| No. 1168 เก็บตก Shirakawago.. ญี่ปุ่น |
ใคร ๆ ก็อยากไปดูหมู่บ้านเก่าของญี่ปุ่น...พวกเราไปก่อนโควิดมา...ตอนนี้ เป็นการเก็บตกในแง่มุมหนึ่ง
การได้เห็นอาจจะมีความคิดเห็นจะคล้ายกับหลาย ๆ คน... ลองคลิ๊กดูต่อ..
|
|
| นั่งรถลัดเลาะชนบทญี่ปุ่นนานกว่าหนึ่ง ชม. ตอนนั้นไม่รู้เลยว่าไปทิศไหนของเมืองแม้แต่ชื่อเมืองก็ไม่รู้นี่เรื่องจริง |
| รู้แต่เพียงว่าทานอาหารกลางวันแล้วจะไปหมู่บ้านโบราณที่ |
ใคร ๆ ก็อยากไปเยือนแม้แต่คนญี่ปุ่นท้องถิ่นอื่น
ลานจอดรถ ร้านค้า ห้องน้ำอยู่ซ้ายมือของภาพข้างบน
 |
เราลงจากรถบัสที่ลานจอดกว้างมากไกด์บอกว่าจะพาเดินข้ามแม่น้ำไปฝั่งโน้นจะเจอหมู่บ้านโบราณมุงหลังคาจากหญ้าหนา |
| |
| ยืนมองดูเพื่อน ๆ เดินมุ่งตรงไปสะพานเงยหน้าไปดูเห็นขุนเขาเขียวกับต้นไม้ใบแก่สีน้ำตาลเคียงคู่ไปกับแม่น้ำ |
ด้านหลังที่ยืนก็เห็นอากาศเย็นสบายน่าจะประมาณ 1 องศา มีหิมะขาวกองอยู่ข้างทางเป็นระยะ
|
| ใช่แล้ว..เมือง Shirakawago เมืองมรดกโลกกำลังจะเข้าไปหมู่บ้านชาวนาแบบ กัชโช Gassho ซึ่งหมายถึง |
| หมู่บ้านที่บ้านส่วนใหญ่มีหลังคาพนมมือแม่น้ำระยะนั้นน้ำไม่มากใสพื้นเป็นกรวดหิน.. เดินข้ามสะพานไม่นานก็เข้าสู่ |
หมู่บ้านเงียบสงบนักท่องเที่ยวเดินกางร่มถ่ายภาพกันตลอด
 |
สาวคนนี้คอยเดินตามผมอยู่เรื่อยพี่ชายคงสั่งมาให้ดูว่าผมจะเป็นลม มั้ง 555 |
ขาว ๆ ดารดาษบางจุดก็ไม่มากมิใช่เหมยขาบนะครับมันตกจากฟ้าโปรยปรายลงหนาเยอะกว่า
|
| น้ำใส ไหลช้า ๆ คงจะเย็นเจี๊ยบ |
เห็นบ้าน หรือร้านค้าข้างล่างนี้ไม่กล้าเข้า... คือไม่แน่ใจว่าเป็นร้านค้าหรือเปล่า อ่านภาษาไม่ออก
 |
เห็นอักษรญี่ปุ่น คล้ายคนเดินจอห์นนี่ว๊อคเกอร์ คงหมายถึง คนเดินทาง แหะ ๆ เดาทั้งนั้นเลย |
| แต่เอะ..มีภาพหญิงกับเด็กเดินไม่ไหวมั้งอยู่ด้วย กลับไทยแล้วค้นหาข้อมูล |
เป็นที่พักแบบนอนเสื่อมีอาหารมื้อเช้ากับมื้อเย็นตกคนละ 3,000 บาทหรือ 9,000 Y
|
| ถนนในหมู่บ้านธรรมดา ไม่ลื่นไม่เละ โอเคเลยก่อนหน้านั้นหิมะตกหลายอยู่ ตอนไปละลายเลยเห็นประปรายบนหลังคาหญ้า |
ข้างล่างนี่เพื่อน ๆ ทีมเที่ยวในครั้งนี้(ส่วนหนึ่งนะครับ)
 |
ผมเดินขึ้นบนเนินคนเดียวอยากเห็นมุมมองแตกต่างกันไป
 |
เห็นภาพนาข้าวกับตัวบ้านแล้วก็คิด.... คนญี่ปุ่นคงกินข้าวไม่จุเนาะ มีนาข้าวนิดเดียวน่าจะปลูกให้ นทท.รู้ว่าเดิมปลูกข้าวนะ |
มีป้ายวางไว้เดาว่าห้ามลง... เสียดายจัง กะว่าจะย่ำเข้าไปถ่ายภาพให้เห็นอีกมุมหนึ่ง
...
