Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
6 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 

//--**...นี่คือชีวิต...**--//








ดี.คิดอยู่หลายวันว่าจะเขียนเรื่องนี้ดีไหม
มีเรื่อง 2 เรื่องที่ดีเขียนก่อนหน้านี้ เป็นเรื่องเดียวกัน
แต่ดี.เขียนแยกเป็น 2 เรื่อง
เรื่องหนึ่งจบลงด้วยความสุข ส่วนอีกเรื่องดี.ทิ้งค้างไว้ยังไม่จบ…






เรื่องที่ยังไม่จบ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในภายหลัง แต่เขียนก่อน
ส่วนเรื่องที่ลงเอยอย่างมีความสุขเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อน แต่เขียนทีหลัง






ที่ผ่านมาทั้ง 2 เรื่อง ดีไม่ได้บอกว่าเป็นเรื่องเดียวกัน
แต่อยากเขียนเรื่องที่ 3 ขึ้นมา เพราะดี.อยากบอกให้รู้ว่านี่คือชีวิต คือความไม่แน่นอน
...ดี.อยากเล่า...
อย่างน้อยที่สุดก็เป็นเรื่องราวในความทรงจำของตัวดี.เอง
ที่ได้รับรู้เกี่ยวกับชีวิตคนๆหนึ่ง






เมื่อเดือนกันยายน ปีที่แล้วดี.เขียนถึงเรื่องนี้ไว้ ในบล็อกที่ชื่อ...



/ / * * อ ะ ไ ร ก็ ไ ม่ แ น่ ไ ม่ น อ น เ ล ย น๊ า ชี วิ ต* * / /




รบกวนกลับไปอ่านก่อนนะคะ แล้วค่อยมาอ่านต่อตรงนี้






ดี.ขอเล่าต่อจากที่บอกว่า...



“ในวันที่พี่ยังนอนอีกนาน มองดูก็รู้ว่ามีความกังวลใจหลายอย่างอยู่ในแววตา
แต่พี่ก็ยังยิ้มทักทายกับทุกคนที่มาเยี่ยม
ความเป็นผู้ชายตัวโตๆทำให้พี่เข้มแข็งกว่าคนอื่นหรือเปล่า
หรือชีวิตที่ผ่านและมองเห็นอะไรมามาก
ทำให้พี่สงบและพร้อมที่จะสู้ต่อไปไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น…
จะรอให้พี่หายดีก่อน แล้วจะไปถามอีกสักครั้ง”






กว่าจะได้ถามอีกครั้ง ดี.ต้องใช้เวลานานกว่าที่คิดไว้ค่ะ
เรื่องร้ายแรงกว่าที่คิดไว้
เหตุเพราะพี่เค้าไม่ได้หายจากอาการบาดเจ็บตามที่คิดกันว่าน่าจะเป็น
แต่พี่เขาต้องพักนานกว่านั้น เพราะขาข้างที่ผ่าตัดซ้ำแล้วซ้ำเล่ามีการติดเชื้อ
ส่งผลให้เนื้อบางส่วนเน่า และลาม
และที่สุด เพื่อต้องรักษาชีวิตพี่เขาไว้...
พี่จำต้องสละขาข้างหนึ่งไป






ทุกคนที่รู้จักพี่คนนี้ฟังข่าวอย่างอึ้งๆ
. . . ใ จ ห า ย . . .
แต่สุดท้ายก็สรุปว่า
...เสียขาไปข้างหนึ่ง...
แลกกับชีวิตของคนๆหนึ่งให้มีชีวิตอยู่ต่อไปก็คุ้มล่ะ






ถัดจากนั้นมา...
เป็นเวลาหลายเดือนที่ไม่มีใครได้คุยกับพี่คนนี้
เพราะโทรศัพท์จะอยู่กับภรรยาของเขาตลอด
ใครโทรมาภรรยาก็บอกว่าพี่หลับอยู่ หมอตรวจอยู่
หรือไม่ตัวภรรยาเองกับโทรศัพท์อยู่อีกที่หนึ่ง แต่เล่าอาการให้ฟัง
คนฟังแล้วรู้สึกว่าทุกอย่างดีหมด
เพราะภรรยาน้ำเสียงแจ่มใสมาก
...ไม่ต้องเสียเวลามาเยี่ยมหรอกนะ...ทำงานกันไปเถอะ...แค่โทรมาคุยก็พอแล้ว...






