No. 1190 นอนหลับและฝัน (ตะพาบ) |
|
ไกลสุดสายตา เมฆสีขาวลอย เป็นแผ่นยาวกลุ่มเมฆจับตัวเป็นก้อนโตคล้ายภูเขาสูงแล้วลาดลง |
เมฆบางส่วนเคลื่อนตัวไปช้า ๆ ฟ้าเริ่มกระจ่างสวยสีฟ้าลดพัดตัวเย็นสบาย |
รู้สึกว่าตัวลอยสูงขึ้น เสมอต้นไผ่ แล้วเลื่อนผ่านเห็นใบ สีเขียวปกคลุม ไม่นานก็สู่ท้องฟ้ากว้างสุดสายตาและเริ่มรู้สึกตัวว่าเลื่อนลง |
อย่างรวดเร็วสู่น้ำตกที่ไหลจากหน้าผาสูงกระแสน้ำตกสูงเบื้องล่างสู่แอ่งน้ำตัวค่อย ๆ ลอยแตะพื้นน้ำอย่างนุ่มนวล |
ความเย็นแผ่ซ่านไปทั่วร่างปล่อยกายให้นิ่ง ลืมตามองไปรอบกาย อืม..ห้องนอน |
นึกขำฝัน ว่าตัวเองสามารถลอยสู่ ท้องฟ้า แล้วตกสู่น้ำตกเหวนรกเขาใหญ่แต่เมื่อตกไปแล้วกลับไม่เป็นอะไรเหมือนนั่งบนขนนก |
ใหญ่ ลอยล่องสู่พื้นน้ำ |
(ปกติแล้วนอนไม่ค่อยฝันคือหลับรวดเดียวเป็นส่วนใหญ่..... รำลึกความหลังแล้วน่าจะมีฝันครั้งนี้แปลกดี |
เลยนำมาให้เพื่อนอ่านเผื่อจะเป็นประโยชน์บ้างนิดหน่อยก็ยังดี) แต่ถ้า ฝันกลางวัน 555 บล๊อกเกอร์/นักเขียนหลายคนคงจะนั่งเหม่อฝันกลางวันบ่อย สำหรับเรื่องราวตอนนี้ไม่ได้ฝัน..แต่ล้วงไหทองคำมาโชว์แหะ ๆ เลียนแบบคุณโอเนินน้ำ |
เมื่อตื่นแล้วฉงนนิด ๆ ตี่นแล้วก็ไปทำงานแห่งใหม่เพราะเราถูกติดต่อไว้เดือนกว่าแล้ว |
|
วันนี้ซินะ ที่จะไปทำงานแห่งใหม่ที่นาย มอบให้ไปทำงานคงเป็นด้วยเมื่อวานไปร่วมทานอาหารกับเพื่อนฝ่ายกำกับกิจการสาขา |
กินมากเลยฝัน |
ขับรถจากบ้านแต่เช้ามืด มุ่งสู่ถนนตกริมน้ำเจ้าพระยาถนนค่อนข้างสดวก มีรถวิ่งเกือบเต็มถนนแต่เคลื่อนตัวไปค่อนข้างดี |
|
เลี้ยวเข้าสู่ บริเวณที่ทำการหยุดตรงประตูเลื่อนกระจกรถลง.. รปภ.ทำความเคารพผายมือให้ไปจอดที่ลานจอด |
ที่จอดรถในร่มเพื่อนสองคนยืนรอขึ้นที่ทำงานด้วยกันใช่แล้วครับเป็นวันแรกที่เข้าทำงาน พากันขึ้นชั้นบน จนท.กำลังยืนรอเซ็นชื่อ |
เข้าทำงานจนท.สองคนเหลือบมาเห็นเลยเบี่ยงตัวให้ผมกับเพื่อนเข้าไปเซ็นชื่อในสมุดทำงานก่อน |
ผมยิ้มและขอบคุณที่ให้เซ็นชื่อก่อนแล้วพาไปห้องทำงาน |
|
เป็นครั้งแรกในการทำงาน ที่ต้องเซ็นชื่อเข้างานหลังจากไม่ต้องเซ็นชื่อมากกว่า 10 ปีเราไปนั่งในห้องทำงานปีกตะวันตกของ |
อาคารมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นพื้นที่โล่ง ไกลออกไปเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา ขวามือเป็นตัวอาคารห้องเย็น |
ห้องทำงานคงไม่ได้ใช้มานานได้รับการทำความสอาดนำตู้ผนังออกนำโต๊ะทำงานเป็นไม้จริงแบบโบราณตั้งอยู่ 3 มุม |
|
แม่บ้านเข้ามาสอบถามว่าจะรับกาแฟ หรือรับขนมอะไรไหมเลยควักเงินให้แม่บ้านช่วยซื้อขนมถังแตกที่เคยกินคราวก่อนเขาขาย |
ฝังตรงข้ามห้องเย็นไม่นานแม่บ้านก็นำใส่จานเสิร์ฟพร้อมกาแฟน้ำชาตามสูตรแต่ละคน |
อ้อ..มากันแล้ว ต้องการให้ช่วยอะไร บอกได้เลยนะ |
สวัสดีครับท่านรอง ผมขอดูเอกสารที่ขอไว้วันก่อน ขาดเหลืออะไรจะไปเรียนท่านครับ |
รอง ผอ. พยักหน้ารับทราบแล้วเดินไปทำงานต่อ |
รอง ผอ.เห็นคนหนุ่มอายุเกือบ 50 ปี คล่องตัวเป็นกันเองเท่าที่คุยกันมาก่อนท่านขอย้ายมาอยู่ที่นี่ |
|
เรา 3 คนนั่งกินขนมถังแตกใส้มะพร้าวอร่อยหวานด้วยน้ำตาลโรยผสมกับเนื้อมะพร้าวทึนทึกขนมแป้งนอกกรอบนุ่มในจิบกาแฟดำ |
คุณไวน์.. เราทำไมไม่กิน ปาท่องโก๋ หรือกินกล้วยก่อนทำงาน งานจะได้ง่ายเหมือนปอกกล้วยละ |
555 อย่าคิดอะไรมาก ก็อยากกินของอร่อยไงแถวเพลินจิตไม่มีนี่นา |
นิตย์ กับ บุญยอด คิดว่า เราควรจะเริ่มตรงไหนดี |
ค่าน้ำมันเดินเครื่องปั่นไฟ สูง คงที่มากว่า 3 ปี น่าจะมีอะไรแค่ค่าเชื้อเพลิงก็ไม่คุ้มกับการลงทุนแล้วขอเข้าดูจุดนี้ |
ได้ซิ บุญยอด ไปสำรวจเท่าที่ผมรู้นะเขาใช้เครื่องดีเซลใหญ่ปั่นไฟเพื่อให้ห้องเย็นลดความร้อนและเย็นลงไวที่สุดเขาใช้น้ำยา |
ฟรีออน R12 น่าจะนะผมไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้รู้แต่เพียงว่าเติมแล้วไม่หายไปไหน นอกจากวาล์วรั่วซึ่งเกิดน้อยมาก |
ผมติดต่อใครได้ละ |
คุณไปหาพี่วิทย์ที่จบโทจากนอกพาไปก็ได้ ดูแล้วพี่เขากว้างดีนะ |
อ๋อจำได้ พี่เขานั่งอยู่ห้องสถิติข้างล่าง |
คุณไวน์ เล็งตรงไหนไว้ |
เราควรตรวจรายรับว่าได้รับครบหรือไม่ ผู้ตรวจสอบภายในเน้นตรวจรายจ่าย...นิตย์ว่าไง |
(ที่ผ่านมาเป็นการตรวจภายในโดยคนภายใน) |
เหมือนกันเลย ดู ๆ แล้วห้องเย็นนี้แปลกหลายอย่าง คุณไวน์กับผม ลองจับจุดนี้เข้าไปตรวจการฟรีซอาหารกับห้องเย็นดูทั่ว ๆ ก่อน |
ได้เลย |
