..
วันอาทิตย์
อากาศแทบเหมือนหนึ่งวันในฤดูหนาว
ดีเหมือนกัน ได้รู้สึกถึงฤดูหนาวโดยไม่ต้องพึ่งรถไฟฟ้า
ผมค่อยๆโผล่หัวออกไปนอกห้อง
รู้สึกเกียจคร้าน แต่ก็เบื่อที่จะฟังเสียงกระเพาะครวญคราง
มันประท้วงผมด้วยการส่งสัญญาณเป็นกระแสความเจ็บปวดที่แผ่เป็นริ้ว
โอเคๆ เข้าใจแล้ว ผมตบกลางลำตัวบอกมันเบาๆ
ผมเดินเรื่อยเปื่อย หาอาหารใส่กระเพาะ
ได้กาแฟเย็นมาหนึ่งแก้ว
บางร้านผมก็กลับมาเยือนบ่อยๆ
เพื่อนถามว่าทำไม ผมบอกว่าแก้วกาแฟร้านนี้เก๋ดี
ผมชอบแก้วกระดาษ มันกำจัดง่าย
ผมชอบอ่านลายข้างแก้วกาแฟเย็น
บางแก้ว มีข้อมูลบางอย่างแฝงไว้อย่างน่าสนใจ
แก้วที่ผมถืออยู่วันนี้ มีรูปตัวคนที่กำลังทิ้งแก้วใส่ถังขยะ
มีสัญลักษณ์บอกว่าแก้วนี้รีไซเคิ่ลได้
และก็มีตัวเลขอยู่หนึ่งแถว
ผมเดินดูดกาแฟเย็นไป สงสัยกับตัวเลขเหล่านั้น
นี่คนออกแบบลายแก้วอันนี้ กำลังจะบอกอะไรอยู่หว่า
แต่ไม่ว่าเค้าจะบอกอะไร ผมก็ว่าเค้าก็ประสบความสำเร็จในการออกแบบลายนี้ได้ระดับหนึ่งแล้ว
เพราะเค้าทำให้ผมใช้เวลามองและมีคำถามกับมัน
"นี่รู้มั้ย เค้าจะบอกอะไรอ่ะ"
ผมนั่งยองๆถามเพื่อนบ้าน
มันหันมามองผม ก่อนจะเมินหน้าไปอย่างไม่ใส่ใจ
อืมม ผมลืมไป ว่าหมาไม่กินกาแฟ
แก้วกาแฟเย็นหลายแก้ว ทำให้ผมลองคิดเล่นๆ
ว่าถ้าหากผมจะเขียนลายข้างแก้วกาแฟเย็น มันจะออกมาเป็นยังไง
อืมม .. ผมว่า มันคงเป็นลายที่ไม่ได้เกี่ยวกับกาแฟเลยละมั้ง
รึนายว่าไง ? ผมหันไปถามเพื่อนบ้าน
มันยังคงทำหน้าตาเมินเฉย
ไว้คราวหน้า ผมจะลองถามมันพร้อมกับลูกชิ้นปิ้งสักไม้
บางทีมันอาจจะให้ความร่วมมือที่ดี
มาใช้แก้วกาแฟแบบกระดาษกันเถอะฮะ
ผมว่ามันเท่ดีนะ ที่เราจะคำนึงถึงโลกที่เราจะทิ้งไว้ให้ลูกหลานของเราบ้าง
ว่าแต่ ไอ้ตัวเลขพวกนี้ มันกำลังจะบอกอะไรผมฟระ ?
Create Date : 21 กันยายน 2551 |
|
9 comments |
Last Update : 21 กันยายน 2551 19:53:38 น. |
Counter : 773 Pageviews. |
|
|
|