แต่ทุกคนก็ไม่สนิทใจว่าทุกอย่างจะราบรื่นไปเสียทั้งหมด
...อะไรกัน...คนป่วย...เสียขาไปข้างหนึ่ง...
แต่ทุกอย่างดีหมด
สุดท้ายพี่สาวดี.ยื่นคำขาดกับภรรยาเขาว่า
ให้ไปบอกพี่เค้าว่าจะคุยด้วย
ถ้าไม่รับสายอีก ก็จะไม่โทรอีก
จะถือเสียว่าตายจากกันไปแล้วก็แล้วกัน






พี่สาวดี.ฟังจากที่ภรรยาของพี่เค้าเล่าเรื่อง
และน้ำเสียงที่สดใสเกินเหตุ
ประกอบกับคนป่วยไม่ยอมรับสายเลย
ทำให้รู้สึกว่าไม่ใช่แค่นั้น...คงไม่ใช่แค่ที่ภรรยาเขาบอก...
เลยยื่นคำขาดไปแบบนั้น



อีกไม่กี่อึดใจพี่สาวดี.ก็ได้คุย...
พี่เค้ายอมมาคุยด้วย
เพราะยังไม่อยากได้ชื่อว่าตายจากใครไปแร้วววว
อุตส่าห์รอดมาแล้วนี่นา






สิ่งที่ดี.และคนอื่นๆได้รู้ในเวลาต่อมา
จากที่พี่สาวถ่ายทอดมาอีกต่อหนึ่งก็คือ...
ตลอดเวลาหลายเดือนที่พี่เขายังต้องนอนรักษาตัวอยู่นั้น เขาไม่ได้ติดต่อกับใคร
เขาบอกว่าเขาทำใจได้
แต่เขาไม่ได้ติดต่อกับใคร
พี่สาวดี.เลยบอกว่าแบบนั้นทำใจได้ตรงไหนล่ะนั่น
มันหมายความว่าไม่ยอมรับความจริงต่างหาก






พี่ชายยืนยันว่า...เขาทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้มาโดยตลอด
วันที่หมอบอกว่าจะต้องตัดขานะ...เขาก็ตัดสินใจด้วยตัวเองอย่างไม่ลังเล
ถือเสียว่าเจ้าขาข้างนี้ทำบุญมาด้วยกันแค่นี้ และอีกไม่นานจะมีขาใหม่มาทดแทน
แม้ว่าจะเป็นแค่ขาเทียม แต่ก็จะทำให้เดินได้ไม่ต่างกัน






แต่ในอาการที่เรียกว่าทำใจได้
ก็มีอยู่บ้างที่อารมณ์ไม่ปกติ และหงุดหงิดกับคนรอบข้าง
พี่สาวดี.เลยถามว่าคนที่โดนหนักที่สุดก็คงจะเป็นภรรยา
ดูท่าทางว่าคนที่จะเหนื่อยที่สุดไม่น่าจะเป็นตัวเขา
ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นค่ะ ภรรยาของพี่คนนี้เข้มแข็งมากๆ
สามารถจัดการทุกอย่างให้ผ่านไปด้วยดีได้
ในขณะที่อารมณ์คนไข้แปรปรวนมากๆกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา






สิ่งหนึ่งที่พี่สาวดี.บอกก่อนจะวางสายในวันนั้นก็คือ...
...กว่าจะตามหากันเจอต้องใช้เวลานานมาก...
และเมื่อเจอกันแล้วก็อย่าทิ้งกันอีก
ถ้าเรายังรักและนับถือในพ่อแม่คนเดียวกัน
ทุกข์ สุข อย่างไร ก็ขอให้แบ่งเบาความรู้สึกกันได้บ้าง...
...ขอแค่นั้น...







จากวันนั้น...ในที่สุดพี่เขาก็ออกจากโรงพยาบาล....
ใช้ชีวิตอย่างคนมีขาเดียวอยู่พักหนึ่ง รอกระทั่งแผลแห้งสนิท
จากนั้นก็ใช้ขาเทียม ลำบากในช่วงแรกเพราะไม่คุ้นเคย
แต่เพราะต้องเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันตลอดไป
ในที่สุดก็สามารถใช้ขาเทียมได้จนคุ้นเคย






ผ่านเวลาไปอีก....
เริ่มขี่มอเตอร์ไซด์ได้....ชีวิตของพี่ชายเสามารถก้าวไปได้ตามปกติในวันนี้






อีกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนทั้ง 2 เรื่อง เป็นเรื่องที่ดี.เขียนในช่วง
“เทศกาลความรักของดีดี”
ที่ดี.อัพบล็อกทุกวัน ตลอดเดือนกุมภาพันธ์
เหตุการณ์แรกที่เกิดขึ้นก่อนทั้ง 2 เหตุการณ์ก็คือเรื่องนี้ค่ะ



---------->> คำถาม ความรัก <<----------





...ทั้ง 3 เหตุการณ์เป็นเรื่องที่ต่อเนื่องกันมา...ดี.เล่าอย่างไม่ต่อเนื่องเท่านั้นเอง






ชีวิตไม่แน่นอนเลยนะคะ
วันหนึ่งเราดีใจ...มีความสุข...อีกวันเรามีความทุกข์...
มันสลับกันไปมาได้อย่างงุนงง






แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ชีวิตเรายังต้องดำเนินต่อไป
ไม่มีความทุกข์แท้จริง ไม่มีความสุขแท้จริง
ชีวิต....ก็เท่านี้













 

Create Date : 06 สิงหาคม 2550
59 comments
Last Update : 6 สิงหาคม 2550 9:33:55 น.
Counter : 743 Pageviews.

