| No. 1240 ฝึกร้องเพลงไม่เป็นซึมเศร้าได้หรือ…? |
|
| เห็นคนต้องเกษียณอายุจากงานบริษัทเอกชนอายุยังไม่มากแค่ 55 ปี |
| ค่อนข้างแปลกใจและไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนั้น ส่วนตัวทำงานบริษัทและบริษัทในเครือจะให้ พนง.เกษียณเมื่ออายุ 60 ปี |
| บางคนอายุเกินบริษัทยังให้ทำงานต่อ.. ส่วนคนที่ไม่ได้ทำต่อก็ออกท่องเที่ยว นอนตื่นสายได้แล้ว หุ หุ..คนที่ทำงานเอกชนเก็บเงิน |
ไว้มากพอหรือเป็นข้าราชการมาก่อนไม่ต้องห่วงเรื่องเงินค่าใช้จ่ายมีชีวิตหลังเกษียณ..แต่ก็เหงาชีวิตไม่เหมือนเดิม
|
| ผมร่วมกับกลุ่มเพื่อนนักดนตรี/นักร้องมาพบปะ ซ้อมร้องเพลงกันบันทึกรายชื่อสมาชิกหลายคนเพื่อน ๆ |
หมุนเวียนกันมาวันละ 15 - 25 คน (ซ้อม 10 ครั้งต่อเดือน)ไปซ้อมเท่าที่ทำได้ และขึ้นเวทีการกุศลตามที่รับการติดต่อ
|
| เพื่อนร่วมร้องเพลงนานแล้วแห็นช่องทางทำมาหากิน ก็ขอแยกตัวไปเปิดห้องเพลงเป็นอาชีพสองสามคู่และกิจการอยู่ได้ บางคู่ |
| ติดต่อขอผมว่าจะขอคัดนักร้องที่ร้องดีไปขึ้นเวทีการกุศล ผมก็โอเค |
| และขอให้ผมไปขึ้นเวทีน้อง ๆ จะมีกำลังใจและฝึกให้ดีผมก็ยินดีไปร่วมอยู่ 2 กลุ่มอยู่หลายปีคือไปเมื่อมีวันว่าง |
| |
| สัก 5 ปีมานี้มีสมาชิกหญิงคนหนึ่งมาขอคำปรึกษาว่า จะใช้บ้านตนเองสร้างห้องเพลงเปิดรับคนทั่วไปเข้าใช้บริการ..โดยส่วนตัว |
| รู้ว่าเพื่อนคนนี้มีปัญหาที่ทำงานเป็นคนคิดมากและมากจริง ๆ |
| เลยบอกว่าทำห้องเพลงได้ แต่อย่าไปหวังรายได้เพราะไม่มากนะครับ |
|
| เพื่อนหญิงที่เปิดห้องเพลงใหม่ ยังเป็นคนคิดมาก เหงา... อีกเกือบปีก็ทราบว่า ฆ่าตัวตาย.. คงจะผิดหวังไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง |
| |
| ผมกับทีมงานรู้ข่าวก็เสียใจที่ไม่อาจจะช่วยเธอมิให้ซึมเศร้าได้ทัน...เลยหาเวทีเพิ่มให้นักร้องดาวรุ่งได้มีเวทีขึ้น |
| เมื่อเพื่อนมีความหวัง หรือพบปะสังสรร ดีขึ้นมาก.....แต่หาทางป้องกัน นักร้องที่เป็นนักบิน 555 หมายถึงพวกที่ |
| ชอบขึ้นเวทีแต่ไม่ยอมฝึกซ้อมโฉบไปเฉี่ยวมา จะตีสนิททีมงานด้วยวิธีต่าง ๆ |
| เราเคยให้ขึ้นเวทีเล็ก ๆ หน่อย ผลคือร้องได้...แต่ร้องไม่เป็นคือร้องแบบท่องสูตรคูณ ไร้อารมณ์เพลง เมื่อลงจากเวที....ถามว่า |
| เป็นไงผมร้องดีเปล่า ผมไปร้องที่อื่นมีแต่คนปรบมือแฟนคลับผมเยอะ |
