Happy Birthday 2011 SSH "Kido" Live 2008 อัพบล็อกฉลองวันเกิดให้พี่ชายช้าไปครึ่งวัน กะว่าจะอััพตั้งแต่เมื่อวาน แต่เพิ่งจะเขียนเสร็จ วันเกิดพี่ชายปีนี้ขออนุญาตเม้าท์ยาวกว่าทุกที พูดถึงผู้ชายที่ชื่อ "ซง ซึงฮอน" ก็ต้องนึกถึงซีรีส์สุดรัก "Autumn in My Heart" มีชื่อภาษาไทยหวานได้ใจว่า "รักนี้ชั่วนิรันดร์" เรื่องนี้ทำให้คนไทย โดยเฉพาะสาวน้อยสาวใหญ่รวมทั้งเราด้วย ปาวารณาตัวเป็นสาวกซีรีส์เกาหลีแต่โดยดี นอกจากเนื้อเรื่องสุดประทับใจแล้ว ก็เป็นเพราะพี่ชายนี่แหละที่ทำให้คนดูหลงรักซีรีส์เรื่องนี้ไปตาม ๆ กัน พี่ชายแสดงดีจนดังไปทั่วเอเชีย แล้วเรตติ้งก็ดีไม่มีตกมาตลอด ออทั่มฉายในไทยมาแล้วสามรอบ หนแรกฉายในไทยทางช่องไอทีวี ที่เดี๋ยวนี้เรียกว่าไทยพีบีเอส ตรงกับวันเกิดพี่ชายเมื่อสิบปีที่แล้วพอดิบพอดี รอบสองฉายทางช่องเดิม หลังสุดช่องเจ็ดฉายไปเมื่อสองปีที่แล้ว เวลาผ่านไปไวยิ่งกว่าโกหก สิบปีแล้ว แต่ทั้งออทั่มและพี่ชายก็ยังเป็นซีรีส์และหนุ่มในดวงใจเรา และคงไม่ตกอันดับไปอีกนานเลยค่ะ ปีนี้มีโอกาสได้เป็นตัวแทนเวบเขียนคำอวยพรให้พี่ชายอีก เลยเอามาลงบล็อกด้วย วันนี้เป็นวันดี พี่ชายอายุครบสามสิบห้าแล้ว ขอส่งใจข้ามฟ้า อวยพรวันเกิดให้พี่ชายมีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง เป็นที่รักของแฟน ๆ และหน้าใสเด้งเหมือนวัยซะรุ่นแบบนี้ตลอดไป สุขสันต์วันเกิดค่า Dearly Beloved Seungheon This day comes around just once a year, To wish you the birthday cheer. Here comes the delightful occasion, That we have been looking forward to this moment. It reminds us the special day of our beloved. The Day full of smiles and happiness. What a perfect time to celebrate ! Birthday is a time for careful reflections, About your life and future direction. Not just a year older, but a year better. You are the gift that God has blessed us. Also, the sweetest part of our hearts. This greetings specially sending your way. While all Thailand fans fervently pray. May this day blossom into lots of dreams come true. Hope you find happiness in whatever you do. Wishing good health and great success be with you. And genuine peace fills your heart and soul, Not only for today but always. Have a Great Birthday. haiku and seungheonthailand.com Endless Love "Autumn in my Heart" by: josephdavidsantos ขอรำลึกความหลังครั้งที่ได้ดูซีรีส์สุดประทับใจ แปะภาพจากละครประกอบบทพูดที่เราชอบ เลือกยากมาก ๆ รักพี่เสียดายน้อง ตัดใจเลือกมาบทละตอน ส่วนภาพประกอบงาม ๆ ได้เวบแต่งภาพเจ๋ง ๆ อย่าง imikimi.com มาช่วย ใช้งานง่ายมาก ทำให้คนโลว์เทคอย่างเรากลายเป็นมือโปรเรื่องแต่งภาพไปเลย "อึนโซ ถามอะไรหน่อยนะ ถ้าเราไม่ใช่พี่น้องกันคิดว่าเราจะได้เจอกันไหม" อึนโซนิ่งคิดนิดหนึ่งแล้ววางท่าเป็นผู้ชำนาญการ ตอบอย่างมั่นใจเต็มที่ "ต้องเจออยู่แล้ว แบบนี้ต้องเป็นชะตาลิขิต แบบอมตะด้วย" "พี่...เค้าน่ะ...ไม่ใช่ลูกพ่อกับแม่หรือ...พี่...เค้า...ไม่ใช่น้องพี่หรือ" "ใช่ซิ เธอเป็นลูกพ่อแม่ เธอเป็นน้องของพี่นะ" "ชีเน่บอกว่าเค้าไม่ใช่" อึนโซเถียงน้ำตาคลอ "อึนโซ..." "มันก็เห็นชัดอยู่แล้วนี่นา เค้าน่ะวาดรูปก็ไม่เก่งเหมือนพี่สักหน่อย" จุนโซน้ำตาเต็มตา "เราหน้าตาก็ไม่เหมือนกันเลย และฉันก็หัวไม่ดีด้วย ไม่เหมือนแม่ พ่อ ไม่เหมือนพี่สักนิดเดียว...จริงไหม" น้ำตาอึนโซไหลไม่หยุด ก้มหน้าชิดแขนที่กอดเข่าไว้แน่น "ยุน อึนโซ หยุดพูดแบบนี้นะ เธอเป็นน้องสาวพี่ น้องสาวพี่จริง ๆ ความสว่างจากนอกอุโมงค์มองออกไป เห็นเพียงเงาราง ๆ ของคนที่กำลังเดินใกล้เข้ามา ชายหนุ่มรูปงามหยุดยืนหน้าอุโมงค์ ดวงหน้ามีแววเศร้าสร้อยเปี่ยมด้วยร่องรอยจดจำรำลึก เสียงเพลงเมื่อครั้งกระโน้นดังก้องในห้วงคำนึง ภาพที่ปรากฏตามมาคือภาพเด็กชายขี่จักรยานให้น้องสาวนั่งซ้อนท้ายแล่นเข้าอุโมงค์มา เสียงร้องเพลงของพี่ชายหยุดลง น้องสาวท้วงทันที "หยุดทำไมล่ะ จำเนื้อร้องไม่ได้หรือ ร้องอีกซิเร็วเข้า ร้องเร็ว ๆ ซิ ถ้าพี่ไม่ร้องเค้าจะไม่เล่นกับพี่อีกนะ เค้าจะไม่เรียกพี่ว่าพี่อีกด้วย ร้องต่อซิ ร้องซิ" ภาพนั้นจารึกแน่นในความรู้สึก ชายหนุ่มค่อย ๆ เดินเข้าไปในอุโมงค์ ทุกย่างก้าวราวย่ำลงบนความทรงจำอ่อนโยนอันแสนเศร้าที่อวลคว้างในใจอยู่อย่างไม่วางวาย จุนโซเช่ารถจักรยานขี่ไปในที่ต่าง ๆ ย้อนรอยทรงจำระหว่างเขาและอึนโซ ผ่านต้นไม้ใหญ่แผ่กิ่งก้านสาขาร่มครึ้มที่เขาเคยประคองจักรยานให้น้องแล่นผ่านไปโรงเรียนด้วยกัน "สงสัยจังลมอะไรหอบนายมาถึงที่นี่ในวันก่อนพิธีหมั้น" "ฉันมาตามหาผู้หญิงคนนึง" ดวงตาเปล่งประกายความสุข ริมฝีปากจุดรอยยิ้มละไมให้กับคนในรำลึกอันอ่อนหวานที่ยังอบอวลอยู่อย่างไม่จางใจ "ผู้หญิงคนไหนหรือ" "ผู้หญิงที่ไม่มีใครรู้จัก" ความอบอุ่นอ่อนโยนแผ่ทั่วดวงหน้าจุนโซ "ฟังแล้วคุ้น ๆ นะ เหมือนเรื่องเด็กผู้ชายที่ไม่มีใครรู้จัก" เทซกยิ้มให้แล้วถามอีก "เธอเป็นใครหรือ" "ฉันมาเพื่อจะบอกเธอว่า ฉันกำลังจะหมั้น" "แล้วเธอว่าไง รู้ยัง" "ไม่รู้...ยังไม่ได้บอก...ยังไงก็ต้องบอก..." แววตาหม่นเหงา เสียงพูดแผ่วขรึม จุนโซลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินห่างไปแล้วหยุดยืน เอ่ยเสียงเศร้าราวกับจะฝากคำพูดไปกับความมืด เงียบ ว่างเปล่าเบื้องหน้า ให้ไปถึงคนที่ยังตามหาไม่พบ "...ว่าฉัน...กำลังจะหมั้น..." เมื่ออึนโซเดินมาถึงชายหาด ก็ได้เห็นเทซกยืนมองผู้ชายที่กำลังวาดอะไรบางอย่างบนผืนทราย เหมือนใครสักคนที่เคยวาดใบหน้าของเธอบนชายหาดผืนนี้ เพื่อนของเทซกคนที่ใช้เลขวันเกิดเป็นหมายเลขโทรศัพท์...เลขเดียวกันกับหมายเลข page ของเธอ...คนที่เพียงได้ฟังเสียงและคุยกันก็อบอุ่นไปทั้งหัวใจ...ใช่จุนโซแน่แล้ว...พี่ชายที่เธอโหยหามาตลอดแปดปี อึนโซออกวิ่ง...วิ่งด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี โผเข้ากอดข้างหลังพี่ชายไว้แนบแน่นน้ำตาไหลอาบแก้ม จุนโซชะงักไป ทั้งยูมีและเทซกต่างมองผู้หญิงที่วิ่งเข้ากอดจุนโซ "ชอย อึนโซ" ทันทีที่ได้ยินเทซกเรียกชื่ออึนโซ จุนโซกลั้นลมหายใจ มองหน้าเพื่อนอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน "ชอย อึนโซหรือ...อึนโซหรือ..." จุนโซเรียกน้องด้วยความรู้สึกหลายอย่างประดังประเดขึ้นมาเต็มห้องหัวใจ แววตาฉายความแปลกใจ เศร้าใจและที่สุดคือดีใจที่ได้พบคนที่เฝ้าตามหามานานแสนนาน "จุนโซ...