 



เขาเรียกว่าสีสันของชีวิตค่ะน้องดี
อิอิอิ ชีวิตจะได้มีรสชาดเน๊าะ
มองโลกในแง่ดีว่า
จะได้เป็นประสบการณ์ที่ดี
ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นค่ะ
เย้...ได้เจิมคนแรกเปิดบ้านเลยเน๊าะ

 

โดย: อุ้มสี 6 สิงหาคม 2550 10:18:27 น.  

 

นี่แหละค่ะ ชีวิต

ไม่มีอะไรแน่นอน

 

โดย: มณีไตรรงค์ 6 สิงหาคม 2550 11:02:08 น.  

 

ชีวิตไม่แน่นอนเลยนะคะ
วันหนึ่งเราดีใจ...มีความสุข...อีกวันเรามีความทุกข์...
มันสลับกันไปมาได้อย่างงุนงง
................
นั่นคือสิ่งที่แน่นอนที่สุดค่ะ
และในเมื่อความไม่แน่นอนคือสิ่งที่แน่นอนที่สุด
สิ่งที่เราต้องมีและจำเป็นมากในการใช้ชีวิต
ก็คือ "สติ" ถ้าเรามีสติ
ไม่ว่าความผันแปรอะไรก็ตามเข้ามากร้ำกรายชีวิตเรา
เราก็จะพร้อมเสมอที่จะรับได้กับทุกสถานการณ์
โดยที่ชีวิตเราไม่ซวนเซ หกล้มหกลุก

 

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) 6 สิงหาคม 2550 11:29:52 น.  

 

แต่ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ชีวิตเรายังต้องดำเนินต่อไป
ไม่มีความทุกข์แท้จริง ไม่มีความสุขแท้จริง
ชีวิต....ก็เท่านี้


........................

เป็นบทสรุปที่เหมาะสมดีแล้วครับ

........................

เราเกลียดคนง่ายมาก
แต่ให้อภัยเขาได้ยากมาก

แต่ถ้าทำได้
ไม่ต้องไปหาความสุขจากที่ไหนอีกแล้วครับ
มันอยู่ในใจของเราเอง


 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 6 สิงหาคม 2550 13:12:47 น.  

 

ชีวิตไม่สุขก็ทุกข์ค่ะคุณดี

อยู่ที่ว่าเราจะรับมือกับมันอย่างไร

คิดถึงนะคะemoemo

 

โดย: เพียงแค่เหงา 6 สิงหาคม 2550 15:03:54 น.  

 

วันนี้อ่านแล้วเศร้าครับ
ชีวิตจริงมักเป็นเช่นนี้เสมอ
มีสุขก็ต้องมีทุกข์
วันไหนที่มีสุขล้น
ต้องเผื่่อใจไว้ยามทุกข์
แสนสาหัสด้วย...

ยิ้มไว้สักนิด แล้วชีวิตจะมีสุขทุกวัน

 

โดย: หมอกควัน 6 สิงหาคม 2550 15:45:29 น.  

 

จริงครับ ผมชอบคำนี้มากเลย ...and life must get goin' whenever happens ,come rain or come shine.

 

โดย: Johann sebastian Bach 6 สิงหาคม 2550 19:45:28 น.  

 

แวะมาเยี่ยมคุณดี.ค่ะ

มีความสุขนะคะ ฝันดี

และขอให้คุณดี.กับคุณแม่มีความ

สุขค่ะ

 

โดย: --yeejin-- IP: 210.203.178.202 6 สิงหาคม 2550 20:23:09 น.  

 

มาบอกคุณดีว่า
ขอแอดเป็นเฟรนด์บล็อกหน่อยนะคะ
มาเยี่ยมเยียนกันบ่อย ๆ
จะได้คลิกเข้ามาง่าย ๆ ค่ะ

จุ๊บ ๆ

 

โดย: โสดในซอย 6 สิงหาคม 2550 20:25:35 น.  

 

อ่านแล้วถอนหายใจ
อินไปด้วย..เลยค่ะ
นี่แหละหนาชีวิต

ชีวิต...ดูเหมือนเป็นคำง่ายๆ สั้นๆ แต่จริงๆแล้วไม่ได้สั้น และง่ายเลย

รักษาสุขภาพนะคะคุณดี
ฝันดีค่ะ

 

โดย: ปางหวัน 6 สิงหาคม 2550 21:03:32 น.  

