No. 1138 คน อุบลน่ารัก No. 1138   คน..อุบลน่ารัก นั่งนึกถึง ตอนเป็นเด็กก็อยู่ในเมืองมาตลอด เวลามีเด็กต่างจังหวัดหรืออยู่ต่างอำเภอเข้าไปเรียนด้วย เพื่อน ๆ จะค่อนแคะ ว่าเด็กบ้านนอกผมเองก็ค่อนข้างคล้อยตามเพื่อนแต่ไม่พูด....กลัวเด็กบ้านนอกจะเตะเอา เราก็รู้ว่าตัวเราเองก็เด็กบ้านนอก   เข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพจบบัญชีแล้วเรียนการสอบบัญชี(ตรวจบัญชี)เพิ่ม ได้ทำงานในห้องแอร์ เย็นฉ่ำ การแต่งตัว พลอยดีไปด้วย ใส่เสื้อแขนยาว ผูกเน็คไทค์ ถ้าเย็นก็นำเสื้อสูทมาสวมทับ   ชีวิตมันไม่แน่ เพราะทำงานภายนอกภายใน..เชื่อมั่นสูงบางอย่างก็ทำเพื่อบริษัท จนนายบางคนไม่ชอบ เลยลาออกไป ทำงานบริษัท สำนักงานใหญ่ ตั้งอยู่ ถนนเสือป่าบริษัทมีโครงการณ์ใหญ่จะเปิดการตลาดภาคอีสานเรียกว่า ทุ่มเงินมากดดึงเซลแมนจากบริษัทต่าง ๆ มาทำงานทำนองซื้อตัวมา ให้บังเอิญเซลแมนส่วนใหญ่ จะรู้จักผมเป็นการส่วนตัวมักจะมาปรึกษา ก็แนะนำกันไป นายบริษัทใหม่แห่งนี้คงมองเห็น บางอย่างเลยเรียกผมไปคุย จะส่งไปช่วยดูแลดูแลทีมการตลาด โดยเป็นรอง ผจก.ภาคที่นั่น มีที่พัก มีรถให้ใช้ มีค่ารับรอง ผมขายไม่เป็นนะครับท่าน เราให้คุณเป็นรองภาค อยู่ฝ่ายวางแผนการตลาดร่วมกับภาค มีหน้าที่ช่วยภาคอบรมด้านวิชาการ เทคนิคการขายการหา ลูกค้าแบบเครือข่าย(ฐานปิระมิด) ให้ตัวแทนใหม่ ผจก.ขายระดับล่างเพราะคุณทำหน้าที่นี่จากบริษัทเดิม ทีมขายที่เราส่งไป 8 คนรู้จักคุณ 6 คน   แต่...(นายเขาพูดแต่แล้วหยุดมองหน้านิ่ง)  เราชักชวนทีมงานชุดนี้มารู้ว่า เขาขายเก่งหาคนมาทำงานได้มากมีจิตวิทยาสูง ประวัติทั่วไปเราไม่ค่อยรู้บริษัทเกรงว่า เขาจะโฆษณาสินค้าเราดีเกินความจริง คงรู้นะว่าดีเกินเป็นแบบไหน ขายโอ้อวดเกินกว่าความเป็นจริงใช่เปล่า ใช่เลย 555 คุณมีหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงด้านตลาด ติดต่อกับหน่วยราชการช่วยเหลือ ผจก.ภาคและดูแลด้านการเงินแทนบริษัท คุณเรียนตรวจบัญชี หูตาไว..วิเคราะห์เก่ง...ไม่ต้องห่วงเรื่องโควต้า ภาคเขารับผิดชอบโดยตรง   วันเดินทางก็พาครอบครัว รวม 3 คนไป อยู่ อุบลราชธานีจังหวัดที่ไม่เคยไปเที่ยวหรือไปอยู่เลย ตอนนั้น มีรถเมล์ กับรถไฟ ผมมีสัมภาระเยอะ เลยเลือกเดินทางไปกับรถไฟของใช้เยอะหน่อยขนใส่ตู้การ์ดรถเสียเงินเพิ่ม นิดหน่อยพอไปถึงสถานี วารินชำราบ... ผมนั่งมองเห็นคน เขาขนของ ลงเดินออกจากสถานีไปเกือบหมด เอะยังไงกัน ทำไมรีบลงยังไม่ถึงอุบลเลย ผู้โดยสาร คนอื่น.. เลยบอกว่า คุณ ๆ ถึงอุบลแล้วไปหารถเข้าฝั่งอุบล เลยรู้ว่า สถานี วารินชำราบคือสถานีปลายทางของอุบลราชธานี ขอข้ามไปถึงการทำงานการอยู่อาศัยเลยนะครับ  อุบล ตอนที่อยู่ แม่น้ำมูล จะมีน้ำเต็มตลิ่ง น้ำสีโอวัลตินไม่ใส่นม ไหลอย่างแรงไปสู่น้ำโขงปลาเยอะมาก ถ้าฤดูแล้ง น้ำจะเหือดแห้ง ชาวบ้านจะปลูกผักริมฝั่ง เป็นดินร่วนปนทราย ผักเขียวงดงามแถวบุ่งหวาย บุ่งกระแทวเป็นที่ลุ่ม ปลูกผัก กระเทียมเรียกว่า ที่นั่นเมืองผัก จะกินผักอะไรก็ ซื้อได้ราคาถูกมาก ที่สำคัญ คือ สด เวลาว่างจากงาน ในฤดูแล้ง ก็ไปเที่ยว หาดกลางน้ำ แถวหาดวัดใต้ หรือหาดคูเดื่อไปเล่นน้ำกินส้มตำใส่ปูนาดองใส่กระเทียม  สีแดง อร่อยสุด ๆ ...    ผจก.ภาค แบ่งเขตกันทำงาน ไปตามอำเภอต่าง ๆ เพื่อนจะหาคนมาร่วมงานแต่ละแห่งได้ 20 -30 คนเขาทำงานกว่าครึ่งปี ผมมีหน้าที่ ฝึกอบรมให้เขาเกิดความเชื่อมั่นต่อกิจการสินค้าบริษัททำนองว่า ดีงั้นดีงี้  555  ผมจะให้ตัวแทนพูดหลักการให้น้อย..รับฟังลูกค้าให้มากเขาต้องการแบบไหนถ้าตรงกับ ที่เรามีสินค้าก็เสนอได้แต่ให้สังเกต ถ้าระหว่างการขาย ยายเมียคอยค้านผัวบ่อยแสดงว่า ผัวกลัวเมีย 555 ให้เปลี่ยนคนที่จะคุยด้วยเป็นเมียของว่าที่ลูกค้า 555   บางครั้งไปเยี่ยมเยียนทีมงานในอำเภอต่าง ๆ ถนนไม่ดีเลย มีแต่ฝุ่นส่วนใหญ่จะอยู่ฝั่งอำเภอวารินชำราบ  ชื่อหมู่บ้าน จะมี บ้านโพธ์ออก โพธิกลาง โพธิ์ตก โพธิ์ใต้ มีถนนผ่ากลางหมู่บ้านไปมาสะดวกดีแม้จะมีฝุ่นก็โอเค มีอยู่หมู่บ้านหนึ่ง ผมเห็นชื่อหมู่บ้าน แล้ว ต้องอมยิ้ม แหะ ๆ ทาง การก็พวกข้าราชการน่าจะเป็นคนภาคกลางหรือภาคอื่น ทำป้ายหมู่บ้านว่า ศรีษะกระบือ   แต่ชาวบ้านเขาไม่เรียกตาม เขาเรียกว่าหัวควาย ตัดสระอา หน้าตาเฉยเลยเราคนเมืองกรุง เขินแหะ ๆ   ผมไปอยู่อุบลราชธานี ที่นั่น ติดใจอาหารญวน ครับ อร่อยทั้งนั้น   แล้วก็พยายามทำตัวให้กลมกลืนกับ ชาวบ้านนอกไปตัดผมแบบชาวบ้านข้างสวนศรีเมืองในตัวจังหวัดนั่นเลยใต้ต้นก้ามปูฉำฉาริมคูน้ำ ลมโชยเวลาเส้นผมถูกตัดร่วงสู่ดินเย็นสบายเพราะสายลมพัด ถูกตังค์ดีด้วย เย็นสบายมาก เมื่อก่อนอยู่ริมคูน้ำ ใต้ต้นฉำฉาบางวันก็พาลูกสาวแม่ยายไปจ่ายตลาด ผมชอบกินน้ำพริกกะปิ กับผักกาดดองชนิดใช้ผักกาดกวางตุ้ง ดองด้วยน้ำซาวข้าว ใส่เม็ดข้าวด้วย น่าจะดองได้แค่ 2 วันพอ สียังเขียว เปรี้ยวก็นำมาขาย เราจะนำมาสลัดเม็ดข้าวออก กินกับน้ำพริกกะปิ   อร่อย... แต่บางครั้งก็เจอ ผักเสี้ยนดอง อันนี้นำมา ซอย แล้วผัดใส่หมู อร่อยไปอีกอย่างชีวิตอยู่บ้านอกผมว่ามีความสุข เพื่อนบ้านแถวบริษัทคุ้นคยกันหลายห้อง(แถว) เราทำอาหารจะแบ่งปันบ้านอื่น เขาจะแบ่งอาหารให้เราด้วยพูดคุยกัน น่ารักมาก ย้อนกลับในวันแรกที่มาถึงอุบลราชธานี ฝั่งวารินชำราบ วันแรก ถือว่าตนเองเป็นคนกรุงเทพ หิ้วของมาเยอะ เก้ ๆ กัง ๆ ทั้งสามคน มองหารถ ไปฝั่งเมือง มีคนแถ มาถามเยอะไปรถบ่อ ดูแปลก ๆเลยไม่ยอมไปด้วย ดูแล้วเหลือเฉพาะเรา 3 คน  คนอื่นเขาไปกันหมดแล้วมีลุงคนหนึ่ง ตัวผอมเดินมาดูครอบครัวของผมแล้วยกมือไหว้  ผมรีบยกมือไหว้ตอบ ไปในเมือง รถผมไหมครับ ไปครับ ลุงพอไปถูกหรือเปล่า พอบอกจุดหมาย อ๋อ..รู้จักครับ ผจก.ที่นั่นใช่คุณ ยศ หรือเปล่าผมรู้จัก ใช่ ๆ เลยลุง ลุงแก เลยช่วยหิ้วของ ไปขึ้นรถจนหมดลูกสาวแม่ยายกับน้าสาวขึ้นไปนั่งส่วนผมนั่งห้อยขาสบาย ๆ   นึกแล้วขำ เราคนกรุงเทพ กลับ เด๋อ... ซะไม่มีรถม้าพวกแม่ค้าเขาใช้ขนของจากรถไฟไปที่อื่น   ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ    (re519/2,050) st ผู้เข้าชม  2,388,613. ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือน กรุณาเม้นท์/ทิ้งร่องรอยนิด ผมจะได้กลับไปเยี่ยมตอบแทนถูกครับ   Diarist   Create Date : 31 ตุลาคม 2565 29 comments Last Update : 31 ตุลาคม 2565 13:02:37 น. Counter : 699 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณหอมกร, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณThe Kop Civil, คุณกะว่าก๋า, คุณEmmy Journey พากิน พาเที่ยว, คุณทนายอ้วน, คุณtoor36, คุณชีริว, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณเริงฤดีนะ, คุณ**mp5**, คุณสองแผ่นดิน

