| No. 1203 สัตว์เลี้ยงหาย (ตะพาบ) |
|
| เอาละซีไม่ได้เลี้ยงแมวหรือสัตว์อะไรเลย. ทำไงดีนึกถึงที่สวนน้ำบึงหนองบอน |
| ที่มีพื้นที่กว้าง 644 ไร่ตอนเย็นคนจะเข้าไปปั่นจักรยาน วิ่งจ๊อกกิ้ง เดินออกกำลังกายทั้งคนไทยและต่างประเทศ |
เขารู้ว่าที่นั่นให้นำสัตว์เลี้ยงเข้าไปได้
|
| เมื่อวันอาทิตย์อากาศดีมาก ๆ จนคนเข้าไปเยอะแทบจะไม่มีที่จอดรถน่าจะกว่า 300- 400 คัน.. เขาจอดรถแล้วก็พาน้องหมา |
หลากหลายพันธ์มาจูงเดินคนที่ไปจะเป็นคนหนุ่มสาวที่น่าจะยังไม่มีลูก 555
|
| พี่ไวน์รู้ไงว่าเขาไม่มีลูก อ้าวแต่ละคนน่าจะอายุ 20 - 40 ปีอุ้มลูกหมา จูงบ้างแถมไม่พอมีถุงเก็บอึน้องหมา นั่นยังมีขวดน้ำ |
สำหรับเปิดน้ำให้ไหลสู่ฝายาว ๆ ขนาดเดียวกับขวดเจ้าของทรุดตัวนั่งให้น้องหมาเลียกินน้ำ
|
| อ้าวโน่นตรงสนามหญ้าข้างทางริมน้ำที่ทอดยาวน้องหมาหยุด แล้วแหะ ๆ เบ่งอึ...เจ้าของรีบเอาถุงรองอึน่ารักมาก ๆ 555 |
| แต่ผมมะอาวไม่อยากเดินใกล้กลัวเหม็น |
| เคยมีเมตตาเลี้ยงสัตว์ด้วย แต่ก็ต้องทำบาปโดยไม่เต็มใจ..เคยเก็บน้องหมาตัวเมียไว้ 1 ตัวให้ข้าวอาหารกินนอนอยู่บริเวณบ้าน |
อยู่ตั้งแต่เป็นหมาเล็กจนเป็นหมาใหญ่
|
| แต่มีวันหนึ่งแง้มประตูรั้วไว้น้องหมาแอบไปไหนไม่รู้ไม่ค่อยเห่าด้วย กลับมาจากที่ทำงานก็รู้ข่าวว่าไปกัดหญิงที่อยู่เลยบ้าน |
| เลยไปเยี่ยมพาไปหาหมอ |
| แต่น้องหมาตัวเมียยังทำตัวไม่น่ารักไปกัดลูกสาวคนขับแท๊กซี่ ทั้งพ่อก็แท๊กซี่มาข่มขู่สารพัด..เลยพาไปหาหมอฉีดยา |
เขาจะเรียกค่าทำขวัญ.. เราก็กังวลนิด ๆเรายังผ่อนที่ดิน และผ่อนเงินกู้สร้างบ้านลำบากมาก
|
| คงจะเลี้ยงน้องหมาหญิงเอ้ยตัวเมียไว้ไม่ได้แล้วนั่งทำใจอยู่ 2 วัน.. เลยเรียกน้องหมาขึ้นรถเก๋งโฟล์คเต่าก็มีคันเดียวแหละ 555 |
| น้องหมาน่าจะรู้ตัวแต่ไม่ขัดขืน...ขับไปทาง อ.ลาดกระบัง(ปัจจุบันสนามบินสุวรรณภูมิ) ไกลจากบ้านกว่า 10 กม. คงหาทางกลับไม่ |
| ถูกและก็เป็นจริงคือน้องหมาต้องไปอยู่กินเองเพราะผมใจร้ายไม่ยอมให้อยู่ด้วย |
| |
| อะยังจบไม่ได้ซิไม่เข้าหลักเกณฑ์จะแถ แบบแหะ ๆ ไม่ได้เด็ดขาด... เคยเลี้ยงสัตว์นะ.. แต่เลี้ยงให้อ้วนจะได้ขายคงเดาออกแหละ |
