เพื่อนแนะนำให้อ่านเล่มนี้เมื่อหลายปีก่อน
อ่านจบแล้วชอบมาก
ชอบจนต้องบอกต่อ
และอยากซื้อเก็บรวมทั้งซื้อให้ใครต่อใครหลายคน
แต่ว่าพอถามไปทางสำนักพิมพ์
เขาบอกว่าไม่มีตีพิมพ์แล้ว
ก็เลยเศร้าไปค่ะ

แต่ถ้าให้นึกถึงว่าเคยเจอใครแบบสตาร์เกิลไหม
เท่าที่นึกออกตอนนี้
คิดว่าไม่เคยค่ะ
แต่ก็มีบางอย่าง
ที่เราอยากทำแบบสตาร์เกิลนะคะ
หรือคิดดีๆ ได้อย่างนั้นบ้าง
แม้จะตกเป็นตัวประหลาดในสายตาใครก็ตาม
บางทีก็รู้สึกว่าอยากโลดแล่นและเริงร่า
ได้โดยไม่ต้องแคร์สายตาใครๆ
ไม่รู้ว่าเอากรอบมาครอบตัวเองไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่เหมือนกันค่ะ


ยินดีด้วยกับงานใหม่นะคะ
ขอให้มีความสุขมากขึ้นๆๆ
^^

เด็กเลยวัยมัธยม จะขออ่านบ้างได้ไม๊ค่ะ

น่าสนใจจัง จะไปหามาอ่านค่ะ

อย่างที่คุณสาวไกด์ฯ ว่า...

แต่ตราบใดที่คนในสังคมยังมองว่า การทำอะไรโดดเด่นไม่เหมือนใคร เป็นเรื่องดูน่าขบขัน โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองนั้นน่าขันกว่าไม่รู้เท่าไหร่ ก็คงยากครับที่ความฝันของคุณสาวไกด์ฯ จะเป็นความจริง

น่าสนใจครับ

ชักอยากจะเป็นสตาร์เกิลบ้างแล้วสิคะ
เป็นตัวของตัวเอง ไม่แคร์ใคร ไม่มีกรอบ ไม่มีลิมิต ชีวิตเกินร้อย ..อิอิ.. ไปไกลเลย อยากอ่านค่ะ


เรื่องงานขอให้เป็นอย่างที่หวังไว้นะคะ

อ่านแล้วค่ะ ชอบมาก
หลงรักสตาร์เกิล์ าราเวย์
คุณจีระนันท์ แปลไว้น่าอ่านมากเลย

สตาร์เกิล คาราเวย์
์

สตาร์เกิร์ลจิตใจดีจังเลยค่ะ น่าอ่านจังแต่อ่านแล้วต้องเสียน้ำตาหรอ แง่ว..
พักนี้อ่านแต่นิตยสาร อยากจะซื้อหลาย ๆ เล่มรอสอยตอนไปงานหนังสือลูกเดียว
จันทร์หน้าเริ่มงานใหม่ขอให้สนุกสนานกับงานใหม่นะค๊า แล้วงานอีกสองเดือนข้างหน้าเตรียมการไปถึงไหนแล้วค๊า^^

บางครั้งอะไรที่เราคิดว่า "แปลก" ก็เพราะเค้าทำไม่เหมือนกับที่เราทำเท่านั้นเอง
เค้าอาจจะมีเหตุผลของตัวเอง ที่เค้าคิดแล้วว่ามันเหมาะสมก็ได้ค่ะ
เคยเจอเหมือนกันค่ะพี่ และก็เจ็บปวดกับสายตาของคนรอบข้างที่มองเค้าเหมือนกัน ทั้งที่จริงๆแล้วเค้าก็ไม่ใช่คนไม่ดีซะหน่อย (แต่พอสนิทกันมากขึ้น ก็แอบบอกเค้าเหมือนกันนะว่ามันแปลกน่ะ)
มองคนที่จิตใจดีกว่าเนอะ

ปล. สงสัยเมื่อวานระบบจะล่มมากกว่าอะ วันนี้ใช้ได้แระ

จบมัธยมมาหลายปีแล้วอ่านได้ไหมคะ อิอิ
เดี๋ยววถ้าไปร้านหนังสือ ดี.จะซื้อให้น้อง
อ่านจากบล็อกนี้แล้ว ก็เลยตั้งใจอย่างนั้นน๊า