พี่ชายของฉันใช่ไหม..." อึนโซพูดได้เพียงแค่นั้น เมื่อจุนโซหันหน้ามาเรียกน้องอีก อึนโซทรุดตัวลงกับพื้นทราย ร่ำไห้ด้วยความรู้สึกไม่ต่างไปจากพี่ชาย "ได้เจอเค้า พี่มีความสุขไหม" จุนโซนิ่งฟัง ใบหน้าแหงนเงยขึ้นพิงศีรษะเธอ หลับตาลง ผ่อนลมหายใจเบา ๆ แล้วยิ้ม ราวกับอยู่ในภวังค์ฝันอันงดงาม อึนโซอยากให้เวลาอยู่เช่นนี้ไปนานเท่านาน จุนโซลืมตาขึ้นผงกศีรษะขึ้นช้า ๆ ค่อย ๆ ขยับนิ้วก้อยตัวเองเข้าใกล้จนติดนิ้วก้อยเธอ ท่ามกลางความเงียบงัน ทั้งคู่รู้สึกถึงนิ้วที่ชิดกัน เยื่อใยอันแสนหวานแผ่ความอ่อนโยนล้ำลึกเข้าถึงหัวใจทั้งสองดวงให้หลอมรวมเป็นดวงเดียวกัน จุนโซขับรถพาอึนโซกลับ เงียบกันไปทั้งคู่ พอถึงที่พักก็ลงนั่งคุยกันที่เก้าอี้หน้าบ้าน จุนโซพูดขึ้นอย่างหมดความอดทน "อึนโซ...เราเลิกหลอกตัวเองกันเถอะนะ พี่ไม่อยากโกหกตัวเอง ถ้าเราไม่จริงใจกับตัวเอง เราจะยิ่งเจ็บช้ำยิ่งกว่านี้ขึ้นไปอีก...เทซก..เธอ...พี่...รวมทั้งยูมี...ทุกคนเลย" จุนโซหันมองหน้าอึนโซ พูดต่ออย่างรู้หัวใจน้อง "พี่รู้ว่าเธอไม่รักเขา เธอรักเทซกจริง ๆ น่ะหรือ...พี่รู้ว่าเธอไม่รัก" วงหน้างดงามหม่นเศร้า จุนโซ อึนโซนั่งดูรูปด้วยกัน "ดูหน้าพ่อกับแม่ไม่เปลี่ยนเลยสักนิดนะคะ ดูซิ" อึนโซยื่นรูปให้พี่ชาย จุนโซรับมาดูแล้วก็พูดเสียงกลั้วหัวเราะ "เธอก็เหมือนกันนั่นแหละ กลัวแต่ใจไม่เปลี่ยนเลย" อึนโซร้องแหม ยกมือตีเขาเบา ๆ ดูเหมือนจุนโซจะหมดคำพูดไปเฉย ๆ ชั่วครู่ก็เอื้อมไปจับมืออึนโซมากุมไว้ พูดคล้ายรำพึง "พี่มาคิดดูแล้ว ชีวิตพี่จะเหลืออะไร...ถ้าไม่มีเธออยู่...พี่นึกอะไรไม่ออกเลย" "เค้าก็เหมือนกันน่ะ...ไม่เหลืออะไร" "อึนโซ...เธอทำให้ชีวิตพี่สวยงาม...ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดในโลกนี้เลยรู้ไหม...อยู่กับพี่ตลอดไปนะ...ในฐานะน้องสาว" อึนโซฟังคำพูดบีบหัวใจ ดวงตาบอบช้ำ "ด้วยวิธีนี้เท่านั้นน่ะที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน...โดยไม่ต้องทำร้ายใคร...ตราบวันตาย" จุนโซทอดสายตาลงต่ำ หางเสียงแผ่วลงคล้ายเสียงกระซิบ จุนโซและอึนโซนั่งแนบชิดที่เบาะหลัง จุนโซเอื้อมไปจับมือเธอ สองคนประสานมือ มองหน้า ยิ้มให้กัน "ไม่เสียใจ...ใช่ไหมคะ" "ไม่หรอก...ของีบหน่อยนะ...ได้ไหมล่ะ...อย่าไปไหนนะ...ได้ไหม" พูดจบก็อิงศีรษะซบลงกับไหล่ของน้อง อึนโซเอ่ยเสียเบา รู้สึกผิด "ฟ้าดินคงจะลงโทษเรา" "ไม่ต้องห่วงนะ พี่จะรับโทษเอง พี่จะรับหมดคนเดียว" ชายหนุ่มหลับตาลง เหนื่อยอ่อนแต่สุขใจ รุ่งเช้าอีกวัน จุนโซปล่อยให้อึนโซพักผ่อนออกเดินเที่ยวคนเดียว ผ่านไปเห็นต้นไม้ของเธออดไม่ได้ที่จะเข้าไปดู ค่อยๆเดินรอบๆต้นมองหาชื่อที่เธอบอกว่าสลักไว้ จุนโซเห็นชื่อของตนเองสลักคู่กับชื่อของอึนโซ นึกถึงคำพูดของเธอ "เค้ามีความรักครั้งแรกที่นี่ด้วยนะ...สลักชื่อไว้บนต้นไม้ด้วยล่ะ" จุนโซยิ้มทั้งที่หัวใจและใบหน้า "อึนโซ...แต่งงานกับพี่นะ" อึนโซไม่นึกฝันว่าจะได้ยินคำนี้ เสียงเขาคล้ายลอยมาจากขอบฟ้าไกล จุนโซรู้สึกเต็มตื้น มองเธออย่างแสนรัก แล้วเดินช้า ๆ ห่างไปเพียงนิดก็หันกลับมาบอกเธอ ดวงตาเป็นประกาย "เธอรักพี่คนแรกนี่นา" ใบหน้าจุนโซกระจ่างด้วยรอยยิ้ม ล้นสุข เช่นเดียวกับอึนโซ พออึนโซเห็นพี่ชายเดินไปไกลตัวก็เรียก "พี่คะ รอด้วยซิ" จุนโซหยุดรอแล้วจูงมือเธอเดินไปด้วยกัน "อึนโซ...ถ้าพี่จับมือเธอแล้ว...พี่คงปล่อยไปอีกไม่ได้..." ริมฝีปากอึนโซแย้มออก วงมือลงบนบ่าพี่ชาย "คราวนี้เค้าอโหสิให้นะ...ลาก่อนพี่ชาย" "ลาก่อนจ๊ะ..." จุนโซสะท้อนในอก บอกลาเสียงเศร้า แผ่วเบา มองภาพหญิงที่รักที่สุดในชีวิตเดินจากไป ความฝันที่จะได้อยู่ร่วมกันสูญสลาย อึนโซมองหน้าพี่ชายเป็นครั้งสุดท้าย ทันทีที่หันหลังให้ ใบหน้าที่ฉาบด้วยรอยยิ้มต่อหน้า ไม่มีน้ำตาแม้สักหยดให้จุนโซเห็นก็เปลี่ยนไปในทันที อึนโซหลั่งน้ำตาอย่างสุดกลั้น เร่งฝีเท้าห่างออกไปไม่หันกลับไปมองแม้สักนิด "พี่เทซกเข้าใจเค้ามากเลย ยอมรับเค้ากลับไป อยากแต่งงานกับเค้าด้วย ครอบครัวเขาอาจจะตัดญาติขาดมิตร แต่ว่าเขาก็ไม่สนใจ เขารับปากว่าจะไม่มีวันทำร้ายเค้า" "อึนโซ..." "พี่ชายคะ เค้าไม่ได้กุเรื่องให้พี่เสียใจนะ ไม่นะ ไม่ใช่แน่นอน ความจริงแล้ว เค้าก็อยากมีความสุขเหมือนกัน คราวนี้จะต้องไปรอด เค้าคงทำได้แน่" คำพูดของอึนโซราวจะตัดเยื่อใยที่มีต่อกันได้หมดสิ้น จุนโซรับฟังอย่างขมขื่น เม้มริมฝีปากแน่น อึนโซเห็นพี่ชายนิ่งไป "ทำไมพี่เงียบไปล่ะคะ...ไม่มีอะไรจะพูด...บ้างเลยหรือ...ไม่มีเลยหรือ..." "พี่อยากจะพูดตั้งเยอะ...แต่พูดไม่ออก พี่อยากจะบอกเธอว่า...พี่พูดออกมาไม่ได้แล้ว...รู้ไหม..." จุนโซกล้ำกลืน เบือนหนีดวงหน้าอันเป็นที่รัก ก้มหน้าลงอย่างชอกช้ำใจ อึนโซน้ำตาริน ค่อย ๆ ขยับมือใช้นิ้วก้อยแตะปลายนิ้วก้อยของพี่ชาย จุนโซงันไป มองนิ้วที่แตะกันแล้วเงยหน้าขึ้นมองตาเธอ สองคนมีความในใจมากมายที่อยากจะเอ่ย เมื่อเธอบอกลา เฉกเช่นยามที่เขาบอกรัก ไร้ถ้อยวาจา รับรู้ได้ด้วยใจเพียงสองดวง หากคราวนี้จะคงเหลือแต่ความโหยหาอาวรณ์ที่หล่อเลี้ยงหัวใจอันว่างเปล่าเท่านั้น "เค้าไปนะ" อึนโซเช็ดน้ำตากล่าวลาพี่ชายแล้วลุกเดินจากไปเงียบ ๆ จุนโซเจ็บปวดเกินทนมองภาพนั้น นั่งนิ่งหมดหวังที่จะยึดเหนี่ยวหัวใจไว้กับตัวเองได้แล้ว "พี่คะ...สองเดือนที่เหลือเนี่ย ขอให้เราได้พบกันบ่อย ๆ หน่อยได้ไหม ถ้าพี่กลับไปคราวนี้ก็...คงจะไม่ได้เจอกันอีก เราจะแอบพบกัน...ไม่ให้ใครรู้ได้ไหม...ได้ไหมคะ..." อึนโซนึกถึงเวลาอันน้อยนิดของตน วิงวอนพี่ชายโดยไม่มองหน้าเขา ความเงียบเป็นคำตอบที่ได้รับ "คงไม่ได้หรอกนะ อย่าดีกว่า เค้าคิดอะไรนี่" "เธอกลับมา...ถามแค่นี้หรือ" น้ำเสียงและแววตาเปี่ยมรอยอาวรณ์ "เปล่านะ แบบว่าพี่จงชลกับเค้ามีเรื่องกันอีก เค้าคงชินกับการหนีร้อนมาพึ่งเย็นที่นี่" จุนโซจับมือน้องสีหน้าห่วงใย "อึนโซ..." "ไม่เป็นไรหรอก คราวนี้ไม่โดนทุบแล้ว" อึนโซเย็บกระดุมเสร็จ ก้มลงใช้ฟันกัดด้ายให้ขาดแต่ด้ายเหนียว ต้องก้มอยู่เป็นครู่ ใบหน้าที่เฝ้าถวิลหาทุกลมหายใจอยู่ใกล้จนชิด หากจุนโซไม่กล้าแม้จะแตะต้อง ความห่วงหาอาวรณ์และความรู้สึกรับผิดชอบที่มีกับยูมีต่อสู้กันอย่างหนัก จุนโซสะกดห้ามความรู้สึกของตนเองลง พอดีกับที่อึนโซกัดด้ายขาดเงยหน้าขึ้นยิ้มสดใสบอกพี่ชาย "เสร็จแล้วล่ะ" "ความรู้สึกพี่...นึกว่าเธอรู้ดีซะอีก..." "เค้ารู้ เค้ารู้จริง ๆ นะ แต่เราสองคนต่างก็รู้ดีว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้ พี่จำไว้ให้ดีนะว่าเค้าเข้าใจพี่ เค้าเข้าใจพี่จริง ๆ นะ ด้วยความรัก...ของพี่...ที่หล่อเลี้ยงหัวใจเค้า มันทำให้เค้าไม่มีความเสียใจเลย พี่อย่าลืมนะ...เค้าเข้าใจในความรู้สึกของพี่เค้าคนนี้" สองคนมองตาด้วยความรู้สึกไม่ต่างกัน "ไม่ว่าจะเกิดอะไรห้ามพี่ลืมนะ เค้าไม่อยากให้พี่ลืม ไม่ว่าจะยังไง รับปากนะ ได้ไหมคะ" อึนโซเฝ้าย้ำให้จดจำ จุนโซหลับตา ก้มหน้าลง อยากลืมตาแล้วให้ทุกอย่างเป็นเพียงแค่ฝันร้ายเท่านั้น อึนโซมองพี่ชายฝืนพูด "พี่เนี่ย ยังไม่ทันไรเลย ก็ทำหน้าเศร้าซะแล้ว เค้าเพิ่งบอกว่าไง เค้าไปดีกว่า" พอลุกขึ้น จุนโซยึดมือเธอไว้แน่น "พี่เสียใจ พี่เสียใจจริง ๆ" คำสุดท้ายของเขากลับเป็นคำที่เขาเคยบอกว่าไม่อยากให้เธอได้ยิน อึนโซขยับตัว จุนโซคลายมือปล่อยเธอเดินจากไป หลั่งน้ำตาทอดถอนใจ ไม่หันไปมองภาพอึนโซที่ค่อย ๆ เดินห่างไป เทซกพาอึนโซจากไปแล้วจุนโซยังคงก้มหน้านิ่งอยู่นาน "พี่ชาย...