| เป็นการทำบาป....แต่นั่นยังอยู่ในวัยรุ่น |
|
ตอนนั้นเรียนอยู่มัธยมหนึ่ง เพื่อนปั่นจักรยานไปเรียนปั่นผ่านหน้าบ้าน..เพื่อนก็ดีดกระดิ่งกิ๊งก๊องทักทายไพเราะมาก
เวลานั้นยังไม่รู้ว่า เขาแบ่งเป็นจักรยานหญิง(ข้างบน) กับแบบชาย
|
| เรียนที่ยุพราชวิทยาลัยมัธยมต้นเพื่อน ๆ จะคุยเรื่องจักรยาน ยี่ห้อ ราเล่ย์ ใครได้ใช้โก้ซะ 555 |
| อีกยี่ห้อ Humber… บางคนคงจะไม่รู้ว่าแปลว่าอะไรผมก็ไม่รู้แหะ ๆ แต่เพื่อนคนหนึ่งซื้อจักรยานยี่ห้อ Humbee มาใช้ผมก็ |
| เดาว่าคงเสียงผึ้งมันตอนมั้ง 555 เป็นจักรยานยี่ห้อเลียนแบบ |
| ผมกับพี่ชายคงเมียงมองจักรยาน แม่เลยเรียกมาคุย อยากได้จักรยานเหรอลูก |
| ครับแม่ เราตอบพร้อมกันทั้งพี่ทั้งน้อง |
| เอางี้แม่จะ ซื้อลูกหมูให้คนละตัว ช่วยกันเลี้ยงหมูให้โตช่วยกันเก็บน้ำข้าวหมู แม่จะซื้อแกลบ รำละเอียดข้าวปลายข้าวลูก |
| ไปเก็บผัก เอาหยวกกล้วยมาฝานเก็บผักบุ้งมาต้มเลี้ยงให้โต พอหมูโตได้แม่จะเรียกคนจีนมาซื้อ |
| .ได้เงินมาไปซื้อจักรยาน เอาไหม |
เอาครับแม่
|
| ผมกับพี่ชายเลย ตัดต้นไม่ซางในบริเวณบ้าน...มาตอกติดเสาไม้ใต้ถุนครัว.. แต่ไม้ลำโตตีตาปูแล้วม้นไม่ค่อยอยู่ |
ต้องใช้ลวดมัดด้วยตอนเช้ามืดผมจะไปตัดผักโขมที่มีหนาม
ผักเบี้ย
ผักบุ้งในคูเมืองเชียงใหม่ตรงภาพแรกนั่นใช่เลย ฤดูฝนน้ำมาจากน้ำตกห้วยแก้วสอาดไหลมาที่คูน้ำหน้าบ้าน ในคูมีผักบุ้ง ผักตบชะวาลอยไม่สวยเหมือนปัจจุบัน
|
หมูกินใช้ผสมแกลบรำอ่อน ข้าวปลายเปียน(ข้าวหัก) ต้มไว้ตอนเย็นเมื่อวาน
|
ตอนเย็นก็ให้อาหารหมูเปลี่ยนไปบ้าง เช่นหั่นหยวกกล้วยเป็นแผ่นบางโยนใส่รางข้าวหมู
เก็บผักตบชะวาในคูเมืองหน้าบ้าน |
| มาสับหยาบ ๆ ให้หมูกินผักตบนี่ต้องให้กินสดถ้าต้มแล้วมันจะเหนียว.. เอาเศษอาหารจากบ้านคนรู้จักกับที่บ้านเราผสม |
เศษผักกาดกะหล่ำที่ผมปลูกไว้...หลังจากที่กลับจากโรงเรียน
|
| หมูที่เลี้ยงไว้ตัวโต ชอบใช้ลำตัวถู ๆ คอกหมูหลุดวิ่งหายจากคอกหมู หลายครั้งกว่าจะตามต้อนกลับคืนได้เหนื่อยมาก |
| เลี้ยงหมูจนโตพร้อมจะส่งขาย คนจีนมาจับแต่แม่ไม่อยู่ดู..สงสารทำใจไม่ได้เลี้ยงรุ่นแรก |
| ได้เงินค่าหมูมาแม่ก็ซื้อจักรยานให้ผมกับพี่ชายคนละคันโกะซะไม่มีเป็น จักรยานล้อโตแบบนี้ หุ หุ |