|
| ภาพข้างบนคงเป็นทางระบายน้ำจากเนินเขาผ่านกลางหมู่บ้าน ลงไปสู่แม่น้ำที่เราเพิ่งเดินข้ามา |
มีหลายยคนบอกว่าคนญี่ปุ่นมีความเป็นส่วนตัวไม่ชอบให้ใครถ่ายภาพตน ผมเดินท่อม ๆ คนเดียวแยกตัวจากกลุ่มอื่น
|
| แถวนั้น แต่มิกล้าถ่ายภาพ... พอเขาเดินเข้าบ้าน เลยถ่ายภาพข้างบ้านมา แสดงว่าเขาใช้เครื่องทำความร้อน หรืออะไรทัน |
| สมัยแต่มิได้ให้ สภาพสิ่งแวดล้อมของหมู่บ้านเสียไป ยังคงเป็นหมู่บ้านโบราณ |
| ภาพข้างล่าง นี้ เจ๊ ๆ ทีมเที่ยวอารมณ์ดีทุกคนเย้าแหย่ในรถกันประจำ |
เช้าใส่เสื้อผ้าสวยหวานสดใสแตกต่างกันไปแต่ละวันไม่เหมือนกันเฉพาะเสื้อที่อยู่ใต้เสื้อกันหนาว 555
|
| เขาถามเฮียมาจาก กท.เหรอคุยไปคุยมาเลยรู้ว่าพวกเขาอยู่ใกล้อุบลราชธานี |
| ผมดีใจได้พบคนที่อยู่อุบลกับสุรินทร์ เลยบอกว่าผมเคยอยู่เคยไปทำงานที่อุบลกับสุรินทร์แล้วก็บ่นว่าสุรินทร์พูดเขมร |
| ฟังยากเนาะ |
| เฮีย อยู่สุรินทร์แถวไหน |
| เช่าบ้านอยู่ซอยปรอยปริง.(ตะขบ).... ในเมือง รู้จักเปล่าครับ |
| รู้ซิ ผ่านทุกวันหนูอยู่ในตลาดเฮียฟังเขมรออกบ้างเปล่า |
| พอได้... ตอนนี้ เคียนบายเหย.. (ตอนนี้ผมหิวแล้ว) ได้ฮากันตึงแสดงว่าผมมิได้โม้..ของจริง |
พูดอย่างอื่นได้อีกปะ เฮีย
|
| เหนียง เคยเต๊ว..ญี่ปุ่นปะ (หนูเคยมาญี่ปุ่นปะ) เรียกเหนียงแปลว่าเด็กสาวกระชากวัยลง 555 ผมเลยพูดเขมร ปนไทยเข้าให้ |
| พวกหนูมาญี่ปุ่นหลายครั้งแล้วเฮีย |
ไปเที่ยวกับกรุ๊ปทัวร์ดีแบบนี้แหละครับได้พูดคุยกัน
|
| เห็นน้ำใสไหลช้า ๆ ผ่านบ้านคนทำให้นึกถึงบ้านที่เชียงใหม่ ตอนเป็นเด็ก |
| ฟังเขาเล่ามาว่า ใครจะเปลี่ยนแปลงรูปบ้านหรือซ่อมแซมต้องขออนุญาตจากคณะกรรมการก่อน เมื่อรับอนุมัติแล้ว |
|
| จึงจะซ่อมแซมต่อเติมได้ภาพข้างบนเห็นหลักคาเหล็กสีน้ำตาลดูกลมกลืนกับหลังคาเดิม |
| เห็นนาข้าวแล้วดูออกว่าเขาใช้รถไถนาแม้จะมีพื้นที่ไม่มาก |
| เห็นรถกะบะข้างบน นั่นไหม แหะ ๆ ยังกะเนื้อร้องของเพลง เห็นท้องฟ้านั่นไหม |
|
