ช่วงเช้างานยุ่งนิดหน่อย เลยไม่ได้เขียน ตอนนี้พอมีเวลาๆ ก็เลยได้แวะมานั่งเขียนบล็อกของตัวเองสำหรับวันนี้อีกเช่นเคยที่เคยเขียนมาเป็นประจำทุกวัน เมื่อวานตอนเย็นเหมือนเดิมหกโมงยังไม่มืดยังมีตะวันแต่ว่าไม่มากเท่าไหร่ แต่เมื่อคืนเมฆเต็มฟ้าเลยเห็นผ่านแสงจันทร์ร่ำไร เข้าเดือนมืดแล้วล่ะ อากาศไม่หนาว เมื่อคืนอาบน้ำตอนสี่ทุ่มกว่าๆ สระผมด้วยไม่หนาวเลย สบายตัวมาก
เช้าวันนี้อากาศครึ้มฟ้าครึ้มฝน เหมือนฝนจะตก แต่ก็ไม่ตก ครึ่งวันเช้าไม่มีแดดเลย เป็นเหมือนกันทุกปีช่วงใกล้ตรุษจีนอากาศจะแบบนี้ แล้วฝนก็จะตกวันตรุษจีน แต่ที่บ้านจะเรียกกันว่า ฝนตกชะดอกมะม่วง เพราะตอนนี้มะม่วงกำลังออกดอก แต่ที่บ้านออกหมดแล้ว ดอกกำลังโรยรา ไม่รู้ว่าปีนี้จะได้กินเยอะมั้ย เพราะเห็นลูกเล็กๆ ร่วงทุกวัน มาทำงานเหมือนเดิมปกติทุกวัน
ได้รู้จักเพื่อนใหม่ในโลกออนไลน์ ตกใจหมดเลย เราก็ไม่รู้ว่าใคร แต่ถามที่มาที่ไปก็เลยได้รู้ว่า เค้ารู้จักเรามาก่อนในบล็อกของเรา แต่เราเพิ่งจะรู้จักกับเค้าวันนี้เอง ยินดีที่ได้เป็นเพื่อนและรู้จักกัน เค้าเป็นน้องเรา อายุน้อยกว่าเรา เกือบสิบปีได้ แต่ดีใจและก็แปลกใจ เพราะเค้าก็ออนไลน์อยู่พอดี ก็เลยได้คุยกัน เรื่องดีๆ เรื่องบังเอิญที่ทำให้เราได้รู้จักกัน เพราะบันทึกออนไลน์ของเรานี่เอง
ตอนบ่ายได้รับโทรศัพท์จากพี่ที่อยู่ที่จังหวัดนครราชสีมา อำเภอเสิงสาง ว่าได้รับ ส.ค.ส. แล้ว พี่เค้าโทรมาบอก เป็น ส.ค.ส. ใบแรกของปีนี้ เพราะไม่มีใครนึกถึง ส.ค.ส. เพราะเดี๋ยวเค้าใช้โทรศัพท์ อีเมลล์ SMS อีกาดร์ ต่างๆ ได้รับการตอบกลับจากพี่คนนี้คนแรก ที่เหลืออีกสี่ใบ ยังไม่รู้เลยว่าถึงหรือยัง แต่น่าจะไล่เลี่ยกันล่ะ ไม่งั้นก็คงจะเป็นวันพรุ่งนี้ อยากรู้ว่าใบที่สองเพื่อนคนไหนที่ไหนจะโทรมานะ นานเหมือนกันนะเพราะว่าส่งตั้งแต่วันที่ 28 ธันวาคม 54 ปีที่แล้ว พี่ที่โคราชเพิ่งจะได้รับวันนี้ อาทิตย์หนึ่งเลย แต่ก็เข้าใจนะเพราะว่าช่วงปีใหม่ จดหมายเยอะ อาจจะถึงล่าช้ากว่าปกติ แล้วเราก็ส่งแบบติดสแตมป์ธรรมดาด้วย ตื่นเต้นดีเหมือนกัน เรื่องดีๆ สองเรื่องในวันนี้