|
| แม่จะสอนให้เรียนรู้เอง สิ่งไหนทำได้ก็ให้ทำ บางวันผมจะสอนให้เด็กที่มาอยู่หอพักของเรา สอนให้อ่านหนังสือ |
| สอนคิดเลขแต่ก็ไม่บ่อยนักผมไม่เก่งเลขเลย พิชคณิตนี่ก็ไม่รู้เรื่องสอนตอนกลางคืนก่อนนอน |
| เลิกเรียนตอนเย็นจะรีบกลับมาเอาปิ๊บน้ำมันก๊าดมัดใส่ท้ายไปเก็บ เศษอาหารบ้านผู้พิพากษา บ้านพี่แอม บ้านคุณนายกิมฮ้อ. |
ที่บริจาคที่ดินให้สร้างมหาวิทยาลัยเชียงใหม่
|
| ผมไปเก็บเศษอาหารช้า ถังที่บ้านเขาคงจะส่งกลิ่นเหม็นเลยถูกเจ้าของบ้านบางบ้านบ่น ผมก็ยกมือไหว้ขอโทษว่าจะมาให้ |
| เร็วขึ้น.. บางทียกเศษอาหารเทก็หกรดตัวเหม็น....เราสองคนพี่น้องเลี้ยงหมูมาแล้ว 2 รุ่น..หมูหลุดจากเล้วหมูหายหลายครั้งทุกข์ใจ |
| |
| เลี้ยงหมูใช้ผักมากผมเลยปลูกผักเป็นแถว ผักกาด กวางตุ้ง หอม กระเทียมริมรั้วหลังบ้านปลูกชะอม มีหน่วยงานเขาส่งเสริม |
การเกษตรเลยไปสมัครเป็นยุวกสิกรข้างวัดพระสิงห์(เมื่อก่อนเขาไม่ใช้ชื่อเกษตรกร) ไปกับเพื่อนอีก 2 คนมีคนชื่อเสรี กับกำธร
ไปคลุกคลีอ่านหนังสือเกษตรนาน จนพี่ ๆ จนท.รู้ว่า..ผมเลี้ยงหมูปลูกผักแบบจริงจังมากกว่ายุวกสิกรคนอื่น |
| เลยส่งข่าวหน่วยงานต่างประเทศน่าจะอเมริกันนะ อีกหลายเดือนพี่แจ้งมาขอถ่ายภาพยนต์คดีที่บ้าน แม่กับผมโอเค |
|
| ก่อนหน้า 2 วันผมมีความทุกข์ใจมาก เพราะกลับจากเรียนหนังสือ หมูหลุดหายไปทั้งสี่ตัวตามหาไม่เจอเดินเที่ยวหาไป |
หลายบ้านก็ไม่เจอยุ่งแล้วซิ.. เกือบสองทุ่มมีคนมาบอกว่าเห็นหมูอยู่โน่นไกลจากบ้านเลยเดินไปตามหมู
|
| ผมกับพี่ชายรีบเดินไปขอโทษแล้วต้อนหมูกลับบ้านเข้าคอกหมู และบอกน้าผู้ชายว่าจะมาปลูกผักทดแทนที่หมูกิน |
| น้าเขาบอกว่าช่างเถอะแต่ระวังอย่าให้หมูหลุดมาบ่อยนะ.. ตอนนั้นสงสัยว่าบ้านน้าที่หมูเข้าไปก่อกวนมีรั้วป้องกันแข็งแรง |
แต่หมูของผมวิ่งออกไปบ้าน อาแปะขายปลาแล้ววิ่งไปในซอยเข้าบ้านน้าผู้ชายที่ว่า
|
| เช้าวันที่ฝรั่งชาวเมกันจะมาถ่ายทำสารคดี |
| ผมอาบน้ำใส่กางเกงขาสั้นสีกากี กับเสื้อกันหนาว แม่กับพี่ชายพี่สาวน้องสาวมารอ จนท.เกษตรกับฝรั่งผิวขาวตัวโต |