รักเค้าไว้...ในหัวใจตลอดไปนะ เพราะแบบนี้เราจะยังรักกันได้...โดยไม่ต้องทำร้ายหัวใจของทั้งยูมีและของพี่เทซกที่รักเราสองคนมาก แม้จะต้องหน้าไหว้หลังหลอกเค้าก็ยอมโกหก ทุกคนจะได้มีความสุข เค้าไม่เคย...วิ่งหนีพ้นจากพี่เลย ขอแค่หัวใจพี่...ของเค้าน่ะให้พี่ไปตั้งนานแล้ว..." "หัวใจของพี่...มอบให้เธอไปแล้ว..." ราวกับโลกหยุดนิ่งเพื่อฟังคำกระซิบบอกรัก จุนโซมองดวงหน้าพราวด้วยหยาดน้ำใส แล้วจุมพิตที่ริมฝีปากหญิงสาวแผ่วหวาน จูบแรกของคนทั้งคู่ด้วยความรักทั้งหมดในหัวใจที่มีต่อกันมาเนิ่นนาน และจะยืนยาวไปจนชั่วชีวิต จุนโซกอดหญิงสาวไว้แนบอก ทั้งสองร่ำไห้ให้กับความรักอันแสนเศร้า อึนโซรู้ตัวว่าเธอต้องเจ็บปวดในวันสุดท้ายของชีวิตด้วยโรคร้าย แต่ที่ทรมานความรู้สึกของเธอก็คือ การที่ต้องใช้ชีวิตช่วงที่เหลือโดยไม่มีเขาเคียงข้าง ได้แต่นับวันรอวันที่ต้องจากเขาไปตลอดกาล อึนโซรู้แน่แก่ใจว่าถ้าวันนั้นมาถึง ความจริงที่ได้รับรู้คงกัดกร่อนหัวใจอันอ่อนโยนของเขาให้ย่อยยับลงอย่างไม่มีชิ้นดี และหากจุนโซล่วงรู้เหตุการณ์ภายหน้าได้ว่า ความโศกสลดของการจากเป็นในครั้งนี้ไม่มีทางเทียบเคียงได้เลย เมื่อถึงห้วงเวลาที่ต้องจากลากันไปชั่วนิรันดร์ เขาจะไม่มีวันยอมปล่อยให้ความรักและวันเวลาผ่านเลยไปอย่างแน่นอน "รู้อะไรไหมล่ะ พี่เที่ยวบอกใคร ๆ ว่าพี่รักอึนโซมากแค่ไหน แต่พี่ไม่เคยบอกเค้าต่อหน้าต่อตาสักครั้งเดียว" "เหรอ" จุนโซทำท่านึก "อึนโซ พี่รักเธอ พี่ไม่เคยบอกเค้าสักครั้ง" "อึนโซ...พี่..." จุนโซขยับปากจะพูด อึนโซห้ามไว้ "อย่านะ อย่าเพิ่งเลย เก็บไว้ก่อนนะ เอาไว้ทีหลังแล้วค่อยบอก" ความง่วงงุนวูบเข้ามา "จะให้บอกเมื่อไหร่...ตอนพบกันอีกหรือ" "อืม...ใช่ ตอนเราพบกันอีก พี่ฝึกพูดไว้นะแล้วค่อยบอกเค้า...เค้าจะคอยรอจนถึงเวลานั้นน่ะ จริง ๆ นะ...เค้าจะรอ...จนกว่าจะได้ฟัง...จากปากของพี่" เสียงของอึนโซค่อย ๆ แผ่วลง ดวงตาจุนโซหม่นช้ำ ไม่เอ่ยคำใด ลำแสงสุดท้ายอำลาโลกตรงสุดขอบฟ้า เห็นเพียงเงาของจุนโซแบกน้องเดินลงเนิน ภายใต้ท้องฟ้าสีเศร้ารับรู้ความรักที่เขามีให้ธอแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น ยูมีโทรหาจีวันถามถึงจุนโซ จีวันบอกว่าจุนโซเอารูปที่ตัวเองวาดมาเผาทิ้งจนหมด ยูมีคาดไม่ถึงกับการกระทำของเขา ขับรถมาถึงที่พัก เห็นจุนโซกำลังใส่รูปลงในกองไฟ หญิงสาวรีบลงจากรถ ร้องห้าม "อย่านะคะจุนโซ หยุดก่อนค่ะ โธ่..." ยูมีดึงรูปอื่นออกจากกองไฟ จับรูปในมือเขาที่กำลังจะเผาทิ้ง "ได้โปรดเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้นะคะจุนโซ ฉันขอโทษคะ ฉันเป็นคนผิดเอง รูปภาพพวกนี้ฉันรู้ว่ามีความหมายมาก กรุณาอย่าเผานะคะ ฉันต่างหากที่ผิด" จุนโซโหยไห้ มองภาพที่สุมในกองไฟ ทุกภาพหลอมรวมจากความฝันและความหวังอันมีเธอเป็นแรงบันดาลใจ แต่ละภาพมักปรากฏร่างของหญิงสาวแต่ลำพัง ไม่ก็อยู่คู่กับชายหนุ่มที่เขามักวาดไว้ ณ มุมใดมุมหนึ่ง ดูเป็นจุดเล็ก ๆ บนภาพ หากเพียงมองผ่านก็จะไม่แลเห็น มาบัดนี้สาวน้อยในภาพกำลังจะเลือนลับหาย สุดปัญญาที่เขาจะไขว่คว้าเธอไว้ได้แล้ว ความฝันความหวังเหลือเพียงเถ้าธุลี ดุจเดียวกับรูปในกองไฟ ความปวดแปลบแผ่ทั่วเนื้อหัวใจ อาทิตย์จมหายไปในทะเล ทิ้งไว้แต่อณูอันอบอุ่นเย็นตาโรยอยู่เต็มฟ้าใกล้ค่ำที่แนบกับแผ่นน้ำราบเรียบ สีใกล้เคียงจนแทบจะกลืนเป็นผืนเดียวกัน พื้นของแนวหินที่ยื่นออกมาเกือบจะเป็นแนวเดียวกับเส้นขอบฟ้า เรือแล่นผ่านดวงไฟลิบ ๆ เข้าหาแนวหินในระยะพอดีกับที่จุนโซกำลังเข็นรถพาอึนโซออกมาดูทะเล นกทะเลร่อนถลานำสายตาไปยังแนวชายหาดที่วาดโค้งไปจรดเงาตะคุ่มของกลุ่มบ้านเรือน ที่เริ่มประดับด้วยแสงไฟ สองคนนั่งดูทะเลด้วยกัน จุนโซพินิจวงหน้าหญิงสาว อึนโซรู้สึกตัวว่าถูกมองอยู่หันไป จุนโซถามอย่างอาทร "ไหวไหมจ๊ะ" อึนโซพยักหน้า ไม่มีคำพูดอื่นใดอีก ชายหญิงอิงแอบผินหน้ามองทะเล ดื่มด่ำกับความสุขอันลึกซึ้งที่มีกันและกันอยู่เงียบ ๆ ท่ามกลางผืนฟ้าและท้องทะเลยามพลบอันสงบงาม ใต้ต้นไม้ที่ระยับตาด้วยแสงไฟอร่าม สองคนนั่งอยู่ท่ามกลางเทียนที่วางอยู่รอบตัวเป็นวงกว้าง แรงเทียนส่องสว่างวาบวับ พลิ้วไหวด้วยแรงลม จุนโซหยิบแหวนสวมให้อึนโซ สองคนมองตากัน อึนโซอิงซบพี่ชาย จุนโซยกมือข้างหนึ่งขึ้นแล้วบอกเธอ "ยกมือขึ้น" อึนโซทำตาม จุนโซเอ่ยปฏิญาณ "ข้าพเจ้า ยุน จุนโซ...จะรักชอย อึนโซไปจนวันตาย" จุนโซหันมองอึนโซ "ชอย อึนโซล่ะ...จะรักยุน จุนโซไปจนวันตายด้วยหรือเปล่า" เขามองหน้าเธออีก "รักค่ะ" อึนโซรับคำเบา ๆ จุนโซจับมือหญิงสาวไว้ข้างหนึ่ง แล้วยกมืออีกข้างวางบนศีรษะเธอ "คราวนี้อโหสิให้แล้วนะ" อึนโซยกมือวางที่บ่าเขา "คราวนี้เค้าก็อโหสิให้" จุนโซค่อย ๆ ประทับริมฝีปากที่หน้าผากอึนโซแผ่วเบา นิ่งนาน เธอซบลงที่ไหล่เขา สีหน้าอิ่มสุข แสงจากดวงไฟและเปลวเทียนราวกับชะลอเอาดวงดาวสุกสว่างจากฟากฟ้า มาเปล่งประกายที่ใบหน้าของคนทั้งสองและส่องสว่างไปทั่วบริเวณ "นี่มันอะไร มัวทำอะไรอยู่ ฉันฝากอึนโซกับนาย นายมัวทำอะไร" จุนโซนิ่งฟัง สายตาทอดลงต่ำ "ฉันจำหน้าเธอเมื่อวานนี้ไม่ได้...นึกไม่ออก...เธอดูเป็นยังไงน้า...แล้วฉันจะอยู่ยังไง พรุ่งนี้จะอยู่ยังไง ฉันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว...จะยึดเหนี่ยวอะไรเอาไว้ ฉันจำหน้าเธอยังไม่ได้เลย ฉันควรจะทำยังไง...จุนโซ...นายจะอยู่ยังไง" เทซกสะอื้นฮัก น้ำตานองหน้า "ฉันจะต้องอยู่ต่อไป...เพื่อรักษา...สัญญากับอึนโซ..." จุนโซตอบคำเพื่อน แววตาหม่นลึก "ก็น่าอิจฉา ดีนะ ดีเหลือเกิน นายยังมีสัญญาให้รักษา" เทซกขมขื่น จุนโซมองหน้าเพื่อน "ยังงั้นหรือ นายนึกไม่ออกหรอกว่า...มันเจ็บปวดแค่ไหน..." ดวงตาคนพูดอ้างว้างล่องลอยถึงวันรับคำอึนโซ "เทซก ช่วยฉันสักอย่าง" "อะไรล่ะ" จุนโซหันหน้ามาพร้อมน้ำตาที่ค่อย ๆ ไหลหยดลง "อังคารของอึนโซ ฉันฝากนายไปลอย ฉันอยากบอกลาเค้าด้วยวิธีของฉันเอง...นายช่วยหน่อยนะ...จะทำได้ไหม...อึนโซคงจะพอใจ" เทซกถอนสะอื้นพยักหน้ารับ จุนโซทอดสายตาไปไกลสุดขอบฟ้า อึนโซคงอยู่ที่นั่นเฝ้ารอคอยเขาเหมือนเช่นเคยมา เสียงปลอบโยนพี่ชายคล้ายแว่วไหวในลมต้นฤดูหนาวที่พัดใบไม้เปลี่ยนสีไหวกรูเกรียว "พี่รักเธอมากนะ...รักเธอคนเดียวมาตลอด...เธอรู้ใช่ไหม...พี่ว่าเธอรู้..." "คราวนี้เค้าอโหสิให้แล้วนะ"... แสงสว่างจากปลายอุโมงค์ มองเห็นเพียงเงาราง ๆ ของพี่ชายและน้องสาวขี่จักรยานเคียงคู่กันผ่านออกไป... Autumn in my heart Autumn in our hearts Eternal memory. บีจีและไลน์จากคุณญามี่ กรอบจากคุณ thattron   Create Date : 05 ตุลาคม 2554 48 comments Last Update : 6 ตุลาคม 2554 23:09:36 น. Counter : 2988 Pageviews. Share Tweet