| สังเกตุมาหลายเมืองแล้ว เขาใช้รถชนิดเล็กสั้น ๆ เป็นส่วนใหญ่....ทำไม... เขาจนหรือ ผมว่าไม่น่าใช่นะ หุ หุ |
ฟังเขาเล่ามาว่า ภาษีรถประจำปีรถเล็กไม่เกิน 600 CC จะถูกกว่าซีซีสูง ส่วนน่าข้าวน่าจะปลูกโชว์ หุ หุ และใช้กินด้วย
|
| ยืนถ่ายภาพมือหนึ่งหมายถึงมือที่ว่างนะครับ จับด้ามร่มแนบติดกับแก้มอีกมือกดชัตเตอร์ ลำบากเม็ดฝนสาดถูกเลนซ์เป็นฝ้า |
| อากาศหนาวใช้ได้เลยแต่ทำอะไรผมไม่ได้หรอก ก่อนออกจากโรงแรม ใส่ชุดลองจอห์นกางเกงเสื้อแนบตัวอีกชั้น |
| ไว้ข้างในชุดเที่ยว เลยสบาย ๆ |
เดินขึ้นบนเนินสูงพอประมาณเห็นหินแกะสลักรู้เลยว่าเป็นที่เก็บกระดูกคนตายหรือทั้งร่าง บรื๊อ.. แต่ไม่น่ากลัว
|
มาถึงนี่ลองเหยียบหิมะซะหน่อย หุ หุ ไม่ใช่ไปเหยียบขี้หมาแล่วมาเช็ดนะ ครับ 555
|
| เห็นรถแบคโฮ เล็กจิ๋ว ถามไกด์คุณ Joke เขาบอกว่า เวลาหิมะตกหนักจะไม่มีทางเดินมันปิดถนนทางเข้า |
บ้านติดประตูหน้าต่างหมดเลยใช้รถนี้ตักหิมะออกลำบาก
|
|
| เคยมาตอนนั้นหิมะตกหนักไม่มีทางลงมาที่หมู่บ้าน ต้องพาลูกทัวร์ ไปยืนบนภูเขาแล้วมองลงมาจะเห็นแบบนี้ |
|
สวยแบบภาพข้างนี้อยู่ไม่ไหวแน่... หรือจะบินไปเที่ยวเดือนเมษายน ตามภาพข้างล่างนี้น่าจะร้อน 555
ขอบคุณเจ้าของภาพด้วยนะครับ ไม่รู้อ่านภาษาไทยออกหรือเปล่า |
เพื่อน ๆ อยากไปเที่ยวแบบไหนเลือกเดือนเอานะครับผมว่าผมชอบแบบหนาวเย็นมีหิมะบ้างแบบที่ไป
|
บนเนินสูงที่ไม่มีคนเดินไปเห็นผลไม้สีเหลืองส้มเลยเดินเข้าไปดู อ๋อ...ลูกพลับลูกเล็กจวนสุกแล้วเห็นบ้านข้างล่างนึกถึงบ้านชนบทที่อังกฤษ(ของคนอื่น)
|
เท่าที่อ่านหนังสือเป็นเล่มเขาบอกว่าทางราชการมิให้ก่อสร้างอะไรใหม่ห้ามขายที่ดินหรือบ้าน... นอกจากเป็นมรดก
|
 |
ตกทอดได้ทางการจะมีงบซ่อมหลังคาหรือบ้านให้ด้วย |
| ผมมาคิดนะ เคยเห็นนักท่องเที่ยวเดินกันยุบยับไปทั่วที่ประเทศหนึ่ง แถวยุโรป แล้วที่นี่ก็เหมือนกัน |
|
| เป็นผมคงอึดอัดคิดดูนั่งพิมพ์บล๊อกเพลิน ๆ ที่บ้าน นั่งแคะจมูกเกาก้นหน่อยคงมีคนถ่ายภาพแน่เลย หุ หุ |
