| No.1101 เบื้องหลังอาหารอร่อยที่... ไม่ธรรมดา หุ หุ |
| |
|
| ได้เข้ามาอ่านเรื่องอาหารการกินในเวฟต่าง ๆ ได้เห็นวิธีการทำมีเครื่องครัวครบ สอาดเอี่ยมจากแม่ครัวพ่อครัว กุ๊ก |
| เชฟ(บ๊ะหรือเปล่าไม่รู้) บางคนเป็นเพื่อน ๆ ที่พบในบล๊อกนี้แหละ. สวย ใจดีเป็นกันเอง..ถึงไหนถึงกัน |
| เห็นภาพอาหารแต่ละอย่างน่ากินมาก ๆ ทำให้นึกถึงการไปใช้ชีวิตในกรุงเทพ ก็เราเป็นคนบ้านนอกที่ต้องนึกถึงสิ่งสวยงามอร่อย |
| ไว้ก่อนจะใส่ชามบิ่น ๆหรือห่อด้วยใบตองกล้วยได้ไงเนาะ |
| |
| ครั้งที่ทำงานแถวสามแยก ก่อนถึงเยาวราชนิดหน่อยตรงนั้นเป็นธนาคารชื่อเมืองเก่า ไปทำงานเช้าจะชวนกัน กินกาแฟร้านอาเนี๊ยวซอก |
| ตึกเป็นกาแฟโบราณ เทนมใส่แก้วครึ่งแก้วได้มั้ง ส่วนกาแฟมีคนคั่วใส่เนยดำคล้ำเทใส่ถุงผ้ายาน ๆ อิ อิ เนี้ยวเทน้ำร้อนผ่านถุงไปมา |
| ได้ที่ก็เทใส่แก้วเกือบเต็ม ตามด้วยเนยสดแท้อีกช้อน |
|
| ยกมาให้ควันฉุย ใช้ช้อนมิเนียมเล็กคนจนเข้าที่ จิบนิด หอมหวานอร่อย หยิบปาท่องโก๋ จิ้มน้ำกาแฟจนชุ่ม ดูดจ๊วบ(น่าเกลียดเนาะ) |
| อร่อยสุดยอด ยังไม่หมดอาเนี้ยวส่ง ไข่คน(แสดงอาการทำมานะจ๊ะไม่ใช่คำนาม) มาอีกจาน |
| เจ้านี้ใช้เตาถ่าน กะทะไม่ธรรมดาเป็นหม้อมากกว่า มีด้ามไม้ รูปทรงดูไม่จืดบุบบิ๊บบู้บี้ ตูดหม้อไม่หยาบเนาะดำด้วยเขม่าจะล้างหรือ |
| เปล่าไม่รู้เหมือนกันเวลาทำไฟลุกท่วม ตอกไข่เติมอะไรไม่รู้ ใช้ทัพพีคนขว๊าก ๆ แล้วยกใส่จาน เสิร์ฟร้อน ๆ ใช้ซ่อมจิ้มกิน |
อา..(ร้อน) อร่อย
|
| อาเนี้ยวมีลูกค้ามากจริง ๆ แทบจะแย่งเก้าอี้กัน ร้านตั้งอยู่ซอกตึกแคบกว้าง สองเมตร โต๊ะเหล็กเล็ก บางตัวเอียงเพราะความชรา |
| |
| ถ้าใครมาถึงแปดโมงเช้า ต้องรอเนี้ยวก่อน อาเนี้ยวจะเดินโดยไม่ใส่รองเท้าไม่ว่าที่ไหน เล็บเท้าดำแถมแปอีกต่างหาก ถือกาแฟกับ |
| ปาท่องโกไปส่งบนตึก หรือซอกตึกที่พวกเรานั่งกิน เรากินกาแฟไข่คนขนมปังปิ้งบ้างไม่ปิ้งบ้าง และทุกวันอาเนี้ยวจะเดินส่งให้ |
| นายใหญ่ บนธนาคร ก็นายผมนะแหละ ไม่น่าเชื่อนายใหญ่จะติดดิน แต่หลังจากย้ายสำนักงานใหญ่ไปอยู่ที่ใหม่ เลขาสวย ๆ คงชงลาเต้ |
