..
วันฝนโปรย
ผมเห็นร่มหลากสีบนถนนสีเทา
ผมชอบมอง คนที่เดินเดี่ยว อยากรู้ว่าเขาคิดอะไร
ผมชอบมอง ร่มสองคันที่เดินไปด้วยกัน บรรยากาศรอบตัวพวกเขาดูเหมือนฤดูใบไม้ผลิ
ผู้คนผ่านไปผ่านมา .. ผมยังคงเฝ้ามอง
เงยหน้ามองฟ้าข้างบน มันเป็นสีเทา
เมืองขนาดใหญ่แห่งนี้ก็สีเทา
เหล่าคนแคระกำลังถือร่มหลากสี เดินไปเดินมา
คนเเคระเมืองนี้ ไม่ร้องเพลงเหมือนในหนังการ์ตูน
อากาศแบบนี้ ทำให้ผมนึกถึงเพลงหนึ่งขึ้นมา
มันเหมือนหนังเก่าที่ฉายซ้ำในหัวอีกครั้ง
ผิดกันก็แค่ ครั้งนั้นผมยืนอยู่ที่เมืองอื่น
You dont even have to try
It comes easy for you
The way you move is so appealing
It could make me cry
อา .. Good times, bad times, give me some of that
มันเคยดังจากร้านค้าร้านหนึ่ง ตอนที่ผมยืนมองเมืองๆหนึ่งในวันฝนตก
วันนั้นผมกำลังรอเขา
แต่วันนี้ มันดังขึ้นมาโดยผมไม่ได้รอใครอีกแล้ว
ฮึ ฮึ ผมหัวเราะตัวเองอย่างไม่มีเหตุผล บางทีคนเราก็หัวเราะอย่างไม่มีเหตุผล ทำมันเพียงเพราะว่ามันเป็นสิ่งเดียวที่ทำได้ง่ายสุด
วันฝนโปรย
ผู้คนผ่านไปผ่านมา .. ผมยังคงเฝ้ามอง
เสียงมือถือดัง ปลุกผมจากสิ่งที่กำลังคิด
"ไม่ได้เอาร่มไปอ่ะดิ" เสียงใสๆของเธอทำให้ผมยิ้ม
"อืมม"
"อยู่ไหน ให้ไปรับมั้ย" เธอถาม
"ไม่เป็นไร ฝนแค่ตกเบาๆ" ผมบอก
เราคุยกันต่ออีกสองสามประโยค ก่อนเธอจะวางสายไป
ผมเดินออกจากชายคาตึก รับรู้ถึงเม็ดฝนเล็กๆเย็นๆ ที่ตกลงมากระทบตัว
ผมเดินเข้าไปกลุ่มคนแคระของเมืองใหญ่
คนแคระที่ไม่ร้องเพลงเหมือนในหนังการ์ตูน
ท้ายสุด ผมก็กลายเป็นหนึ่งในนั้นจนได้
..................
ปล. ผมแอบสบตากับคนแคระแสนสวยคนหนึ่ง ยิ้มเธอหวานจับใจ
Create Date : 17 กันยายน 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 17 กันยายน 2551 8:45:02 น. |
Counter : 632 Pageviews. |
|
|
|
|
Nice song
...
ฝนตกอีกแล้ว..
มนุษย์ร่ม ออกมาขวั่กไขว่
ไม่รู้มาจากดาวดวงไหนกันบ้างเนาะ