ถ้าเพื่อน ๆ อยากโหวตให้บล็อกนี้ ก็เลือกหมวดแฟนคลับนะจ๊ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่า   โดย: haiku 5 ตุลาคม 2554 12:24:41 น.

ไม่รู้จัก และไม่เคยดูอ่ะ เชยไปไหมเรา ทักทายยามบ่ายค่ะ   โดย: ดอกแก้ว (tanH2O ) 5 ตุลาคม 2554 13:33:26 น.

เข้ามา HBD. ให้กับพี่ชายสุดหล่อด้วยคนค่ะ คุณไฮกุ ยุ้ยพึ่งจะติดซีรีย์เกาหลีเมื่อไม่นานมานี้เอง เรื่องนี้ไม่รู้จักแฮะ เชยซ้า ส่วนใหญ่จะดูทางยูบีซีที่เค้าเอามาฉายน่ะค่ะ อิอิ xoxo ขอบคุณคุณไฮกุที่แวะไปส่งกำลังใจให้คุณแม่ยุ้ยด้วยนะค้า อ้อ..วันนี้มาโหวตให้นะคะ คุณไฮกุนี่รู้อะไรรู้จริง ข้อมูลเพียบแน่นปั่กๆจริงๆ   โดย: nLatte 5 ตุลาคม 2554 14:11:30 น.

เคยดูและอ่านหนังสือ autumn in my heart ตอนเป็นซีรีย์ที่ช่องไอทีวี ติดมากค่ะ เป็นละครเศร้าๆ ดูบ่อยไม่ได้ มันเศร้าไป แต่ก็โรแมนติกดีค่ะ   โดย: Love At First Click 5 ตุลาคม 2554 14:40:11 น.

ว๊าก..อ่านเจอช้าไปแล้วค่ะึคุณไฮกุ กิ่งโหวตศิลปะไปแล้ว มาเจอทีหลังให้โหวตแฟนคลับ โหวตใหม่ได้มั๊ยเนี่ย แหะ แหะ เจอเรื่องถูกใจรีบโหวตเลย แหม..โหวตผิดซะ ไม่เป็นไรนะคะเอาไว้แก้ตัวใหม่ค่า แหะ แหะ ขอโทษจริงๆ กิ่งก็ติดเรื่องนี้งอมแงมเหมือนกันนะ เสียดายจังที่จบไปแล้วพระเอกหล่อสุดๆๆ ขอให้มีความสุขยามบ่ายค่ะ More Good Day Comments   โดย: กิ่งฟ้า 5 ตุลาคม 2554 15:06:13 น.