เคยรู้จักอาจารย์สอนภาษา
อังกฤษท่านนึง
แต่งตัวเชย
เก่า ปอน

แต่ภาษาอังกฤษสุดยอด
ทั้งสำนวน และลีลาการพูด
เหมือนคนอังกฤษมาเองเลย
(สำนวนอังกฤษ ไม่ใช่
อเมริกันค่ะ)

สวัสดีตอนเช้านะคะ

อรุณสวัสดิ์คุณสาวไกด์ฯ ค่า ไม่ได้เข้ามาทักทายนาน คิดถึงเหมือนกันค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะที่แวะไปหา

ยังไม่ได้อ่านเล่มนี้ แต่ชอบรีวิวคุณสาวไกด์ฯ โดยเฉพาะประโยคในป.ล. ค่ะ เห็นด้วยมากๆ

ขอบคุณสำหรับการแนะนำหนังสือดีๆ ค่า ^^

ดีใจ + ยินดีกะข่าวข้างบน
ความสุขมันทำให้เรายิ้มได้กว้างและนานกว่าเงินอะนะ

-- คิดถึง

=)

...

ยินดีด้วยค้าบบบบบบบบบบบ...กับงานใหม่
เงินไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้วเนอะ? (เพราะปัญหาคือไม่มีเงินต่างหาก อิอิ)


อ่านที่พี่เขียนแล้วนึกถึง L (ฝาแฝดทางปัญญาของผม...กล้าพูดเจงๆอั้ย นัท-คุง)
ผมว่าคนแบบนี้น่าจะนึกในใจประมาณว่า...ต่างกับคนอื่นแล้วไง ก็ข้าพเจ้า "เจ๋ง" อ่ะ...มั้งครับ
เท่ห์ดีเหมือนกันเนอะ

คนเหล่านี้มีself esteemค่ะ เป็นความภาคภูมิใจในตัวเองค่ะ ซึ่งจากจากความเชื่อมั่นในตัวเองนะคะ เราจะเห็นว่าวัยุร่นเดี๋ยวนี้มีความเชื่อมั่นในการแต่งตัว ในการแสดงออก แต่ข้างในกลับขาดความภูมิใจในคุณค่าของตัวเอง จึงแสดงออกในแบบที่กลุ่มเพื่อนยอมรับ คือทำยังไงก็ได้ที่ให้คนอื่นยอมรับตัวเอง หากแต่ตัวเองกลับไม่ยอมรับสิ่งที่ตนเองเป็นอยู่

ขอบคุณนะคะที่แนะนำหนังสือดีๆ ไม่อ่านไม่ได้แล้วค่ะ

.. น่าอ่านๆ

ยินดีกับงานใหม่ด้วยจ้ะ
บางที เงินก็มิใช่คำตอบสุดท้ายสำหรับสิ่งที่รักที่ชอบที่จะทำมันเสมอไป..

งานเขียนเรื่องนี้
อ่านแล้วนึกถึงหนังฝรั่งเศสเรื่องนึง ใช่แอนนี่รึเปล่าไม่แน่ใจ แต่ประมาณความดีที่นางเอกทำมีนิสัยประหลาดๆ
เธอน่ารักชะมัดเลยในเรื่องนั้น ดูแล้วหลงรักเธอไปเลย....

ยินดีด้วยกับงานใหม่ค่ะ
ขอให้มีความสุขกับงานนะคะ

เราว่าจริง ๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องรักนะ
หนูดาวเธอไม่สนหรอกว่าเธอแปลกกว่าคนอื่นไหม แต่ที่เธอพยายามเปลี่ยนตัวเองก็เพื่อตัวพระเอกน่ะ
สรุปคือ ความรักทำลายความเป็นตัวของตัวเองได้ 555

ได้งานใหม่หรือคะ (แอบเห็นจากคคห.คุณยาคูลต์) ยินดีด้วยนะคะ

อืม คนพิเศษ ไม่เหมือนใครเหรอ รู้สึกว่าตัวเราเองแหละที่เป็นแบบนั้น แต่ออกแนวแปลกแยกและสันโดษมากกว่า แถมไม่คิดจะปรับตัวเพื่อใครอีกต่างหาก

ไม่รู้อ่ะ ว่ามีหรือป่าวแล้วพี่เต้ยจะออกจากงานแล้วเหรอ....

