ทำงานแบบ ไม่เอาต์

บนเส้นทางของความสำเร็จ นอกจากพรสวรรค์และพรแสวงแล้ว ความมุ่งมั่น และไม่ไขว้เขว
กับจุดมุ่งหมายของตัวเอง ดูจะเป็นคุณสมบัติลำดับต้นๆ ที่มนุษย์งานทุกคนพึงมี
ยิ่งใครคิดจะยึดอาชีพอิสระหรือฟรีแลนซ์ ที่ดูประหนึ่งเป็นงานที่รายได้ไม่แน่นอนตายตัว
คุณสมบัติพวกนี้จำเป็นต้องฝึกฝนและขัดเกลาให้มากขึ้นกว่าเดิม

ถ้าคุณยังเป็นพนักงานประจำที่นั่งกินเงินเดือนอยู่ในบริษัทใดบริษัทหนึ่ง
หรือเพียงแค่เคย คงพอนึกออกนะคะว่า บนความมั่นคง
(เพราะได้เงินเดือนแน่นอน แถมยังมีโบนัส สวัสดิการอื่นๆ อีกต่างหาก)
อย่างที่ใครๆ ว่าไว้นั้น จำต้องแลกมาด้วยสิ่งใดบ้าง !! ยิ่งในยุคที่อะไรๆ ก็ต้องรีบและอะไรๆ
ก็ต้องแข่งขันกันไปหมดอย่างนี้
นอกจากจะมีงานประจำที่ต้องทำล้นมือแล้ว วันดีคืนดีออฟฟิศยังมีงานหลวงมาให้ช่วยอีก
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้มีคนนั่งหน้าตูม ทนทุกข์อยู่บนความมั่นคงได้ยังไง จริงมั้ยค่ะ

งานนี้ถ้าใครปรับตัวได้ก็ดีใจด้วย แต่ถ้าใครที่อดรนทนไม่ไหว คงต้องเลือกหนทางลาออก!!
แต่ถามว่าลาออกแล้วจะทำยังไงต่อ...ในเมื่อชีวิตยังต้องเดินต่อไป จะถือพอร์ตโฟลิโอไป
สมัครงานใหม่รึ ก็คงได้อารมณ์ร่วมไม่ต่างกัน และเมื่อตกอยู่ในภาวะอย่างนี้คำว่า “ฟรีแลนซ์”
ก็คงจะสว่างวาบขึ้นทันใด ยิ่งถ้าวิชาชีพเอื้อให้ด้วยอย่างพวกคนทำงานเขียน ทำงานข่าว
ช่างภาพ ทำงานศิลป์ แล้วละก้อ โอ้...มันช่างเป็นทางเลือกที่เร้าใจเสียนี่กระไร

แต่การเป็นฟรีแลนซ์ก็ใช่จะมีแต่ความหอมหวาน ก่อนกระโจนลงไปต้องไตร่ตรอง
ถามตัวเองให้ดีๆ ก่อนว่า ในชีวิตอันแสนสั้นของเรานี้ต้องการสิ่งใดเป็นปลายทาง ดูอย่างคุณ
นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ นักเขียนบทละครโทรทัศน์ชื่อดังจากละครเรื่อง เล่ห์รตี สิคะ
แม้เธอจะมีจุดมุ่งหมายที่แน่ชัดมาตั้งแต่ยังเป็นสาวแรกรุ่นว่า อยากจะเป็นนักเขียนอาชีพ
ก็ยังต้องฝ่าฟันเสียแทบแย่ ทั้งๆที่เคยไปฝึกงานเขียนบทละครโทรทัศน์กับอาจารย์ ชลประคัลภ์
จันทร์เรือง และคุณละลิตา ฉันทศาสตร์โกศล มาแล้ว แต่เมื่อเรียนจบจากคณะอักษรศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เธอก็ยังตกหลุมพรางทางสังคม เห็นใครๆไปสมัครเป็นพนักงานประจำ
กันหมด เธอจึงไปด้วย และได้งานเขียนสคริปต์กล่าวเปิดปิดงาน Event ที่บริษัทมิกซ์แทร็ค
ทำอยู่ปีกว่าทนเสียงเพรียกจากความตั้งใจเดิมไม่ไหวจึงตัดสินใจลาออก มาเป็นฟรีแลนซ์เขียน
บทละครโทรทัศน์ให้บริษัทของคุณละลิตา
”ช่วง 2-3 ปีแรกลำบากมาก เพราะรายได้ไม่แน่นอนและประสบการณ์การเขียนของตัวเอง
ก็ไม่ได้มีมาก งานจึงออกมาไม่ดีเท่าที่เจ้านายต้องการ และเมื่อเรายังไม่มีความเป็นมืออาชีพ
มากพอ ผู้จัดละครเขาก็ไม่ค่อยเชื่อมั่นในผลงานเราสักเท่าไหร่” แม้ก้าวแรกๆ จะทำให้เกิด
อาการหวั่นไหวแต่เธอก็ยังอดทนทำต่อไป จนก้าวเข้าปีที่ 3 จึงเริ่มมองเห็นเค้าลางของความ
มั่นคงในวิชาชีพ เพราะรายได้ที่เคยไม่แน่นอน เริ่มตีตื้นขึ้นเรื่อยๆ
จากผลงานซึ่งเริ่มเข้าตากรรมการมากขึ้น และชื่อเสียงของเธอก็เริ่มเป็นที่รู้จักกันมากขึ้นด้วย


นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ นักเขียนบทละครโทรทัศน์

แม้จะเริ่มมีชื่อเสียงในวงการ ก็ใช่ว่าเม็ดเงินจะคงที่เหมือนอย่างพนักงานประจำทั่วๆ ไป
เพราะตราบใดที่งานเขียนยังไม่ได้รับการอนุมัติจากผู้จัดละคร งานชิ้นนั้นก็ถือว่ายังไม่เสร็จ
สมบูรณ์ดี รายได้จึงต้องยืดเยื้อออกไปเรื่อยๆ บางครั้งกว่าจะได้รับรายได้จากงานชิ้นหนึ่งๆ
ก็กินเวลานานถึง 5 เดือน ซึ่งในระหว่างนั้นเธอจึงจำเป็นต้องรับงานนอกเข้ามาเพิ่ม
อย่างงานเขียนสคริปต์รายการโทรทัศน์ และงาน Event ต่างๆ เพื่อให้อยู่รอด เมื่อมาถึงวันนี้
ผลงานที่ทำมาอย่างต่อเนื่องยาวนาน ทำให้เส้นทางความเป็นมืออาชีพของเธอค่อยๆ มั่นคงขึ้น
จนสามารถก่อตั้งกลุ่มนักเขียนบทละครโทรทัศน์ภายใต้ชื่อ ช่างปั้นเรื่อง
"ดิฉันทำฟรีแลนซ์มาได้ 11 ปี ก็เริ่มตั้งกลุ่ม และหางานเข้ามาทำเอง ตอนนั้นต้องติดต่อหา
ลูกค้าเอง เอาพอร์ตโฟลิโอของตัวเองไปให้ผู้จัดละครดูว่า เคยเขียนเรื่องอะไรมาแล้วบ้าง
ในที่สุดทางช่อง 5 ก็ให้งานเขียนบทละครเรื่อง เล่ห์รตี มาและทางทีมงานช่างปั้นเรื่องก็เขียน
บทละครเรื่อง เบญจา คีตา ความรัก และ อุ่นไอรัก ขึ้นมาใหม่และได้ออกอากาศทางช่อง 7
นอกจากนี้ตัวเองก็ยังเป็นผู้ควบคุมบทโทรทัศน์เรื่อง ผีขี้เหงา สะใภ้ซ่าส์ แม่ย่าเฮี้ยน
ภูติพิศวาส ซึ่งออกอากาศทางช่อง 7 เช่นเดียวกัน"

ประสบการณ์ชีวิตของคุณนันทวรรณคือตัวอย่างหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นว่า การจะเป็นฟรีแลนซ์ที่
สร้างความมั่นคงให้กับตัวเองได้ จำเป็นต้องมีความเป็นมืออาชีพในวิชาชีพนั้นๆ
เพราะถ้าผลงานชิ้นหนึ่งๆ ผ่านตาผู้ใหญ่ได้ อนาคตสำหรับงานชิ้นต่อๆ มาก็จะง่ายมากขึ้น
และแน่นอนว่ารายได้อันมั่นคงก็จะก่อตัวขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่แม้งานจะได้รับการยอมรับแล้ว ก็ใช่จะนิ่งนอนใจได้นะคะ เพราะคุณยังจำเป็นต้องพัฒนา
ตัวเองต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง ถ้าหยุดเมื่อไหร่... เด็กรุ่นใหม่ผู้มีไฟก็พร้อมจะก้าวผ่านคุณ
ไปอย่างไม่ต้องลังเล เหมือนที่คุณนันทวรรณบอกว่า
“งานเขียนของเด็กรุ่นใหม่ๆ จะสดกว่าเรา และเขามีไฟที่จะทำงานออกมาเยอะมาก
เราอยู่ในวงการนี้มานานก็ต้องพยายามพัฒนางานของตัวเองให้แตกต่างออกไป
ซึ่งตอนนี้ดิฉันก็พยายามทำให้งานเขียนออกมาในเชิงลุ่มลึกมากขึ้น และเลือกทำงานที่ดีขึ้น”

รวมถึงเรื่องของความอดทนที่จะต้องทำงานกับผู้คนอันหลากหลาย ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คนเป็น
ฟรีแลนซ์ไม่ควรมองข้าม นอกเหนือจากต้องมีความฉับไวเรื่องข้อมูลข่าวสาร และเป็นพหูสูตร
เพื่อป้องกันการตกยุค และที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด คือเรื่องความมีวินัยที่จะต้องส่งงานให้ได้ตรง
ตามกำหนด ถ้าคุณไม่สามารถเป็นเพื่อนตายกับคำว่าวินัยได้แล้ว ความคิดอยากจะก้าวเดินไป
บนถนนสายอิสระของ การเป็นฟรีแลนซ์ ก็คงจะเป็นได้แค่เรื่องฝันไม่ไกลแต่ไปไม่ถึงแน่ๆ ค่ะ

มาถึงบรรทัดนี้แล้ว ตัดสินใจได้หรือยังคะว่า จะออกไปเป็นฟรีแลนซ์หรือปรับตัว ปรับใจทำงานประจำของเราต่อไปดี

ดาหลา
ที่มา.. kids&family

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552		1 comments
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 12:51:06 น.
Counter : 854 Pageviews.
Share Tweet