โหวตให้โดยไม่คิดลังเลเลยค่ะกับแฟนคลับคนนี้ เพราะว่ารู้จริง อะไรจริงและก็ตั้งใจอัพบล็อกจริงๆ ให้ด้วย เรียกว่าประทับใจกับเรื่องราวยังไม่พอ ยังลามปาม ไปถึงคนอัพบล็อกอีกด้วยนะค่ะนี่ เรื่องนี้เรายังไม่ได้ดูค่ะ เรียกว่าแอบเชยเพราะว่า เรื่องนี้ตั้งนานแล้วนะค่ะ ส่วนตัวตอนนั้นยังไม่นิยมหรือว่าโอกาส ในการรับชมหนังทางเอเชียมีน้อยเกินเลยยังไม่ได้ดู แต่ว่าหลังๆ เริ่มมีพัฒนาการมาบ้างเพราะว่าเพื่อนๆ เห็นว่า ชักจะเชยเกินไปเลยต้องแนะนำอะไรให้ดูบ้างแล้ว เราก็ดูบ้างไม่ได้ดูบ้างแล้วแต่เรื่องค่ะ แต่ว่าส่วนมากก็จะได้ เพื่อนคัดสรรให้ก่อน ... เราก็ดูนะค่ะเพราะว่ากลัวเพื่อน จะเลิกคบ .. ก็ดีนะค่ะนี่เพราะว่าได้ดูบ้าง ไม่งั้นก็เชยเลย เพราะว่าไม่รู้จักใครซ๊ากคนค่ะ 55+ ตอนนี้กำลังเพลินกับการดูหนังแบบเบาสมองแต่ว่าให้แง่คิด อะไรแทรกได้เสมอ กับเรื่องราวของการมีชีวิตอยู่ เบาสมอง หัวเราะและมีให้ขบคิดอะไรบ้างเรียกว่าก็เพลินดี ไม่น้อยเลยค่ะ เรื่องนี้คือ Scent Of A Women ค่ะ ดูเพลินเลย หัวเราะหลายตอนเหมือนกันแต่ดูเหมือนพอผ่านไปครึ่ง ชักเริ่มดราม่าเยอะแล้วล่ะค่ะ ... ดูจนปวดหัวเลยเชียวเพราะว่า อยากรู้ว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไงบ้างน๊อ 555+   โดย: JewNid 5 ตุลาคม 2554 16:50:57 น.

ชอบมากเลยครับ   โดย: Carnegie 5 ตุลาคม 2554 17:14:11 น.

สวัสดีวันพุธสุดสำราญครับ กว่าจะมาถึงก็เย็นย่ำเลยครับ ไม่เคยดูแต่อ่านเอนทรี่นี้ก็จุใจแล้ว เรื่องราวประทับใจมากครับ โหวตเลย   โดย: คนบ้า(น)ป่า (nulaw.m ) 5 ตุลาคม 2554 17:15:09 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] สวัสดียามเย็นค่ะคุณไฮกุ   โดย: เกศสุริยง 5 ตุลาคม 2554 17:23:35 น.

คุณดอกแก้ว...ไม่เชยหรอกค่า ของแบบนี้อยู่ที่ความชอบน่ะ ขนาดพี่สาวกับน้องสาวเรายังไม่ดูซีรีส์เกาหลีเลยค่ะ คุณยุ้ย...ขอบคุณแทนพี่ชายด้วยค่า ดีใจที่คุณยุ้ยก็เป็นสาวกซีรีส์เกาหลีด้วย เราก็ชอบซีรีส์เกาหลีทางทรูเหมือนกันค่ะ ทางฟรีทีวีก็ตามดูด้วย ที่จริงไม่แค่ซีรีส์เกาหลี ซีรีส์ญี่ปุ่นก็ชอบมาก ดูแทบจะทุกเรื่องเลย ขอบคุณมากที่โหวตให้นะคะ พูดถึงหนุ่มในดวงใจ เลยมีข้อมูลเพียบ อิ อิ คุณน้ำอ้อย...เราก็อ่านหนังสือออทั่มค่ะ ให้รสไปคนละอย่างกัน แต่ถ้าเทียบกันแล้ว เราชอบซีรีส์มากกว่า เรื่องนี้เศร้าสุด ๆ แล้วค่ะ ใครดูแล้วไม่ร้องให้ ก็นับว่าใจแข็งมาก ๆ คุณกิ่ง...ไม่เป็นไรจ๊ะ โหวตแล้วโหวตเลย บล็อกนึงเขาให้โหวตได้หมวดเดียว โหวตซ้ำไม่ได้ แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณมากที่โหวตให้เราประจำเลยนะคะ ดีจังที่คุณกิ่งก็ชอบเรื่องนี้ด้วย ถึงจะฉายจบไปแล้ว แต่ถ้าคุณกิ่งอยากดูก็ซื้อดีวีดีมาเก็บไว้ละเลียดดูหลาย ๆ รอบได้ เดี๋ยวนี้ดีวีดีออทั่มราคาไม่แพงเท่าไหร่ หรือถ้าไม่อยากเสียเงินก็เข้าไปดูในยูทูบได้ค่ะ มีคนโหลดไว้ตั้งแต่ต้นจนจบเลยค่ะ คุณนิด...ขอบคุณหลาย ๆ ที่โหวตให้ค่า เป็นปลื้มกับคำชมมาก ๆ หลงรักหนุ่มคนนี้มานานมาก แต่ไม่ค่อยจะได้อัพบล็อกให้เท่าไหร่เลย อยากอัพเดทงานแสดงของพี่ชายลงบล็อก ก็ได้แต่ว่าจะ ว่าจะอยู่นั่นแหละ ยังไม่ได้ทำให้สักที อัพบล็อกฉลองวันเกิดให้พี่ชายทุกทีก็จะอัพบล็อกสั้น ๆ พอดีปีนี้ตรงกับวันครบรอบสิบปีที่ออทั่มเข้ามาฉายในบ้านเรา เลยขอทำอะไรเป็นพิเศษซะหน่อย ถ้ายังไม่ดูออทั่มก็ไม่เชยหรอกค่ะ อย่างที่บอกคุณดอกแก้วไป เราเองมีเพื่อนหรือคนที่รู้จักหลายคนไม่ดูซีรีส์เกาหลีเลย เขาเรียกว่าลางเนื้อชอบลางยาน่ะ จะว่าไปแล้ว ซีรีส์เกาหลีก็ไม่ได้ดีเลิศไปทุกเรื่องหรอกค่ะ ที่แย่ ๆ ก็เยอะ บางเรื่องได้นักแสดงเจ๋ง ๆ แต่บทไม่เอาอ่าวก็แป๊กเหมือนกัน ที่จริงเราเป็นสาวกซีรีส์เกาหลีแบบไม่ค่อยอัพเดทเท่าไหร่ หลายเรื่องชาวบ้านดูกันไปเป็นปี เราเพิ่งจะดูก็มี อย่างเรื่องที่คุณนิดกำลังติด เรายังไม่ได้ดูเลย เพราะไม่มีเวลาถ่างตาดูดีวีดี ต้องใช้คำว่าถ่างตา เพราะถ้าเรื่องที่สนุก ๆ ละก็ เป็นได้ดูแบบไม่ต้องหลับต้องนอนกันเลย ทุกวันนี้ก็ตามดูทางฟรีทีวีกับทรูมากกว่า ถ้าคุณนิดดูเรื่องไหนแล้วชอบ อยากหาคนเม้าธ์ด้วย ก็แวะมาได้ทุกเมื่อเลยนะคะ ยังไงก็ดูซีรีส์เกาหลีแต่พอประมาณ อย่าเสพจนติดเชียวนา เดี๋ยวจะกลายร่างเป็นหมีแพนด้าแบบไม่รู้ตัวนะจ๊ะ คุณCarnegie...ดีใจที่ได้รู้จักคนคอเดียวกันค่ะ ถ้าชอบก็แวะมาบ่อย ๆ นะคะ เฮียหนูหล่อ...ขอบคุณมากที่โหวตให้คับพ้มมมม   โดย: haiku 5 ตุลาคม 2554 19:09:42 น.

ว๊าวว...คุณไฮกุน่ารักมากๆค่ะ สุขสันต์วันเกิดพี่ชายสุดหล่อของแพมแหะๆด้วย หล่อแมน่ารักที่สุดเรยยยย....ติดดาวให้ไป สองสามสี่ห้าหกเจ็ดดวงกันไปเรยค่ะ เย้! มึความสุขกับเอนทรี่นี้มากๆ ฝันดีนะค่ะ   โดย: mastana 5 ตุลาคม 2554 21:10:10 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต haiku Fanclub Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น -----------------------------------   โดย: mastana 5 ตุลาคม 2554 21:11:45 น.

ขอมา Happy Birthday กับพี่ชายด้วยค่ะคุณไฮกุ ก่อนไปขอกรี๊ดดด สักนิดนุง   โดย: Sweety-around-the-world 5 ตุลาคม 2554 21:55:24 น.