วันรุ่งขึ้น มานิตย์ก็มา ส่งข่าว |
ห้องเย็นมี 6 หลัง ห้องฟรีซมี 2 ห้อง ห้องเย็นเล็กสุด จุได้ 250 ตันห้องอื่นใหญ่มาก |
ดูพื้นที่งห้องเย็นน่าจะกว่า 20 ไร่ผมเข้าไปอยู่ในห้องเย็นธรรมดาได้ครึ่งชม. ไม่ไหวหนาว...อุณหภูมิลบ 10 องศา |
ต้องออกมาพักข้างนอกทั้งที่ใส่เสื้อกันหนาวหนา เหม็น..มาก 555 |
อย่างอื่นละ เป็นไง |
อันตราย... ผช.คลังห้องเย็น กระซิบบอกว่า เข้าห้องเย็นให้ระวังตัว..สาขาชุมพรมี พนง.ตรวจสอบตายในห้องเย็น |
นอนตายตัวเข็งกับคนงานอีกคน... ศพอยู่ด้านในสุดตรงนั้นมืดมีเศษผ้าอยู่เยอะ |
ทั้งสองคงจะล้ม ลื่นหัวฟาดขอบไม้ ขอบเหล็ก เขาใช้เศษผ้าหุ้มตัวไว้ |
|
เรื่องเกิดมานานหรือยัง |
กว่าปีแล้วคดีปิดไปแล้วว่าเกิดอุบัติเหตลื่นล้มหัวฟาด |
น่าสนใจ... ผมว่าคนตายคงจะพบเห็นอะไรเกี่ยวกับ สิ่งไม่ดีแน่อน |
ทำต่อหรือเปล่าคุณไวน์ |
แน่นอน ทำต่อ... |
ปล่อยให้เพื่อนสองคนนั่งทำงานส่วนผมมองออกไปสู่แม่น้ำเจ้าพระยาที่ไหลสู่อ่าวไทยนึกถึงนายเรียกให้มาทำงานน่าจะดี... |
ไปติดต่องาน จะได้รับความร่วมมืออย่างดี นุ่มนวล |
แต่...สิ่งแวดล้อมค่อนข้างอันตราย.... จะทำงานสำเร็จหรือไม่นึกถึงในความฝันตกจากที่สูงลงมา จะเป็นแบบไหน |
|
ปกติแล้วเราจะทำงานให้คนอื่นได้รับความสดวกสบายหรือช่วยเหลือแผนกหรือฝ่ายหรืออำนวยความสะดวกให้ลูกค้า |
แต่มาคราวนี้ต้องทำหน้า "ตรวจ" เป็นงานสร้างศัตรูหากคนถูกตรวจ ทำผิดยักยอก หรือลักทรัพย์ |
เบาใจอยู่นิดหน่อยคือเราไม่ชี้ขาดว่า ใครทำผิดเพียงแต่พบหลักฐานหรือพฤติกรรมไม่ดี ละเว้นทำไม่รู้ไม่เห็นก็ต้องทำ |
รายงานส่งหลักฐานให้นายใหญ่พิจารณาชี้ขาด เราไม่เกี่ยว |
เชื่ออยู่อย่างว่ามีคนเรียกเราลับหลังว่า คนช่างฟ้องเหมือน ตร. อัยการ ถูกเรียกทำนองนั้น....พวกเราอยู่ได้เดือนเศษก็พบว่ามี |
มีกลุ่มคนใช้ห้องเย็นรับฝากสินค้า แล้วไม่นำเข้าเป็นรายได้กิจการเยอะมากคงจะทำมานานแล้ว... ดู ๆ แล้วเจออิทธิพลอย่างแรงทำ |
แบบไหนดีแล้วเราจะถังแตก แบบกินขนมถังแตกหรือเปล่า.....? |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ (re 514/2,077) |
st ผู้เข้าชม 2,527,474. |
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |