะคง ซูสีไทเฮา งั้นซิ??

เดี๋ยวจะลอง upload เพลง ศึกสองนางพญา ดูนะ ยังไม่เคย up file ขึ้นเว๊ปพวกนี้เลย

โดย: Lilly_kid

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:56:38 น.

ขอบคุณวีวี่มากนะคะ ตั้งแต่เมื่อวานแล้วยังยิ้มหน้าบานอยู่เลยนะเนี่ย มีความสุขมากเพราะได้รับfileเพลงทั้งหมดที่ส่งไปให้
downloadได้หลายเพลงแล้ว เสียงใสนิ๊งเลยค่ะ เพลงSora mo toberu hazuนี่ใช่เพลงอดีตฝันวันวานหรือเปล่าคะ หน้าตาของวงนี้ดูในเวบที่แปะlinkไว้ก็จำได้คลับคล้ายคลับคลาแค่หัวหน้าวงคนเดียวเอง ตอนโน้นอินเตอร์เนทยังไม่รู้จักจะไปหาเรื่องของวงนี้อ่านก็แสนยาก ก็เลยได้แต่ฟังเพลงลูกเดียว ยังไงต้องขอบคุณวีวี่มากจริงๆค่ะ
Many thanks from the bottom of my heartจ๊ะ

เพลงที่ลี่ถามชื่อน่ารักดีแต่แค่ฟังแล้วเปรี้ยวปาก ชื่อว่า Cherry ค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับเพลงศึกสองนางพญานะคะ แต่ถ้าloadไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แค่บอกว่าจะให้ก็ซาบซึ้งน้ำใจมากแล้วค่ะ
เรื่องนี้เป็นซีรีส์ฮ่องกงที่ชอบมากที่สุดเรื่องนึงเลย
หมีเซี๊ยะกะหวีอันอันแต่งตัวสวยสุดๆ แล้วก็ชอบเดวิด เจียงด้วย เป็นผู้ชายที่ไม่หล่อมากแต่มีมาดจอมยุทธ์ อีกคนที่ชอบพอๆกันคือเจิ้นเส้าชิว
สองคนนี่ท่าฟันดาบสวยทั้งคู่ เล่นละครแนวบู๊ลิ้มบทไหนดูแล้วก็อินหมด ชอบมากกกกกก ถ้ารุ่นupdateสุดก็ต้องพระเอกที่เล่นเรื่อง บัลลังก์มังกร หนุ่มคนนี้ก็ฟันดาบสวย หน้าตาก็หล่อใช้ได้ หนังฉายทางช่อง3 วันเสาร์-อาทิตย์ตีสอง คิดดูละกันชอบมากขนาดปลุกนาฬิกามาอัดเทปไว้ดูทุกตอนเลย

คุยกันเรื่องเก่าๆเดี๋ยวต้องมีเสียงแซวลอยมาตามลมแหงมๆ เมื่อวานก็ตามไปป่วนที่บล็อคของลี่ทีนึงแล้ว
555 ลี่ยังใจดีให้อยู่รุ่นเดียวกะซูสีไทเฮา เราว่าอย่างโจน่าจะดึกดำบรรพ์กว่าน้านนนน

โดย: haiku

วันที่: 18 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:34:50 น.

ซูสีไทเฮา มาแย้วววววววววววว งานยุ่งมาก แต่เราว่า ศึกสองนางพญา นี่มันเก๋า นะเกิดไม่ทัน

โดย: โจเซฟิน

วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:16:44 น.

เช็ค mail ด้วย

โดย: โจเซฟิน

วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:13:15 น.

เช็คเมล์แล้วจ้า วีวี่ส่ง fileให้และก็downloadเรียบร้อยแล้ว แต่ยังฟังไม่ครบทุกเพลง ขอบคุณวีวี่อีกครั้งนะคะ

ไม่จริงม้างที่ป้าโจจะไม่ทันดูเรื่องศึกสองนางพญา ทำเป็นแกล้งลืมมากกว่า เราว่ามันน่าจะยุคเดียวกับตื๊อรักนายกระจอกเวอร์ชั่นเดียวในบล็อคตัวเองน่านแหละ

โดย: haiku

วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:23:02 น.

ศึกสองนางพญา เดวิดเจียง หมีเซี๊ยะ หวีอันอัน เจิ้นเส้าชิว
หงึๆๆๆๆ ดูเรื่องที่คุยกันแล้วสยองค่ะ (เพราะตัวเองก็ดันรู้จักด้วยนี่สิ

) นึกถึงเรื่องศึกสายเลือดอะไรพวกนั้นด้วย <-- อรั้ย อิฉันหลุดอะไรออกมา แกล้งลืมๆ มันไปเถอะนะคะ

เรื่องเพลงก็ด้วยความยินดีค่า

คุณลี่<< ขอเนียนเรียกคุณลี่ด้วยคน

ชอบเพลงซูสีไทเฮามากๆ เลยค่ะ ร้องได้ด้วย(แบบมั่วๆ สมัยเด็กน่ะ) มีเทปเพลงนี้นะคะ แต่ยานยืดไปหมดแย้ว

โดย: วีวี่ IP: 58.147.101.27 วันที่: 19 พฤษภาคม 2549 เวลา:23:01:25 น.

555 รวมพลังสี่สาวทรามเชย(ใครทันหนังเรืองสามสาวทรามเชยมั่ง ยกมือขึ้นนนนนนน)

เย้ !!!!!!!ได้คนคุยถูกคอ ดีจัง พูดถึงเรืองอะไรก็รับกันเป็นปี่เป็นขลุ่ย อิ อิ แต่เรื่องนี้เจิ้นเส้าชิวไม่ได้เล่นด้วยนี่นา แต่เป็นหวางเหยียนเซิง(หรือเปล่าหว่า)คนที่เล่นเป็นพี่เหยียนในละคเรื่องอาถรรพ์รักทางช่อง3ค่ะ

โดย: haiku

วันที่: 20 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:00:27 น.

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันที่บล๊อคนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักคอหนังเอเชียอีกคนแล้ว ชอบอ่านค่ะ อัพต่อไปนะคะ จะรออ่าน ตอนนี้ขอเข้าไปสำมะหรวจ บล๊อดคของคุณก่อนนะค๊า

โดย: PANDIN

วันที่: 21 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:05:35 น.

ยินดีต้อนรับคุณPANDINนะคะ ขอบคุณมากๆที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ชอบภาพประกอบในบล็อคคุณมากเลย งามมากๆ ดูท่าคุณPANDINจะเป็นคนที่มีอารมณ์สุนทรีย์มากเลยน้า

โดย: haiku

วันที่: 21 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:35:21 น.

อ๊าก.......ซึ้งอ่ะครับ

ตอนแรกว่าจะไปอ่านต่อตอนเช้า แต่คิดอีกทีคงรอไม่ไหวอ่ะ....แหะ แหะ

โดย: TzOzOzN

วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:23:27:42 น.

นับถือ นับถือ อ่านสองบล๊อคยาวต่อกันจนจบเลย

โดย: haiku

วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:18:53:59 น.