 

เป็นอย่างไรบ้างค่ะ

สบายดีนะค่ะ

มีความสุขมากๆนะค่ะ

เทคแคร์

ที่นี้อากาศร้อนมากๆเลยค่ะ

 

โดย: สักกะนิด 6 สิงหาคม 2550 21:21:23 น.  

 

ชีวิตมันก็คงเป็นแบบนี้ล่ะค่ะคุณดี จะให้มันดีราบรื่น
ไปซะทุกอย่างคงไม่ได้หรอก มันต้องมีสักครั้งล่ะค่ะ
ที่มันจะต้องมีความไม่ราบรื่นเข้ามาเป็นตัวทดสอบ
ให้เราร่ำไป


อยู่ที่แต่ละคนล่ะคะจะจัดการได้ยังไง กำลังใจเท่านั้นล่ะค่ะ
สำคัญนัก

 

โดย: JewNid 6 สิงหาคม 2550 21:26:28 น.  

 

กำลังใจที่ดีที่สุด..ก็มาจากคนใกล้ ๆ ตัวนี่แหละจ๊ะ..

ปล.ค้างไว้ก่อนนะ ตอนนี้ตังค์หมดแร้ว

 

โดย: TsuTaYa 6 สิงหาคม 2550 21:44:42 น.  

 

หวังว่าตอนนี้ชีวิตของพี่ชายคงจะดีขึ้นในทุกๆวันนะคะ กำลังใจจากคนรอบข้างสำคัญมากๆเลย

 

โดย: pim(พิม) 6 สิงหาคม 2550 22:13:27 น.  

 

หนี่ฯ อ่านทุกรายละเอียด
อ่านไป คิดตามไป ขอบคุณ ดี
ที่นำมาแบ่งปันคะ เลิฟ เลิฟ เสมอนะคะ


ตอนนี้ หนี่ฯ เหมือนประโยคนี้คะ ดี

ชีวิตไม่แน่นอนเลยนะคะ
วันหนึ่งเราดีใจ...มีความสุข...อีกวันเรามีความทุกข์...
มันสลับกันไปมาได้อย่างงุนงง

 

โดย: หนี่หนีหนี (แพรวขวัญ ) 6 สิงหาคม 2550 23:20:57 น.  

 

สู้ๆครับ คุณดี

 

โดย: ปลายเทียน 6 สิงหาคม 2550 23:23:43 น.  

 

วันนี้ไม่ว่างนะคะคุณดี
มาจองที่ไว้ก่อน เด๊วพรุ่งนี้เปิ้นจะมานั่งตามอ่านทุกเรื่องละน๊า

ฝันดีค่ะคืนนี้
เปิ้นขอทำงานต่อก่อนน๊า..

 

โดย: เปิ้นเองจ้า IP: 61.19.65.152 6 สิงหาคม 2550 23:43:34 น.  

 

ชีวิตมีสุขมีทุกข์กันทุกคน
ว่าแต่เราจะยอมและผ่านสิ่งนั้นไปได้หรือเปล่า

 

โดย: อนันต์ครับ 7 สิงหาคม 2550 0:24:48 น.  

 

อยากรู้เรื่องราวตั้งแต่ต้นที่คุณดีเล่าให้ฟังกันตรงนี้ ..
แต่มันต้องใช้เวลา .. แต่เพราะอยากอ่านมาก ๆ จึงจะอ่านแน่นอนค่ะ

สำหรับตอนนี้ ขอแค่อยากบอกคุณดีก่อนว่า ...
ขอโทษคุณดีด้วยใจจริงค่ะ ที่บล๊อกปัจจุบันของโตส ไปกระทบความรู้สึกเศร้าของคุณดีอย่างจัง
ไม่ได้มีเจตนาเลยจริง ๆ นะคะ .... แต่ .... ยังไงก็ขอนะคะคุณดี ...
ขอเป็นกำลังใจด้วยความจริงใจ ให้คุณดี อีกหนึ่งกำลังนะคะ ...

 

โดย: Chini 7 สิงหาคม 2550 0:31:35 น.  

 

ตอบแบบ
เอ...ฉันจะตอบดีมั้ยน้อ
เดี๋ยวจะทำให้ตัวเองโดนปิดบล็อก 555555


.......................

