Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2550
 
16 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
//**d__d in love**//-------->>> เทศกาลความรักของดีดี No.16








---------->> คำถาม ความรัก <<----------





เคยมี " คำ ถ า ม " อะไรสักคำถามที่ค้างคาอยู่ในใจไหมคะ
บางคำถาม ค้างอยู่ในใจมานานแสนนาน
แต่ไม่เคยได้คำตอบ
บางครั้งบางคำถาม มีคำตอบอยู่ในใจแล้วว่าจะตอบอย่างไร
แต่ไม่ตอบ เลือกที่จะคาใจอยู่อย่างนั้น
เพราะรู้ว่าถ้าได้คำตอบมาก็จะมีแต่ความเจ็บปวด






ดี.มีเรื่องของ “ คำ ถ า ม ” มาเล่าค่ะ เป็นเรื่องของพี่สาวคนหนึ่งของดี. เล่าเรื่องของพี่ก่อนในบล็อกนี้ แล้วค่อยเล่าเรื่อง “ คำ ถ า ม ” ที่ตัวดี.เองถูกถาม ซึ่งดี.ไม่แน่ใจว่าจริงจริงแล้ว คนรอฟังคำตอบจะพอใจหรือเปล่า กับคำตอบในแบบของดี.





“ พี่ ส า ว ” มีคำถามที่ค้างคาอยู่ในใจมานานกว่า 20 ปี เป็นคำถามถึงคนรักเก่าว่า…
“ ทำ ไ ม ถึ ง เ ลิ ก กั น ”

เพราะการแยกจากกันในคราวนั้น เหมือนหนุ่มสาวที่รักกัน และเกิดอาการงอนงอน เพราะถูกอีกฝ่ายขัดใจ
เป็นปัญหาเล็กเล็ก แต่กลายเป็นว่านานเหลือเกินที่ไม่ได้พบกันอีก






เมื่อมี “ คำ ถ า ม ” ติดในใจนานนานแบบนี้ ถ้าเป็นเพื่อนเพื่อนจะทำอย่างไรต่อไปคะ
เวลามันนานมากจนอีกฝ่ายอาจจะตายจากไปแล้ว (ที่บอกว่าอีกฝ่ายอาจตาย ที่เดาได้ขนาดนั้น ก็เพราะพี่สาวยังอยู่นี่นา)





สำหรับการตัดสินใจของพี่สาว...
พี่สาวเลือกที่จะติดตามถามหาคำตอบจากคนที่ห่างหายไปค่ะ...
ก่อนตาย ขอแค่ให้รู้สักครั้ง (พี่สาวว่าอย่างนั้น)






และโลกอินเตอร์เน็ตช่วยได้ ดีดี กับเพื่อนภูมิใจนำเสนอว่า...
เราสามารถหาข้อมูลให้ได้จากอินเตอร์เน็ต (ก็เล่นอยู่ทุ๊กกกวัน) พี่สาวไว้วางใจ จึงให้ชื่อ-นามสกุลคนที่อยากพบมา ก็เริ่มค้นหา ง่ายอย่างที่คิดจริงๆ เพราะเมื่อเริ่มค้นหาจากอินเตอร์เน็ต ก็ได้เบอร์โทรศัพท์ของใครก็ไม่รู้นามสกุลเดียวกันกับพี่คนนั้น ที่มีมีชื่อเป็นผู้ขอติดตั้งโทรศัพท์ มีคนนามสกุลนี้ ไม่มากนัก แต่มีลู่ทางว่าจะหาได้...
เพราะถัดมาก็เริ่มดูจังหวัดที่อยู่ ดูอำเภอ ดูตำบลที่คาดว่าน่าจะอยู่ในพื้นที่เดียวกัน รายชื่อถูกตีกรอบลงมาเรื่อยเรื่อย
และในที่สุดก็สุ่มโทรไปที่เบอร์หนึ่ง ซึ่งคาดเดาว่าน่าจะเป็นบ้านญาติ หรือคนรู้จักกัน






และในที่สุดก็ได้รู้ว่าพี่คนนั้น อยู่ที่ไหน ทำงานอะไร ครอบครัวเป็นอย่างไร มีลูกกี่คนแล้ว สุดท้ายก็ได้เบอร์โทรศัพท์มา เป็นเบอร์โทรศัพท์มือถือของพี่คนนั้น
คนที่พี่สาวอยากถามเหลือเกินว่า

“ ทำ ไ ม ถึ ง เ ลิ ก กั น ”





