Diarist

ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 227
"หนึ่งปีมี 10 เดือน"
โจทย์โดยคุณกะว่าก๋า

*******************************************************

โจทย์ถนนสายนี้มีตะพาบ หลักกิโลเมตรที่ 227
"หนึ่งปีมี 10 เดือน" โจทย์โดยคุณ กะว่าก๋า

คำอธิบายโจทย์
เอาล่ะสิครับ โจทย์สุดแปลกแหวกแนวจากบล็อกเกอร์ชื่อดังของเรา
ถ้า 1 ปีต้องเหลือแค่ 10 เดือน แล้วต้องเลือกตัดออกไป 2 เดือน
คุณอยากตัดเดือนใดออกไปเพราะอะไร หรือไม่ตัดเดือนไหน
แล้วถ้ามันเหลือแค่ 10 เดือนจริง มันจะเป็นอย่างไร
ลองเขียนดู

ถ้าหนึ่งปีมี 10 เดือนมาตั้งแต่มีมนุษย์อุบัติขึ้นมาในโลกนี้ ก็จะไม่รู้สึกแปลกเลย มนุษย์จะใช้ชีวิตไปตามเวลาที่มี แต่อยู่ๆ จาก 12 เดือนลดลงเหลือ 10 เดือน มีปัญหาแน่ๆ แต่มันจะเป็นอย่างไรก็คงต้องให้เหลือ 10 เดือนเสียก่อน ตอนนี้คิดไม่ออกค่ะ ยิ่งร้อนๆอยู่นะเออ

อ่ะ ก็ได้ๆๆๆๆ เดี๋ยวจะว่าไม่ร่วมมือ ยิ่งเพิ่งได้รางวัลงานเขียนตะพาบมาหมาดๆเมื่อเดือนมกรา 62 นี้แหละ เนอะ เห็นมั้ย ขนาดมี 12 เดือน ชีวิตยังวุ่นวายขนาดไม่ได้ติดตามดูเลยว่าเขียนแล้วได้รางวัลอะไรบ้างหรือเปล่า ทั้งที่รางวัลเป็น voucher น่าจะเป็นหมื่นเฟื้องนะนั่น รวยขนาด

แล้วอย่างผู้หญิงต้องตั้งท้อง 9 เดือนจึงจะคลอด จะต้องเหลือท้องกี่เดือนหวา หัวหูแขนขาแม่จะทันปั้นให้ครบหรือเปล่า ขนาดเราอุแว้ๆออกจากท้องแม่มาหลังจากอยู่ในนั้นมากว่า 9 เดือน แม่ยังปั้นนิ้วก้อยขวามาให้แค่สองข้อ แต่ก็นะ ถ้ามีครบสามข้ออาจจะโง่กว่านี้ 55 รู้ตัว มัวแต่ลากข้อที่สาม (ต้องแฉเรื่องตัวเองบ้าง ไม่งั้นเข้าหมวด diarist ไม่ได้ อิอิ คือถ้าจะทำอะไรแม้แต่การเล่นโหวตนี่แหละ เบื่อแล้วแค่ไหนก็ยังอยากทำให้มีระเบียบระบบ ทำให้ดีไม่ได้ก็เลิกไปเลย)

เรื่องการศึกษาอีก เด็กๆจะต้องเรียนอย่างรีบเร่งขนาดไหน ทุกวันนี้ก็จะบ้าตายแล้ว เรียนเยอะ กิจกรรมมากแล้วยังต้องไปหาเรียนพิเศษอีก จะหดเวลาเรียนลงหรือจะเพิ่มจำนวนปีให้เรียน ปวดหัววุ้ย

แล้วถ้าคนเราเกิดมามีอายุขัย 80 ปี คนอยากตายเร็วๆก็จะได้ตายเร็วขึ้นนับว่าดีสมปรารถนา แต่คนที่ยังมีภาระผูกพันต้องผ่อนนี่นั่นนู่นทุกเดือน เช่น ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ จะต้องเพิ่มจำนวนปีในการผ่อนให้ครบตามจำนวนเดือน เผลอๆ แก่จนเหนียงยานแล้วยังจ่ายไม่หมด

โจทย์นี้เขียนลำบากโพดเพราะเป็นคนจริงจังกับชีวิตนะเออ เรื่อง ถ้า เผื่อว่า ยังงี้ ยังงั้น ยังงู้น ไม่มีเวลาคิดเลย แค่รับมือกับเรื่องจริงทุกๆวันก็ไม่เหลือเวลาสมมุติแล้ว จำใจเขียนมาได้แบบมโนสาเร่ ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะไม่อยากขาดเขียนตะพาบโจทย์ใดเลย ก็คนออกโจทย์และแอดมินน่ารักอ่ะจ้ะ แม้โจทย์จะออกมาแบบเห็นแล้วเหวอไปสองอาทิตย์ วางสักวันสองวันเนอะ หรืออาจจะดองยาวอีกเพราะตอนนี้ไม่ได้เขียนอะไรไว้ล่วงหน้าเลย แล้วก็ยังไม่รู้จะเขียนอะไรอีกด้วย บอกเลย สิ่งแวดล้อมในการเขียนบล็อกเงียบเหงาเซาซบ คนเริ่มเลิกโหวตบล็อกเราไปหลายคนแล้ว ใครเลิกเราก็เลิกด้วย ตอนนี้เหลือเพื่อนที่ยังไม่เลิกไม่กี่คนแล้ว บางคนมาบ้าง เลิกบ้าง เราก็ตามใจ เราคิดถึงใครเราก็ไปหา มีโหวตเป็นของติดไม้ติดมือไปด้วย ใครมาโหวตให้ก็ตามกลับไป เรื่องนี้แหละ อยากให้เหลือปีละ 10 เดือน จะได้เลิกโหวตกันเร็วๆ ได้ป่ะล่ะก๊ะ น้องก๋า ถ้าปีนี้มี 10 เดือน เราก็เลิกโหวตสิ้นเดือนตุลา เหลืออีก 5 เดือนเอ๊งงงง จะได้เขียนบล็อกแบบลั้นลาๆๆๆๆซะมั่ง อยากเขียนบล็อกแบบต๊องๆเหมือนตอนเข้ามาเป็นสมาชิกมือถือเลยแหละ

เราไม่คิดจะฆ่าตัวตายตามใครไปหรอกไม่ว่าจะรักมากแค่ไหน อัตวินิบาตกรรมร้ายแรงมาก จะต้องกลับมาฆ่าตัวเองอีกหลายร้อยชาติ เค้าว่านะ เราป่าวมโนเหมือนคนออกโจทย์

เพิ่งจะมาลงมือเขียนเป็นโล้เป็นพายเมื่อเก้าโมงเช้านี้แหละ แต่ก็จบแล้วจ้าาาา เหน็บๆแนมๆน้องนุ่งไปบ้างพอเพลินๆ อย่างที่แอดมินบอกว่า โจทย์แบบนี้กระตุ้นให้ใช้สมองคิด ก็จริงนะ เราก็ใช้สมองคิดแถมาได้ขนาดนี้แหละ จะเป็นเจ้าแม่จอมแถอยู่แล้วนะ น้องต่อเอ๋ย

Diarist

Create Date : 03 พฤษภาคม 2562
Last Update : 9 พฤษภาคม 2562 15:52:56 น.		50 comments
Counter : 1083 Pageviews.
Share Tweet