รับ - ไม่รับ

ผมก็นั่งถามตัวเองทุกวัน
เปรียบเทียบกับคนรักดีกว่า อิอิอิ

ถามว่าเราอยากรักเค้ามั้ย
ไม่อยากรักครับ เพราะเราถูกคลุมถุงชน

แต่ถ้าไม่รับ เราก็ไปต่อไม่ได้
ก็คงต้องกลับไปหาคนรักเก่า

ซึ่งมันจะมีประโยชน์อะไร ในเมื่อพ่อแม่ของเราได้เสียตังค์จัดงานไปตั้ง
2 พันกว่าล้าน

พ่อแม่บอกว่ารับๆไปเหอะ
เดี๋ยวค่อยมาแก้ไขสิ่งที่ไม่ถูกใจ

ก็ถามต่อว่า ถ้าทำแบบนั้น แล้วจะมาร่างอะไรทำไม
ให้เปลืองงบประมาณ.....

ปัญหาจึงไม่ได้อยู่ที่เราจะรักหรือไม่รัก
ปัญหาอยู่ที่สมมติถ้าเรา "รับรัก" คนใหม

แต่คนเก่าดันชนะการเลือกตั้ง เอ๊ย ดันพิชิต่หัวใจคนรักได้
พ่อแม่จะยอมหรือเปล่า กับกฏกติกาที่ตัวเองสร้างขึ้น
เพื่อมุ่งขจัดคนรักเก่าอย่างเดียวเลยในเวลานี้


นึกๆแล้วก็วังเวงนะครับ
สำหรับเรื่องคาวๆใคร่ๆแบบนี้

ผมตอบตรงประเด็นมั้ยเนี่ยคุณดี อิอิอิ



 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 7 สิงหาคม 2550 7:51:10 น.  

 

มาทักทายยามเช้าจ้าตื่นหรือยังเนี๊ย อยู่ที่เดิมละน๊า

 

โดย: มดทิพย์ 7 สิงหาคม 2550 8:00:18 น.  

 

สวัสดีครับคุณดี
ลุงกล้วยดีใจด้วยครับที่เขาและคนรักเข้มแข็ง สู้สู้ครับ
การสอบเป็นไงบ้างครับ ชิวๆนะครับ..ฮิฮิ

 

โดย: ลุงกล้วย 7 สิงหาคม 2550 8:40:53 น.  

 



สวัสดีค่ะ เป็นไงบ้างคะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ

 

โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 7 สิงหาคม 2550 10:21:54 น.  

 

ชีวิตคนเราอยู่ได้นอกจากหัวใจอันเข้มแข็งของตัวเองแล้ว
ขนาดและความหนักแน่นของหัวใจคนข้างๆ ก็สำคัญพอๆ กันค่ะ
อ่านแล้วนึกถึงหนังสือเรื่องชุดนักประดาน้ำกับผีเสื้อ
ไม่รู้คุณดีเคยอ่านหรือยัง
เราไม่เคยอ่านแต่ว่าได้ยินและอ่านเรื่องย่อจนรู้สึกเหมือนได้อ่านแล้วเลย
ปลายปีนี้ก็จะมีภาพยนตร์เรื่องเดียวกันนี้มาเข้าฉาย
เรื่องนี้ทำให้ชีวิตใครต่อใครมีกำลังใจขึ้นเยอะทีเดียว
^^

 

โดย: I am just fine^^ 7 สิงหาคม 2550 11:02:29 น.  

 

คนเราเข้มแข็งกว่าที่เราคิดไว้เยอะค่ะ

มาสู้ๆไปด้วยกันนะคะ เป๋ก็เป๋ด้วย มีเพื่อนแล้วนี่

ขอบคุณคุณดี.ที่ไปเยี่ยมนะคะ ว่างๆก็ตามไปอ่านให้จบนะคะ (ถ้าอ่านรู้เรื่อง ฮ่าๆ) :)

 

โดย: ลูกลิง กลิ้งไปกลิ้งมา 7 สิงหาคม 2550 11:46:02 น.  

 

ชีวิตหนอ

ช่างหาอะไรแน่นอนไม่ได้จริงๆ

---

สิ่งที่ต้องมีตลอดเวลานั้นคือ "สติ"

เพื่อที่เมื่อปัญหาเข้ามา

เราจะได้ใช้ "สติ" จัดการกับเรื่องราวเหล่านั้น ...


---

สวัสดีหลังเที่ยงครับคุณ ดี

 

โดย: esprit_pawin 7 สิงหาคม 2550 12:28:25 น.  

 

คิดถึงน้องดี นะคะ
พลาดอ่านไปหลายบทความ เดี๋ยวต้องตามอ่านเดี๋ยวนี้คะ

 

โดย: todayd 7 สิงหาคม 2550 12:29:06 น.  

