| No. 1166 แอบรัก (ตะพาบ) |
อัพบล๊อกวัน จันทร์ / ศุกร์
|
| คลื่นขนาดกลางซัดเข้าฝั่งลมยังพัดแรงอาทิตย์สาดแสงเข้าฝั่งกระทบคลื่นเกิดประกายวิบวับเพื่อน 4 คนกำลังบังคับ |
ใบวินด์เซิร์ฟให้รับลมเต็มที่แรงลมแรงทำให้บอร์ดเชิดหน้าเหลือเพียงท้าย
|
| บอร์ดแตะพื้นน้ำกระเซ็นแหวกเป็นทางนักเล่นวินด์เซิร์ฟปล่อยสุดแขนห้อยตัวเอียง 45 องศา บังคับวินด์เซิร์ฟวิ่งไปด้านข้าง |
| ร่างสีดำตัดกับระยิบคลื่นพริ้วไหว สวย.. |
นักเล่นบอร์ดแต่ละคนร่างกายแข็งแรง ..สูงโปร่งผิวคล้ำสง่า
|
| หลายวันที่ผ่านมาได้แต่เฝ้ามองหาร่างโปร่งเพรียวสวมหมวกจ๊อกกี้หางม้าห้อยข้างหลังแกว่งไปมายามเธอใช้มือสองข้าง |
| สบัดใบวินด์เซิร์ฟให้กลับด้านดังพรึบแล้วบังคับให้บอร์ดวิ่งไปด้านข้างน้ำกระเซ็นแตกกระจายกว่า 3 เดือนแล้ว |
| ไม่เห็นแม้แต่เงาบอร์ดบูมใบสีแดงขนาด 8 ฟุตยังสงบนิ่งในที่เก็บรอเจ้าของมาใช้ |
| เฮ้ย เส..ไม่ลงเหรอ ลมแรงดีนะ |
ยังพี่ขอนั่งดูไปก่อน
|
| เสรู้สึกเศร้ามีอะไรเซ็งเหรอไปกินเหล้ากัน |
| ไม่ละพี่สิทธิ์เมื่อคืนดื่มหนัก...ขอพักก่อนพี่สิทธิ์ไปดื่มกับเพื่อนเถอะ |
มองพี่สิทธิ์เดินจากไปเคาเตอร์ร้านทับทราย เงียบ ๆ พี่สิทธิ์นี่ดีอย่างไม่ค่อยเซ้าซี้อะไรมาก
|
| นึกย้อนหลังไปเมื่อ 4 ปีก่อนยืนถ่ายวิดิโอคนเล่นวินด์เซิร์ปที่หาดวอนนภาใกล้กับบางแสนถ่ายค่อนข้างยากลมแรง |
| จนเกรงว่า เสียงลมจะเข้าช่องเสียงวิดิโอมากเกินไปเลยก้มลงเอามือซ้ายป้องลมใช้มือขวาแตะบังคับกล้องแต่ต้องรีบคว้า |
กล้องวิดิโอที่เอียงเกือบล้ม
|
| ขอโทษพี่ หนูมัวเดินถ่ายไม่เห็น..คะ |
| ครับ.. ไม่ ๆ เป็นไร.. ถ่ายวินด์เซิร์ฟเหรอ |
| ใช่พี่หนูกำลังสนใจเคยเล่น 3 ครั้งชักสนุกยืมเพื่อนเล่นพี่เล่นเป็นปะ |
| ก็ ๆ พอเป็น |
| พี่เล่นที่ไหนคะหนูเช่าเล่นที่นาจอมเทียนคนให้เช่าเขามองหน้าหนูแบบดูถูกคงกลัวทิ้งตัวใบเขาจะขาดนะคะ |
| ใช่ ๆ เจ้าของส่วนใหญ่กลัวใบขาดแต่มันซ่อมได้ผมเล่นที่ แก้มลิง บึงหนองบอนใกล้สวนหลวง ร.9 กับเล่นที่ทับทรายประจำ |
ทับทรายอยู่ที่ไหนคะพี่
|
