วันนี้เศร้าใจเหลือเกินค่ะ วันนี้ได้ข่าวข้อความที่เด็กคนหนึ่งฝากไว้ในทวิตเตอร์ "มนุษย์เผ่าพันธุ์กรุงเทพฯเป็นมนุษย์ที่อยู่ในจำพวกมนุษย์ 6 จำพวกของประเทศสาระขันฑ์" "ปลูกข้าวไม่ได้ หาปลาไม่เป็น ที่เก่งที่สุด คือดูถูกมนุษย์เผ่าพันธุ์อื่น คิดว่าเค้าโง่ เค้าควาย ฯ" คิดว่าตัวเองคงโง่เกินไปที่จะเข้าใจได้ว่าประโยคแรกหมายถึงอะไร พอมาประโยคต่อมาก็ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังถูกเกลียด ถูกเกลียดที่เกิดเป็นคนกรุงเทพฯ และไม่มีปัญญาจะมีที่นาเป็นของตัวเอง ค่อนข้างชัดเจนแล้วว่าครอบครัวนี้กำลังเล่นเกมเสี้ยมให้คนไทยเกลียดกัน สร้างความคิดเรื่องพวกเขาพวกเราเรื่องจังหวัด เรื่องชนชั้น ขึ้นมา เพื่อให้คนไทยลุกขึ้นมาเกลียดชังกัน ทั้งๆ ที่เรื่องเหล่านี้มันไม่เคยเป็นประเด็นที่รุนแรงมาก่อนในสังคมไทย เพราะมันถูกเจือจางลงด้วยอัธยาศัยเอื้อเฟื้อ มีน้ำใจของคนไทย "ส่วนใหญ่" และเสริมความแข็งแกร่งของวัฒนธรรมนี้ด้วยความรักในในหลวงองค์เดียวกัน น่าเสียดาย คนเพียงหยิบมือเดียวกำลังทำลายสายใยนี้ วัฒนธรรมเหล่านี้ ให้พังทลายลงไปอย่างราบคาบ ราวกับว่าประเทศเราไม่เคยมีมาก่อน สิ่งที่เคยดำรงอยู่อย่างเข้มแข็งเป็นที่ภูมิใจอวดสายตาชาวโลกได้ ก็กลับถูกไดโนเสาร์เห็นแก่ตัวบางพวกทำลายอย่างไม่เห็นแก่หัวใจคนไทยอีกนับล้าน ใจร้าย... ใจร้ายที่สุด ทำไมหนอ เราต้องยอมเกลียดชังกันเพื่อให้คนเห็นแก่ตัวพวกนี้ได้ในสิ่งต้องการด้วย คำพูดของเด็กคนนี้ชัดเจนเหลือเกินว่าเขาต้องการให้เราเกลียดกัน คนไทยกำลังโง่อยู่หรือเปล่าที่ยอมลงทุนเกลียดชังกันเอง ยอมละทิ้งสิ่งที่ประเทศอื่นๆ ล้วนเห็นว่าเป็นเสน่ห์ที่ดึงดูดให้เขาอยากมาสัมผัส ประเทศไทยในวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ถ้าคนไทยเกลียดกัน ประเทศนี้คงไม่น่าอยู่อีกต่อไป คิดแล้วเศร้า .... เมื่อวานนี้ได้อ่านบทสัมภาษณ์ของนักเขียนนักวิจารณ์คนหนึ่งในอะเดย์บูเลติน เพิ่งรู้ว่าบ้านเรามันมีรอยแยกที่ลึกและรุนแรงขนาดนี้ ทำไมเราไม่เคยรู้ ทำไมเราไม่เคยคิดมาก่อน ที่เข้าใจมาตลอดว่าเมืองไทยนี้น่าอยู่ คนไทยนี้รักกัน มันไม่ได้เป็นความจริงเลยใช่ไหม ที่ผ่านมา เราไม่ได้รักเลยอย่างนั้นใช่ไหม มันรู้สึกโดดเดี่ยวบอกไม่ถูก เหมือนบ้านที่เราเคยรักมันตบหน้าเรา เหมือนพี่น้องที่เราเคยยิ้มให้ ลึกๆ แล้ว เขามองเราเป็นศัตรูมาตลอด แล้วมันก็เกิดความรู้สึกว่า... คิดว่าชนชั้นกลางมีทางเลือกมากกว่าเหรอ  มีความสุขมากกว่าเหรอ  เราต่างมีปัญหาของตัวเอง  เราต่างมีข้อจำกัดกันคนละอย่าง  เราต่างมีความจนของตัวเองทั้งนั้น  เราอาจมีโอกาสต่างกัน แต่ไม่ใช่ใครโอกาสมากกว่าใคร  มันอยู่ที่ว่าเราจะจัดการตัวเรา ให้มีชีวิตอยู่กับโอกาสและข้อจำกัดของเรานั่นได้ยังไงมากกว่า เพราะฉะนั้น ชนชั้นไม่มีจริง ถึงใครจะอยากทำให้มันมีก็ตาม  มีคนลำบากกว่าก็จริง แต่คนที่เขาลำบากกว่าเรา  เขาก็ได้เปรียบมากกว่าเราในบางแง่มุม  เปิดใจมองบ้าง อย่ามองแต่ตัวเอง  แล้วบอกว่ากูมีปัญหาๆๆๆๆๆ  คนกลุ่มนี้เขามีปัญหาๆๆๆๆๆๆ  คนทุกคนมันมีปัญหากันทั้งนั้น  อย่าพยายามกดตัวเองให้ต่ำเพื่อหาความชอบธรรมใส่ตัว  เราทุกคน "เท่ากัน"  เพราะต่างก็กระเสือกกระสนอยู่กับการพยายามดำรงชีวิตทั้งนั้น  ตามแต่วิธีการ จังหวะ โอกาส และข้อจำกัด เมื่อวานนี้เขียนประโยคข้างบนนั่นใส่เฟสบุ๊คแบบรวดเดียวจบ .... พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร เมืองไทยจะเป็นอย่างไร เศร้าใจจริงๆ ค่ะ   Create Date : 25 เมษายน 2553 17 comments Last Update : 25 เมษายน 2553 22:06:56 น. Counter : 1233 Pageviews. Share Tweet