หลายปีผ่านไปด้วยฝีมือคนไทย ช่วยกันตัดไม้ทำลายป่า ในที่สุด น้ำเลยท่วมอย่างที่เป้นข่าวพี่ไวน์   โดย: หอมกร 31 ตุลาคม 2565 8:24:34 น.

พอพี่ไวน์ลงรูปที่อุบลฯ ทำให้ผมคิดถึงอุบลเหมือนกันเลยครับ ผมเคยไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่วาริน แล้วไปนั่งแพแถวหาดวัดใต้มั๊ยครับ ถ้าจำไม่ผิด สนุกมาก ๆ ตอนนั้นอุบลน้ำยังไม่ท่วมแบบตอนนี้เลยครับ ผมว่ายน้ำข้ามแม่น้ำมูลด้วย เพราะตอนนั้นน้ำตื้นมากครับ ที่จริงเดินข้ามก็ได้ 555   โดย: The Kop Civil 31 ตุลาคม 2565 10:49:44 น.

ผมยังไม่เคยไปอุบลเลยครับพี่ แต่ชอบรูปถนนลูกรัง คิดถึงอดีตเลยครับ ถนนแดงๆฝุ่นคลุ้ง คิดถึงวัยเด็ก พี่ไวน์เป็นคนที่มีประสบการณ์การทำงานเอยะมาก และความจำดีมากๆ ผมเองทำงานไม่กี่ที่ แต่แทบจะลืมรายละเอียดการทำงานไปหมดแล้ว 555 หนังสือที่บ้านมีเยอะจริงๆครับ ของผมเยอะสุด รองลงมาก็น้องสาว หนังสือของหมิงก็เยอะมาก แต่เอาไปบริจาคเกือบครึ่งครับ หนังสือเล่มถ้าจะขายถูกกว่านี้ รัฐบาลต้องเข้ามาช่วยลดเรื่องภาษีกระดาษ ลดภาษีด้านต้นทุนการพิมพ์ แล้วก็แบ่งบาเรื่องการหักค่าวางหนังสือในร้านหนังสือครับ เรื่องแบบนี้หลายประเทศที่เจริญแล้ว รัฐบาลจะเข้ามาช่วยเหลือและสนับสนุนครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 31 ตุลาคม 2565 11:44:51 น.

ขอบคุณที่เข้าไปเยี่ยมชมบล็อคค่ะ ตามมาอ่านประสบการณ์ชีวิตคุณพี่เสียเพลินเลย   โดย: Emmy Journey พากิน พาเที่ยว 31 ตุลาคม 2565 12:05:06 น.

เม้นท์นี้ยาวหน่อยนะครับ อิอิอิ บอลมีเพื่อนมัธยมที่สนิทกันมากเป็นลูก ส.ส. คนดังของตระการพืชผลเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ตอนเรียนจบมหาลัยใหม่ๆ มีเพื่อนมหาวิทยาลัยเดียวกันปแต่ต่างคณะทำงานบริษัท maketing ต้องออกไปเก็บข้อมูลที่ อ.ตระการพืชผล อุบลฯ มาชวนบอลไปเก็บข้อมูลด้วย (แปลว่าไปเที่ยวแบบไม่เสียตัง อิอิ) บอลเลยโทรไปบอกเพื่อนสมัยมัธยมคนนั้น .... เพื่อนบอกว่าถ้ามีแบบสอบถามได้ส่งให้ก่อนได้เลย เดี๋ยวเค้าจะจัดการให้ บอลก็บอกไปว่าไม่เป็นไร ไปเก็บข้อมูลง่ายๆ พอไปถึงสถานที่เก็บข้อมูลในอำเภอตระการพืชผล .... กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ชาวบ้าน มาตั้งแถวต้อมรับกันทุกๆหมูบ้านเลยครับ ตกใจมากกกกกกกกกก คือทางคนไปเก็บข้อมูลนี่แทบจะนุ่งกางเกงขาสั้น ลากแตะ ไป แต่กำนัน ผู้หญ่บ้าน ชาวบ้าน แต่งตัวมาต้อนรับเด็มที่ครับ อายมากกกกกกกกก ..... พอไปถามเพื่อน เพื่อนบอกว่า "แค่เรียกกำนันทุกตำบลมาแจ้งให้ทราบเท่านั้นเอง" ... ตบหัวเพื่อนไปทีนึง ฐานทำงานเกินสั่ง อิอิอิ   โดย: ทนายอ้วน 31 ตุลาคม 2565 13:27:03 น.

ตอนแรกพอเห็นชื่อ อุบลน่ารัก ตอนแรกยังไม่อ่าน หมายถึงจังหวัดอุบล หรือคนที่ชื่ออุบลหนอ พออ่านมา พี่ไวน์มาอยู่เมืองอุบลนี้เอง   โดย: อุ้มสี 31 ตุลาคม 2565 13:44:14 น.

สวัสดีค่ะคุณพี่ไปวน์.. กำลังคิดว่า ทริปหน้าครอบครัวตัวออ. จะยกโขยงไปอุบลเหมือนกันคะ.. คงประมาณกลางเดือนกพ.66 นะคะ..   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 31 ตุลาคม 2565 16:06:06 น.

เอาจริงๆ เจอพวกไปมั้ยๆ แบบนี้ผมก็กลัวนะ นึกถึงตอนอยุ่ที่จีนเลย พวกรถดำ ราคาแพงกว่าแท็กซี่แต่ไม่ต้องรอคิว อันนี้ยังดีเจอลุง ท่าทางน่าจะดีกว่าพวกที่มาถามๆ คนอื่น   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 31 ตุลาคม 2565 16:37:08 น.