| อยู่ติดกับหาดวอนนภานี่แหละขับเลยหนองมนไปไม่ไกลเป็นร้านอาหารกับบริการเก็บบอร์ดใบบูม เก็บฟรีเขาต้องการลูกค้า |
| กินอาหารนะครับ เลยจัดที่เก็บไว้ให้ พวกเราเลยสบาย..ว่าง ๆ ลองไปดูซิครับถ้าเจอกันใช้บอร์ดใบของผมก็ได้ |
| หลังจากนั้นไม่นานน้องคนนี้ก็ไปเจอกันที่ทับทราย คงทนผมชวนบ่อยไม่ได้ขับรถไปเจอพวกผมกับพี่ ๆ เพื่อนกลุ่มใหญ่ |
| อ้อลืมบอกไปน้องเขาชื่อ ลลิล.ทำงานอยู่ใกล้สุวรรณภูมิแถวโรงเหล็กของเพื่อน |
| น้องเขาเป็นคนคุยน้อย แต่เวลาเราคุยกันน้องเขานั่งฟังตาแป๋วน่ารัก |
พวกเราเล่นวินด์เซิร์ฟกันสนุก ที่นั่นเล่นลำบากไปนิดมีโขดหินเยอะหายทรายพอมีดีตรงลมแรงเวลาเล่นต้องใส่รองเท้า
|
| แบบดำน้ำกันเท้าถูกหินบาด |
| กลุ่มเรา พบปะสังสรรค์ เล่นวินด์เซิร์ปเดือนละ 3 ครั้ง ยอมรับเลยว่าสนุกมีน้องลิลเข้ามาแจมหนุ่ม ๆ กระชุ่มกระชวยกันเป็นแถว |
บางอาทิตย์ผมก็ต้องไปแวะรับส่งไปทับทรายรถน้องเขาค่อนข้างเก่าสต๊าทไม่ค่อยติด
|
| บางอาทิตย์ เราจะรีบกลับบ้านกันหน่อยก็ขับรถพิคอัพกลับกรุงเทพกันสองคนเราก็แวะซื้อของกินเล็ก ๆ น้อยที่หนองมน |
| น้องลิลพูดน้อยอย่างที่เล่าให้ฟังชอบฟังเพลงนำซีดีเปิดฟังจิ้มมะกอกดองไข่ปลาหมึกชุบน้ำราดกิน อิ อิ น้องเขาป้อน |
| ให้ผมกินด้วยอย่าเข้าใจผิดนะครับ คงเห็นผมขับรถไม่สดวกกิน |
| บางทีก็ป้อนผิด จิ้มถูกจมูก น้องเขาก็ใช้ทิชชูเช็ดจมูกให้น่ารักซะเกือบ 2 ปีที่รับส่งน้องเป็นบางครั้ง เราสองสนิทกันมาก |
| ดึกคืนหนึ่ง |
| พี่เสช่วยมารับหนูตอนเช้าได้ปะ |
| ได้ซิรถเสียเหรอ |
| เปล่าพี่คนที่ทำงานเดียวกันชอบมา.ๆๆเอ้อ. จีบหนู ๆ ไม่ชอบ |
| เอ้าน้องลินก็บอกเขาไปซิว่า ไม่ชอบ |
| ไม่ได้พี่เขาเป็นหัวหน้าหนู |
| งั้นได้เลยจะแวะรับไปส่งบริษัททุกเช้านะว่าแต่ว่า เขาจะตีหัวพี่เสหรือเปล่าละ |
| โฮ้ย.. ไม่หรอกเขาตัวเล็กกว่าพี่เยอะหน้าตายังกะปลาจวดหล่อสู้พี่เสไม่ได้ |
| จริงนะ |
| จริงซิพี่เส |
| ผมเลยต้องตื่นตี 5 แหะ ๆ รีบอาบน้ำโกนหนวดสระหัวบ่อยหน่อยชโลมผิวให้หอมแต่งตัวไปรับน้องเขา อิ อิ กลัวน้องเขา |
เหม็นผมนะและก็แน่นอนตอนเย็นรีบบึ่งไปรับไปส่งที่บ้าน