ผมฟังแล้ว ก็ยิ้ม
|
| กลุ่มเราตั้งเป้าให้สมาชิกทุกคน |
| 1. ฝึกซ้อมร้องเพลงให้ดี คนไหนยังไม่เก่งก็ต้องฝึกให้มากจนสามารถขึ้นเวที เป็นดาวรุ่งให้ได้ |
| 2. คลายเหงาทำให้เพื่อน ๆ ไม่เป็นโรคซึมเศร้า |
| ทำชมรมย่อมจะมีปัญหาต้องแก้ไข เช่นบางคนไม่ชอบให้ใครสอนและโกรธที่สอน หวงเพลงที่ตนเองร้อง (หุ หุ) ไม่อยากให้คนอื่นร้อง |
| |
| ทีมกรรมการ/ทีมงานเลย จึงวางกฏตั้งแต่เริ่มตั้งชมรมเมื่อปี พศ.2552 |
| 1. สมาชิกเข้าชมรมคนคุมคิวเขาจะเขียนชื่อเข้าร้องบนกระดาน และขึ้นฝึกซ้อมตามคิวห้ามแซง จะอ้างว่าฉันเป็นเมียกำนัน |
หรืออ้างใด ๆ หุ หุ ดีเจ..ไม่สนใจ..พวกเราจะเพาะให้งอกงามพร้อมที่จะก้าวต่อไป
|
| 2. ใครจะฝึกร้องเพลงเดียวกันได้ แต่ต้องให้เพื่อนคนอื่นร้องไปห่างกัน 4 คนจึงจะฝึกร้องเพลงนั้นได้ เรื่องนี้เป็นการป้องกัน |
| ร้องข่มกัน จะกินใจกัน |
| 3. ห้ามตำหนิหรือสอนคนอื่นเด็ดขาด..จะโกรธกัน ใครต้องการคำแนะนำเรามอบให้รุ่นพี่ที่ร้องเพลงดีสอน(รู้จังหวะสอน/สอนเป็น) |
| รู้จังหวะหายใจ..เก็บลม ปล่อยลม (ไม่ใช่ปล่อยลมเบื้องล่างนะเออ) ให้ลมผ่านลำคอขึ้นเพดานหรือให้คลื่นเสียงพุ่งผ่านไรฟัน ริมฝีปาก |
เราสอนเฉพาะคนที่ร้องขอ และสอนฟรีนะครับ
|
| เคยมีคนมาสมัครร้องเพลงอยากขึ้นเวทีทำนองนั้นแหละ ทีมงานเลยบอกว่าขอให้มาร่วมฝึกซ้อมก่อนเพื่อคัดเลือกเพลง |
| เขาทักท้วงว่า คนอย่างเขาต้องคัดเลือกเพลงด้วยเหรอไปร้องที่ไหนมีคนปรบมือให้ตลอด |
| ทีมงานก็ยิ้ม ถามว่าคนปรบมือ เป็นดีเจห้องเพลงใช่เปล่า หุ หุ |
| บางคนรีบพูดแซง |
| ผมร้องได้ทุกเพลงขอให้ดนตรีขึ้นมาก็แล้วกัน |
| เพลงเรามีหลายเวอร์ชั่น... เหมือนต่างวงดนตรี เขาเน้นเสียงดนตรีบางชิ้น.ถ้าคุณร้องก็ต้องดำน้ำไม่ได้อารมณ์เพลงนะเขาตอบว่า |
| เอาน่าอย่าจริงจังนักเลย (แหนะให้เราลดมาตรฐานซึ่งวางไว้ต่ำให้ลงอีก หุ หุ) |
| เขามองรอบ ๆ ที่เราซ้อมเพลงแบบเหยียด ๆ ผมเลยบอกไปว่า |
ถ้าคุณสนใจก็ให้มาซ้อมเหมือน ๆ คนอื่น...เราจะเลือกเพลงที่เหมาะสำหรับตัวคุณเหมาะกับเวทีที่จะขึ้น...คนเข้าดูต่างกัน
ลองให้ทดสอบร้อง ผลคือ ดาวรุ่งของเราร้องดีกว่า...ด้วยซ้ำ |
| ผลคือหายจ้อยไปเลย หุ หุ เขามีตัวตนเยอะ หรืออีโก้สูง |
|