Happy Birthday พี่ชายสุดเลิฟฟฟฟฟฟฟฟฟ ขอให้สุขภาพร่างกายแข็งแรง มีแฟนน่ารักๆ มีผลงานออกมาให้ชื่นชมย่อยๆนะคะ รักๆๆๆๆ .....ขอบคุณพี่ไฮกุค่ะที่สร้างบล็อกนี้ขึ้นมา มีความสุขจัง นอนหลับฝันดีนะคะพี่สาวแสนสวย   โดย: มัยดีนาห์ 5 ตุลาคม 2554 22:57:34 น.

อ่านจบกดโหวตให้เลยค่ะ ชอบที่บอกสาขาไว้ให้เลือกค่ะคุณไฮกุ เพราะบางทีดีหมดเลือกหมวดให้ไม่ถูก มีมึนๆเช่นกัน ขอบคุณค่ะ ที่พาพี่ชายสุดหล่อ น่ารักมากๆมาให้รู้จัก อ่านแล้วเชื่อเลยคะว่า คุณไฮกุเป็น FC พันธุ์แท้ตัวจริงมากๆคนหนึ่งอ่ะค่ะ ตัวเองไม่ติดซีรี่ย์เกาหลีเลยค่ะ เคยดูบ้าง แต่รู้จัก พี่เรน คนเดียวเอง 555 (ชอบดูหนังฝรั่ง ค่ะ!!) แต่อ่านเรื่องพร้อมภาพประกอบ ถ้าได้ดู คงติดเป็น FC ด้วยแน่ๆเช่นกันค่ะ น้ำตามีหยดแน่เลยค่ะ และขอบคุณกับที่แนะนำเว็บทำภาพสวยๆนี้ไว้ เดี๋ยวว่างๆต้องไปหัดเล่นบ้างนะค่ะ กิ๊บเก๋มากๆ ชอบค่ะ คุณไฮกุทำบล๊อกออกมาได้ดูสวย โรแมนติคมากเลยค่ะ พี่ชายคนนี้ได้เห็น เชื่อว่าต้องถูกใจมากๆ ฝากอวยพร ข้ามฟ้าด้วยค่ะ "H a p p y   B i r t h d a y ... to Seungheon !"   โดย: tui/Laksi 5 ตุลาคม 2554 23:31:33 น.

มีสิทธิ์โหวตสุดท้ายของวันนี้ เหลือครั้งเดียว โหวตให้สาขาแฟนคลับค่ะคุณไฮกุ หลับฝันดีนะคะคุณไฮกุ   โดย: Suessapple 5 ตุลาคม 2554 23:39:14 น.

สวัสดีค่า คุณไฮกุ พี่ชายคนนี้นี่เอง นึกว่าใคร หล่อซ้าาาาาาาาาาา ดูเรื่องนี้ น้ำตามันไหลตลอดเวลา เป็นเพราะพี่ชายคุณไฮกุคนนี้แหละ ทำให้น้ำตาแตก ได้ตลอดเวลา 5555 เรื่องนี้เศร้าาาาาาาาาามากกกกกกกกกกกกกกก ยังไงก็ขอให้มีความสุขมักมากนะค่า พี่ชายยยยยยยย   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 6 ตุลาคม 2554 0:26:50 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ ขนาดผมเป็นผู้ชาย มองหน้าพี่ชายนานๆยังเคลิ้มเลยครับ แหะๆๆๆ คนอะไรก็ไม่รู้ หล่อจริง   โดย: กะว่าก๋า 6 ตุลาคม 2554 5:49:58 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ .. ดี.เข้ามาตั้งแต่คุณไฮกุอัพบล็อกเสร็จค่ะ แต่อ่านไม่จบ .. รอบนี้รอบ 3 อ่านจบได้สมบูรณ์แล้ว บล็อกนี้เป็นบล็อกแห่งความสุข ความสุขกระจายอยู่ทั่วๆไปเลย โหวตทันทีทันใดเลย คิดไว้ตั้งแต่แรก .. แฟนคลับ .. แน่นอน "สุขสันต์วันเกิดนะคะพี่ชาย"   โดย: d__d (มัชชาร ) 6 ตุลาคม 2554 7:11:33 น.

แอร๊ยส์ มากรี๊ดด้วยความขวยเขินนนนนน พี่ชายยยยยยยยย อ๊างงงงง   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 6 ตุลาคม 2554 7:50:57 น.

เราชอบคำขวัญบนวิกหนังเหมือนกันค่ะ เห็นวิกครั้งแรก เจอคำขวัญนี้ก็หยุดอา่นก่อนเลย ขอบคุณที่ไปเที่ยวด้วยกันนะคะ   โดย: Love At First Click 6 ตุลาคม 2554 8:07:34 น.

อรุณสวัสดิ์ครับ หวังว่าน้ำคงไม่ท่วมนะครับ ขอบคุณมากๆครับสำหรับความคิดถึงและห่วงใย สวัสดีครับ   โดย: nordcapp (nordcapp ) 6 ตุลาคม 2554 9:36:57 น.

พี่ชาย...ดูเท่ห์เสมอ เอ..แล้วพี่ชายได้ศัลยกรรมรึป่าวคะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 6 ตุลาคม 2554 9:42:57 น.

สีเลนะ สุคะติง ยันติ สีเลนะ โภคะสัมปะทา สีเลนะ นิพพุติงยันติ ตัสมา สีลัง วิโสทะเย คนจะมีสุขก็เพราะอาศัยศีล คนจะมีโภคทรัพย์สมบัติก็ต้องอาศัยศีล คนจะไปนิพพานได้ก็ต้องอาศัยศีล เหตุนั้นพึงชำระศีลของตนให้หมดจด มีความสุขกับการฝึกฝนตนในการรักษาศีล ตลอดไป...นะคะ อวยพรด้วยคน...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 6 ตุลาคม 2554 11:22:29 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ มาร่วมแฮบปี้เบิร์ดเดย์ด้วยคนครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง 6 ตุลาคม 2554 17:03:50 น.

วันเกิดพี่ชายหรือคะวันนี้ มีความสุขมากๆนะคะพี่ชาย เค้าจอรอพี่ชายที่ปลายฟ้า อิอิอิ พี่ชายยังหล่อเสมอ แต่เปิ้นเหวิ่นแอบเทใจให้เทซกมากกว่านี่นา ...... ส่งยิ้มทักทายค่ะคุณไฮกุ อากาศเริ่มจะหนาวแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: fonrin 6 ตุลาคม 2554 19:22:07 น.

ร่วมอวยพรวันเกิดให้พี่ชายด้วยคนค่า ปล.รุ่นน้องที่ทำงานชอบเขามากๆเลยล่ะค่ะ   โดย: ณ มน 6 ตุลาคม 2554 19:58:30 น.

ทักทายสวัสดีกันยามค่ำคืนกับคุณไฮกุ ครับ และมาร่วมฉลอง birthday ให้กับหนุ่มหล่อ "พี่ชาย" คนนี้ด้วยคนครับ   โดย: ถปรร 6 ตุลาคม 2554 22:21:39 น.

ขอร่วมอวยพรวันเกิดให้พี่ชายสุดที่รักย้อนหลัง รักพี่ีชายนะ   โดย: ฟ้ามุ่ย IP: 58.8.137.217 6 ตุลาคม 2554 23:09:58 น.

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] ---------------------- แวะมาทักทายค่อนข้างดึกมากกกกกก ครูเกศยังเฝ้าระวังน้ำอยู่ค่ะ น้ำสูงขึ้นเรื่อยๆที่บ้านจะรอดหรือเปล่าก้ไม่รู้ เครียดจังเลย ระลึกถึงนะคะคุณ ไฮกุ   โดย: เกศสุริยง 7 ตุลาคม 2554 0:49:20 น.

กำลังจะบอกคุณไฮกุว่า บล็อกนี้อุ้มขออนุญาตโหวต Fan Club ให้นะคะ โชคดีที่บังเอิญอ่านเม้นท์ที่ 1 เลยไม่เชย 555 แวะมา HBD ให้พี่ชายด้วยจ๊ะ คริคริคริ   โดย: อุ้มสี 7 ตุลาคม 2554 0:56:01 น.

Happy Birthday กับพี่ชายคุณไฮกุด้วยค่ะ ไม่รู้จัก และไม่เคยดูหนังเรื่องนี้ค่ะ มาอยู่นี้นาน ตามไม่ทันแฮ่ะๆ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 7 ตุลาคม 2554 1:16:56 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ   โดย: กะว่าก๋า 7 ตุลาคม 2554 5:53:59 น.

สวัสดีวันศุกร์...สุขหรรษานะค่ะ... --- ที่ผ่านมางานเข้าเลยไม่ได้เข้ามาเม้นต์ให้หลายวันเลยค่ะ...^^   โดย: Lika ka 7 ตุลาคม 2554 7:55:38 น.

