หอยตลับผัดใบโหระพา
ฝันของหนูรัญจวน

หนูรัญจวนเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อแม่ ...ใคร ๆ ชอบถามถึงชื่อของเธอ ว่าทำไมพ่อแม่ไม่ตั้งชื่อให้เข้ากับยุคสมัย เหมือน ธิดาพรรณผ่องเทียมเพ็ญ ลูกสาวข้างบ้าน หรือลูกสาวร้านชำที่มีชื่อโก้หรู ว่าอุบลโพยมหยาดฟ้า ซึ่งเธอก็เคยเลียบเคียง ถามเรื่องนี้กับพ่อและแม่เหมือนกัน พ่อกับแม่ต่างก็มองหน้ากันแล้วยิ้มอย่างมีความสุขพร้อมตอบว่า ชื่อของหนู เป็นชื่อที่ไพเราะและจำง่ายกว่าใครยังไม่พอใจอีกหรือลูก

หนูรัญจวนนั้น บิดามารดาได้เปิดร้านตัดเสื้อเล็ก ๆ ที่หน้าบ้านให้ เธอรับผิดชอบงานในบ้าน โดยเฉพาะ งานในครัวเป็นธุระของหนูรัญจวน

วันนี้วันลอยกระทง ทั้งหนูรัญจวน ตัดเสื้อ ให้หญิงสาวที่เตรียมตัวจะไปเที่ยวงาน โดยไม่มีเวลาที่จะคิดถึงเรื่องของตัวเองเลย หนูรัญจวนเย็บเสื้อตัวสุดท้ายเสร็จส่งให้ลูกค้าก็แล้วฟุบหลับไป....

“โถ...แม่หนูรัญจวนผู้น่าสงสาร...ฉันอยากรู้จังเลยตอนนอนหลับสนิทอย่างนี้หล่อนจะฝันถึงอะไรนะ” แม่นางตะเคียนทอง ออกจากเสาตะเคียนตกน้ำมันกลางบ้านที่หนูรัญจวนมักเอาพวงมาลัยมาไหว้เสมอกล่าวขึ้นอย่างเห็นใจหญิงสาว ว่าแล้วเธอจึงเข้าไปในฝันของหนูรัญจวน
“อืม...เราจะช่วยให้ผันของหนูรัญจวนมีสีสันขึ้นดีกว่า...อิ อิ”



“ตายแล้ว...เราเผลอหลับไปหรือนี่...กับข้าวยังไม่ได้ทำเลย... จะทำอะไรดีล่ะ...ออกไปตลาดตอนนี้น่าจะทันนะ...”ว่าแล้วหล่อนก็ฉวยตะกร้าไปตลาด ซื้อหอยตลับมาไว้ผัดกับใบโหระพา เมื่อซื้อของเสร็จด้วยความรีบร้อนหนูรัญจวนไม่รู้เลยว่าเธอทำหอยร่วงมาทีละตัวตามทาง (ตามแผนของนางตะเคียนทอง) โดยมีชายหนุ่มรูปงามเดินตามเก็บหอยของเธอจนมาถึงบ้าน

หญิงสาวจะเอาหอยมาล้าง....”ตายละทำไมหอยเหลืออยู่ไม่กี่ตัวเอง”

“หาหอยอยู่ใช่ไหมครับ...” เสียงชายหนุ่มดังขึ้นมา

“อุ๊ยตาย...ใช่ค่ะดิฉันทำหอยร่วงหรือคะนี่...” หนูรัญจวนรู้สึกขวยอายชายหนุ่มยิ่งนัก

“ผมเดินตามเก็บมาให้ครับ ผมชื่อภาคภูมิชุมพลครับ คุณเอ้อ...”
“ดิฉันชื่อรัญจวนค่ะ “หญิงสาวพูดพลางรับหอยจากมือชายหนุ่มมาล้าง




“ขอบคุณนะคะที่ช่วยเก็บหอยให้...เอ้อ ถ้าไม่รังเกียจเดี๋ยวอยู่รอรับประทานผัดหอยด้วยกันนะคะ”

“มาครับผมช่วย “ว่าแล้วภาคภูมิชุมพลช่วยโขลกพริกกับกระเทียมให้หนูรัญจวนอย่างเต็มใจและโขลกเป็นจังหวะไพเราะเป็นพิเศษ





หนูรัญจวน ชม้อยชม้ายสายตาเอียงอายไปพร้อมกับเด็ดโหระพาไปอย่างมีความสุข แม่นางตะเคียนยิ้มอย่างสมใจ




เมื่อเตรียมเครื่องเสร็จหนูรัญจวนก็ตั้งกระทะเอาพริกไปผัดให้หอมฟุ้ง



แล้วใส่หอยตลับลงไปผัดปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำมันหอยและรสดี



“คุณรัญจวนครับดูสิครับหอยสุกอ้าได้ที่แล้วน่ารับประทานจังเลย...”