| ร้อนเสิร์ฟให้นายจิบแทน |
| |
| ทุกเที่ยง ธนาคารกับบริษัทในเครือ พวกเราพนักงานต่างขึ้นห้องจริง ๆ นะ 555 ไปกินข้าวต้มกลางวันกัน ผจก.แผนก/ฝ่ายจะ |
นั่งรวมโต๊ะกันเลี้ยงข้าวต้มเราพนักงาน จะนั่งโต๊ะประจำแต่ละแผนกพ่อครัวจะทำ ยำกุ้งแห้ง ยำหัวไชโป้ว ไข่เจียว ไข่เค็มถั่วลิสงคั่ว
|
| ใหม่ ๆ หมุนเวียนสับเปลี่ยน บางวันโชคดีมีหมูเค็มแล่บาง ปลากุเลาเค็ม ทอดเนื้อยุ่ย ๆ ผมว่าใช้ได้ 5555 ประหยัดตังค์ได้แยะ |
กินไปได้สองเดือนได้มั้งก็พอไหวเป็นสวัสดิการที่ธนาคารเขาให้พวกเราทุกคน
|
| หลังจากนั้น กินมั่งไม่กินมั่ง เบื่อกินข้าวต้มกลางวันนี่นา....ห้องทำงานเราเป็นห้องยาว ๆ ด้านลึกสุดมีตู้บังเป็นหลึบ เราจะจิ้มมะกอก |
| ดอง สัมปะรด มะม่วง อาหารที่ซื้อมากิน ก็แบ่งกันกิน อร่อยดี |
| |
| แม่บ้านจะรับคำสั่งพร้อมตังค์จัดการไปซื้อ เช่น หมูเต๊ะเฉลิมบุรี ก๊วยเตี๋ยวแคะ หมูต้มยำ ผัดไทย โกยซีหมี่ เนื้อตุ๋น |
| ที่สามแยกธนาคารเอเซีย อยากกินลอดช่องสิงคโปร์ก็มี |
ก๊วยเตี๋ยวแคะนี่ต้องกินอย่างน้อยอาทิตย์ละสองวัน อร่อยจริง (ภาพแทน)
|
| ร้านเขาใช้เต้าหู้ผ่ากลาง ยัดด้วยเนื้อหมูสับ ปลาหมึกฉีกฝอยผสมไข่ขาว พริกไทยดำ นำไปนึ่ง...กระดูกหมูใช้สันหลังติดเนื้อไม่เหนียว |
| พอกรุ๊บ ๆ เวลาแทะหอม บางวันมีซี่โครงอ่อนให้ด้วย น้ำซุปหวานจากกระดูกคาตั้ง ใส่ซิอิ๊ว มะระตัดขวางยัดหมูสับผสมไข่ |
กระเทียมสับ ต้มจนนุ่มไม่ขม ใส่ให้ด้วย ส่วนเส้นมีเส้นเล็ก เส้นหมี่หุ้งลวกนิ่ม
|
| เวลาทาน ใช้ช้อนตักน้ำซุบ จิบรสหวานชนิดไม่ใส่น้ำตาล กลิ่นปลาหมึกแห้งหมูสับพริกไทยลอยขึ้นเตะจมูก น้ำซุบร้อน ๆ ใช้ตะเกียบ |
| คีบเส้นหมี่ขาวใส่ปาก ตามด้วยน้ำซุป อร่อยที่สุด ยอมให้เหงื่อไหลนิดไม่เป็นไร อยู่ในห้องแอร์พวกเรากินอยู่ปีกว่า |
| |
| วันหนึ่งแม่บ้านบริษัทไม่มา มีแต่น้องนิดเด็กเดินเอกสารที่ช่วยแม่บ้าน ถือชามก๊วยเตี๋ยวเป็นประจำ แต่น้องนิดไม่ค่อยว่างต้องคอย |
| ดูแลนายคนรอง เลยถามว่าร้านก๊วยเตี๋ยวแคะ อยู่ตรงไหน น้องเล็กบอกตรงนั้นตรงนี้...พอรู้แหล่งก็ไม่ไกลจากสำนักงานเท่าใด |
| |
