| No. 1238 อยู่ในป่า (ตอน 24 ลึกลับอัศจรรย์) |
|
| (เขียนจากบันทึกคนหลงป่า) |
| ความเดิม หนุ่มชื่อกานหลงทางข้าป่าลึกเกิดอุบัติเหต..ได้พบกันครั้งที่พวกเราทำงานบริษัทสำนักงานกฏหมาย. Boss ให้พนงไปเที่ยว |
| ได้คุยกับกานแล้วกานรู้ว่าผม เคยอยู่ป่าและเขียนหนังสือด้านป่าเลยเล่าให้ฟังบอกว่า พี่นำไปเกลาเรียบเรียง |
ให้อ่านง่ายจะนำไปใช้ลงเวฟไหนก็ได้
|
|
| เป็นไงกานอาหารคนไตเหมือนคนระยองเปล่า |
| ไม่เหมือนครับครู คนระยองกินเผ็ด ไม่ใส่น้ำมันมาก พี่ส่างปาทำอร่อยดีผมกินของพี่ ๆ อร่อยดีเขาชมว่าผัดถั่วเน่าเมอะ |
| อร่อยดี 555 ผมจำจากพี่พะก่อสอน |
| ส่างปาเข้าไทยแถวไหน |
เข้า อ.ปาย เอาใบชากับเม็ดกาแฟไปส่งขาประจำ มีหัวบัวหิมะ...
แล้วคนคุมม้าต่าง 5 ตัวไปบ้านก่อนผมแวะมาพักคุยกับครูก่อน |
ใบชาได้ราคาดีเปล่า
|
เท่า ๆ เดิม.. แต่เม็ดกาแฟเขาให้ราคาลดลง เปิ้นบอกว่าอยากได้พันธ์อาบิก้ามากกว่า
|
| เป็นธรรมดาของพ่อค้านะส่างปาคงบอกไปแบบนั้นเองอยากกดราคา แล้วส่างปาชอบกินกาแฟแบบไหน |
| 555 ผมกินได้ทั้งนั้นแล้วครูชอบพันธ์ไหน |
| เดี๋ยวนี้ครูไม่กินกาแฟแล้วกิน ชาจีนชงน้ำร้อนก็พอ...ครูพอรู้ว่าเขาใช้กาแฟพันธ์อะไรบ้างมีคนอยากเป็น บาริสต้าเยอะ |
| มีคนอยากเป็นปืนเหรอครับครู |
| บาเร็ตต้าเป็นชื่อปืน แต่คนชงกาแฟเรียกว่าบาริสต้า......คนพวกนี้ต้องเรียน ลิ้นรับรสดีด้วยนะอยากรู้เรื่องนี้เปล่าส่างปา |
คุณกานน่าจะสนใจเรียนมากกว่านะครูผมกินกาแฟอะไรก็ได้
|
| ผมเคยไปพม่าแถวอินเล กับพุกามเจอฝรั่งคนไทยไปเที่ยวเยอะมาเขาชอบเข้าร้านกาแฟสด ดูแล้วพวกนี้น่าจะไม่ค่อยมีเงินทำไม |
| เขากินกาแฟแพง ๆ แบบนั้นครับครู |
| ไม่นะกานฝรั่งที่ชอบแบกเป้ไปใส่กางเกงขาสั้นเขามีเงินระดับกลาง ๆ เทียบเท่าคนไทยที่ทำงานหรู ๆ ฝรั่งพวกนี้ชอบท่องเที่ยว |
เขากินง่าย ๆ อยู่ง่าย กินของแปลก ๆ..