| ถ้าเจ้าของบ้านทำการค้า พวกสินค้า OTOP ที่บ้านเขาก็คงโอเคเพราะเขามีส่วนได้ในการที่มีคนเดินดู |
แต่เท่าที่ดู มีร้านบริการหรือขายของไม่มากเท่าใด
|
| ร้านบริการทำหลังคาหญ้าใหม่อยู่ใกล้ทางเดินไปสะพานที่เราข้ามมา |
| ผมว่า เราโอเคที่ได้มาเที่ยวมาดูการจัดการหมู่บ้านโบราณคงจะมีรายได้ให้คนที่อยู่บ้าง.... บ้านสวย ๆ แบบนี้มีไม่มากนัก |
| |
| เมื่อก่อน ไป อ.ปายเห็นชาวบ้านขายของแบกะดินตอนเช้าเปิดร้านอาหารเล็ก ๆ เพิงหลังคาใบตองตึก ...ข้างหน้าร้านมีร่อง |
น้ำไหลในร่องสวยกลางคืนมีถนนคนเดินใช้ไฟวอมแวมดูดี
|
| เดินไปมีร้านบาร์เล็ก ๆ จุดเทียนเปิดดนตรีเบา ๆ พอได้ยินโห..โรมานซ์ติคสุด ๆ แต่ไม่กี่ปีมีคนไปลงทุนทำร้านบาร์ |
| กลางแจ้งขัดใจมากร้านนำลำโพงสนามใหญ่ 6 ตัวเปิดกระหึ่มเสียชื่อหมด อ.ปายจากสาวพี่รี้(สาวแรกแย้ม) กลายเป็น |
| สาวกร้านโลกแต่งใบหน้าชนิดโบ๊ะหน้าเข้มขอบตาคล้ำ หุ หุ |
ยังไม่สายเกินไป เช่นแบ่งโซนเมืองเก่า เมืองใหม่ก็ได้
|
| เสียดายจัง.. แต่ผมมิได้คัดค้านการพัฒนา.ขอเพียงกำหนดพื้นที่ไว้เฉพาะให้คนพื้นบ้านได้ขายของหรือมีรายได้อย่างอื่นบ้าง |
| ดูเมืองญี่ปุ่นนี้เขามองการณ์ไกลรักษาไว้ได้ดีน่าชื่นชมน่าท่องเที่ยวมากเลยไปมีโรงแรมกับร้านอย่างอื่นนะครับ |
| เราอยู่หมู่บ้านนี้นานพอดูเดินสบาย ๆ เดินข้ามมาใกล้ลานจอดรถ แวะเข้าลดน้ำหนักหน่อยอากาศมัน เย็น..ส์ |
| เท่าที่สังเกตญี่ปุ่นเขามีห้องน้ำสะอาดให้ใช้ฟรีดีจังไม่เหมือนบางประเทศแถวโน้น ฉี่ครั้งหนึ่ง 18 บาทระบุเลยรัสเซีย 555 |
| |
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 756/) |
| st ผู้เข้าชม 2,470,195. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
| |
| Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์
เค้ารักษาบรรยากาศแบบเดิมๆเอาไว้
จนหมู่บ้านได้เป็นมรดกโลก
สุดยอดมากนะครับ
ใครจะคิดว่าการอนุรักษ์บ้านแบบโบราณเอาไว้
จะทำให้กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวชื่อดังระดับโลก
ที่ใครก็อยากไปเยือน