space
space
space
<<
พฤษภาคม 2554
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
space
space
26 พฤษภาคม 2554
space
space
space

วันที่สองของการปรับเปลี่ยนชีวิต
สืบเนื่องจากเมื่อวานที่ปรับเปลี่ยนชีวิตตัวเองใหม่
ตอนเช้าเข้าวัดมา แล้วก็มาทำงานตามปกติ
แต่ตอนเย็นเมื่อวานนี้สิ ฝนตกหนักมาก
ตกแบบมืดฟ้ามัวดินเลย ตกแรงมากตั้งแต่สี่โมงเย็น

พอฝนเริ่มซาก็ได้เวลากลับบ้านพอดี ห้าโมงกว่าๆ
แต่ยังไม่หยุดดีหรอก ยังมีปรอยๆ แต่ก็ไม่เปียกมาก
แต่ก็ทำให้ชุ่มๆ ตัวล่ะ ถ้าเดินตากฝนอ่ะ
เหมือนกับว่าฝนตกมาล้างตัวใหม่ให้ใสสะอาด
เพราะตอนเช้าเข้าวัดมานิ หลังจากที่ห่างเหินวัดมานาน

เช้าวันนี้อากาศแจ่มใสดี ฟ้าใสเลย มองไปทางไหนก็
เห็นแต่สีเขียวๆ ของต้นไม้ ใบไม้ ดอกไม้ เขียวชอุ่ม
ไปหมด เหมือนกับว่าความชุ่มชื่นกลับมาอีกครั้ง
หลังจากที่ความแห้งแล้งผ่านพ้นไป

ก็เหมือนกับชีวิตเราที่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไปไม่เคยหยุดนิ่ง
เหนื่อย ท้อ เหงา เศร้า ผิดหวัง เสียใจ ยิ่งกว่าการกินก๋วยเตี๋ยว
อีกนะเพราะปรุงรสก๋วยเตี๋ยวยังไม่ได้รสชาดเท่ากับรสชาดชีวิต
มันต้องปรุงแต่งตลอดเวลาเลย ชีวิตหนอชีวิต

สัปดาห์นี้รู้สึกว่าเร็วมากเลย นี้วันพฤหัสแล้ว พรุ่งนี้วันศุกร์อีกแล้ว
มันผ่านไปเร็ว เร็วมาก เผลอแปปเดียวจะขึ้นเดือนมิถุนายน
จะเข้าครึ่งปีอีกไม่กี่วันเอง แต่ยังไม่ได้ทำอะไรให้กับชีวิต
เป็นรูปเป็นร่างเลย ผ่านไปวันๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทำงานตามปกติของชีวิต
ออนไลน์ทุกวัน แต่ก็ไม่มีใครที่จะคุยด้วยกันอย่างประจำ
เค้าออนแต่ไม่ทัก แต่เรารู้ว่าเค้าคุยกับคนอื่น ที่ไม่ใช่เรา
จะบล็อกก็จะใจร้ายไปมั้ย แต่เราก็ไม่ไปทักก่อนหรอก
เพราะรู้ว่า ถ้าเค้าไม่มีใครคุยด้วย เค้าก็ต้องหันกลับมาทักเรา
แต่ถ้าหากเค้ามีคนคุยด้วยอยู่แล้ว เค้าก็จะเมินเราไม่คิดถึงเรา

นี่คือความจริง แต่ก็ให้โอกาสยังไม่บล็อก แต่ถ้าถึงที่สุดแล้ว
ก็คงจะต้องลาจากกันไปข้างหนึ่งล่ะ เมื่อสองวันเค้าเข้ามาทัก
แต่ดีอย่างหนึ่งที่เราไม่เคยทำให้ใครรู้สึกน้อยใจ
คือถ้าเค้าทักมา เราก็จะคุยตอบกลับเสมอ ไม่เคยสักครั้ง
ที่จะไม่ตอบ แต่เราสิกลับถูกทิ้ง อยู่ๆ เค้าก็หายไปดื้อๆ เฉยๆ
ไม่บอกไม่กล่าว แต่ก็ยังออนอยู่

มันจะเสียเวลามากมั้ยที่จะพิมพ์บอกเค้าสักหน่อยก่อนจะปิดเอ็ม
หรือไปทำงาน "เลิกออนก่อนนะ ทำงานก่อนนะ" ไว้ให้เจอแบบนี้
อีกก่อน แล้วจะพูดแทงใจดำเลย จริงแล้วมันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ
อะไรกับตัวเค้า แต่มันสำคัญอีกคนที่เค้ากำลังคุยด้วย
ย้อนมองกลับกัน "ถ้าเป็นคุณ คุณจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคนอื่นทำแบบนี้"

เราอาจจะไม่ใช่คนพิเศษก็จริงอยู่ แต่เราอาจจะดีกว่าคนพิเศษของคุณ
วันหนึ่งถ้าคุณนึกได้ คุณจะรู้ตัวว่าคุณได้ทำให้เราผิดหวัง
เพื่อนคุยที่ดีๆ อ่ะ มันหาได้ไม่ยาก แต่การที่คุณจะรักษาเพื่อนดีๆไว้อ่ะ
มันยากนะ ถ้าคุณยังจะทำแบบนี้อยู่อีก

แต่มันก็เรื่องของเค้าเนอะ เรายังไปคิดไรมากมาย
ในเมื่อรับไม่ได้ก็บล็อกไป อย่าเก็บไว้คนแบบนี้
ทิ้งไปเถอะ เหมือนหนามที่เก็บไว้ก็ทิ่งแทงเราเจ็บเอง
ปล่อยมันทิ้งไป แล้วก็รู้สึกดีนะที่ได้บล็อกและลบทิ้งไป
เพราะว่าเราไม่ต้องเจอกับสิ่งเหล่านี้อีก

อยากบอกว่ามันยาก จริงๆ ที่เราจะเจอกับคนดีๆ
ดีทั้งกาย ดีทั้งใจ ที่กลั่นกรองออกมาจากตัวเป็นๆ แท้จริงของเค้า
แล้วเป็นคนที่แปลกอ่ะ เหมือนกับว่ามีอะไรสักอย่าง
ที่จะบอกเราว่า ใครดีใครไม่ดี เพราะเราไม่ได้คิดร้ายกับใคร
หากใครเค้าคิดร้ายกับเรา เค้าก็จะแพ้ภัยตัวเอง

นั่งเขียนมายาวเหยียดเลย พอล่ะ ต้องทำงาน
แอบมานั่งเขียนระบายความในใจ ความรู้สึกเก็บไว้ในโลกออนไลน์
เพราะไม่มีใครรู้ ว่าเราเป็นใคร เพราะโลกออนไลน์มันกว้างมาก
แต่ตอนนี้ที่รู้ รู้ว่า "ยังมีคนที่รักเราอยู่ทุกวัน" แต่เราไม่รู้ว่าเค้าอยู่ไหน
แต่เราก็จะรอ รอวันที่เค้าจะมาหาเรา แต่รอมา 20 กว่าปีแล้ว
ไม่เป็นไรรอได้ รีบมานะ รออยู่ เพื่อที่จะบอกเค้าว่า "ผมรักคุณ"



Create Date : 26 พฤษภาคม 2554
Last Update : 26 พฤษภาคม 2554 9:09:00 น. 0 comments
Counter : 822 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

bothlitle
Location :
ราชบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]





กอดผมไว้


space
space
space
space
[Add bothlitle's blog to your web]
space
space
space
space
space