+ มีหนังหลายๆ เรื่องเหมือนกันนะครับเจ๊ ที่พูดถึงการที่ใครสักคนเป็นตัวของตัวเอง แล้วถูกมองด้วยสายตาแปลกๆ หรืออาจถูกกระทำจากคนรอบข้าง ... ซึ่งจริงๆ แล้วในสังคมมันก็มีอยู่ทุกที่นั่นแหละ ... ตัวอย่างง่ายๆ ก็อย่างเช่น ลูน่า เลิฟกู๊ด ในแฮรี่ภาค 5 นั่นไง
+ ส่วนอีกประเด็นนึงเรื่องการ(แอบ)ทำความดีให้แก่คนอื่น โดยไม่ให้เจ้าตัวเค้ารู้ ... นี่เลยครับ Amelie (ไม่รู้เจ๊เคยดูยัง?) ผมอ่านที่เจ๊เขียนปุ๊บ แล้วก็นึกถึงคาแรกเตอร์ของเธอขึ้นมาจับใจ ... จะมีใครซักกี่คนเนอะครับ ที่คิดได้ และได้ทำแบบนี้บ้างอ่ะ
+ การเป็นคนที่แตกต่างจากคนอื่น ถ้าเป็นช่วงที่ยังอยู่ในระหว่างการค้นหาอัตลักษณ์ของตัวเองอยู่ ก็คงมีหวั่นไหวไปตามเสียงซุบซิบรอบข้างบ้างแหละครับ ... แต่พอโตจนถึงจุดนึงแล้ว ก็จะเปลี่ยนความรู้สึกเป็นว่า "ช้านก็เป็นของฉันแบบนี้แหละ ใครจะทำไม ไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ใครนี่ฟระ?!?"
+ ผมอัพบล็อกหน้าใหม่แว้วนะคับเจ๊ ... แต่หน้านี้ สงสัยจะไกลตัวเจ๊ไปหน่อยแฮะครับ อุๆๆ

น่าสนใจเหมือนกันนะคะเนี่ย
ไว้จะลองไปหามาอ่านดูบ้าง

ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

...

ผมก็ไม่เห็นว่าทั้ง "แอลคุง" กับ "สตาร์เกิร์ล" จะแปลกและพยายามแปลกหรอกนะครับ
แค่ที่เป็นอยู่มันไม่เหมือนคนอื่นเท่านั้นเอง

แต่ในความไม่เหมือนคนอื่น ถ้าเรามองว่ามันกลายเป็น "แปลกแยก" ก็จะทำให้เรารู้สึกแย่ไป
หากเปลี่ยนเป็นว่าไอ้ที่เราเป็นอยู่นี่ (ถึงมันจะแปลกในมุมมองชาวบ้านก็เหอะ) ก็ "เจ๋ง" ดีอยู่แล้ว
แถมยังอาจจะ "เจ๋ง" กว่าคนอื่นเขาด้วยซ้ำ ฮุฮุ


ป.ล. หลังจากเมื่อวานรู้สึกดีขึ้น "จึ๋งนึง" เมื่อเช้าเลยยึดสโลแกน...จิตเป็นกาย นายเป็นบ่าว...และไปฟิตเนส
ผลคือ กลับไปสู่เช้าวันจันทร์กลายๆอีกแล้วอ่า
(สมน้ำหน้ามันเจงๆ )

+ เพิ่มเติม (พอดีผมโหลดหน้านี้ไว้ตั้งแต่เช้า เพิ่งได้ตอบตอนกลางวัน) ... หนังเรื่องที่คุณ prncess #19 พูดถึง ก็คือเรื่องเดียวกับที่ผมพูดถึงนั่นแหละครับ "Amelie" แสดงโดยออเดรย์ โตตู ... เธอแจ้งเกิดจากบทนี้ และทำให้ได้เล่นหนังใหญ่เรื่องถัดๆ มา อย่างเช่น Dirty pretty things (โทรมแต่ยังสวย), A very long engagement (ได้ใจเช่นเคย), The DaVinci code (จึ๋ยยย) และล่าสุดเพิ่งออกจากโรงได้ไม่นานก็คือ Priceless (แก่นเซี้ยวเปรี้ยวซะ)
+ พอดีลืมทักเจ๊เต้ยไป ... อ่านจากที่คนข้างบนๆ เขียนไว้ เห็นว่าเจ๊เริ่มงานใหม่อาทิตย์หน้าแล้วเหรอครับ ... ขอให้เริ่มต้นด้วยดี และมีความสุขนะครับผม ... คนจิตใจอ่อนโยนอย่างเจ๊ ต้องไปกับงานนี้ได้ดีแน่ๆ เลย (ยังไม่รู้เลยนะเนี่ยว่างานอะไร เหอะๆ)