| มา 3 คนพร้อมช่างภาพฝรั่งเดินมุดใต้ถุนแต่ ต้องก้มตัวก็ฝรั่งสูงใหญ่เจอผมกับพี่ชาย ฝรั่งก็ยื่นมือให้ |
ผมรีบยกมือไหว้ ฝรั่งหัวเราะจับมือผมไปกำแล้วเขย่าเช็คแอนด์คงนึกขำ ตัวผมนี้สั่น ตื่นเต้นมาก 555
|
| เขาถ่ายหนัง...แปลงผักกาดกวางตุ้ง ผักกาดจ้อน กระหล่ำปลี หอม ผักชี แปลงกระเทียม... พี่ จนท.เกษตรถามผมว่าใส่ |
| ปุ๋ยอะไรก็เลยบอกว่า ใช้ขี้หมูตากไว้ 3 วันจนแห้งแล้วเอาไปโรยโคนต้นผัก |
| |
| นึกขำตอนปลูกผักและใส่ปุ๋ยครั้งแรกตักขี้หมูแฉะ ๆ ใส่โคนต้นผักกาดจ้อนทั้งแปลงแล้วจนมืดเลยหยุด ไปอาบน้ำกินข้าวนอน |
| กลับจากโรงเรียนตอนเย็นผักกาดจ้อนดอกสีเหลือง เฉา.. เพราะความไม่รู้ขี้หมูเกิดปฏิกิริยาความร้อนสูงทำเอา |
ผักกาดจ้อนเฉาเกือบตาย
|
| ช่างถ่ายหนังยกกล้องถ่ายหนังชนิดใช้มือหมุน ๆ น่าจะสปริงเพื่อให้มีแรงหมุนเวลาถ่ายไปที่เล้าไก่ ดูดีหน่อยไม่รก 555 |
มีไก่อยู่ในเล้ากว่า 20 ตัวบางตัวกกไข่
|
| พอถึงเล้าหมูใต้ครัวหลังบ้าน หมูตัวโตพันธ์ดูร๊อค กับอีกพันธ์ตัวโตเดินอุ้ยอ้ายในเล้าหมูพื้นเล้าหมูมีขี้หมูดินแฉะเวลาหมูเหยียบ |
ตีนหมูก็จมท้องหมูที่โตมากเพราะไขมัน ครูดไปกับดินขี้หมู ผมอายมาก ๆ
|
| ฝรั่งหัวเราะเห็นผมอายใช้มือขยี้หัวผมเล่น พูดอะไรไม่รู้ทำนอง โด้นวอรี่ 555 ว่าแล้วทีมถ่ายหนังก็ทำหน้าที่ต่อจนแล้วเสร็จ |
| วันจันทร์ไปโรงเรียนมีแต่คนพูดว่า ไอ้ไมตรีมันดังฝรั่งไปถ่ายหนัง ครูก็เรียกไปคุยด้วยเลยได้เดินยืดไปหลายวัน |
พอแล้วมั้งชีวิตมันต้องสู้จริง ๆ ทำบาปมั้ง ทำบุญก็มีนะครับ 555
|
| ภาพทั้งหมดเป็นภาพแทน...เหมือนของจริง.. มีภาพสถานที่จริงคือภาพแรกคูเมืองเชียงใหม่หน้าบ้านและผมโหนเชือกแล้วปล่อยตัวลงน้ำเล่นประจำลงเก็บผักตบชะวา ผักบุ้งจับปลา..ต้นฉำฉาต้นเดิมที่ผมปีนป่ายโหนเชือก..แต่ไม่ได้ถ่ายตอนผมเป็นเด็ก |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| st ผู้เข้าชม 2,561,333. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
ตอนนี้หนุ่มสาวไม่ยอมมีลูกแล้ว
เพราะสู้ค่าเลี้ยงดูไมไ่หว
แต่สัตว์เลี้ยงก็ใช่ว่าจะถูกนะครับ
ค่ากิน ค่าหาหมอ ค่าดูแล
ไม่น้อยเลย
วิถีเกษตรกร
ทำแล้วมีกิน มีใช้ ไม่เป็นหนี้
ผมถือว่ายอดเยี่ยมที่สุดเลยครับ