ชีวิตหลากหลาย ผ่านอะไรมาเยอะพอสมควร ในเรื่องที่ดีและไม่ดี แต่ก็ไม่พ้นเพื่อน เพื่อนมีตั้งแต่สมัยเรียนประถม ตั้งแต่เรียนจบก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยต่างคนต่างไปเรียนต่อกันที่อื่น หลายเงียบไปหมดไม่ได้ข่าวเลยว่าใครเป็นยังไงบ้าง เพราะติดต่อกันไม่ได้ และอีกอย่างช่วงนั้นเป็นเด็กด้วย วัยและวุฒิภาวะยังไม่เติบโต
เพื่อนสมัยเรียนมัยธยมต้น ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรียนที่อื่น บางคนก็ไม่มีโอกาสได้รู้ว่าเพื่อนไปเรียนกันที่ไหน เจอกันวันสุดท้ายวันที่สอบเสร็จ ตอน ม.๓ พอวันไปรับใบแสดงผลการเรียน อาจารย์ก็ทยอยแจกกันไป ใครไปก่อนก็รับก่อน กลับบ้านไป ไม่ได้เจอกัน เพราะที่โรงเรียนไม่ได้จัดพิธีมอบ แทบจะไม่รู้จักกันเลย ณ ตอนนี้ เพื่อนสมัยเรียนมัธยมต้น
เพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลาย เหมือนกันล่ะ หายเงียบ เพราะเราก็ไม่ได้ติดต่อใครเหมือนกัน ต่างคนต่าง จบ ม.ปลายไปเรียนปริญญาตรีด้วยกันก็หลายคน แต่ก็เริ่มหายจากไปทีละคน เพราะเลิกเรียนกะทันหัน ออกไปเรียนที่อื่นบ้าง ออกไปมีครอบครัวบ้าง เยอะแยะมากมาย เป็นชีวิตของแต่ละคน แต่ก็ยังเจอเพื่อนคนหนึ่งทำงานเซเว่น แต่ก็ไม่ได้เข้าเซเว่นบ่อย ถ้าไปก็จะเจอ ก็ทักทายกัน ส่วนคนอื่นๆ หายไม่รู้เรื่อง
เพื่อนสมัยเรียนปริญญาตรี ก็ยังคงมีอยู่บ้างสองสามคน ที่ติดต่อกันอยู่ ส่วนมากก็ทำงานประจำกันหมดแล้วทุกคน แต่ก็ได้ข่าวความเคลื่อนไหวของเพื่อนแต่ละคน เพราะเพื่อนด้วยกันก็จะบอกว่า เพื่อนคนนี้ทำไรสุขสบายดีมั้ย ก็ยังได้ติดต่อกันบ้าง ได้เจอกันก็มีไม่กี่คนหรอก เพราะเพื่อนสมัยเรียนปริญญาตรี อยุ่ต่างจังหวัดกันหลายคน เลยไม่ค่อยได้เจอกัน แต่ก็ได้มีโอกาสไปงานแต่งของเพื่อนคนหนึ่ง ไปก่อนที่เค้าจะแต่งกันนะเพราะว่าวันแต่งของเค้า เราไม่ว่าง เลยไปแสดงความยินดีกับเพื่อนคนนี้ก่อน ตอนนี้มีลูกโตแล้ว คนอื่นๆ ก็แต่งงานกัน แต่ก็ไม่ได้ไปเพราะไม่รู้
สุดท้ายเพื่อนที่มากกว่าเพื่อน เพราะความเป็นเพื่อนที่ทำให้รู้จักกันในแบบสไตล์คนกลุ่มเดียวกัน เลยทำให้เกินเลยจากคำว่าเพื่อนกัน ก็คือเพื่อนสังคมออนไลน์ เพื่อนกันที่มีอะไรกัน ในรูปแบบของชายกับชาย แต่ก็มีนะหาเพื่อนไว้แก้เหงา ไว้เล่นอะไรสนุกๆ ด้วยกัน บางคนลึกซึ้งกันมาแล้ว ออนเอ็มเค้ายังไม่มาทักเลย เราต้องไปทัก แต่ไม่ละ ถ้าเค้าไม่อยากทัก เราก็ไม่สนใจเหมือนกัน ถือว่าเพื่อนกันวันเดียว แต่ตอนนี้ไม่ได้บล็อกหรือลบเมลล์ทิ้งนะ ยังคงปล่อยไว้ในเมลล์ แต่เค้าไม่มาทักหรอก
เพื่อนแท้หรอ ตอนนี้ยังหาไม่เจอ คงจะหาเจอยาก เจอแต่เพื่อนที่คบกันไปไม่ได้มีอะไรที่จะจริงใจกันมากมาย แต่สิ่งหนึ่งที่เราจะมีเสมอก็คือมิตรภาพดีๆ เราคุยตลอดกับคนที่มาทักทาย แต่กับคนอื่นๆ เค้ามาคุยแล้วเค้าก็ไป ไม่ได้มาคุยตลอด มาทักแล้วก็ไม่ตอบเรา แต่เราไม่ใช่คนที่จะทิ้งหายให้คนอื่นต้องเสียความรู้สึก เราจะบอกเสมอว่า เลิกเล่นแล้วนะ เลิกออนแล้วนะ เพื่อให้เค้ารับรุ้ว่า เรายังเป็นเพื่อนเค้าอยู่นะ แต่สำหรับเรา เค้าไม่ได้คิดว่าเป็นเพื่อนของเค้า เค้าก็แค่เข้ามาเลือกคบคน ที่เค้าต้องการ
สรุป เรามักถูกทิ้งก่อนเสมอสำหรับเพื่อนในเอ็ม แต่ไม่เป็นไรหรอก เราเข้าใจว่าเพื่อนกันวันเดียว แต่ก็ยินดีที่ได้รู้จักกัน ที่เค้ายังมีจิตใจแอดเมลล์มาเพื่อเลือกคบคน ได้เห็นธาตุแท้ ความเป็นตัวตนจริงๆ ของคนนั้น ได้แต่บอกตัวเองว่า เราโชคดีแล้วล่ะที่ไม่ได้เป็นเพื่อนกับคนแบบนี้ จะเจอเพื่อนใหม่ๆ เสมอ มีหลายรุ่นอายุเลย ตั้งแต่วัยเรียนไปจนถึงวัยทำงาน ก็ได้รู้จักกันได้เจอกัน ได้ลึกซึ้งกัน แต่เป็นแบบชั่วคราว ไม่ได้ถาวรอะไร แล้วก็แยกย้ายกันไป แล้วก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก แทบไม่มีเลยที่จะติดต่อกันอีก หลังจากที่ลึกซึ้งต่อกันแล้ว เค้าก็คงไปหาคนใหม่ เราก็ต้องทำใจ แต่ไม่เสียใจนะ เพราะเราไม่ได้คิดไรกับเค้า แค่เสียความรู้สึกว่า เค้าเข้ามาเพื่อเรื่องแบบนี้ พอเค้าได้สุขใจ เค้าก็หายเงียบไป แต่ทุกวันนี้ก็ชิน กับเพื่อนแบบนี้ล่ะ เพราะเจอบ่อย
เพื่อนที่หลากหลาย แต่ไม่มีใครสักคนที่จะเป็นเพื่อนที่ดี หายากจริงๆ เพื่อนอย่างอื่นหาง่ายๆ ดีเหลือเกิน ต้องทำใจ
| Create Date : 30 ตุลาคม 2554 |
| Last Update : 30 ตุลาคม 2554 17:40:54 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 705 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
 |
|