เมื่อได้เบอร์โทรศัพท์ที่สามารถจะติดต่อได้ เรามานั่งคุยกันว่าจะโทรดีไหม เพราะต่างฝ่ายต่างมีครอบครัว
แต่คำถามนี้มีอยู่ในใจพี่สาวมานานเหลือเกิน จนมาถึงขนาดนี้แล้ว ดี.กับเพื่อนที่ช่วยกันหาข้อมูลให้ก็กำลังใจไปว่า โทรเถอะ โทรให้รู้ไปในชาตินี้ ไม่ต้องติดไปชาติหน้า และไม่ต้องคาใจอีกต่อไป






พี่สาวจึงตัดสินใจโทร...
เมื่อปลายทางรับสาย พี่สาวบอกให้รู้ว่าใครเป็นคนโทรมา พี่มาเล่าให้ฟังทีหลังว่า ก่อนจะโทรไปก็ทำใจแล้วล่ะว่าคนปลายสายอาจจะจำไม่ได้ เพราะว่ามันผ่านมานานเหลือเกินแล้ว และถ้าจำไม่ได้ก็จะจบลงแค่นั้น





เสียงน่ะจำไม่ได้แน่ๆ เพราะผ่านมานานแล้ว แต่พอบอกให้รู้ว่าใครโทรมา ปลายสายที่รับตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ดีใจมาก โดยบอกว่าไม่เคยลืมรักครั้งแรก พี่สาวเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาเขียนจดหมายติดต่อเป็นเวลาหลายปี





คือทั้งคู่พบกันที่บ้านต่างจังหวัด แต่เพราะเรียนหนังสือคนละจังหวัด การสื่อสารสมัยนั้นไม่ดีเหมือนสมัยนี้ สิ่งที่ทำได้คือการเขียนจดหมายติดต่อกัน---และเมื่อมาเรียนจังหวัดเดียวกันที่กรุงเทพฯ พบกันไม่กี่ครั้งดันทะเลาะกัน งอนกันแบบเด็กเด็ก เลยไม่ได้พบกันอีก---ฟังแล้วตลกดีค่ะ เขียนจดหมายคุยกัน รักกันแทบตาย แต่พอเจอหน้ากัน เลิกกันซ๊างั้น ให้คาใจมานานนนน




พอปลายสายคุยด้วยน้ำเสียงดีดี ทางนี้ก็เลยสบายใจ ต่างฝ่ายต่างถามถึงทุกข์ สุข ได้รู้ชีวิตของอีกฝ่าย ก็คุยแบบทั่วๆไป แต่ยังไม่ได้พูดเรื่องที่คาใจอยู่





พี่คนนั้นเค้ารู้จักคนในครอบครัวของพี่สาวทั้งหมด เพราะบ้านเกิดอยู่ในจังหวัดเดียวกัน แต่ว่าเพราะต่างก็ย้ายบ้าน ย้ายที่อยู่ก็เลยไม่ได้พบกันอีก พอเจอกันอย่างนี้ พี่สาวจึงเล่าให้แม่กับน้องๆฟังด้วย ทุกคนตื่นเต้น ที่ตื่นเต้นก็เพราะนึกไม่ถึงว่าโลกอินเตอร์เน็ตจะทำให้กลับมาพบกันได้อีก





สิ่งที่ตามมาหลังจากวันนั้นก็คือ เมื่อพี่คนนั้นรู้ว่าครอบครัวของพี่สาวอยู่ที่ไหน (ตัวพี่สาวอยู่กรุงเทพ) พี่คนนั้นได้ไปหาทันที พี่คนนั้นไปกราบแม่ บอกว่ายังระลึกถึงเสมอ และไม่เคยรู้เลยว่าอยู่ที่ไหนกัน
นึกไม่ถึงด้วยว่าพี่สาวจะพยายามตามหาเขา เพราะมันนานเหลือเกิน





สิ่งที่เขาเล่าให้แม่ฟังก็คือ คำถามที่ค้างคาอยู่ในใจพี่สาวมานาน นั่นก็คือวันที่แยกกันอย่างไม่เข้าใจในคราวนั้น พี่เขามีปัญหาทางบ้านหลายอย่าง ประกอบกับเรียนหนัก ก็เลยไม่ได้ติดต่อ พอเรียนจบก็ถูกส่งเข้าไปทำงานไกล และไม่สามารถติดต่อกันได้อีก ที่สำคัญพี่เค้าใช้ชีวิตในช่วงวัยรุ่นที่ไม่ค่อยดีนัก มองไม่เห็นอนาคตเลย กว่าจะผ่านวันนั้นมาได้ ตัวเขาเองก็เกือบจะเอาตัวไม่รอด แต่ในที่สุดก็ผ่านมาได้ กระทั่งมีครอบครัว และมีลูก