“เอ้อยังรับประทานไม่ได้ค่ะ ต้องใส่ใบโหระพาก่อนนะคะ..” ว่าแล้วหญิงสาวก็ใส่ใบโหระพาลงไป



ผัดอีกสองทีพอผักสลดแล้วเธอก็ตักผัดหอยใส่จานเอามาวางตั้งโต๊ะ...พร้อม ๆ กับมือของภาคภูมิชุมพลที่ยื่นมารับจานหอย มือต่อมือโดนกัน หญิงสาวขนลุกซู่



“คุณ...คุณ...คุณครับ...” หญิงสาวสะดุ้งตื่นจากความฝัน...ด้วยเสียงเรียกของชายหนุ่ม
“อ้าวนี่เราฝันไปหรือนี่...”หญิงสาวหันมามองเห็นชายหนุ่มในฝันของเธอปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า
“เอ้อ ไม่ทราบที่นี่ร้านคุณรัญจวนหรือเปล่าครับ ผมมารับเสื้อให้คุณหญิงเทพธิดา คุณหญิงแม่ของผมครับ” ชายหนุ่มพูดพร้อมทำตากรุ้มกริ่มใส่หญิงสาว

“ใช่ค่ะ สักครู่นะคะ...คุณภาคภูมิชุมพล”

“คุณรู้จักชื่อผมด้วยหรือครับ...”ชายหนุ่มทำหน้าแปลกใจ...

ทันใดนั้นฝนก็ตกลงมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย...
“ตายละ เย็นป่านนี้แล้วดิฉันยังไม่ได้ไปตลาดเลยฝนก็ตกอีก คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่อยู่ด้วย” หญิงสาวปรารภอย่างลืมตัว
“เอ้อ ...ถ้าไม่รังเกียจ รบกวนเอาหอยนี่ไปผัดแล้วผมขออนุญาตรับประทานด้วยคนได้ไหมครับ...” ชายหนุ่มยื่นถุงหอยตลับให้หญิงสาว

หนูรัญจวนบอกกับตัวเองว่าจะผัดหอยให้อร่อยกว่าในฝันอีกคอยดูสิ...

โดยมีแม่นางตะเคียนทองยืนยิ้มอย่างภูมิใจในฝีมือของตัวเอง....แล้วก็หายตัวเข้าเสาไป...







Create Date : 12 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2551 14:17:39 น.
Counter : 4116 Pageviews.

10 comments
  
อ่านเพลินอีกแล้ว โชคดีที่แม่ตะเคียนไม่ออกมาหลอกหลอนนะเนี่ย

เลยได้ทีมาขอชิมหอยตลับด้วยคน จะไปเป็น ก ข ค ไหมเนี่ย โฮะๆๆ
โดย: FreakGirL วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:34:09 น.
  
น่าทานจังเลยค่า
โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:00:21 น.
  
หอยน่ากินมากๆเลยค่ะ แถมบรรยายเป็นเรื่องเป็นราวได้สนุกจริงๆ
โดย: Complicatedgirl วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:57:59 น.
  
่น่ากินมากเลยคะ แบบนี้ขอทานแต่กับได้ไหมคะ
สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ

รูปสวย glitter emoticon comment glitter.mthai.com
โดย: ยายกุ๊กไ่ก่ วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:33:00 น.
  
อ่านนิทาน แล้วชมการผัดหอยไปด้วย
อิอิ คนเล่านิทาน เล่าได้น่ารักที่ซู้ดดดเลย
โดย: ดอกหญ้าในดงผู้ดี วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:32:33 น.
  
น่าทานจังเลยคะ
โดย: Sweet Forever วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:43:47 น.
  
น่ากินเนอะ ๆ
โดย: wiyada_susi วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:52:57 น.
  
อยากกินมากเลยอยู่พิจิตรไม่มีขาย
โดย: อยาก IP: 61.7.131.181 วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:9:32:24 น.
  
หรอยแรง
โดย: ทิกเกอร์ IP: 183.89.0.234 วันที่: 26 มีนาคม 2555 เวลา:17:20:22 น.
  
หรอยจังฮู้
โดย: ทิกเกอร์ IP: 183.89.0.234 วันที่: 26 มีนาคม 2555 เวลา:17:21:19 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กั้งกระดาน
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]



พฤศจิกายน 2551

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
13
14
15
19
22
23
25
26
27
28
29
 
 
12 พฤศจิกายน 2551
All Blog