คุณแพม...แวะมาแจม โหวตให้ไม่พอ ยังติดดาวให้ตั้งหลายดวงเชียว ขอบคุณมากจ้า เพิ่งรู้ว่าคุณแพมก็เป็นแฟนคลับพี่ชายเหมือนกัน ไว้อัพบล็อกพี่ชายอีกเมื่อไหร่ จะแวะไปบอกนะคะ คุณไก่ & คุณเต้ย...ขอบคุณที่แวะมาHBDให้พี่ชาย แถมร่วมด้วยช่วยกรี๊ดด้วย เอ้า กรี๊ดดดดด น้องนาห์...ขอบคุณน้องนาห์มาก ขอให้สมพรปากจ้า พี่ชายเข้าวงการมานาน แต่ก็ยังฮ๊อตไม่เลิก มีทั้งงานแสดงและโฆษณาออกมาอยู่ไม่ขาดระยะ เห็นว่ากำลังจะรับงานใหม่แล้วค่ะ หนนี้เล่นเป็นนักบินซะด้วย อยากดูมั่ก ๆ คุณtui...ขอบคุณมากที่โหวตให้นะคะ ไว้บล็อกต่อไป ถ้าไม่ลืมจะบอกหมวดไว้ คุณtuiกับเพื่อน ๆ จะได้โหวตได้สะดวก สาวไทยเป็นแฟนคลับเรนกันเยอะเหมือนกันนะคะ ยิ่งตอนที่เล่นเรื่อง Full House เรนดังมาก ๆ แต่พักหลัง ๆ นี่หายเงียบไป ตอนแรกที่เห็นหน้าเรน รู้สึกว่าไม่หล่อเล้ย ยิ้มทีตาเหมือนเม็ดก๊วยจี้ แต่แกแสดงดี เนื้อเรื่องก็สนุกด้วย คนดูหลงรักเรนไปตาม ๆ กันเลย เราชอบบอดี้พี่แก รูปร่างเพอร์เฟคเทนจริง ๆ กล้ามเนื้อสวยมาก เรนเองก็รู้ตัว เวลาขึ้นคอนเสิร์ตทีไรต้องถอดเสื้อโชว์กล้ามให้สาว ๆ กรี๊ดซาหลบทุกที เราก็เป็นคอซีรีส์ฝรั่งเหมือนกันค่ะ ที่จริงต้องบอกว่า ดูซีรีส์ได้แบบไม่จำกัดเชื้อชาติ ดูทั้งเอเชียนซีรีส์ ซีรีส์ฝรั่ง ของแม็กซิกันก็ยังดู เสียดายที่ไม่มีคนซื้อซีรีส์อินเดียมาฉายมั่ง อยากดูเพราะชอบหนังอินเดียด้วย เรื่องออทั่มนี่เศร้ามากกกก ถ้าคุณtuiอยากบริหารต่อมน้ำตาละก็ ดูเรื่องนี้ไม่ผิดหวังแน่ค่ะ ดูแล้วยิ้มได้อยู่ไม่กี่ตอน นอกนั้นจะเศร้าเป็นระยะแบบต่อเนื่อง แล้วก็ซึ้งมากกกก ก่อนดูต้องหาทิิชชู่มาไว้ข้าง ๆตัวหลายม้วนหน่อยละกัน เวบimikimiทำโปรแกรมให้ใช้งานง่ายมากค่ะ แล้วมีแบบให้เลือกเยอะด้วย เราแต่งภาพเล่นจนเพลินเลย คุณเปิ้ล...ขอบคุณมากที่โหวตให้ค่า คุณเค็ง...เห็นด้วยพันเปอร์เซ็นต์เลยจ้า ถ้าบทจุนโซไม่ใช่พี่ชายเป็นคนเล่น อาจไม่เศร้าและประทับใจขนาดนี้ โดยเฉพาะบทเศร้า ถือเป็นท่าไม้ตายของพี่ชาย แค่แสดงสีหน้าโดยไม่ต้องพูดสักคำก็ทำให้คนดูร้องไห้ได้เป็นวรรคเป็นเวรได้ เหตผลนึงที่เล่นได้เข้าถึงบทนี้ก็เพราะ ตัวจริงของพี่ชายคล้ายกับจุนโซด้วย พี่ชายเองก็ชอบเรื่องออทั่มมากที่สุดด้วยค่ะ คุณก๋า...ดีใจจัง คุณก๋ายังชมหวานใจเราว่าหล่อ หนุ่มคนนี้หล่อไม่ได้มีดีแค่หล่อน้า นิสัยก็ยังดีมาก ๆ ด้วย ดูพี่ชายแสดงหนังกับละครมาหลายปีถึงได้รู้ว่าพี่ชายร้องเพลงเก่งด้วย รู้ตอนขึ้นร้องเพลงในงานแฟนมีตติ้ง เคยร้องเพลงในเรื่องออทั่มอยู่หนนึง เลยเอามาแปะในบล็อกนี้ซะเลย คุณดี...คุณดีน่ารักดีแท้ แวะมาอ่านตั้งสามรอบ บล็อกยาวขนาดนี้ยังอ่านจนจบ เป็นปลื้มมากค่า ที่จริงเอาของเก่ามาเล่าซ้ำน่ะ เคยอัพเนื้อเรื่องไปเรียบร้อยแล้ว กว่าจะเลือกบทพูดมาลงบล็อกได้ก็ใช้เวลาเป็นพักใหญ่ เลือกยากจริง ๆ เพราะชอบบทพูดทั้งเรื่องเลย ชอบจังที่คุณดีบอกว่าบล็อกนี้เป็นบล็อกแห่งความสุข คนอ่านชอบ คนอัพก็ยิ่งมีความสุข ขอบคุณคุณดีมากที่โหวตให้นะคะ คุณnordcapp...ขอบคุณมากที่เป็นห่วง ที่บ้านน้ำยังไม่ท่วมค่ะ ยังลุ้นอยู่ว่าปีนี้กทม.จะโดนน้ำท่วมเยอะแค่ไหน ถ้าน้ำมาเยอะ บ้านเราอาจไม่รอด คุณหนู...คนเกาหลีทำศัลยกรรมกันเยอะมาก ถือเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว อย่างหนุ่มสาวเกาหลีที่เข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้ พ่อแม่จะตบรางวัลลูกด้วยการให้ไปทำศัลยกรรมเลยค่ะ แต่สำหรับพี่ชาย ยังไม่เคยผ่านมีดหมอเพราะหล่อมาแต่เด็กแล้วค่ะ คุณฝน...วันเกิดพี่ชายตรงกับเมื่อวานซืนค่ะ อัพบล็อกช้าไปหน่อย กว่าจะตระเวนไปชวนพี่ ๆ น้อง ๆ มาฉลองวันเกิิดให้พี่ชายได้ก็ค่อนวันแล้ว แต่ไม่เป็นไร จะค้างบล็อกนี้ไว้อีกวันสองวันค่อยอัพบล็อกใหม่ เรื่องนี้ทั้งพี่ชายและเทซกมีแม่ยกเยอะกันทั้่งคู่ พี่ชายจะเป็นขวัญใจผู้ใหญ่หน่อย ส่วนสาว ๆ จะกรี๊ดเทซกกัน จะเทคะแนนให้ใครก็โอเค ถือว่าเป็นสาวกออทั่มเหมือนกันจ๊ะ คุณฟ้ามุ่ย...ยินดีต้อนรับคนรักพี่ชายจ้า ขอบคุณที่แวะมาฉลองวันเกิดให้พี่ชายค่ะ ครูเกศ...ดีจังที่บ้านครูเกศยังรอดจากน้ำท่วมอยู่ เอาใจช่วยคุณครู สู้ สู้นะคะ คุณอุ้ม...ขอบคุณมากที่โหวตให้จ้า คุณกาญ...ทีนี้คุณกาญก็ได้รู้จักหนุ่มและซีรีส์ในดวงใจของเราแล้วน้า ว่าแต่ เห็นพี่ชายแล้วปิ๊งเหมือนเรามั่งหรือเปล่าจ๊ะ คุณLika ka...มิน่าล่ะ ถึงหายหน้าไป แอบเกรงใจคุณLika kaกับเพื่อน ๆ ที่แวะมาทุกวัน เพราะเราไปเยี่ยมตอบทุกวันไม่ได้ ต้องขอบคุณมากนะคะ คุณปอป้า & คุณอาคุงกล่อง & ณ มน & คุณเบิร์ด &...ขอบคุณมาก ๆ ที่แวะมาสุขสันต์วันเกิดให้พี่ชายนะคะ   โดย: haiku 7 ตุลาคม 2554 8:22:34 น.

อตฺตา หิ ปรมํ ปิโย อตฺตานญฺเจ ปิยํ ชญฺญา น นํ ปาเปน สํยุเช ตนแล เป็นที่รักอย่างยิ่ง จึงไม่ควรเอาตนนั้นไปพัวพันกับความชั่ว ดำเนินชีวิตด้วยความมีสติ ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 7 ตุลาคม 2554 12:55:20 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะ ยังไม่เคยดูเรื่องนี้เลย ดูคลิปที่แปะไว้แล้วโรแมนติกแต่ว่าเศร้าจัง รู้สึกว่าวันเวลาช่างมีความหมายมากเลย   โดย: tummydeday 7 ตุลาคม 2554 15:33:21 น.

Happy Birthday พี่ชายยยยย ไม่ได้ดูหนังที่พี่ชายแสดงเลย พักนี้ไม่มีงานใหม่ ๆ เลยเนอะ สงสัยพี่ชาย ปล่อยให้เด็กใหม่ได้เกิดมั่ง คิดถึงพี่ชายยยยยยย เสมอค่ะ ^^   โดย: โสดในซอย 7 ตุลาคม 2554 17:16:35 น.

