เมื่อคืนนอนไม่หลับ ไม่มีไรทำเลยนั่งบล็อกเมลล์
และลบเมลล์ในเอ็มทิ้งไปจำนวน ๑๘ คน จาก ๓๐ คน
ตอนนี้เหลือแค่ ๑๒ คน ยังไม่รู้ว่าจะดีเท่าไหร่
มันเกิดเหตุเมื่อวานที่ตัดสินใจนั่งบล็อกและลบเมลล์
ลบเค้าทิ้งไปเถอะ อย่าเก็บเค้าไว้เลย ไม่มีประโยชน์
เพราะมีคนหลายๆ คน ที่เค้าไม่ใช่คนดี ลบทิ้งแล้วสบายใจ
เค้าคงไม่มีโอกาสได้เข้ามาคุยอีก ยกเว้น เค้าสมัครเมลล์ใหม่
แล้วเค้าแอดมาใหม่ แต่ไม่เป็นไร เป็นคนที่ความจำดี
ถ้าได้คุยกันอีกก็พอจะนึกได้
ใน ๑๒ คนนี้ก็กำลังจะตัดสินใจว่าจบล็อกอีกหลายคน
แต่ยังไม่ถึงที่สุด รอให้ถึงที่สุดก่อนแล้วจะบล็อก
แล้วเราจะไม่ได้คุยกันอีกเลย
นี่ล่ะเป็นคนแบบนี้ล่ะ ไม่ค่อยจะแคร์ใคร แคร์ทำไม
ถ้าเค้าไม่ดีอะไรมากมาย แม้ว่าตัวเองจะไม่ใช่คนดีก็ตามเถอะ
แต่ไม่แคร์ ณ วันนี้รู้ว่าทำอะไรอยู่ แล้วก็ทำอะไรลงไป
บางครั้งก็เบื่อกับชีวิตเหมือนกัน อีกอย่างเล่นเอ็มทุกวัน
ได้คุยกับคนหลายๆ คน ได้สัมผัสกับนิสัยใจคอ
มันเหมือนลมที่พัดมาแล้วก็พัดผ่านไป
แต่เมื่อมันพัดผ่านไปแล้ว ฟ้าก็จะใสอีกครั้ง
รอคอยคนดีๆ เข้ามาทักทายแล้วกัน
ในเมื่อบล็อกและลบเมลล์เค้าไปแล้ว เค้าคงไม่มีโอกาส
ได้รับรู้ว่าผมบล็อกและลบเมลล์เค้าทิ้งไป
แต่เค้าก็คงจะชินอ่ะ เพราะถ้าไม่เห็นนานๆ
เค้าก็อาจจะลืมได้ เพราะทุกวันนี้เค้าก็ไม่ได้คิดถึงผมหรอก
เค้าออนแต่เค้าไม่ทัก ก็ช่างเค้า แต่ก่อนนะเมลล์เดิมอ่ะ
มีคนแอดมาเยอะมาก จนเมลล์เต็ม คนแอดมาไม่ขึ้นเมลล์
เพราะระบบไม่สามารถรองรับเมลล์ได้
เปลี่ยนมาหลายเมลล์ ก็ยังคงเป็นคนเดิมๆ ที่เคยคุยกัน
ก็แอดมาอีก เบื่อล่ะ วันนี้เข้ามานั่งบ่นแต่เช้าเลย
สงสัยเริ่มแก่แล้วล่ะ บ่นได้ทุกวัน
ไม่รู้จะหนีตามใครดี ทำงานดีกว่า บ่นจนเหนื่อยล่ะ
แก่แล้วก็แบบนี้ล่ะ เฮ้อ เหนื่อย
| Create Date : 24 พฤษภาคม 2554 |
| Last Update : 24 พฤษภาคม 2554 9:56:52 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 965 Pageviews. |
 |
|
|