|
| แต่ก็สังเกตนะครับเคยเห็นหน้าปลาจวดเขาเหมือนกันเห็นเขามอง ๆ แล้วอมยิ้มให้ผมด้วยดูจะใจดีไม่มีแววตาประสงค์ร้ายเลย |
| ตอนหลังนึกได้แน่ใจว่าน้องเขา หลอก..ผม แต่ผมก็ภูมิใจนะ อิ อิ อาทิตย์ไหนเราไม่ต้องไปไหนต่างก็ขับรถไปเล่นวินด์เซิร์ฟ |
| ที่ทับทรายระยะหลัง น้องลิลมีงานพิเศษ รับจ๊อบเป็นพิธีกร งานอีเว้นท์ บางทีไปเดินแบบเสื้อผ้า อ้อลืมบอกไปว่าน้องเขา |
รูปร่างดีมาก ๆ เป็นนักกีฬาผิวคล้ำ เดินเนี๊ยบ ใบหน้าไม่ต้องพูดถึง น่ารัก
|
| ผมก็เคยไปรับ ตอนที่เดินแบบเสร็จ ดูแล้วน้องลิล ไม่ค่อยได้พักเท่าใด มีหนุ่ม ๆคนมาทักทายขอถ่ายรูปด้วยกว่าจะเสร็จ |
| ก็ดึกขึ้นรถได้ น้องเขาก็ นั่งพิงเบาะหลับตา...ผมก็ขับรถพากลับบ้านเงียบ ๆ บางครั้งต้องปลุกให้เข้าบ้าน |
| ขอบคุณพี่เส มากนะคะ |
| น้องก็เดินกลับเข้าบ้านเงียบ ๆ สงสารน้องเขาเหนื่อยไหนงานประจำงานพิเศษ |
| ระยะหลังมานี้ น้องเขาบอกว่าไม่ต้องไปรับที่บ้านแล้วเขาจะไปทำงานสายเดี๋ยวพี่เสจะไปทำงานไม่ทัน ตอนเย็นให้ไปรับบ้าง |
| บางครั้งไม่ต้องไปรับจะมีเพื่อนมารับไปทำงานต่อ |
| โอกาศที่จะพบตัว ยาก... เรื่องไปเล่นวินด์เซิร์ปต้องตัดใจทิ้งไปเลยต้องไปคนเดียว |
| นั่งมองวินเซิร์ฟของน้องที่แขวนไว้ ณ ร้านทับทรายเงียบ ๆ กว่า 3 เดือนแล้วพวกเรามีแต่ความเหงา เล่นวินด์เซิร์ฟกันเงียบ ๆ |
ผมเองก็นั่งมองทะเล
|
| สายลมที่พัดผ่านรู้ทั้งรู้ว่าสายลมย่อมจะพัดผ่านจากไปเงียบ ๆ |
| ถ้าวันนั้น มี. |
| ลมช่วยกระซิบ |
| ผมรออยู่..ครับ. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 392/1,498.) |
| st ผู้เข้าชม 2,465,016. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Literature วรรณกรรม/นิยาย |
เห็นด้วยกับเม็นต์คุณก๋านะครับ บางครั้งความรักเกิดขึ้นจากมิตรภาพ ความใกล้ชิดจากเพื่อนกลายเป็นแฟน แต่ผมว่าบางคนเป็นเพื่อนกันดีกว่าไว้เป็นแฟนนะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์
บางครั้งมิตรภาพ
ความใกล้ชิด
มันทำให้ความเป็นเพื่อน
ขยับเข้าใกล้ความรักจริงๆครับ