space
space
space
<<
พฤษภาคม 2555
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
space
space
27 พฤษภาคม 2555
space
space
space

๒๗ พฤษภาคม ๒๕๕๕ เจ็บหัวใจ

เช้าวันนี้ตื่นมารู้สึกเจ็บหัวใจแปลบๆ หรือว่าเมื่อคืนเรานอนตะแคงทับแขนด้านซ้าย ทำให้กล้ามเนื้ออกเคล็ด เลยทำให้รู้สึกเจ็บแปลบๆ เจ็บเหมือนมีคนเอาเข็มมาทิ่มที่หัวใจ อาจจะเกี่ยวกับท่านอน นอนไม่ดีก็ทำให้กล้ามเนื้อเคล็ดขัดยอกได้ นี่ยังเจ็บอยู่

วันนี้ไปทำงานครึ่งวัน เพิ่งกลับมาจากทำงาน ไปห้างจ่ายค่าเนต แวะเดินดูโคมไฟอ่านหนังสือไม่มี มีแต่หลอดตะเกียบ เลยไม่ซื้อ แวะเดินดูอะไรเรื่อยๆ ขนมปังก็ไม่มีถูกใจ มาแวะดูทัพพีแบบเจาะรูไว้ตักผักต้มเพราะมีรูไว้ให้น้ำไหลออกแต่เป็นแบบสีดำเทปลอน แต่พอมาคิดราคา คิดไม่ได้อีกบอกไม่ได้ติดบาร์โค้ด ทำให้ซื้อไม่ได้ แบบนี้ประจำ อีกอย่างที่ได้มากล่องใส่ข้าวแบบสามช่อง ไว้ใส่ข้าวกินกลางวันที่ทำงาน เพราะจะได้ไม่ต้องล้างจานชามหลายใบ แค่กล่องใบเดียวแต่มีช่องใส่อาหารสามช่อง ราคาบอกไว้แปดสิบเก้าบาท แต่ไปคิดราคาจริงๆ แค่ห้าสิบเก้าบาท ไม่มีอะไรที่จะตรงกันเลย ดีนะราคาถูกกว่า เพราะถ้าแพงกว่า เราคงไม่อยากได้ เพราะถ้าแพงกว่ามันเหมือนถูกหลอก ราคานี้แต่คิดแพงกว่าเดิม เจอหลายอย่าง น่าเบื่อเหมือนกัน สุดท้ายได้กล่องข้าวมาใส่ข้าวกินตอนกลางวันอย่างเดียวกับจ่ายค่าเนต คนในห้างเยอะมาก ตะกร้าใส่ของไม่มีเหลือแม้ตะกร้าเดียว เลยทำให้ไม่อยากหยิบอะไรมากเพราะถือไม่หมด อีกอย่างได้ไม่หมดตังค์ด้วย

กลับมาบ้านได้สักพัก ฝนก็ตกดีนะกลับถึงบ้านก่อน นี่ก็หยุดตกแล้วล่ะ พรุ่งนี้ว่าจะตักข้าวไปกินกลางวันที่ทำงานดีกว่า ไปแกะใส่กล่องข้าวใหม่ที่ทำงาน ตอนแรกหาซื้อแบบถาดข้าว มันมีแต่ไม่ถูกใจถาดเล็กแบบของเด็กแล้วสีก็เยอะ ไม่ชอบสีเยอะๆ อันตรายเวลาใส่ของร้อนๆ เหมาะกับเด็กอนุบาลเพราะสีสวย เด็กๆ จะได้กินข้าวกันเยอะๆ แต่ว่าเราแก่แล้ว มันไม่เหมาะ มีแบบนี้ก็เลยเลือกแบบกล่องมามีฝาปิดให้ด้วย พรุ่งนี้จะทำอะไรไปกินดีนะ มีไส้กรอกอยู่ ยำไปกินดีกว่า

ของบางอย่างที่เราต้องการ มันก็ไม่มีให้ซื้อ แต่ของที่มี เราก็ไม่อยากได้อีก ได้เจอเพื่อนเก่าสมัยเรียนมัธยมตอนปลาย เค้ามากับลูกและคู่ใจเค้า จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เจอเค้า เราเจอกันที่โรงพยาบาลตอนนั้นเค้าไปตรวจครรภ์ มาเจอกันวันนี้อีกครั้ง ลูกเค้าออกมาเดินได้แล้ว สองขวบหรือสามขวบนี่ล่ะ เค้าบอกมีคนเดียวนี่ล่ะ ไม่เอาอีกแล้ว เค้าเรียกลูกเค้ามาให้สวัสดีลุง ก็คือเรา เรากลายเป็นลุงแล้ว เค้าก็ถามเราอีกว่าแต่งงานยัง เราบอกยังเลย เค้าก็ทำหน้าเหมือนหมั่นไส้ เหมือนตอนที่เรียนมัธยมมาด้วยกันเลย แต่เค้าอ้วนขึ้นกว่าเดิม เค้าบอกเราผอมลง นั่นดิช่วงนี้เรารู้สึกว่าใส่เสื้อผ้าแล้วหลวมๆ ตั้งแต่เล่นเวทมา หน้าท้องก็ยุบ แล้วก็ลาจากกันเพราะเค้ามากับครอบครัว คุยนานไม่ดี แล้วเราก็เดินดูต่อ แล้วก็กลับบ้านผ่านไปแล้วอีกหนึ่งวัน

 




Create Date : 27 พฤษภาคม 2555
Last Update : 27 พฤษภาคม 2555 15:44:47 น. 0 comments
Counter : 741 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

bothlitle
Location :
ราชบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]





กอดผมไว้


space
space
space
space
[Add bothlitle's blog to your web]
space
space
space
space
space