เจ้านุ้งหายดีแล้ว มีแรงไล่ล่าผีเสื้อ
แต่ดุคนและหมาแปลกหน้ายิ่งกว่าเดิม
*******************************************************************
บาดแผลสี่เขี้ยวของนุ้งตกสะเก็ด แห้ง และล่อนไปหมดแล้ว ตอนนี้แค่ไม่สวย แต่ไม่ชวนให้สลดใจเหมือนแต่แรก
ขนขึ้นประมาณหนึ่งซ.ม. แม่ค่อยๆเล็มขนทั่วๆตัวให้กลืนกับส่วนที่ขึ้นใหม่ นุ้งเริ่มให้ความร่วมมือนั่งนิ่งๆให้แม่เล็มขน แต่ก็นั่งไม่ได้นาน สมาธิยังสั้นอยู่ คงต้องให้กว่าขวบไปสักหน่อย
แต่นุ้งก็ยังต้องนอนหนุนหลังเท้าแม่ พักนี้อากาศร้อนมาก แม่ว่าขนของนุ้งทำให้ยิ่งร้อน แม่เลยหงุดหงิด คิดอะไรไม่ออกด้วย แต่แม่ก็สงสารนุ้ง เวลานั่งรถไปไหนด้วยกันและนุ้งต้องนอนตรงที่วางเท้าของแม่ แม่เลยเอาผ้าเช็ดตัวของนุ้ง ขยุ้มๆพอเป็นก้อนๆให้นุ้งหนุนแทน
นุ้งก็เลยติดชอบหาที่หนุนหัวเวลานอน ตรงนี้ก็เหมาะกะนุ้งมาก เป็นขาโต๊ะกินข้าวที่พ่อนั่งข้างหนึ่ง แม่อีกข้างหนึ่ง นุ้งอุ่นใจ๊อุ่นใจ
แต่พอมีแรงอย่างเดิม
นุ้งก็ซนอย่างเดิมด้วย บางทีซนมาก ปรามไม่ฟัง แม่ต้องเอาไม้มาขู่ เจ้าตัวดีจะวิ่งไปแอบหมอบลิ้นห้อยอยู่ตามใต้เก้าอี้
แต่ถึงจะหายดีแล้ว แม่ก็ยังเก็บนุ้งใส่กรงเสียบ้าง เผื่อว่าเวลาต้องทิ้งนุ้งไปไหนหลายๆวัน จะได้เอาไปฝากสถานรับเลี้ยงได้ เพราะเขาไม่รับฝากมะม๋าที่อยู่กรงไม่เป็น ตอนนี้นุ้งก็เก่งแล้ว บอกให้เข้ากรงก็เดินเข้าไปเอง
ส่วนเวลาอยู่บ้านป่า
นุ้งยังแหยงๆไอ้หมาเปรตฝูงนั้นไม่หาย เลยเล่นอยู่แต่บนบ้านซึ่งมักมีผีเสื้อใกล้หมดอายุขัย เข้ามาเกาะรอตายตามผ้าคลุมโต๊ะคลุมเตียง เป็นเหยื่อให้เจ้านุ้งไล่ล่าหนุกหนานไปทุกวัน วันนี้มีคลิปที่พี่ปูถ่ายไว้ได้ เอามาดูเล่นกัน ขำๆ
noonk & butterfly
แต่แม้นุ้งจะหายดีแล้ว รอเพียงให้ขนขึ้นยาวเท่าเดิม แต่ก็คงยากที่นุ้งจะลืมเหตุการณ์ที่ผ่านมา ถึงจะไม่กล้าลงไปในสนามแต่เวลาได้ยินหมาพวกนั้นเห่า นุ้งก็ลุกขึ้นคำราม พยายามจะลงไปเจอกะพวกมัน จะต้องทำรั้วให้เสร็จ ก่อนจะปล่อยนุ้งลงไปตามลำพังได้
ได้เวลาพานุ้งลาไปก่อนนะคะ ขอให้มีความสุขทุกท่านค่ะ
เอนทรี่นี้อยู่ในหมวด สัตว์เลี้ยง (PET)
มีลองดมดูก่อนด้วย เอามือเขี่ยเหมือนเด็กอยากรู้อยากเห็นเนาะ
นี่ถ้าหากเป็นผึ้งละมีหวังมือบวมแน่เลย พี่บอกนุ้งว่าผึ้งไม่ได้นะคะ 555
แผลน่ากลัวนั่นหายเกือบหมดแล้ว
ดีเลยค่ะ กลับมามาซนเหมือนเดิม