 



ที่บอกว่าทำใจได้แล้วที่ต้องโดนตัดขา ฝนว่าคงพูดให้กำลังใจตัวเองน่ะค่ะ ลึกๆ ก็คงจะยังทำใจไม่ได้ก็เลยไม่อยากที่จะติดต่อกับใคร ส่วนภรรยาก็คงจะรับภาระหนักขึ้นในแทบทุกด้าน แต่ที่เสียงใสๆ อยู่คงไม่อยากให้ต้นสายรู้สึกเป็นกังวลมากกว่ามั้งคะ

ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ฝนรู้ว่าทำใจให้ยอมรับยากอยู่ เพราะถ้าเป็นตัวฝนเองก็คงจะทำใจไม่ได้ง่ายๆ แต่วันเวลามันคงจะเยียวยารักษาแผลในใจและก็ทำให้ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นได้

 

โดย: Malee30 7 สิงหาคม 2550 13:10:50 น.  

 

สวัสดีค่ะ

แวะมาเยี่ยม และเปนกำลังใจให้ค่ะ

สุ้ สู้

 

โดย: มณีไตรรงค์ 7 สิงหาคม 2550 14:01:21 น.  

 

เปิ้นตามไปอ่านสองบล้อกนั้นอีกรอบแล้วจ้าคุณดี

ใช่แล้ว... ชีวิตคนเรามีขึ้นมีลง
มีสุข มีทุกข์ ปะปนกันไป
วันนี้มีความสุข พรุ่งนี้อาจทุกข์ก็ได้
หรือไม่...ชั่วโมงนี้มีความสุข
แต่อีกไม่กี่นาที อาจมีความทุกข์เข้ามาก็ได้

ชีวิตคนเราเอาแน่เอานอนไม่ได้
แต่เราก็ต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านั้นด้วยสติเนอะ
ยิ้มรับกับทุกสิ่งที่จะเข้ามาในชีวิตละน๊า

ยิ้ม ยิ้ม มีความสุขมากๆนะคะคุณดี

 

โดย: fonrin 7 สิงหาคม 2550 18:24:19 น.  

 

เปิดทั้งเสารืและอาทิตยืค่ะ
ปีนี้เราเลือดไม่ผ่านเลยล่ะ
เศร้าใจมากๆ นอนน้อยเกินไป
ปีนี้ผ่านมาเดือนที่ 8 แล้วค่ะ
เลือดไม่ผ่าน
ขอให้น้องดีมีสุขภาพแข็งแรงเน๊าะ

 

โดย: อุ้มสี 7 สิงหาคม 2550 21:04:56 น.  

 

อ่านมาจนจบ
สรุป ชิวิตก็เท่านั้น จริงด้วย

 

โดย: ลุงแมว 7 สิงหาคม 2550 21:23:37 น.  

 

บล็อกน่ารักจังค่ะคุณดี ชอบภาพจังน่ารัก ฝันดีนะคะ

 

โดย: ตะกร้าหวายสีขาว 7 สิงหาคม 2550 21:53:00 น.  

 

เศร้า.......จริง ๆ นะคะ ........
นึกถึงความรู้สึกของพี่ชายคนนั้น ตอนที่คุณหมอมาบอกว่าต้องตัดขาออก เพื่อรักษาชีวิตเค้าเอาไว้....
มันเป็นความรู้สึกที่.......นึกไม่ออกเลยจริง ๆ ค่ะ .. ว่ามันจะเจ็บปวดและสับสนขนาดไหน ...
ภรรยาของพี่เค้า ก็เป็นคนที่เข้มแข็ง และน่ายกย่องมาก ๆ เลยนะคะ

นี่แหละชีวิต .. จริง ๆ ล่ะ .. เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าจะเกิดอะไรกับเราขึ้นในอีกชั่วโมงข้างหน้า

เพราะงั้น .. ก็คงต้องทำตอนนี้กันให้ดีที่สุดแหละนะคะ ....

 

โดย: Chini 8 สิงหาคม 2550 3:12:39 น.  

 

สวัสดีเช้าวันพุธครับคุณดี
ท้องฟ้าบ้านลุงกล้วยฉ่ำไปด้วยสายฝนเลยครับ ขอให้มีความสุขและระวังสุขภาพนะครับ

 

โดย: ลุงกล้วย 8 สิงหาคม 2550 7:20:46 น.  

 

ชีวตคนเรา มีทั้งวันที่ดี และวันที่เลวร้าย

เป็นแบบฝึกหัดชีวิตที่คนทุกคนทำกันอยู่บนโลกใบนี้ โดยถูกลิขิตไว้จากบางสิ่งบางอย่างที่เราอาจรู้ และไม่รู้ จำได้ และจำไม่ได้

แต่ไม่ว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมา จะสร้างความรู้สึกใด ๆ หรือทิ้งรอยแผลลึกแค่ไหน.. หากเรามีกำลังใจไม่ท้อแท้ ... แม้เหตุการณ์เลวร้ายแค่ไหน เราจะผ่านไปได้ด้วยดีทุกวันคะ...

ขอให้มีแต่วันดีดีนะคะ

 

โดย: the kookkom 8 สิงหาคม 2550 8:00:10 น.  