ที่ทำงานถามกันว่าแล้วไม่เอากระเช้าแบรนด์กลับบ้านหรอ บอกยังไม่เอากลับหรอก ตั้งไว้ที่โต๊ะทำงานนี่ล่ะ พร้อมกับของขวัญอีกสองกล่องและอีกหนึ่งกระป๋อง กระป๋องนี้เป็นกระป๋องคุ๊กกี้ ใช้เวลานิดหน่อยกับการทำรายละเอียดเพื่อจะห้อยติดไว้กับโทรศัพท์ เพราะมันสำคัญมาก คือวิธีดึงเงินคืนในกรณีที่เราเติมผิดเบอร์ เลยต้องพิมพ์แล้วทำเป็นแผ่นเล็กๆ ห้อยไว้กับโทรศัพท์ ใช้ได้ตลอดเวลาที่เราเติมผิดเบอร์ เดี๋ยวนี้ขี้ลืมบ่อย อาจจะแก่แล้วด้วย สมองก็เลยล้า พี่ๆ เค้าแซวให้กินแบรนด์ของขวัญปีใหม่นั่นล่ะ เดี๋ยวหมดอายุก่อน รีบกินซะ แต่ก็ดูวันหมดอายุแล้วนะ หมดปี 56 โน่นนะ ยังอีกนาน ปล่อยไว้ตั้งบนโต๊ะทำงานแบบนี้ไปก่อน
อยากบอกว่าไม่กินหรอกแบรนด์เพราะเหม็นคาว แต่ก็ต้องเลี่ยงๆ ไปว่าเก็บไว้ก่อนค่อยกินทีหลัง เดี๋ยวจะแกะแจกพี่ๆ ที่ทำงานกันนี่ล่ะ คนละขวดให้เค้ากินกัน ให้เค้ากินแบรนด์แทนเรา แปลกเนอะแบรนด์ของดีของแพง แต่ทำไมกลิ่นมันคาว กลิ่นไม่ชวนกินเลยสำหรับเรา สรุปก็ต้องให้คนอื่นกินแทนเรา มีสิบสองขวด เราจะให้ใครกินบ้างล่ะ ต้องกลับไปคิดอีก เพราะคนมากกว่าแบรนด์ที่มีอยู่ เดี๋ยวน้อยใจกันอีก ไม่รู้ต้องเอาใจใครบ้าง วุ่นวายดีเหมือนกัน สรุปแล้วไม่ต้องเอาใจใครเลย ปล่อยให้น้อยใจไปนั่นล่ะดีแล้ว
กับคนนั้นที่อยู่แม่กลอง เค้าไม่ได้ติดต่อมาอีกเลยหลังจากปีใหม่ เค้าคงลืมเราแล้ว ตัดความรู้สึกดีๆ แล้วล่ะ เรากับเค้าแค่คนรู้จักกัน แต่เบอร์โทรของเค้าก็ยังอยู่ในโทรศัพท์ของเรา จะลบดีมั้ย ถ้าลบแล้วเดี๋ยวเค้าโทรมาเราก็จะไม่รู้ว่าเป็นใครอีก เก็บไว้ก่อน ผ่านพ้นสามเดือนไปค่อยลบทิ้ง เพราะปกติจะไม่ค่อยเก็บเบอร์ใครไว้ถ้าห่างหายกันไปนาน ไม่รู้ว่าเป็นไงบ้าง หวังว่าคงจะสบายดีนะ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ
ทำงานต่อดีกว่า ใกล้จะเลิกงานอีกแล้วสำหรับวันนี้ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงยังไงก็รักษาสุขภาพกันด้วยล่ะ ไปล่ะ
Create Date : 11 มกราคม 2555 |
Last Update : 11 มกราคม 2555 16:29:15 น. |
|
2 comments
|
Counter : 914 Pageviews. |
|
|
|