| No. 1139 เกลียดกลัว กลายเป็น ชอบได้ไง ..? |
| |
|
| เมื่อก่อนเห็นภิกษุเดินผ่านมาก็ได้แต่ชำเลีองดูถ้าเห็นเดินดิ่งมาก็มักจะหลบเดินหนีไปก่อน เพราะกลัวหุ หุ |
| คือตัวเองเหมือนขวดน้ำมีน้ำเต็มปริ่มไม่อยากจะให้มีอะไรเติมอีกแล้วเพราะ |
อ่านหนังสือมากและพบเห็นหลาย ๆ อย่างเช่น
|
| ศาสนาพุทธคงมีแค่ ใส่บาตร สวดมนต์ที่ฟังไม่รู้เรื่อง มีพิธีการมากมายดูข่าวหรือหนังสือจะเห็นคนเดินทางไปกราบไหว้ |
| สิ่งศักดิ์สิทธิ์ 7 วัดแบบทัวร์ชะโงก อ้าวนั่นไปขอหวยในวัด ขัดแย้งคำสอนพระพุทธเจ้า |
| คือส่งเสริมให้คนมัวเมาอบายมุขเล่นหวย บางแห่งบอกว่าทำบุญ 5,000 บาทจะได้บุญหลายเท่าตัว หุ หุ |
|
| ต่อมามีโอกาศไปเที่ยววัด สวนแก้ว แหะ ๆ ใช้คำว่าเที่ยวเห็น พระอาจารย์พะยอม กัลยาโนนั่งอยู่พูดคุยกับคนทั่วไปมีทั้ง |
| หนุ่มสาวคนสูงอายุก็มี..ฟังท่านพูดคำธรรมดา..ผมนั่งห่าง ๆ ฟังไม่เบื่อเลยไม่เหมือนพระแก่ที่เคยฟัง |
| |
| หลังจากนั้นก็ไปเที่ยวที่วัดสวนแก้วอีก 1 ครั้งลูกสาวนำหนังสือ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมที่ คุณสุทัสา อ่อนค้อม |
| เรียบเรียงเขียนประวัติ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมมโมมาให้อ่านแก้เหงา |
| เมื่อได้อ่านจนจบเล๋ม เกิดความกลัวบาปแหะ ๆ ที่เคยทำมาแม้จะดูไม่หนักหนาและไม่บ่อยแต่ก็กลัวกรรมตามทัน |
เริ่มละเว้นการทำไม่ดีบ้างแล้ว
|
| วันหนึ่งลูกสาวชวนไปเที่ยวร่มอารามธรรมสถาน แถวคลองสิบ ปทุมธานีถนนเส้นไปนครนายกผมก็ขัดไม่ได้ขับรถไปให้ |
| ตามสไตล์ลูกกับแม่ก็ไปนั่งพนมมือคุยกับพระอาจารย์ชาญชัย อธิปัญโญผมก็นั่งห่าง ๆ กว่า 10 เมตร |
| นั่งฟังลูกสาวกับแม่คุยกับพระอาจารย์ไป นัยตาผมก็มองท่านบ้างและมองไปข้างนอกศาลาที่มีต้นไม้ ไม้ดอกสายน้ำ |
ลมพัดเย็น ๆ นั่งนานเหมือนกันเพราะมีคนไปสนทนากับท่านหลายคน
|
พระอาจารย์ ชาญชัย อธิปญโญ ท่านคงมองมาที่ผมนั่งห่าง ๆ นิ่งครู่เดียวท่านก็กวักมือเรียกมาใกล้ ๆ
พระอาจารย์เห็นผมมานั่งใกล้ ท่านนั่งมองมาที่ผมนิ่ง ครู่หนึ่ง
|
| โยม ควรเข้าฝึกปฏิบัติธรรมบ้างนะ สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายมันจะได้ผ่านพ้นจากจะได้เป็นเบา โยมจะไปปฏิบัติที่ไหนก็ได้ดีทั้งนั้น |
| ไม่จำเป็นต้องที่นี่(ร่มอารามธรรมสถาน) |
| |
| ผมรับปากกับท่านว่า จะลองปฏิบัติดู เพราะเคยเฉียดตายหลายครั้งเข้าไปอยู่ในห้องไอซียูเกือบซี้... แต่น่ากลัว |