 

โห...อันนี้โทรผิดข้ามประเทศเลยนะครับ 55555

.............

พี่กิจ เชียงใหม่
สบายดีเจ้า

..............

มีความสุขนั๊กเน้อเจ้า
ขอหื้อม่วนกับก๋านเฮียนและก๋านทำงานโตยเน้อเจ้า

อิอิอิ

ตัวจริงเสียงจริงเน้อเจ้า

 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 8 สิงหาคม 2550 8:01:51 น.  

 

มาทักทายก่อนออกไปทำงานจ้าคุณดี
มาแล้วก็แอบหัวเราะกับคุณก๋า
"พี่กิจ เชียงใหม่" เลยอ่า หุ หุ

ทำงานอย่างมีความสุขจ้าคุณดี

 

โดย: fonrin 8 สิงหาคม 2550 8:11:33 น.  

 

ชีวิตคือการเรียนรู้ และการทำใจยอมรับค่ะ....
have a nice rainy day นะคะคุณดี.

 

โดย: ทูน่าค่ะ 8 สิงหาคม 2550 8:30:45 น.  

 



เรียนรู้ได้ทุกวัน กับชีวิตของเรา

 

โดย: น้ำฝน (มณีไตรรงค์ ) 8 สิงหาคม 2550 9:09:04 น.  

 

โชคดีที่มีคนที่เข้มแข็งคอยช่วยพยุงชีวิตอยู๋ข้างๆ

โชคดีจริงๆ

 

โดย: หยุ่ยยุ้ย 8 สิงหาคม 2550 9:28:00 น.  

 

ขอนอกเรื่องนิด จะบอกว่าบล็อกกุ๊กกิ๊กน่ารักจังเลย

 

โดย: ทาสบอย 8 สิงหาคม 2550 10:26:02 น.  

 

กลับไปอ่านเรื่องราว 2 เรื่องที่ผ่านมา
แล้วรู้สึกว่า ใช่ค่ะ ที่ชีวิตคนเราไม่แน่นอน
แต่เมื่อมีสิ่งที่เปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย
เราก็คงต้องยอมรับและผ่านมันไปให้ได้
ชื่นชมกับภรรยาพี่ชายคุณดีคนนั้นค่ะ
ที่คอยดูแลและมีหัวใจที่แกร่งน่าดู
หัวใจของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่คอยดูแลคนที่ตัวเองรัก ไม่ว่าเค้าจะเป็นเหมือนเดิมหรือไม่

 

โดย: PANDIN 8 สิงหาคม 2550 10:33:08 น.  

 

นี่แหละชีวิต มีทุกข์มีสุขปนกันไปกันมา แล้วแต่ว่าช่วงไหนส่วนผสมจะมากกว่ากันเท่านั้น..

 

โดย: smartman หล่อสุดๆ 8 สิงหาคม 2550 11:43:29 น.  

 

สู้ๆ นะครับ
ชีวิต ก็เป็นเช่นนี้เสมอ

 

โดย: กุมภีน 8 สิงหาคม 2550 12:07:17 น.  

 

ได้ติดตามอ่านครบทั้งสามตอนแล้ว พบว่าเป็นเรื่องที่
มีทั้งความสุขและความเศร้านะคะ

ความสุขสมหวัง ของพี่สาวหนูดีที่ได้ติดตาม
จนพบคำตอบที่เคยค้างคาในจิตใจ ..
และ ความเศร้า ของชตาชีวิตที่พลิกผัน
ชตาชีวิตที่ก่อให้เกิดความเศร้าแก่ผู้เกี่ยวข้อง

แต่สำหรับพี่ชายของหนูดีคนนั้น ป้าติ๋วคิดว่า
นอกจากความเศร้าในใจแล้ว
น่าจะยังมีอีกหนึ่งความรู้สึกของความปิติ
ที่ได้รับรู้ถึงความห่วงใยของเพื่อนเก่า
และของภรรยาที่น่ารักและเข้มแข็ง

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่หนูดีนำมาแบ่งปัน
ที่ทำให้ได้ข้อคิดดีๆ ว่า ชีวิตของคนเรา
ควรตั้งอยู่บนความไม่ประมาทเสมอ ..

 

โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) 8 สิงหาคม 2550 12:12:49 น.  

 

ชีวิตเหมือนดังขนนกจิงๆ ไม่รุจะหลุดจากขั้วแล้วปลิวล่องลอยไป ณ แห่งหนไหน มีสติอยู่กะวันวารปัจจุบันให้มากที่สุดคับ

 

โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 8 สิงหาคม 2550 13:41:51 น.  

 


ความไม่แน่นอนนั่นแหละ แน่นอนที่สุด

 

โดย: สยึมกึ๋ย 8 สิงหาคม 2550 18:44:56 น.  