เอ๋..ทำไมเราไม่เคยได้ยินเพลงนี้หละคะ แปลกจัง เราว่าเราก็ฟังคาราบาวเยอะพอควรนะนี่ เชยจริงๆ

โฆษณาตัวที่ว่านี้ยังไม่ได้ดูเลยค่ะแหะๆ สงสัยต้องลองเปิดๆ ทีวีดูหน่อยซะแล้ว

^
^
อยู่ในอัลบัม อเมริกา อเมริโกยค่ะ


ส่วนคลิปโฆษณา คลิกตามลิงก์ที่บล็อกได้เลยค่ะ

ไม่ให้เครดิตไว้เหรอคะ?

ถ้าจำไม่ผิดจาก "รักเขาเท่าเพลงไหน" นะคะ

เดี๋ยวคนอ่านคนอื่นเค้าจะว่าเอาน่ะค่ะ แหะๆ
^
^
สวัสดีค่ะคุณไกด์

ขอบคุณมากนะคะที่กรุณาบอกเราน่ะค่ะ

แต่หมายถึงบทความหรือเปล่าคะ

บทความได้มาจาก forwordmail และเราบอกไว้ตั้งแต่ตอนที่1

ตอน 2 นี่คงจะก๊งค่ะเลยไม่ได้ลงไว้

แต่จริงๆไม่ทราบว่าเป็นบทความเรื่องอะไรหรือของใคร

ขอบคุณจริงๆค่ะที่กรุณาบอก

เดี๋ยวจะได้แก้ไขให้เลย

เราก็ไม่ละเอียดค่ะรอบนี้พอดีแอบนายเล่นบล็อคค่ะ

อิ อิ งานเยอะน่ะค่ะ

รู้สึกเสมอว่าการยอมรับในกลุ่มๆ หนึ่ง หลายครั้งต้องแลกกับการเปลี่ยนตัวตนของเรา แล้วพอเราไม่เปลี่ยน คนก็มองว่าเราแปลก เสียความมั่นใจใช่น้อยเลย หนังสือเล่มนี้น่ารักจัง น่าอ่าน เอาผมไปเป็นรังนกงี้ (ถึงจะน่ากลัวนิดๆ) อีกอย่าง ปกสวย อยากอ่าน

กี๊ซซซ เล่มนี้ล่ะค่า ที่รอสอยมาอ่านอยู่ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ

เราเชื่อว่าทุกที่และทุกสังคมนั้นนอกจากจะมี
คนที่ทำอะไรเหมือนๆ กันอย่างเป็นกระแสแล้ว
มันก็คงมีบ้างล่ะค่ะที่มีบางคนที่ไม่คล้อยตาม ซึ่งอาจจะ
เป็นการไม่คล้อยตามเพราะว่าไม่ชอบ ก็เลยทำให้
มองเห็นว่าเค้าแปลก แตกต่างจากเราๆ ไป ...


แต่เชื่อล่ะค่ะว่าความแปลกนั้น ทำให้เราเห็นซึ่ง
มุมต่างกันออกไป เราว่ามันไม่น่าเบื่อดีอ่ะค่ะ


เรื่องนี้น่าสนใจคะ เพราะว่าเคยอ่านรีวิวจากเพื่อน
บล็อกคนหนึ่งเอาไว้เหมือนกัน (และเหมือนเคย
ซึ่งก็จำไม่ได้แล้วด้วยว่าจากไหน แต่ว่าจดเอาไว้
แล้วอ่ะค่ะว่า "ต้องหา"มาอ่านให้ได้

