ไก่ผัดขิง ตำรับแม่ลูกอ่อน

กิ่งรักก้นครัว...

อุษาคเนพรรำไพคลอดแล้วค่ะ....
ได้ลูกสาวคน ลูกชายคน คือแบบคลอดออกมาเป็นแฝดเลือกได้ไงคะ
ปลอดภัยดีทั้งแม่และเด็ก ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านแล้ว...คุณศักดิ์ระบือไพรบรรพต วนเวียนอยู่ไม่ห่างทั้งแม่และลูก...
คุณหญิงศุภศจีฯ (แม่สามี) เห่อหลานจนไม่เป็นอันทำอะไรเช่นกัน...
เธอมาจี๋จ๋า กับหลานแฝดทุกวัน และทำลืม ๆ เรื่องไม่ชอบขี้หน้าลูกสะใภ้เสียสนิท

อุษาคเนพรรำไพและสามี ตั้งชื่อเล่นลูกสาวแฝดพี่ว่า “หนูแก้ว” และลูกชายแฝดน้องว่า “หนูกล้า”

แต่ชื่อจริงนั้น คุณศักดิ์ระบือไพรบรรพต ตั้งเองไว้เสร็จสรรพ ว่า “แก้วกลอยหฤทัย” และ “กล้ากว่าใครในยุค”

คุณหญิงผู้มารดาของคุณศักดิ์ระบือไพรบรรพต ออกจะงอน ๆ ที่พลาดไม่ได้ตั้งชื่อหลานรัก เธอจึงยึดครัวทำอาหารมาปรนเปรออุษาคเนพรรำไพ โดยมุ่งหวังจะให้ลูกสะใภ้มีน้ำนมมาเลี้ยงหลานให้มากที่สุด

เรื่องกินนมขวดนั้นอย่าได้ฝันไปเลย คุณหญิงไม่ย๊อมมม... ไม่ยอมจริง ๆ ด้วย
วันนี้เธอจึงลงมือทำไก่ผัดขิงสูตรแม่ลูกอ่อนเพื่อประสะน้ำนม...





การเตรียมการทำกับข้าวของคุณหญิงนั้นออกจะวุ่นวายพอสมควร คนที่ปวดหัวที่สุดเห็นจะได้แก่นายชดชวลิตและแม่จำเนียรนรดีนั่นเอง

“นี่แน่ะแกเจ้าชดชวลิต แกสับไก่หรือสับช้างยะนั่น เอามาสับใหม่ให้พอคำ แม่อุษาฯ เค้าไม่ได้ปากกว้างเหมือนแกจะได้กินไก่ตัวนึงผ่าสี่ได้...” นี่คือคำสั่งให้สับไก่เตรียมผัดของคุณหญิง




หลังจากนายชดชวลิตสับไก่เสร็จคุณหญิงก็เริ่มสั่งให้แม่จำเนียรนรดีหมักไก่ตามสูตรทันที
“นี่หล่อนไปเตรียมเหล้าโรงมานะยะ 28 ดีกรีอ่ะ..รู้จักไหม...แล้วไม่ต้องให้เจ้าชดชวลิตมันเห็นล่ะเดี๋ยวมันเอาไปกินหมดไม่ต้องมีปรุงอาหารกันพอดี เอ้ามาลงมือหมัก ใส่เต้าเจี้ยวลงไป น้ำมันหอย ซีอิ๊วขาว เหล้าโรง พริกไทยเยอะ ๆ เออ... นั่นแหละน้ำตาลทรายหน่อยนึง “





“ เอ้า...ล้างมือให้สะอาดแล้วขยำให้เข้าเนื้อนะยะ”




“ทิ้งไก่ไว้ตรงนั้นแหละหมักไว้สักครึ่งชั่วโมงหล่อนไม่ต้องไปเฝ้ามันหรอก มาซอยขิงให้ละเอียดแล้วล้างให้สะอาดนะยะ”





“หั่นหอมใหญ่ เห็ดหูหนู ต้นหอมเข้า อ้าวแล้วนั่นอะไรทำไมต้นหอมใหญ่อย่างนั้น”

“ เอ้อ...ต้นหอมธรรมดาบ่าวไม่ได้ซื้อมาเจ้าค่ะ เห็นมีต้นหอมญี่ปุ่นโครงการหลวงอยู่บ่าวเลยเอามาใช้เจ้าค่ะ”

“อ่ะ...ก็ใช้ได้รีบหั่นรีบล้างเข้าสิยะ”








เมื่อเตรียมเครื่องเสร็จคุณหญิงบัญชาการผัดต่อ ท่าทางเหนื่อยมากกกก...

“เฮ้อ...ไปละลายน้ำยาอุทัยเย็น ๆ มาให้ฉันแก้วนึงสิเจ้าชด...นี่แม่จำเนียรหล่อนจะเอาด้วยหรือไงยะน้ำยาอุทัยน่ะ...ไปตั้งกระทะเข้ามานั่งตะบอยอะไรอยู่ตรงนี้...”

แม่จำเนียรนรดีลงมือตั้งกระทะใส่น้ำมันแล้วนำกระเทียมลงไปเจียวพอหอม




หันซ้ายหันขวา คุณหญิงยังนั่งสบายอารมณ์อยู่แม่จำเนียรฯ จึงรีบเทไก่ลงไปผัดทันที
พอไก่ลงกระทะปุ๊บ เสียงคุณหญิงก็แหว...ตามมาปั๊บ ...

“อ้าว...นั่นทำอะไรน่ะ ...ชั้นสั่งให้ใส่ไก่แล้วเหรอยะ แหม...ไวจริงนะหล่อน...เอ้าผัดเข้าสิ...เร็ว ๆ”




แม่จำเนียรผัดไก่อยู่สักพัก

คุณหญิงจึงสั่งให้ใส่หอมใหญ่ลงไปในกระทะแล้วผัดต่อ




“อย่ามัวแต่ผัดเพลินซิยะ...ขิงน่ะใส่ลงไป ใส่ไปให้หมดนั่นแหละ...”




“คราวนี้หล่อนก็คั่วเข้า คั่วให้แห้งเลยนะ ผัดแบบนี้จะมาทำแฉะ ๆ แหยะๆ ไม่ได้ ต้องคั่วให้เข้าเนื้อ”




“ใส่เห็ดหูหนูลงไปได้แล้วนั่น....แล้วผัดให้เห็ดสุก อย่างง้านนน”




“เอามาชิมดูถี.... อืมม...ใช้ได้ต้องร้อน ๆ แบบนี้แหละ โรยต้นหอมหั่นเข้า...แล้วผัดให้สลด”





“อืม...ใช้ได้แล้ว...”




“ตักใส่ผอบไว้เดี๋ยวคุณอุษาฯให้นมคุณแฝดเสร็จจะได้มากิน”

ว่าแล้วคุณหญิงก็เดินกรีดกรายออกจากครัวไป ชื่นชมหนูแก้ว และหนูกล้าที่กำลังดูดนมมารดาอยู่อย่างมีความสุข
จบแล้วค่ะ...

Create Date : 17 เมษายน 2552 Last Update : 17 เมษายน 2552 17:22:55 น. Counter : 3872 Pageviews.		8 comments
Share Tweet