| เลยเดินลัดเลาะไปหลังบริษัท ไม่นานก็ถึง โอ้โห้ร้านมีคนยืนรอกินหลายคน เจ้านี้แปลกไม่มีโต๊ะให้นั่งกิน บางคนนั่งยอง ๆ กิน |
| บางคนยืนซดกันอร่อย คนมีพุงหมดสิทธินั่งยอง ๆ พุงมันค้ำ สาวที่ชอบนุ่งสั้นไม่กล้านั่งยอง ๆ อยู่แล้ว. เราก็ยืนรอคิวไม่ถึงตาเรา |
| ซะทีชักเริ่มร้อนขยับเน็คไท. ส่วนแป๊ะคนขายก็จับโน่นใส่นี่ เอาน้ำซุปใส่ชามส่งให้แต่ละคนดูเพลิน พอถึงคิวเรา |
| อาเฮียลอเหลียว ชามหมด ขอล้างชามหน่อย |
| ได้ ๆ ไม่เป็นไรตอบอาแป๊ะไป...แล้วก็ยืนดูอาแป๊ะล้างชาม |
| แกเทน้ำก๋วยเตียวที่ลูกค้ารายอื่นกินแล้ว เททิ้งในท่อ กทม. หุ หุ (เมื่อก่อนนะครับ) เอามือปาดเศษทิ้ง จุ่มชามในกระป๋องน้ำเล็ก ๆ จ๊วบ |
น้ำสีดำมัน..กระเพื่อมครั้งเดียวจริง ๆ ยกพรวดขึ้นมาน้ำหยดแหมะ ๆ สลัดนิด
เอามือเปียกน้ำล้างชามไหลหยดแหมะ ๆ จับเส้นหมี่ ชิ้นส่วนต่าง ๆ ใส่ชาม |
นัยตาของผมกับลูกค้ารายอื่น มองมือแป๊ะ กับน้ำล้างชามในกระป๋องสลับไปมา
น้ำในกระป๋องมีครึ่งเดียว สีดำคล้ำขอบกระป๋องมีคราบ
|
| น้ำมันติดเป็นวง น้ำแกว่งไปมา เห็นแล้วกลืนน้ำลาย น้ำยังหยดจากมือซ้าย เรามองดูหน้าลูกค้าคนอื่น สบตากัน.. เขาทำหน้าเฉย |
พวกเขานั่งซดน้ำพุ้ยเส้นคีบลูกชิ้นหมูใส่ปาก อร่อยกันเหลือเกินจริง ๆ
|
| เอ้าเฮีย ของเฮียไล่เลี่ยว อาแป๊ะส่งชามก๋วยเตียวแคะร้อน ๆ มาให้พร้อมกับตะเกียบ |
| ใจนึก ก๊วยเตี๋ยวแคะที่เรากินมาปีกว่าไม่ไหวมั้ง 555 |
| |
| แป๊ะ พอดีอั๊วปวดท้อง ไม่ไหวแล้ว ให้คนอื่นไปก่อน.....ไปละ ว่าแล้วก็รีบหันหลังโกยอ้าวไม่ได้ดูว่าอาแป๊ะว่าอะไรหรือเปล่า |
| แป๊ะคงส่งชามก๊วยเตี๋ยวแคะชามนั้นให้คนอื่นที่รอคิวแทน |
| นึกถึงก๋วยเตี๋ยวแคะเจ้านี้สุดอร่อย กินมาปีกว่า หุ หุ ต้องกลืนน้ำลาย |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,281,304. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
อ่านบล็อกพี่ไวน์
นึกถึงเมื่อคืนเลยครับ
มาดามเปิดรายการทีวี
ที่เค้าพาเดินชิมร้านอาหารแถวประตูผี
มีแต่ร้านดังๆ อาหารน่ากิน
เช่น เจ๊ไฝ ผัดไท แล้วก็บะจ่าง
เห็นร้านเล็กๆ ราคาไม่เล็กเลย 555
และน่าจะอร่อยมากๆด้วยครับ