เป็นรองภาคเลย แสดงว่าเห็นถึงความสำคัญว่าทำได้ แต่ยุคนั้นการคมนาคมไม่สะดวกมากๆ เลือกทางรถไฟเพื่อขนของก็ประหยัดดี ดูแล้วคุณไวน์ทำตัวให้กลมกลืนกับคนท้องถิ่นได้ดีเลยล่ะ   โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) 31 ตุลาคม 2565 17:20:20 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ เคยไปเที่ยวค้างคืนในงานแต่งงานที่จังหวัดหนองคายค่ะ ที่บ้านเจ้าสาวคนที่นั่นจะล้มวันหนึ่งตัวแล้วพากันแล่ชิ้นส่วนต่างๆ มาทำอาหารเลือดแดงฉานมองแล้ว .5555 ไปเที่ยวบ้านเพื่อนก็เหมือนกันค่ะเลี้ยงไก่ไว้ก็เชือดไก่มาทำกับข้าว ไก่บ้านอร่อยค่ะ จังหวัดอุบลราชธานีก็เคยไปค่ะผู้คนที่นั่นอัธยาศัยดี จริงๆค่ะโดยเฉพาะสาวๆ 5555   โดย: จินดา IP: 58.11.2.177 31 ตุลาคม 2565 19:01:13 น.

ไม่ได้ไปนานละครับอุบล ไม่รู้ถนนแถวโขงเจียมดีขึ้นหรือยัง เพราะที่เที่ยวกระจุกอยู่ตรงนั้น แต่ถนนก็เหลือทนจริงๆ ปูดองแบบตัวแดงๆนี่ไม่ได้เห็นนานละครับ ร้านส้มตำแถบ้านผมไม่ค่อยหลากหลาย บ้านศรีษะกระบือนี่คุ้นๆ ไม่แน่ใจว่าเจอที่อุบลหรือที่อื่นก็มีชื่อแบบนี้ ได้ยินทีไรก็รู้สึกขัดๆ หัวควายก็หัวควายสิ   โดย: ชีริว 31 ตุลาคม 2565 21:59:35 น.

สวัสดีค่ะพี่ไวน์ ทำอาหารแล้วแบ่งปันให้เพื่อนบ้านเป็นไมตรีจิตที่น่ารัก บ้านในเมืองค่อนข้างต่างคนต่างอยู่ จะไปมาหาสู่สนิทกันแบบนี้หายากนะคะ ร้านตัดผมใต้ต้นก้ามปูริมคูน้ำ ทำให้นึกถึงร้านก๋วยเตี๋ยวผัดไทยร้านหนึ่งที่พิจิตรค่ะอยู่ใกล้แม่น้ำ ส่วนหนึ่งของร้านเป็นมุมตัดผมเล็กๆมีต้นไม้ใหญ่ใกล้ๆ ร้านแบบนี้ดูเป็นกันเอง ลมธรรมชาติสบายๆไม่ต้องพึ่งพัดลมหรือแอร์เลยนะคะ ขอบคุณพี่ไวน์สำหรับภาพรถม้าด้วยค่ะ ได้ความรู้ว่าสมัยนั้นมีรถม้าสำหรับใช้ประโยชน์แบบนี้ จากบล็อกต๋า บัวลอยไส้งาขาวยังคิดว่าไม่ค่อยเคยเห็นเลย น่าทำด้วยค่ะ ขอบคุณพี่ไวน์สำหรับกำลังใจนะคะ   โดย: Sweet_pills 1 พฤศจิกายน 2565 0:35:29 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2565 5:28:58 น.

สวัสดีครับพี่ไวน์ อุบลฯเป็นจังหวัดใหญ่ จะว่าเงียบก็ไม่เงียบ จะวุ่นวายก็ไม่เชิง น่าอยู่ครับ ผมก็ชอบจังหวัดนี้ แต่แค่ส่วนตัวเป็นคนอยู่ต่างจังหวัดไม่ได้ เพราะมันมีการใช้ชีวิตบางอย่างที่ เรา ๆไม่ชินนี่แหละครับ พี่ไวน์อย่างเก่ง ปรับตัวง่ายมากครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 1 พฤศจิกายน 2565 16:07:58 น.

ช่วงนี้ผมรื้อหนังสือเก่าๆเอามาอ่านใหม่ บางเล่มเคยไม่ชอบ กลับมาอ่านรอบนี้ ชอบมาก วัยมีส่วนมากเลยครับ กับการอ่านหนังสือบางเล่ม   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2565 20:34:21 น.

ยังไม่เคยไปอุบลเลยค่ะ เห็นแหนมเนือง คิดถึงเมืองไทยจัง   โดย: newyorknurse 2 พฤศจิกายน 2565 2:18:01 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 2 พฤศจิกายน 2565 5:01:23 น.