พี่เค้าเล่าเรื่องของเค้าให้แม่พี่สาวฟัง และแม่ก็เล่าเรื่องพี่สาวให้เค้าฟัง คือทั้งสองฝ่ายต่างก็มีชีวิตที่ดี มีครอบครัวที่อบอุ่น โดยมี “ คำ ถ า ม ” เป็นสิ่งชักนำให้กลับมาพบกันอีก





พี่สาวเล่าให้ฟังอย่างขำๆว่าแม่เอาเรื่องไปขายซ๊าหมดเลย ไม่ได้พูดอะไรเองสักคำ แถมบอกพี่เค้าไปด้วยว่า
“...มันบ้า มันตามหาลูกมาตั้งหลายปี...”
แม่ของพี่สาวแทนตัวพี่คนนั้นว่าลูกทุกคำ---พี่สาวดี.บอกว่าเค้าเคยเกือบจะได้เป็นแม่ยายกับลูกเขยกันนี่555+
(ก็ตอนที่เขามาจีบน่ะ เข้าทางแม่ ถ้าพี่สาวไม่ต้องเข้ามาเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯก่อน ก็อาจจะได้แต่งงานกันไปแล้ว)






สำหรับพี่สาว แค่ได้รู้ คำถามที่คาใจมานานก็หมดไป ด้วยความรู้สึกโล่ง นอนตายตาหลับได้กับเรื่องนี้แล้ว
หลังจากนั้น พี่สาวได้พบ และพูดเรื่องนี้กับพี่คนนั้นด้วย ซึ่งพี่เค้าก็อธิบายทุกอย่างให้ฟังอีกครั้งอย่างที่เคยเล่าให้แม่ฟัง
และบอกว่าจากนี้ต่อไปจะดูแลกัน เท่าที่สามารถจะทำได้ เมื่อพี่สาวถามว่ากว่าจะหากันพบ ต้องใช้เวลานานมาก แล้วจะทิ้งกันอีกไหม






สิ่งที่ตามมาหลังจากวันนั้น พี่คนนั้นมักจะแวะเวียนกลับไปเยี่ยมครอบครัวของพี่สาวเสมอ อีกทั้งยังคอยช่วยน้องๆของพี่สาวในฐานะพี่ชายคนหนึ่ง ตามสัญญา




พี่สาวบอกกับดี.และเพื่อนที่ช่วยจนได้พบกันว่า
"ดี.เนอะ ชั้นแค่อยากรู้แล้วจบ แต่แม่ชั้นได้ลูกชายเพิ่มมาอีกคน แถมลูกสะใภ้ และหลานอีกสอง"
(พี่คนนั้นเค้าพาครอบครัวมาทำความรู้จักกับแม่เสร็จสรรพ)





พูดไปอย่างนั้น แต่ดี.รู้ว่าพี่สาวก็โล่งใจล่ะนะ พี่สาวบอกว่าแค่อยากจะลบคำถามที่คาใจ ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านั้น และมันก็จบอยู่แค่นั้นจริงๆ




ดี.ว่าพี่สาวโชคดีนะคะ เพราะจริงๆแล้วการตามหาใครสักคนในอดีต ผลที่ออกมาอาจจะไม่ใช่อย่างนี้ก็ได้ อาจจะนำมาซึ่งปัญหามากมาย ทั้งจากฝั่งครอบครัวของพี่สาว หรือฝั่งคนที่เราจะตามหา เหมือนการอยู่ดีไม่ว่าดี แต่ดันดิ้นรนไปหาเรื่อง ก่อนที่จะเริ่มตามหา เราคุยเกี่ยวกับปัญหาที่จะตามมาเยอะมาก แต่เพราะพี่สาวบอกว่า

“ แ ค่ ใ ห้ รู้ ”


เ รื่ อ ง ร า ว ข อ ง พี่ ส า ว ดี. จึ ง จ บ ล ง อ ย่ า ง มี ค ว า ม สุ ข




เพื่อนเพื่อนมี “ คำ ถ า ม ” โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับ “ ค ว า ม รั ก ”
และถ้ามี เพื่อนเพื่อนตัดสินใจกันอย่างไรคะ....หรือปล่อยให้ผ่านเลย....








Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2550 8:37:23 น.




Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 6 สิงหาคม 2550 8:14:26 น. 39 comments
Counter : 857 Pageviews.

 
ตอบได้อย่างเต็มปากเลยค่ะ ขอปล่อยให้ผ่านค่ะ

ไม่คิดจะตามใครและให้ใครติดตาม จบแล้วก็แล้ว

กันไปเลยค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:21:09 น.  