เคยเห็นมานานแย้วคับ
แต่ยังไม่มีโอกาสหยิบมาอ่าน

ขอบคุณครับที่แนะนำ จะหามาอ่านบ้าง : )

มหลังจากอ่านเรื่องนี้ เราหลงรักแม่สาวสตาร์เกิลทันที เราว่านิสัยบ้าๆบอๆเหมือนเราเลย
และก็รักคุณจีระนันท์ พิตรปรีชาขึ้นอีกจมเลย ที่แปลหนังสือดีๆ อย่างนี้ให้อ่าน
แถมยังโชคดี เราไปเจอฉบับภาษาอังกฤษลดที่งานหนังสือด้วยดีใจมากเลย คว้าหมับทันที
แต่ขอโทษจนบัดนี้ยังไปไม่ถึงไหนเลย

ตอนอ่านจบแรกๆก็แปลกใจว่าทำไมไม่ค่อยมีใครพูดถึง ทั้งๆที่เราคิดว่าหนังสือดีมาก
เราว่าเราอ่านบล็อคเดียวกันแน่เลย ที่บอกว่าอ่านแล้วเฉยๆ

แล้วก็คิดเหมือนเราเปี๊ยบเลยว่าอยากให้เด็กไทยได้อ่านหนังสือแนวนี้กันบ้าง
เพราะรู้สึกจะเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาของเด็กอเมริกา
ไม่ใช่เห่อตามเขา แต่เราว่าตัวเนื้อหาที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอมันน่าสนใจจริงๆ

เย้ ดีใจจังเลยวัน
นี้

อ้าวเมนท์แล้วหาย
จำได้ว่าจะจัดงานแถว ๆ ทะเลเดือนตุลา สงสารเราจะจำผิด แฮ่ ๆ

หนังฝรั่งเศสเรื่องที่ว่า
ก็เรื่อง เอมิลี่ค่ะ แหะๆ
จำชื่อผิดไปหน่อย
(จริงๆชอบจำชื่อผิดประจำ
ไม่ว่าจะหนังสือหรือหนัง)

น่าอ่านเน๊าะ

มีเหมือนกันค่ะ เป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันเลย เค้ามักจะทำอะไรแปลกๆ แต่ไม่ขอเล่าละกันค่ะว่าเค้าทำอะไรบ้าง

พอเรียนจบ ต่างคนก็ต่างแยกย้าย ถ้าได้เจอกันอีกที ต่างคนจะจำกันได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ เพราะเค้าก็ไม่ค่อยสุงสิงกับใครด้วยล่ะค่ะ

น่าอ่านจังครับ
ติดที่ว่ากองหนังสือดองไว้เยอะมาก จนเรียกว่าไม่ต้องไปสัปดาห์หนังสืออีกสามปียังได้เลย 555+

(ตอนนี้อยากอ่าน "8 1/2 ริกเตอร์" ของคุณอนุสรณ์ ติปยานนท์ มากๆเลยครับ เรื่องเกี่ยวกับทหารญี่ปุ่นที่มาตายในประเทศไทยตอนสงครามโลก แล้วก็กลับชาติมาเกิด)

ดีใจจังเจอคนชอบเหมือนกัน ตอนอ่านจบแรกๆนี่แปลกใจเหมือนกันที่ไม่ค่อยมีคนพูดถึง

อ่านแล้วไม่แค่หลงรัก สตาร์เกิล คาราเวย์คนเดียว
แต่เรารักคุณจีระนันท์ขึ้นอีกจมเลยค่ะ ที่แปลหนังสือดีๆอย่างนี้ให้อ่านกัน

แถมยังโชคดีได้เจอหนังสือฉบับภาษาอังกฤษลดที่งานหนังสืออีก คว้าทันทีเลย
คิดเหมือนกันว่าอยากให้เด็กไทยได้อ่านกันเยอะๆ
เราว่าสิ่งที่ผู้เขียนตั้งใจจะสื่อออกมา น่าสนใจมากๆเลยค่ะ