| แหะ ๆ กลัว ผี...ครับ คิดดูในห้องสลัว แล้วเตียงนอนที่เรานอนละตายไปแล้วกี่คนห้อง ICU มีเราคนเดียว |
| จะลุกก็ไม่ได้ มีสายใส่ตรงจมูก นิ้วก็ใช่ ตรงหน้าอก ลำตัว ระโยงระยางขยับตัวลำบาก |
| แต่นั่น ยังมิได้ทำให้เรา กลัวอะไรมากมาย ยังคงทำตัวเสี่ยง ๆ หลายอย่าง เรียกว่าทำบาป เยอะเลย |
| หลังจากพบพระอาจารย์ชาญชัยแล้ว |
| |
| โชคดีได้หนังสือเล่มเล็กมาอ่านเล่มหนึ่ง เป็นหนุ่มอายุ 30 ปีมั้งครอบครัวเขาสนับสนุนให้เข้าบวช อ่านแล้วคนเขียนเขาเขียน |
ซื่อ ๆ ไม่เยิ่นเย้อเช่น ให้ถอดรองเท้าเดินจงกรม เหยียบหินกรวดเจ็บเท้ามาก เขาให้สวดก็สวดไป
|
| ผมคิดดูเราคงทนได้นะไม่ต้องบวชแต่เข้าปฏิบัติธรรมแทนจะได้รู้อะไรเพิ่มขึ้นตรงกับนิสัยที่ชอบรู้ 555 |
| |
| เลยขอไปร่วมเดินจงกรมนั่งสมาธิที่วัดพระรามเก้าสองวันไปชนิด ไปค่ำกลับนอนบ้านตอนดึก และได้เห็นอะไรบางอย่าง |
| และสมัครไปปฏิบัติธรรม 7 คืน 8 วัน ไปอยู่ไปกินไปนอนกว่าจะได้นอน 21.30 น.. ที่วัดอินทรวิหารปรากฏว่าทำได้ |
| |
| อีกหลายเดือนต่อมาเริ่มมั่นใจไม่กลัวภิกษุแล้ว 555 เลยสมัครเข้าปฏิบัติธรรมที่ ร่มอารามธรรมสถาน คลองสิบ ปทุมธานี |
เข้าไปดูห้องนอน ที่พักกัน.....
|
จัดการปูเตียง เอง ว่าตัวเองปูเก่งแล้วนะ แต่ที่นอนมันบางมาก
|
กลับมาจาก เข้าปฏิบัติธรรม ลงมาพักผ่อน ธรรมบริกร เขามาปูเตียงให้หมด ดูซิครับตึงเปรี๊ยะ
ภายหลังจึงทราบว่า ธรรมบริกร เป็นดอกเตอร์. หัวหน้าแม่ครัวเป็น กรรมการ ผจก.บริษัทใหญ่มาทำงานด้านการกุศลให้
|
| ที่ห้องปฏิบัติ เราเข้าไปนั่งเต็มห้อง แอร์เย็นสบาย |
| พระอาจารย์หลวงพ่อได้ สอบถาม |
| โยม ที่ยังไม่เคยปฏิบัติธรรม มีใครบ้าง ยกมือ.. |
| โห.. มีหญิงและชาย 6 คนจาก 100 คน ยกมือ |
| ใครเลยปฏิบัติธรรมที่นี่ กับที่อื่นมาบ้าง |
| ยกพรึบ เกือบหมด |
| ใครเคยปฏิบัติธรรมครั้งละ 8 วันหรือมากกว่ามาบ้าง |
| ผมมองดู มีคนยกประมาณ 12 คน คนพวกนี้เก่งมาก.. |
เพื่อน ๆ ลองทายดูซิว่าผมยกมือช่วงไหน
|
| แหะ ๆ ทายไม่ถูกใช่เปล่า... ยกตอนที่ 12 คนยกนั่นแหละ ก็เคยแล้วแต่สมองช้ากว่าคนอื่นคือ งง ๆ |
ก่อนหน้าที่จะมา ได้ไปปฏิบัติธรรมหลายที่ หลายพระอาจารย์ รวมทั้งหลายอาจารย์ที่ไม่ใช่พระ เรียนเป็นครูสมาธิคือเรียน
|
| ทฤษฏีและปฏิบัติคือสวดมนต์ เดินจงกรม นั่งสมาธิทุกวันอยู่ครึ่งปี... |