จากบล็อก เห็นด้วยเลยครับพี่ เดี๋ยวนี้รองเท้ากีฬาเค้ามีนวัตกรรมใหม่ ๆ พัฒนาเทคโนโลยีไปตลอดเลยครับ มีเจลเพิ่มทำให้วิ่งแล้วสปริงดี นุ่ม สบายเท้า ราคาก็แพงด้วยครับ ถ้ารองเท้าของ copy ใช้แปบเดียวก็พังแล้วครับ อาจจะบาดเจ็บด้วยครับ   โดย: The Kop Civil 2 พฤศจิกายน 2565 10:01:55 น.

คำคมที่พี่ไวน์เขียนไว้ในบล็อกผม เข้ากับสถานการณ์ภายในพรรครัฐบาลเลยนะครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 2 พฤศจิกายน 2565 14:50:23 น.

เหมือนพี่ไวน์เลยค่ะ..มาอุบลฯครั้งแรกกียพ่อเหม่ง..สุดทางที่วารินทร์ชำราบ ยังไม่ถึงอุบลฯ พ่อขนของลงได้ไง?? คุณปู่เกษียณที่ จว.อุบล เลยตั้งหลักแหล่งสุดท้ายที่นี่ เป็นบ้านไม้หลังโต ปานเฮือนผู้ว่าฯ ด้วยคงคาดเดาว่า เผื่อลูกหลานได้มาอยู่อาศัยในภายหน้า การณ์ไม่เป็นดังนั้น.. พ่อเหม่งมาเรียนและะสร้างครอบครัวอยู่ กทม และน้องสาวพ่อคนเดียวก็อพยพไปอเมริกา กันหมด ทุกปิดเทอม..มาเยี่ยมคุณปู่คุณย่า มาเป็นขาใหญ่ปีนต้นกระท้อน นำเด็กๆลูกหลานบ้านเช่าเล่นกระโดดยาง ำต่หลังคาร้านกาแฟ+ โชว์ห่วย (คุณปู่ เปิดร้านหลังเกษียน และปลูกห้องแถวให้เช่า...รอบๆบริเวณบ้าน) เล่นกับลูกญวน ซอยถัดไป (อุ้มสียังไม่เกิด..) ดังนั้น หาดวัดใต้ จึงเป็นที่ว่ายน้ำเล่น...เช่นกัน เสียดาย..คุณปู่เสียตอนอ้อเรียน ปี 3 ไม่ทันได้เห็นหลานสาวรับปริญญา และเบือกกลับมารับราชการ เป็นผู้ช่วยประชาสงเคราะหฺจังหวัดยโสธร ปีนีัคุณอุ้มสี อายุ 16 ปี พอดี   โดย: เริงฤดีนะ 2 พฤศจิกายน 2565 15:48:06 น.

และเลือก*   โดย: เริงฤดีนะ 2 พฤศจิกายน 2565 15:50:09 น.

โหวด Best of the Blog ค่ะ   โดย: newyorknurse 3 พฤศจิกายน 2565 2:15:30 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 3 พฤศจิกายน 2565 5:00:41 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 3 พฤศจิกายน 2565 9:32:13 น.

ก่อนจะมาอยู่เมกาเคยไปเที่ยวที่อุบล อาหารเขาอร่อยจริงๆ เคยไปกราบหลวงพ่อชา หากจำไม่ผิด ได้ดูพระธาตุด้วยขาวสวยราวกะเพชร บล็อกนี้อ่านเพลินเลยครับ   โดย: ทั่นขุน (Rain_sk ) 3 พฤศจิกายน 2565 12:26:40 น.

ผมแทบไม่ได้ตามข่าวการเมืองเลยครับพี่ จนฟีดผมในเฟซบุ๊ก ไม่มีข่าวการเมืองขึ้นเลย 5555   โดย: กะว่าก๋า 3 พฤศจิกายน 2565 14:42:22 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ไวน์   โดย: กะว่าก๋า 4 พฤศจิกายน 2565 5:33:37 น.

สวัสดีรอบดึก แวะมาทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักครับ   โดย: สมาชิกหมายเลข 3449339 7 พฤศจิกายน 2565 2:19:37 น.

วันนี้วันอะไร ไม่รู้ นึกอยากเข้าพันทิป เปิดบล็อกชื่อที่คุ้นเคยก่อนเลยค่ะ #สวัสดีค่ะ   โดย: วันจัน 26 พฤศจิกายน 2565 2:18:25 น.