ไม่ต้องเศร้าไปหรอกครับ เพราะคนเขียนยังมองอะไรแคบอยู่เยอะ ผมก็เห็นด้วยกับคุณที่ว่า เราต่างก็มีข้อจำกัดกันคนละอย่าง ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่อยากเรียนรู้ข้อจำกัดแต่ละอย่างนั้น จึงออกมาเรียนรู้ชีวิตของตัวเองและคนอื่น เปิดมุมมองให้ตัวเอง ในที่ๆไม่ใช่ของตัวเอง   โดย: achidahp (phadihca ) 25 เมษายน 2553 21:57:02 น.

อยากให้ประเทศไทยสงบสุขจัง เฮ้อ .. แต่ก็อย่าเศร้าไปเลยนะค่ะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดละค่ะ อยากให้ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเอง ให้ดีที่สุด ก็พอ   โดย: ดับเบิ้ลเจ 25 เมษายน 2553 22:04:46 น.

ทักทายยามดึก ฝันดีนะคะ ^^ :)   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 25 เมษายน 2553 22:41:59 น.

โดย: inpup 26 เมษายน 2553 0:19:40 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องเสี้ยว คนเราไม่มีวันเท่าเทียมในเชิงรูปธรรม เหมือนนิ้วมือ มันไม่จำเป็นต้องเท่ากันหรอก แค่เรารู้ว่านิ้วไหนทำหน้าที่อะไร แล้วก็ทำนิ้วของตัวเองให้ดีก็พอ แต่ในเชิงนามธรรม พี่ก๋าว่าคนเราเท่าเทียมกันทั้งนั้น ไม่ว่าเราจะเป็นใคร เราก็เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่ต่างกันเลย   โดย: กะว่าก๋า 26 เมษายน 2553 7:03:12 น.

อ้าวแล้วกัน.. ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะ อย่าไปเกาะติดอารมณ์ขุ่น ๆ แบบนั้นเลยค่ะ อย่าเศร้านานนัก นะ.. ..   โดย: ภูเพยีย 26 เมษายน 2553 13:35:00 น.

