วันศุกร์ที่ ๑ ธันวาคม ๒๕๖๐ วันนี้กลับดึก เพราะไปงานฟังพระอภิธรรม ชีวิตไม่แน่ไม่นอน เกิด แก่ เจ็บ ตาย ต้องเตรียมใจและรับความจริง ไม่ช้าก็เร็ว ต้องมีวันนี้กันแน่ แล้วแต่ลมหายใจ วันนี้อาจจะเขียนบล็อกได้ แต่พรุ่งอาจจะไม่ได้เขียน และก็ไม่มีใครรู้ว่า คนเขียนเป็นหรือตาย จริงมั้ย
ตอนกรวดน้ำ ก็ตั้งใจอธิฐาน ที่ทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ที่สุขก็ขอให้สุขยิ่งขึ้นไป ทุกครั้งที่กรวดน้ำ ผมจะท่องแบบเสมอ
เวลาจุดธูปเทียนก็เหมือนกัน จะบอกว่าถ้าสิ่งที่ดีๆ ขอให้ลุกโชติช่วงเหมือนแสงเทียน ถ้าสิ่งร้ายๆ ขอให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน ถ้าสิ่งที่ชื่นชม ขอให้หอมหวลเหมือนดังกลิ่นธูป
ไม่ว่างานไหนก็ตาม ที่มีการบูชาพระพุทธ ผมจะต้องท่องแบบนี้เสมอ ท่องในใจ แล้วชีวิตก็มีแต่สิ่งที่ดีงาม เกิดขึ้น ทำตัวให้ดีด้วย ถึงจะสูงส่ง ถึงจะไม่ใช่มังกรก็ตาม แค่เป็นคนดีก็พอ
ถึงบ้านหิวมาก ไม่ได้แวะไปห้างเพื่อซื้อข้าวสารหรอก เพราะกลับดึก อาหารคนเฝ้าบ้านเลยต้องเป็นเนื้อปลาลวก ให้กินปลาอย่างเดียว เพราะไม่มีอะไรเลย ของหมดตู้เย็น พรุ่งนี้ค่อยซื้อใส่ตู้ไว้เป็นเสบียงในบ้าน เห็นส้มเขียวหวานขายข้างทาง สามโลร้อย แต่ไม่รู้ว่าหวานหรือเปรี้ยว อยากได้วิตามินซีจากส้ม ชอบวิตามินที่ได้จากธรรมชาติ ไม่ชอบวิตามินแบบเม็ด พยายามกินวิตามินให้ได้เยอะๆ แต่ไม่รู้ว่าในไหนมีเยอะ เลยต้องกินทุกอย่าง ง่วงนอนแล้ว จะห้าทุ่มแล้ว นอนดีกว่า ๐๑๑๒๒๕๖๐๒๒๕๓
Create Date : 01 ธันวาคม 2560 |
Last Update : 1 ธันวาคม 2560 22:53:37 น. |
|
1 comments
|
Counter : 359 Pageviews. |
|
|
|