| หลังจากเลิกจากงานที่สีลม ไปเรียน และปฏิบัติ ขับรถไปเรียนที่วัดธรรมมงคลสุขุมวิท 101 |
ไม่พอ เป็นพี่เลี้ยงนักศึกษาครูสมาธิอีก
|
| ครึ่งปี คือนำรุ่นน้องฝึก ปฏิบัติทุกวันยกเว้นเสาร์อาทิตย์ นั่งฟังทฤษฏีและปฏิบัติไปด้วยเรียกว่า 2 เด้ง |
เดินธุดงค์ขึ้นอินทนนท์ที่สูงชันกินนอนที่นั่นหลายวัน ขณะเดินต้องสวดมนต์ไปเรื่อย ๆ ห้ามแตกแถวไม่งั้นถูกส่งตัวกลับ
|
| แต่มีระยะเวลาพัก มาชักรูปไว้เป็นหลักฐานหน่อย มีดี้ด๊า กันมั่งแหละ |
| |
| ที่ผ่านมาหลายปี ก่อนไปทำงานตอนเช้า จะไปปั่นจักรยาน ในที่ไม่มีคนปั่นได้ระยะทางหลาย กม.จิตเริ่มนิ่งก็จะหยุดส่วนหนึ่ง |
| ของเกาะกลางน้ำของ บึงหนองบอนใน กทม. พื้นที่ 644 ไร่เศษ ตอนเช้าเกือบจะไม่มีคนไป |
| (สถานที่เดียวที่ผมได้รับอนุญาตใช้ศาลาชมวิวเป็นที่ตั้งชมรมดนตรีร่มไม้ในสวน) |
| เกาะกลางน้ำที่คนเรียกทั่วไปหรือบางคนเรียกว่าอุโมงต้นไม้ยาว 1 กม.กว่า ผมเลยเดินจงกรม นั่งสมาธิทุกครั้ง |
| สังเกตดูนะครับ ปั่นจักรยานคนเดียว ไปไกล ๆ ทำให้จิตนิ่งได้เหมือน |
กับเดินจงกรม... เป็นการทำสมาธิตื้น...
|
| เรียกว่า ปฏิบัติมาตลอดก็หลายปีแล้วส่วนใหญ่แล้วจะไปปั่นจักรยานที่นั่นวันเสาร์อาทิตย์วันธรรมดาไปไม่ได้แน่เพราะยัง |
| ต้องทำงานบริษัทที่ถนนสีลม ถนนเศรษฐกิจการเงิน ก็ต้องหาเงินมาเพื่อกินอยู หุ หุ |
| บางทีว่างก็ไปร่วมสวดมนต์ ภาคเย็นรอบ 4 โมงเย็นที่วัดธรรมมงคล จะไปเจอเพื่อน ๆ ที่เรียนสมาธิและเพื่อนรุ่นน้องที่ผม |
| เคยเป็นพี่เลี้ยงให้พวกเขา.... เดือนตุลาคมอยากไปปฏิบัติธรรมที่ร่มอารามธรรมสถานอีกเข้าไปดูในเวฟปรากฏว่า |
 |
| ส่วนใหญ่จะมีผู้สมัครไปปฏิบัติธรรมล่วงหน้าเพราะ รับจำนวนจำกัด |
ปัจจุบัน ผมเป็นขวดน้ำพร่องน้ำพร้อมจะรับความรู้ใหม่แล้ว แต่ถ้าคนรู้จักส่งภาพไลน์ข้อความมา จะดูแล้วปิดขวดแก้วทันที
คือไม่รับไม่อ่าน "ใครเห็นภาพนี้แล้วจะรวยโชคดีหมื่นล้าน เห็นแล้วสาธุ ๆ ๆ ด้วยจึงจะสัมฤทธิ์ผล"
ที่ไม่รับรู้เรื่องนี้เพราะคนส่งข่าว ยังซ้อนวินมาหลายปีแล้ว หุ หุ
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 331/3329) |
| st ผู้เข้าชม 2,391,936. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
สมภารวัดป่ามะม่วงในสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมเลยนะ
ป.ล. ไม่ค่อยถูกจริตกับพวก LGBT เหมือนกันพี่ไวน์
ในทางศาสนาพวกนี้เขามีกรรมกาเมฯ หนะ