ไม่ต้องคิดมากนะครับ สังคมแค่เหลื่อมล้ำทางความเป็นอยู่ ฐานะ เงินคือปัจจัยที่ทำให้คนเราเปลี่ยนไป ทุกอย่างถ้ามีตัวกลาง มาเป็นตัวเชื่อม มักมีปัญหาครับ ยกตัวอย่างง่ายๆ เมื่อก่อนไม่มีโทรศัพท์ ต้องคุยกันซึ่งหน้า จะผิดใจกัน น้อยกว่าสมัยนี้ที่มีโทรศัพท์ แต่คุยแป๊บเดียวบางทีทะเลาะกัน อธิบายให้เข้าใจหรือจะง้อยังไงก็ไม่เป็นผล เท่ากับคุยกันต่อหน้า หรือการแลกเปลี่ยนของกินในสมัยก่อน ใครมีอะไรอยากได้อะไรก็เอาไปแลกกันที่ตลาด พอมีเงินเข้ามาทุกอย่างบนโลกเปลี่ยน ทุกคนทำงานและทุกสิ่งเพื่อเงิน เพื่อความสบายของตัวเอง จนเห็นแก่ตัวในที่สุด ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ถ้าหอม7 ที่บ้านบานแล้ว ไปเคาะเรียกให้มาชมด้วยนะครับ ยินดีอีกครั้งกับเพื่อนใหม่ในบล็อก และขอบคุณที่แอดกันเป็นเพื่อนนะครับ ยินดีที่ได้รู้จักและพูดคุยกันครับ   โดย: คนทุ่งบางเขน 26 เมษายน 2553 14:08:24 น.

สวัสดีครับผม ผมอยากให้ช่วยสอนวิธีทำ curser อ่ะครับ   โดย: basba IP: 125.26.89.88 26 เมษายน 2553 16:42:43 น.

โดย: กะว่าก๋า 26 เมษายน 2553 21:22:57 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องเสี้ยว   โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2553 7:13:02 น.

เศร้า เซ็ง กับเรื่องที่เกิดขึ้นในบ้านเราจริงๆ เพราะเงิน ความโลภ ความเห็นแก่ตัว ของคนไม่กี่คนแท้ๆ   โดย: ชายพจน์ (ครีมโซดาซ่า ) 27 เมษายน 2553 21:36:28 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะคุณเสี้ยว เพิ่งได้ดูข่าวสารบ้านเราในรอบสัปดาห์เหมือนกัน ก็คงทำได้แค่ถอนหายใจ เหตุการณ์มันเรื้อรังมานานมากเกินไปแล้ว ปัญหาบางอย่างมันอาศัยความอดทนและเวลา แต่กับบางอย่างมันก็ทำได้แค่ทำใจ take care ค่ะ   โดย: prunelle la belle femme 27 เมษายน 2553 21:47:37 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องเสี้ยว   โดย: กะว่าก๋า 28 เมษายน 2553 7:08:18 น.

ขอบคุณมากๆเลยนะครับ สำหรับคำแนะนำ แล้วเดี๋ยวยังไงผมจะมาขอรบกวนอีก   โดย: basba IP: 125.26.89.12 28 เมษายน 2553 10:04:36 น.

สวัสดียามเช้าครับ น้องเสี้ยวหายไปเลย สบายดีนะครับ   โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2553 7:02:58 น.

คนที่จะได้เห็นภาพชุดนี้ ต้องไปในงานสัปดาฟ์หนังสือครับ อิิอิอิ พี่ก๋าวาดไปแจกในงานนั้นครับ งานที่น้องเสี้ยวพูดถึงต้องน่าสนใจมากๆเลยนะครับ ถึงทำให้น้องเสี้ยวหายตัวไปแบบนี้   โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2553 23:09:33 น.

อิหนูเสี้ยว . . . น้องเสี้ยวลงชื่อนี้ไว้ พี่ก๋าตื่นเช้ามาอ่านแล้วขำกริ๊กเลยครับ 5555 นึกถึงหลานสาวตัวน้อยๆของพี่ก๋าเลยล่ะครับ 5555   โดย: กะว่าก๋า 30 เมษายน 2553 5:59:52 น.