เอาละส่างปากับเพื่อน ๆ แวะมาพักอย่างเดียวหรืออย่างอื่นด้วย |
| มาพักกับได้มาคุยกับครูอยากเรียนสมาธิจะได้เข้าสมาธิได้ลึก ๆ เขาว่าครูเหาะได้ |
| เหาะไม่ได้หรอกแต่มักจะรู้ว่า จะเกิดขึ้นมากกว่าเช่น ไปทำร้ายคนอื่นเขาก็จะโกรธบางทีก็มาแก้แค้นนะ |
| |
| หนานสิมคนที่เคยมาหาครู. เขาเล่ามานั่งสมาธิที่นี่ใจมันคิดถึงคนโน้นคนนี้ไม่เข้าสมาธิ เลยท่องพุทโธในใจตามที่ครูสอนไว้ |
และท่องเร็วขึ้น ๆ แล้วรู้สึกว่าบคล้ายหลับไปไม่รู้สึกตัวแล้วก็เริ่มเห็นผู้ชายใส่กางเกงสะดอสีน้ำตาล
|
| มีผ้าสีน้ำตาลพันหัว..เดินมาหายิ้มให้หนานสินแปลกใจไม่ได้กลัวครู่เดียวร่างนั้นก็หายไป |
| |
| จำได้แล้วหนานสินมาหลายครั้งเขาถามครูเรื่องนี้เหมือนกัน |
| เป็นจริงหรือเปล่าครับครูเป็นวิญญาน |
| ภาพที่เห็นอาจจะเป็นจริงหรือไม่จริงก็ได้อย่าไปยึดติดหนานสิมโชคดีที่พบแบบนั้น พระอาจารย์บอกครูว่า เป็นนิมิต |
| ฝันหรือครับครู |
| นิมิตคล้ายกับฝันแต่ อีกระดับสูงกว่า..คนที่่มีจิตสงบพูดง่าย ๆ คือเป็นคนที่มีจิตแข็งกล้ากว่าคนที่ไม่ได้ฝึกสมาธิ |
| บางคนมีจิตเมตตาที่สั่งสมมาแต่ชาติก่อนหรือชาตินี้ เช่นทำบุญทำความดีไม่หวังผลตอบแทนจากผู้รับ |
| ผมกับส่างป่ามีสิทธิ์แบบนั้นหรือเปล่า |
| ได้สิ ต้องฝึกทำสมาธิตามที่ครูสอน ถ้าตั้งใจเพื่ออยากเห็นภาพในนิมิตหรือเห็นเลขหวยพระอาจารย์ของครูบอกว่า |
ความตั้งใจแน่แนวทำให้เข้าสมาธิไม่ได้ด้วยซ้ำ
|
| เอาละมาฝึกเดินจงกรม... ส่างปากับกานเคยทำแล้วช่วยเป็นพี่เลี้ยงให้สองคนการวางมือตรงไหน ควรมองใกล้ไกลเท่าใด |
| แยกกันเดินตรงหน้ากระท่อมครูหรือริมลำห้วยก็ได้เดินครึ่ง ชม.นะ |
| เดินจงกรมท่อง พุทโธ ติด ๆ กันครึ่งชม..จิตจะสงบไม่ค่อยคิดอะไรแล้วให้นั่งทำสมาธิต่อทันที่ นั่งขัดสมาธิ์หรือนั่งห้อย |
| ขาบนแคร่ไม้หรือบนก้อนหินก็ได้ |
| |
| นั่งทำสมาธิเวลาผ่านเลยไปเกือบชั่วโมงได้ยินเสียงครูนินเดินจากกระท่อมมายืนมองเงียบ ๆ |
| เอาละครบหนึ่งชั่วโมงลืมตาขึ้นทุกคน.... ให้นึกถึงพ่อแม่ญาติ ๆ ที่อยู่หรือที่ตายเพียงคิดว่า ขอมอบผลบุญกุศลที่ข้าฯ ได้ทำแก่ทุกคน |
| แล้วยกมือไหว้ด้วย... |
| /////////////// |
| นั่งสมาธิมีใคร พบเห็นหรือได้ยินเสียงร้อนหรือหนาวหรือมีความรู้สึกอย่างอื่นบอกครูว่าไง อินต๊ะนั่งอมยิ้ม |
| ผม ๆ นั่งตอนแรก ๆ ปวดขา ทำไงจึงจะหายครับครู |
น่าจะเป็นทุกคนเมื่อฝึกนั่งสมาธิแล้วหายหรือเปล่าแล้ว ท่องอะไรหรือเปล่า