 

ถ้ามีกำลังใจที่เข้มแข็ง ในพยายามมองโลกในแง่ดี
ชีิวิตเราก็ยังพอมีความสุขกับมันได้ครับ

แวะมาส่งยิ้ม แถมยักคิ้วให้ด้วย...อิอิอิ...

 

โดย: หมอกควัน 8 สิงหาคม 2550 19:19:52 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ

สบายดีนะค่ะ

มีความสุขมากๆค่ะ

 

โดย: สักกะนิด 8 สิงหาคม 2550 20:30:38 น.  

 

ชีวิตคือความไม่แน่นอนจริงๆ วันนี้เราอาจอยู่อย่างสบาย แต่ใครจะไปรู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น

ถึงจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป The Show must go on.

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยดูแลสุขภาพให้ดีนะครับ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 8 สิงหาคม 2550 20:43:14 น.  

 

สวัสดีค่ะ คุณ ดี

แวะมาส่งคุณดีเข้านอนค่ะ

ฝันดีนะคะ

ปล.ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นถ้าเราพร้อมรับมือกับมัน ก็จะผ่านไปได้ค่ะ

 

โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 8 สิงหาคม 2550 20:55:17 น.  

 

อ่านแล้วอึ้ง ๆ ค่ะ

ภรรยาเขาเก่งเนอะ

 

โดย: โสดในซอย 8 สิงหาคม 2550 20:58:42 น.  

 

คุณดี......... ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดี ๆ ที่ให้โตสกลับมาค่ะ
อ่านข้อความของคุณดีเมื่อวาน แล้วรู้สึกดีจริง ๆ นะ
รู้สึกดี ที่โตสสามารถทำให้เพื่อนร่วมโลกคนนึง มีความรู้สึกดี ๆ ได้
(เพือนร่วมโลก ที่อีกหน่อยอาจเป็นเพื่อนกันจริง ๆ ก็ได้ ใครจะรู้เนอะ)

ที่คุณดีไปพูดประมาณว่า โตสทำให้คุณดีเขียนเม้นท์ไม่ค่อยออก อย่างที่ควรจะเป็นนั่นน่ะ (ว่าผิดนิสัยคุณดี)
โตสเชื่อนะ .. เพราะว่าโตสก็เคยเห็นชื่อคุณดีผ่าน ๆ ตาในบล๊อกเพื่อนโตสบางคนเหมือนกันจ๊ะ
ก็เห็น ๆ อยู่บ่อย ๆ แหละว่า .. ผู้หญิงคนนี้ เม้นท์ยาว ๆ พอ ๆ กับเราเลยแฮะ .. ฮิๆๆ

ขอบคุณคุณดีมาก ๆ เช่นกันจ๊ะ

 

โดย: Chini 8 สิงหาคม 2550 21:28:54 น.  

 

แวะมาส่งคุณดีเข้านอนนะคะคืนนี้

หลับฝันดีจ้าคุณดี

 

โดย: fonrin 8 สิงหาคม 2550 22:36:57 น.  

 

ดีจ๊า
หนี่ฯ ส่งดีเข้านอนน๊า
ฝันดีนะคะ จุ๊บ จุ๊บ


 

โดย: หนี่หนีหนี (แพรวขวัญ ) 8 สิงหาคม 2550 22:41:58 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณดี

วันนี้ที่เชียงใหม่ฝนตกพรำ
อากาศดี จนไม่อยากออกมาทำงาน 55555

บรรยากาศน่าง่วงเหงาหาวนอนมากครับ

กะว่าก๋า รายงาน

 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 9 สิงหาคม 2550 7:57:25 น.  

 

สวัสดีค่ะ วันนี้เจนนี่แวะมาทักทายอีกแล้วค่ะ ขอบคุณมากน่ะคะ ที่แวะไปเยี่ยมเยือนเจนนี่ที่บล็อค วันนี้เจนนี่เอารูปเจ้าตัวเล็กมาอัพเดทแล้วน่ะคะ อย่าลืมแวะไปเยี่ยมชมอีกน่ะคะ ขอบคุณค่ะ

ไว้เจนนี่ว่างๆ เจนนี่จะแวะมาทักทายอีกค่ะ ขอให้วันนี้และวันต่อๆไป เป็นวันดีดีของคุณค่ะ

 

โดย: สาวอิตาลี 9 สิงหาคม 2550 13:21:24 น.  

 

ขออนุญาตไม่ตอบบล๊อกนี้
เนื่องจากชีวิตกำลังอยู่ในช่วงการสลับกันไปมาอย่างงุนงง

 

โดย: พลทหารไรอัน 17 สิงหาคม 2550 14:55:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


มัชชาร
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [?]




Friends' blogs
[Add มัชชาร's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.