สวัสดีค่ะคุณไฮกุ คำเตือนเรื่องตาเหมือนแพนด้านี่ มาช้าไปค่ะ เพราะว่า คล้ำจนถอนตัวไม่ขึ้นไปแล้วค่ะ เหมือนพวกโดนุคุณไสยไปด้วย เลยล่ะค่ะ ตาคล้ำ เบลอ เหวอๆ ไปมันหมดเลยค่ะ เพราะว่าไม่รู้ เป้นอะไรค่ะ นอนดึกได้ตลอด ตีหนึ่งตีสองตื่น 7 โมงตลอด งงตัวเองเหมือนกัน แบบว่าหัวค่ำก็เฉยๆ ทำนั่นนี่ เล่นเกมส์ อ่านหนังสือ ดูทีวี ปนกันมั่วไปหมดล่ะค่ะ พอแหงนไปดูเวลา เอ๊า หลังเที่ยงคืนตลอดเลยค่ะ ... ซีรีย์เกาหลนั้น ... เป็นบางเรื่องจริงๆ ล่ะค่ะ บางเรื่องเราก็ไม่ดู อันไหนที่แบบว่าเค้าแนะนำมาว่าน่าดู ไม่น่าพลาดก็อยากมั่งเหมือนกันค่ะ แต่ว่าบางที พอมันไม่อยากจริงมันก็ไม่ดูเลยนะค่ะ แต่ว่าถ้าเรื่องไหน เปิดดูเล็กๆ แล้วชอบ .. อ่ะโหยาวจริงๆเหมือนที่คุณไฮกุว่าเลยค่ะ แบบขอให้เรา "ชอบและอยาก" เองขึ้นมา เอาอะไรก็ฉุดไม่อยู่ค่ะ   โดย: JewNid 7 ตุลาคม 2554 21:06:48 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณไฮกุ   โดย: กะว่าก๋า 8 ตุลาคม 2554 5:35:21 น.

หวัดดีจ้าคุณไฮกุ เห็นคุณไฮกุบอกว่าอัพบล็อกหนุ่มเกาหลีในดวงใจเราก้เดาออกว่าต้องเป็้นพี่ชายแน่ๆเลยค่ะ พี่ชายคุณไฮกุอายุมากขึ้นทุกวัน แต่หน้ายังละอ่อนอยู่เลย ช่วยกระซิบถามให้หน่อยค่ะ ว่ามีเคล็ดลับอะไร อิอิ ไม่ยักรู้ว่าพี่ชายร้องเพลงเพราะเหมือนกัน นึกว่าแสดงบทเรียกน้ำตาเก่งอย่างเดียว จนแล้วจนรอดเราก็ยังไม่ได้ดูซีรีส์เรื่องนี้เลยค่ะ เคยอ่านหนังสืออย่างเดียว พูดถึงซีรีส์เกาหลีแล้ว เรามีคำถามจะถามคุณไฮกุค่ะ วันก่อน ได้ดูทางยูทูป เห็นเรื่องนึง ชื่อ The last korean empress ไม่ทราบว่าคุณไฮกุพอจะทราบมั้ยคะ ว่าเคยฉายในเมืองไทยมั้ย แล้วมีชื่อภาษาไทยว่าอะไร แบบว่าอยากดูมากเลยค่ะ บล็อกนี้โหวตแฟนขวับนะคะ   โดย: somjaidean100 8 ตุลาคม 2554 6:56:18 น.

สร้างกริตเตอร์ เห็นจากภาพแล้วสะท้อนใจจัง วันนี้จะเป็นอย่างไร ฝนตกแรงแต่เช้า ลมหนาวก็เริ่มมา ธรรมชาตินี้น่ากลัวจริงๆเหมือนกันนะคะคุณไฮกุ   โดย: เกศสุริยง 8 ตุลาคม 2554 8:47:39 น.

สวัสดีครับคุณไฮกุ คอมยังสลบอยู่ที่ร้านครับ คงเพราะใช้กันหลายมือ เสียดายเรื่องราวดีๆ และรูปหายากนับพันที่อาจหายไปจากการล้างเครื่องและลงโปรแกรมใหม่ครั้งนี้ เมื่อตอนบ่ายๆ ช่างโทร.มาบอกว่าอาการหนักมาก คืนนี้คงนอนไม่หลับสนิท   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 8 ตุลาคม 2554 16:32:51 น.

คุณปอป้า & ครูเกศ...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ คุณtummy... เรื่องนี้ฉายมานานเป็นสิบปีแล้ว แต่เอามาดูทีไรก็ยังประทับใจทุกครั้ง คลิปในบล็อกรวมฉากซึ้ง ๆ ของพระเอก คนอัพเลือกเก่ง แต่ฉากเยี่ยม ๆ ทั้งนั้น คุณวี...หลังจากซีรีส์เรื่อง My Princess แล้ว ก็มีแต่งานโฆษณากับถ่ายแบบออกมา แต่คิดว่าไม่นานพี่ชายก็จะรับเล่นซีรีส์แล้วค่ะ รอดูอยู่เหมือนกันว่าจะเป็นเรื่องอะไร คุณนิด...ฮ่า ฮ่า ฮ่า มีประสบการณ์เดียวกันเลย เราเคยนอนดึกเพราะดูซีีรีส์แบบเอาเป็นเอาตายมาแล้ว ถ้าดูเรื่องเศร้ามาก ตาไม่แค่เหมือนหมีแพนด้า แต่ยังบวมตุ่ยเพราะร้องไห้หนัก หลัง ๆ ต้องเพลา ๆ ลง กิจกรรมของคุณนิดนี่ทำแล้วเพลินทั้งนั้นเลยนะคะ เวลาผ่านไปแบบไม่รู้ตัว เราเองก็เป็น เวลาเขียนเขียนพู่กันจีนทีไร ต้องเป็นชม. ๆ ทุกที ซีรีส์เกาหลีเข้ามาฉายในบ้านเราเป็นสิบกว่าปีแล้ว เมื่อก่อนฉายอยู่ไม่กี่ช่อง แต่ละเรื่องเจ๋ง ๆ ทั้งนั้น พอกระแสเกาหลีบูมขึ้นมา หลายช่องสั่งซีรีส์เข้ามาฉาย ฉายเยอะเรื่อง จะให้ดีหมดอย่างเมื่อก่อนก็คงไม่ได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่สนุก ก็สนุกจริง ๆ ตามดูแบบติดหนับเลยค่ะ คุณก๋า...ขอบคุณที่แวะมาคับพ้ม หมิงหมิงรูปที่คห.สี่สิบตาโตเชียว ถ่ายมุมนี้หน้าตาแปลกไปเลย คุณพีช...หนุ่มเกาหลีในดวงใจก็ต้องหนึ่งเดียวคนนี้แหละจ๊ะ พี่ชายหน้าเด็กได้ใจ อีกห้าปีจะสี่สิบแล้ว แต่หน้ายังใสกิ๊งอยู่เลยค่ะ ส่วนเคล็ดลับนี่ไม่รู้เหมือนกัน จะกระซิบถามก็อยู่ไกลเกิน เดาเอาว่า พี่ชายเป็นคนผิวดี และที่สำคัญคืออารมณ์ดีเสมอ ทำให้ไม่แก่ง่าย เราดูพี่ชายเล่นหนังกับละครมาหลายปี มาเมื่อสักปีสองปีนี้แหละที่รู้ว่าเสียงดี ร้องเพลงได้เพราะไม่แพ้นักร้องอาชีพเลยค่ะ ซีรีส์ที่คุณมินถามถึงเรายังไม่ได้ดูเลยค่ะ แต่ไปหาข้อมูลมาจาก ไร่ข้าวโพด ได้ความว่ายังไม่ได้ฉายก็เลยยังไม่มีชื่อภาษาไทย ช่องสามจะเอามาฉาย แต่เปลี่ยนโปรแกรม ยังไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร คุณมินบอกว่าอยากดู เราเลยอยากดูตามบ้างแล้วซิคะ ขอบคุณมากที่โหวตให้ค่ะ ครูตฤณ...ดูท่าคอมของคุณตฤณจะอาการหนักเอาเรื่อง เสียดายแทนคุณตฤณที่ข้อมูลในคอมต้องหายไป ยังไงก็เอาใจช่วยให้ซ่อมได้ไว ๆ แล้วข้อมูลอย่าหาย ถ้าหายก็ขอให้หายไม่มากนะคะ   โดย: haiku 8 ตุลาคม 2554 20:51:26 น.

เข้ามามาเยี่ยมชมบล็อคและให้กำลังใจคนอัพครับ   โดย: BoonsermLover 16 ตุลาคม 2554 1:41:56 น.

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมกันนะคะ เราแวะไปที่บล็อกคุณ เห็นทางบล็อกแก็งค์ขึ้นข้อความว่างดใช้บริการชั่วคราว ไว้คุณอัพบล็อกใหม่ อย่าลืมแวะมาบอกด้วยนะคะ   โดย: haiku 18 ตุลาคม 2554 18:48:22 น.

เข้ามาช้าหน่อย แต่ชอบที่สุดดดดดดดเลย ดูเรื่อง my princess สนุกมากเลย อยากได้ที่อยู่พี่ชายจังเลย ใครรู้บ้างช่วยบอกที   โดย: kurista IP: 115.67.74.251 2 พฤศจิกายน 2554 12:05:58 น.

ขอบคุณที่แวะมานะคะ ดีใจที่ได้รู้จักแฟนคลับพี่ชาย ถ้าอยากส่งจม.หรือของขวัญให้พี่ชาย ก็ส่งไปที่บริษัทก็ได้ค่ะ ที่อยู่ตามนี้เลย Mr. Song Seung Heon STORM S 4F Kyung Seung B/D,21-7 Jam Won Dong,Seo Cho Gu, Seoul, Korea ถ้าพี่ชายเขียนตอบมาละก็ อย่าลืมแวะมาบอกกันมั่งน้า   โดย: haiku 3 พฤศจิกายน 2554 11:11:07 น.