รู้จักใบอ่อนไหมคะ... ใบอ่อนก็คือกระดูกหมูแก้ว หรือกระดูกหมูอ่อนกรุบ กรุบ เคี้ยวกรอบ ๆ นั่นแหละค่ะ
เจี๊ยบรู้จักกับใบอ่อนครั้งแรกที่ร้านอาหารที่ลพบุรี ลุงพาไปกินข้าวแล้วสั่งใบอ่อนผัดเผ็ดมาให้กิน นั่งลุ้นอยู่ตั้งนานว่าอะไรคือใบอ่อน แล้วผัดเผ็ดใบอ่อนก็มา อ๋อ...กระดูกหมูแก้วนี่เองค่ะ...
เนื่องในโอกาสวันเกิด เลยทำของที่ชอบคือแกงป่าใบอ่อนไปถวายหลวงตาเจ้าอาวาสวัดเจริญธรรมาราม ซะเลย แถมด้วยเค้กส้มอันเล็ก ๆ ด้วย เอาบุญมาเผื่อทุกคนนะคะ ...
จะแกงป่าใบอ่อน เราเก๊าะ..ต้องมีใบอ่อนน่ะสิคะ ซื้อกระดูกหมูแก้วจากตลาดวงศกร มาหนึ่งกิโลกรัม
เอามาสับเป็นชิ้นเล็ก ๆ แบบนี้ เห็นขาว ๆ ไหมคะ นั่นแหละค่ะกระดูกอ่อนมากกก ค่ะ สับแล้วก็หมักกับผงฟู 1 ช้อนโต๊ะละลายน้ำหนึ่งส่วนสี่ถ้วย ขยำให้เข้ากันทิ้งไว้ค่ะ
นำหน่อไม้ต้มที่เค้าขูดเป็นเส้นหยาบ ๆ มาหั่นให้สั้น ล้างน้ำหลาย ๆ รอบนะคะ
ล้างกระชายซอยกับพริกไทยอ่อนเตรียมไว้ค่ะ
เด็ดใบยี่หร่าเตรียมไว้ด้วยถ้าลืมละก้อไม่อร่อยเลยนะคะ
แล้วเราก็ตั้งหม้อเอาพริกแกงลงไปผัดกับน้ำเปล่าให้หอมฟุ้งค่ะ ผัดพอจามนะคะ
ทีนี้เราก็เอาใบอ่อนที่หมักเอาไว้ใส่ลงไปผัดกับพริกแกงใส่ใบมะกรูดฉีกด้วยนะคะ
ผัดจนหมูค่อนข้างสุกแล้วเติมน้ำตามชอบใจนะคะ
พอน้ำเดือดก็ปรุงรสด้วยน้ำปลาและรสดีเล็กน้อยค่ะ
ใส่หน่อไม้ที่หั่นไว้ลงไปเลยนะคะเคี่ยวต่ออีกพักน้ำแกงจะได้เข้าเนื้อกับหน่อไม้ค่ะ
เคี่ยวจนได้ที่แล้วก็ใส่กระชายกับพริกไทยอ่อนลงไปค่ะ
แล้วก็โรยด้วยใบยี่หร่า หอมฟุ้งยั่วน้ำลายมาก ๆ เลยค่ะ
ตักแบ่งใส่บาตรเรียบร้อย
แล้วก็ตักใส่ถ้วยมากินกับข้าวสวยร้อน ๆ อร่อยอย่าบอกใครเลยค่ะ
ถ้วยนี้เจี๊ยบตักมาเผื่อลองชิมกันดูนะคะ
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
แกงป่าน่ากินมากค่ะ
Happy Birthday ค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