|
| ท่องพุทโธ ๆ ตามที่คุณกานบอกไว้.. แรก ๆ ก็ไม่หายพอพุทโธถี่เร็วขึ้นเลยไม่รู้สึกอะไรไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยครับครู |
| ดีแล้วทุกคนถ้าเจอแบบนี้ให้ทำตาม อินต๊ะ ใครนั่งขัดสมาธิ์ไม่ได้ขามันแข็งก็ให้นั่งบนก้อนหินหรือบนแคร่ได้นะ |
| ว่าไงส่างปาเจออะไรบ้าง |
| ไม่เจออะไรครับครูนั่งหลับตาทำสมาธิมีความรู้สึกเงียบสงบจริง ๆ ก่อนที่ครูจะเดินมาเท้าสะเอวมองมาที่พวกเรา |
| ผมได้ยินเสียงน้ำลำห้วยไหลด้วย |
| หึ หึ เห็นครูยืนเท้าสะเอวด้วย รู้สึกหรือเห็น |
| ไม่เห็นครับครูผมนั่งหลับตาได้ยินเสียงน้ำลำห้วยไหลเสียงครูเดินมาเงียบ ๆ น่าจะเท้าสะเอว 555 |
| ใช้ได้...ทำสมาธิถึงจุด ๆ หนึ่งแล้วจะเงียบไม่คิดไม่เห็นอะไรแต่ประสาทสัมผัสยังมี คาดการณ์หลาย ๆ อย่างได้ ฝึกสมาธิให้บ่อย |
| จนชินจะรู้เองว่า นั่งสมาธิครบเวลาหรือยัง..ต่อไปครูไม่ต้องมาปลุกให้ออกจากสมาธิ... เอาละทุกคนกลับไปพักตามสบาย ๆ |
| ส่างปา พี่อินต๊ะ ส่างตอง กลับไปที่กระท่อมแล้ว |
| ดูแล้วกานคงจะยังสงสัยอะไรอยู่ทำไมไม่ถามต่อหน้าคนอื่น |
| เกรงใจครับครู งั้นผมถามเลยว่าครูทำไมมาอยู่ในป่าคนเดียวไม่กลัวอะไร |
| ครูคงไม่มีศัตรูอะไรเพราะครูมีแต่ให้ |
| เมื่อก่อนครูเดินทางติดต่องานต่างประเทศบ่อย งานหลักอยู่ที่ไทย |
| ประเทศที่ไปไม่ใกล้จากไทย มีคนรู้จักชวนไปอยู่กับคนกว้างขวางด้านการค้า กลุ่มคนที่ว่ามีความคิดกว้างไกล |
| บังเอิญเข้าสู่ด้านการปกครอง.....แนวคิดเขาเด่นเกินกลุ่มอื่นเลยสร้างศัตรูอีกอย่างไป ขวางทางการค้าทำให้เขาต้องซื้อของได้ราคาแพง |
| ครูกับกลุ่มการเมืองนี้รุ่งโรจน์มากคนในประเทศนั้นชอบ |
| ครูทำงานอยู่เบื้องหลังคนไม่ค่อยรู้จัก ยกเว้น เจ้าพ่อวงการค้า..รู้ว่าแนวคิดนั้นเป็นของครูอยู่ที่นั่น 3 ปีกว่า รับซื้อสินค้าเฉพาะกลุ่ม |
คล้ายกับจำนำ+รับซื้อล่วงหน้า..ทำให้เจ้าพ่อหลายคนลงขันจะกำจัดกลุ่มที่ครูทำงาน
 |
| เขาตามเก็บครูเหรอครับ |
| ไม่ ๆ วันนี้พอแค่นี้ก่อนกานไปพักผ่อน ดูแลส่างปากับเพื่อน ๆ แทนครูด้วย |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,658,461. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
| |
| งานเขียนเรื่อง สั้น (ขนาดยาวปานกลาง) |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
แล้วจะไม่เจอนิมิตเลื่อนลอยนะพี่ไวน์