ยังไม่มีเล่มนี้เลยฮับ สนพ.เดียวกันแตๆ แหะๆ

เรื่องน้องตี๋ ฉงฉานมาก เซ็งทุยสุดๆ
ทำร้ายเด็กดีๆ คนหนึ่งผ่านจอทีวี
ช่างไม่ละอายบ้างเลย
ปีนี้ดูแล้วเราเครียดมาก เพราะกระแสล็อคมาแรงเหลือเกิน
ล็อคไปล็อคมาก ทุยรวบ 555+
ว่าแล้วก็ลุ้นลูกชายทั้งสองต่อไป

ชื่อเรื่องและเนื้อเรื่องย่อน่าอ่านมากค่ะ จะจำไว้เป็นหนังสือในลิสต์ที่อยากหามาอ่านอีกเล่มเลย

เนื้อเรื่องน่าติดตามมากเลยค่ะ ถ้ามีโอกาสจะหามาอ่านแน่นอน

ไม่ได้อ่าน Star Girl เลยค่ะ น่าอ่านดีนิ

แต่ถ้าเป็น Star Man ของ Devid Bowie ฟังบ่อย ...

สวัสดีค่า
กำลังคิดสองจิตสองใจ
ว่าจะซื้อหนังสือเล่มนี้ดีมั๊ยน้า พอดีเลยค่ะ ที่ได้เข้ามาอ่าน

o_O น่าสนใจค่ะ ชอบหน้าปกด้วยเฮะ สีฟ้า

ฉันไม่ใช่เด็กแบบ star girl ด้วยเฮะ คือคิดว่าตัวเองไม่ใช่แน่ๆ ไม่ได้มีความพิเศษอะไร ไม่จำเป็นต้องลด เพราะแค่ทำตัวปกติก็ธรรมดามากพอแล้ว

อยากอ่านแต่ไม่มีเวลาจริง ๆ ค่ะ

พี่สาวไกด์สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงนะคะ

ขออภัยค่ะ ที่ไม่ได้แวะมาบ่อย ๆ ช่วงนี้ยุ่ง ๆ น่ะคะ่ แล้วก็ไม่มีเน็ต
.....................

มารายงานสถานการณ์ล่าสุดแล้วค่ะ แล้วก็ขอรับบริจาค....... กำลังใจด้วยค่ะ...

ฝันดีนะคะ

อ่านรีวิวแล้วรู้สึกดีจัง ถ้าค่านิยมเปลี่ยนไปเป็นแบบเธอคงดี..........มาก ๆๆๆ

ยินดีกับงานใหม่นะคะ ชีวิตเราเลือกสุขใจดีกว่าค่ะ

น่าอ่านจังเลยค่ะ

ขอบคุณที่เอามาแนะนำกันน่ะค่ะ ^^

อยากอ่านจังค่ะ

ส่วนตัวคิดว่า แต่ละคนมีความพิเศษอยู่ในตัวนะคะ เพียงแต่ว่าจะตามกระแส หรือจะเป็นตัวของตัวเอง

ชอบการเป็นตัวของตัวเอง แต่ไม่ขวางโลกมากกว่าค่ะ

ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ แต่ได้ยินมาว่าเป็นหนังสือที่ดีมากๆ เสียดายที่ไม่ค่อยมีคนพูดถึงเท่าไหร่ คิดว่าถ้ามีเวลาคงได้หามาอ่านแน่นอนค่ะ

คิดถึงพี่ไกด์นะคะ

จุ๊บๆๆๆ

ช่วงนี้ติดละครไทย กับเกาหลีค่ะ

และถักนิตติ้ง
ไม่ได้ค่อยได้อ่านหนังสืออะไรเลยค่ะ พี่ไกด์

//www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5750698/A5750698.html#67


ขอให้มีความสุขกับงานใหม่นะคะ

สวัสดีครับ
มีความสุขมากๆกับงานใหม่นะครับ

สมัยเรียนอยู่มัธยมก็มีเด็กอย่างสตาร์เกริล์เหมือนกันค่ะ เอ อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้เค้าเป็นยังไงบ้างนะ จะกลายเป็นคนธรรมดาเหมือนคนทั่วๆไปรอบข้าง หรือว่าเค้ายังคงความพิเศษอยู่ก็ไม่รู้