| ทีมงานจะไปดูคอนเสิร์ตจากนักร้องอาชีพเช่นภาพแรกบ่อย.. เพื่อนำมาปรับปรุงงานเคยคลุกคลีการทำงานนักดนตรีนักร้องห้องอาหาร |
| ผับบาร์เขาจะซ้อมดนตรีให้ดีขึ้นกว่าวันที่ผ่าน ๆ มา/ร้องก่อนการแสดง.. |
| นักร้องจะสุภาพ..เคยปรารภกับผมว่า วันนี้ตัวจริงมา..ผมไม่กล้าร้องเพลงของพี่เขา เขิน..ทำไงดีพี่ไวน์ |
| หลังเวทีจะมีนักร้องคนละวง รอคิวจะแบ่งอาหารว่างเครื่องดื่มพูดคุยกัน..รุ่นพี่อีกวงยื่นเครื่องดื่มให้ นักร้องอีกวงจะยกมือไหว้ก่อนรับ |
| น่ารัก...ดี |
| เคยเจอรุ่นพี่มีชื่อ(มา 2 คนใช้แฟลชไดร์) ขออีกวงว่า ขอร้องก่อน 1 ชุดจะรีบไปอีกผับ.... นักดนตรีรุ่นน้องก็ แบะ ๆ พูดไม่ออก |
| เพราะน้องมีงานที่ผมทำงานแห่งเดียว |
| ทีนี้มาดูกลุ่มที่ผมกับทีมงานดูแลมาหลายปี |
เพื่อน ๆ สนุกไม่เหงาไม่มีอาการโรคซึมเศร้าบางคน มีความจำดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ
|
| สถานที่เราเป็นเพียงศาลาเล็ก..ริมน้ำกว้างสุดลูกหูลูกตา.. ชั้นบนที่ซ้อมร้อง/เต้น.. ชั้นล่างติดพื้นดินกว้างเท่าชั้นบนนั่งทานอาหารหรือ |
คุยกัน หรือช่วยกันปลูกไม้ดอกไม้ใบ พืชสวนครัวกวาดพื้นใต้ต้นดอกนกยูง ต้นนนทรี ใส่ปุ๋ยพรวนดินต้นไม้
|
วันอาทิตย์เราจะให้ นักร้องประจำขึ้นเวที และให้ดาวรุ่งขึ้นเวทีตรงเชิงบันใดร้องเพลงให้คนทั่วไปฟัง คัดเพลงไทย ฝรั่ง ญี่ปุ่น จีน
|
ลูกทุ่ง ลูกทุ่งแบบคนลาว เพลงสุนทราภรณ์วันละกว่า 9 เพลง.. เพลงเต้นรำสนุก ๆ เพลงเพื่อชีวิต สะตริง
|
| หรือเซิ้งก็มีนะเออเราจะจัดเพลงให้เหมาะสมไว้ล่วงหน้าก่อนวันขึ้นเวที |
| ใครง่วงนอนก็ไปนอนที่เปลญวนแบบที่เห็นก็ได้ ส่วนใหญ่ไม่ทันผมเพราะผมง่วงก็จริงแต่เร็วกว่าน้อง ๆ หุ หุ |
คุณนิวัตร ผู้กำกับเวทีมาดูน้อง ๆ ทำงาน..เสื้อฟ้าคุณสมเกียรติ กระโปรงแดงคุณสมใจ กระโปรงดำคุณแจ๋ว เสื้้อสีฟ้าคุณเชาว์ช่างภาพนิ่ง ส่วนคนนอนเปล..ไม่รู้ใครไปนอนเปลก่อนผมซะอีก หุ หุ
สังเกต คนนอนหลับง่ายเป็นคนไม่คิดอะไรมาก ไม่ซึมเศร้า เป็นคนแบ่งเวลา คิด+ทำเป็น
|
| ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
| St.จำนวนผู้เข้าอ่าน 2,664,267. |
| ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
| |
| งานเขียน Diarist |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 92 คน [
