วันจันทร์ที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑
เช้าซักผ้าเยอะเลย เกือบสามสิบตัว ผ้าเช็ดตัวด้วย ยังเหลือผ้าแพรซักพรุ่งนี้เช้า ตากแดดแห้งสนิท เมื่อเย็นคนขายบ้านวิ่งผ่านหน้า เค้าแวะกดกริ่งหน้าบ้าน ก็ยกมือไหว้เค้า เค้าถามเรื่องไฟ ก็เลยเปิดประตูให้เค้าเข้ามาในบ้าน พาไปดูไฟตรงจุดที่ไม่เข้า แล้วก็ประตูบ้านที่ปิดไม่ได้ เค้าบอกจะบอกช่างให้มาทำให้ ถามว่านานมั้ย เค้าบอกไม่นาน ตอนเดินออกจากบ้านเค้าเห็นเครื่องปรับอากาศ เค้าถาม ว่าซื้อมาราคาเท่าไหร่ บอกไปว่าหมื่นกว่าบาท เค้าบอกเค้าซื้อมา ตัวละหมื่นเดียว แต่คนละยี่ห้อกัน เค้าขนาด ๑๒,๐๐๐ บีทียู แต่ของผม ๑๓,๐๐๐ บีทียู ตัวไม่ถึงหมื่น เค้าถามอีกมีช่างติดให้ยัง บอกยังไม่มี เค้าบอกเอาช่างเค้ามั้ย ถามว่าติดตั้งตัวละเท่าไหร่ เค้าบอกสองพัน แต่ผมบอกถ้าติดขาแขวนละเท่าไหร่ ตอนแรกเค้าบอกสามพัน ผมเลยบอกไปถ้าไม่เกินสองพันห้าติด แต่ถ้าเกินไม่จ้าง เค้าบอกเดี๋ยวเค้าโทรบอกว่าเค้าจะมาติดให้วันไหน สงสารบ้านหลังนั่น เค้าติดแอร์กับคนขายบ้าน ถูกฟันค่าแอร์ไปเยอะเลย แต่ไม่บอกความจริงให้เค้ารู้หรอก เดี๋ยวเค้าเสียความรู้สึก นี่ละเหตุผลหนึ่งที่ไม่เลือกใช้โครงการ ราคาแพง แต่ของคุณภาพแย่ๆ ฟันแต่ราคาและกำไรอย่างเดียว น่าจะแถมของแถมที่เป็นชิ้นใหญ่ให้คนซื้อบ้านสักชิ้น ขนาดบอกแถมทีวีสีจอแบน สามสิบนิ้วทุกหลัง แต่ไม่เห็นมีหลังไหนได้ ยกเว้นบ้านผม ที่เค้าแถมเครื่องทำน้ำอุ่นแทน คนขายลิ้นกลับไปกลับมา ผมไม่เคยทวงถาม แจ้งให้แก้ไขแล้ว ก็รอว่าเมื่อไหร่จะมาแก้ไข บ้านหลังอื่นๆ เค้าตามจิกกันแทบเป็น แทบตาย แต่เมื่อเย็นเค้าก็พูดเสียงอ่อยๆ นะ คงจะรู้ตัวอ่ะ แต่ผมก็ไม่ได้ซ้ำเติมนะ ทำเป็นเฉยๆ ว่าไม่เดือดร้อน แต่เค้าคงละอายแก่ใจละ เพราะอย่างน้อยผมก็ไม่เคยตามทวงถามสักครั้ง ถ้าเค้าทำแบบนี้ ชีวิตเค้าก็คงไม่มีความสุขหรอก จริงๆ บ้านอีกหลังยังขายไม่ออกเลย จะชนเดือนแล้ว ตั้งแต่วันที่ ๒๖ มกราคมที่ผ่านมา ไหนเค้าบอกว่าธนาคารนี้ทำเรื่องเร็ว หรือว่ารอการอนุมัติจากธนาคาร แต่ก็ไม่ได้ถามเค้าหรอก ถ้าขายได้คงดีใจหน้าบานแล้วละ ค่าบ้านหนึ่งล้านแปดแสนของผม เค้าเอาไปปรับปรุงกิจการโต๊ะสนุ๊ก และต่อเติมโครงหลังที่จอดรถให้ลูกค้า ปรับปรุงอาคารห้องเช่าของเค้า ช่างก็มาทำกันทุกวัน ผมไปทำงานผ่านหน้าสำนักงานเค้าทั้งเช้าและเย็น ยังบอกเลยว่าช่างเค้ายังไม่ว่างติดธุระเรื่องแม่ช่างเสียชีวิต คนขายบอกผมแบบนี้ตั้งแต่วันที่โอนบ้านเมื่อ ๒๖ มกราคมที่ผ่านมา จนถึงวันนี้วันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ งานศพแม่ช่างก็ยังไม่รียบร้อย คงไม่ต้องบอกใครโกหกใคร เครื่องทำน้ำอุ่นรอสองอาทิตย์เพราะของแถม เลยต้องรอนานหน่อย แต่ปรับปรุงโต๊ะสนุ๊ก วันรุ่งขึ้นช่างมาทำทันที หลังได้เงินค่าบ้านผมไปแล้ว นี่ละนิสัยที่แท้จริงของนักธุรกิจ ซื้อแล้วก็แล้วกัน ไม่ใช่ผมคนเดียวที่รู้สึกแบบนี้ แต่ทุกบ้านทุกหลัง เค้าก็เอือมกับคนขายเหมือนกัน แล้วแต่ปัญหาของใครที่เจอ ทุกวันนี้เค้าก็ไม่ส่งไลน์มาอีกเลย ครึ่งเดือนแล้ว บอกตัวเองว่า ช่างเค้าเถอะ เค้าทำกับผมยังไง เค้าก็ได้ยังงั้น ตอนนี้หลังบ้านผม เจ้าของที่ดินไม่ยอมขายที่ดินให้เค้า ดีแล้วละ อย่าได้ขายให้เลย เก็บไว้อยู่เถอะ แล้วบ้านผมก็จะไม่มีบ้าน ข้างหลังบ้านเพราะเค้าล้อมรั้วลวดหนาม มีเพียงถนนสาธารณะหลังบ้าน และหน้าบ้านก็ถนนสาธารณะมีรั้วลวดหนามกั้นที่ดินฝั่งตรงข้าม หน้สบ้านก็จะไม่มีบ้านอีกข้างๆ ก็เป็นสระน้ำ แต่อนาคตไม่รู้ว่า เค้าจะขายให้ใครมั้ย บ่นมาเยอะแล้ว เมื่อยมือ จิ้มไปจิ้มมา บนจอโทรศัพท์ คืนนี้แค่นี้ก่อน ว่าเค้ามาเยอะแล้ว ๑๒๐๒๒๕๖๑๒๐๔๑
Create Date : 12 กุมภาพันธ์ 2561 |
Last Update : 12 กุมภาพันธ์ 2561 20:41:50 น. |
|
1 comments
|
Counter : 340 Pageviews. |
|
|
|