ยินดีกับงานใหม่ด้วยนะครับ

enjoy your day

เห็นด้วยกับย่อหน้าปิดท้ายครับ


ป.ล. ได้ยินข่าวจากคุณแพนด้าฯ ว่าจะไปเรียนเอาใบประกาศวิชาชีพครูหรือครับ

ผมก็เหมือนกัน แต่คงต้องรอให้เรียนที่กำลังเรียนอยู่นี้จบไปก่อน

ถ้าสนใจรายละเอียดหลักสูตรก็แวะไปได้ที่นี่นะครับ
//www.educ.su.ac.th/program/programIl.html

ใช้เวลาเรียน 1 ปี แต่ติดตรงที่ต้องเรียนตอนกลางวันตามปกติ ยังไม่มีภาคพิเศษที่สอนตอนเย็นหรือวันเสาร์-อาทิตย์น่ะสิครับ

ถึงรสนิยมในการอ่านหนังสือของเราจะไม่เหมือนกัน (เลย)
แต่ก้อจะขอแวะมาทักทายกันหละ อิอิ

+ เจ๊เต้ยจ๋า ... ผมเพิ่งอัพบล็อกใหม่ (หนังญี่ปุ่นเก่าๆ 3 เรื่องรวด) ว่างๆ อัญเชิญเจ๊ไปเขียนเม้นต์ด้วยนะคร้าบ

สตาร์เกิร์ล ใจดีจัง พู่ไม่เคยเห็นหนังสือเล่มนี้นะ แต่ไว้เดี๋ยวจะลองไปเช็คดูค่ะ อ่านแล้วชอบไม่ชอบ จะแวะมาบอกนะคะ คุณสาวไกด์

The Christmas Mystery อ่านง่านจริงๆ ง่า อุตส่าห์รับประกัน คะแนนความยากน้อยกว่าแฮรี่อีกนะ งื้อ มะเจื้อกันเหรอ

...

ดีครับพี่ มีงานทำเยอะๆดีกว่าไม่มีอะไรทำนะ
เหมือนกับไปออกกำลังกายซะ ก่อนที่จะไม่มีกำลังให้ออกน่ะ (เหมือนกันมั้ยเนี่ย? )

ยังไม่รู้ว่าจะได้เจอกันเมื่อไร แต่อย่างน้อยรู้ว่าพี่สบายดีก็โอเคแล้วค้าบ
มีสุขมากๆเน้อ

แนวละมุน แบบที่คุณสาวไกค์ว่า เจอที่ไรเสียตังค์ ทููู๊กที

เข้าเน็ตไม่ได้สองวัน แต่เห็นคุณคนทับแก้วมาส่งลิงค์แล้ว (ขอบคุณ อ. คนทับแก้วมากๆ ค่ะ)

ถ้าสะดวก รบกวนโทรกลับเราด้วย

อาคุงคูเริ่มงานเลี้ยวยังหว่า คิดถุงเด้อค่า

=)

เข้ามาบล็อกนี้ทีไร
ก็ได้เห็นหนังสือที่ไม่รู้จักเป็นประจำ และกระตุ้นให้อยากลองไปหาอ่านบ้าง

อย่างไรก็ตามเข้ามาอวยพรกับงานใหม่ด้วยคนครับ

สู้ๆสู้ตาย

โห...น่าอ่านมากๆ เลยล่ะค่ะ
เขียนรีวิวได้ดีจนอยากอ่านมากๆ ค่ะ

อ๊ากเลือกไม่ถูกเลย อ่ะ อื่มมมมมมมม

ไปอ่านแฮร์รี่ เล่ม 1 ทบทวนต่อไป อิอิ

พี่ขาว่างๆ ไปงานรับปริญญาหนูหน่อยนะค้า

ดีใช่ไหมล่ะพี่
หนูเองชอบเรื่องนี้โคตรๆ
ดีใจที่พี่ชอบ + เขียนรีวิวซะดี๊ดีจนน่าอิจฉา

เริ่มงานใหม่แล้วเหรอพี่ แต่ใหม่ๆ ก็แบบนี้แหละ หนูผ่านมาเกือบๆ 5 เดือนแล้วยังป่วนและปวดหัวไม่หายเลยค่ะ

คิดถึงนะคะ

เป็นหนังสือในดวงใจเล่มหนึ่งของเพื่อนผมเลยครับ

งานใหม่ ก็ต้องสดใสกว่าเดิมนะคะพี่
พอชินแล้วอะไรๆก็จะดีขึ้นเองนะคะ