 
เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่น่าประทับใจมากเลยค่ะ แม่ปุ๊ไม่เคยมีความหลังอะไรกับใครแบบนั้น มีแต่คนที่เราเคยแอบปิ๊งเค้าที่บางทีก็นึกถึงนะคะว่าป่านนี้เค้าทำอะไร อยู่ที่ไหน ชีวิตเป็นอย่างไร แต่ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้นนะคะ ไม่คิดจะไปสืบสาวราวเรื่องด้วยค่ะ ไม่งั้นเดี๋ยวจะมีเรื่อง ฮ่าฮ่าฮ่า


โดย: Lauderdale By The Sea วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:59:05 น.  

 
คำถามมันต้องมีทุกคนละคะ

อยู่ที่ว่าจะถามไหม...เราเลือกที่จะไม่ถาม

เพราะถ้าถามแล้วคนตอบอึดอัด จะถามไปทำไม..เรายอมเป็นฝ่ายอึดอัดเองดีกว่า

รอให้เวลามันผ่านไป เราจะได้คำตอบเองคะ

แต่ถ้ารอแล้ว ก็ไม่ได้คำตอบ...เราก็ทนอึดอัดต่อไป ดีกว่าให้คนที่เรารักอึดอัดคะ


โดย: todayd วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:15:28 น.  

 
ไม่คิดติดตามค่ะ ปล่อยให้เป็นไปตามฟ้าลิขิต แต่ถ้าได้เจอกัน ก็จะไม่ปล่อยให้คำถามค้างคาใจต่อไปอีก....


โดย: คนเลวที่แสนดี วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:37:57 น.  

 
โศกนาฎกรรมของความรักจ๊ะ

เรื่องข้างบนเป็นเรื่องมหัศจรรย์ของจิต มันจะจดจำเรื่องราวที่ฝังอยู่ลึกๆได้เป็นอย่างดี..แม้ว่าเป็นเรื่องเศร้าๆก๊อตามที.... เฮ้อ


โดย: p' pord (พี่ป๊อด ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:46:32 น.  

 
อิอิ มีคนกล่าวไว้ว่า
ความรักที่ไม่สมหวัง เป็นสุดยอดของความรัก เพราะเราจะไม่มีวันลืมมันเลย


โดย: zMee วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:04:47 น.  

 


อ่านแล้วเก็บมานั่งคิดทบทวนเรื่องของตัวเอง

ทำไมถึงเลิกกัน เพราะการงอนกันเล็กๆ น้อยๆ



โดย: แสงไร้เงา วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:19:18 น.  

 
เป็นการตัดสินใจและการกระทำที่ถูกต้องแล้วครับ


ป.ล.
แต่คงไม่ใช่ทุกคู่ทุกรณีจะจบลงแบบแฮปปี้แบบนี้เสมอไป หรอกครับผมว่า


โดย: กุมภีน วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:53:59 น.  

 
ไม่ว่าจะคิดยังงัยตัดสินใจยังงัย ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

เอาใจดีดีมาฝากนะค่ะ

hosting by pHosted.com


โดย: opleee วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:29:47 น.  

 
มีค่ะ แต่เป็นคำถามที่อยากรู้ในปัจจุบันว่าเค้า สบายดี มีครอบครัวหรือยัง
ไม่มีคำถามที่คาใจ อย่างพี่สาวคุณดี เพราะตอนที่คบกันเรียนด้วยกัน
ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพือน หรือเป็นแฟนหว่า
จะเฮฮา กันในกลุ่ม แต่แอบรู้สึกเล็กๆ ว่าเรามีความรู้สึกพิเศษซ่อนอยู่

ยังแปลกใจอยู่ว่า ทำไมเราไม่รู้สึกมีคำถาม คาใจ
ตกลง เรารักกันป่าว

เคยค้นหาเค้าจาก ชื่อ นามสกุล แบบไม่ตั้งใจมาก่อน
แค่ไม่รู้จะทำอะไรดี...แน๊
เจอเบอร์โทร ที่อยู่พร้อม ความรู้สึกที่ได้รู้ ดีใจค่ะ ว่าเฮ้อ
เค้ายังมีตัวตนอยู่นะ ดีใจวู้ ๆ

แต่ยังไม่คิดจะโทรหา ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง
จะจำเราได้ป่าวหว่า แล้วก็ใครจะรับสายว๊า
ถ้าเค้ามีครอบครัวแล้ว ถ้าแฟนเค้ารับ
เราจะบอกเค้าว่ายังไงหว่า

เวลาผ่านไป วันนึงรู้สึกนึกถึงเพราะหนังเรืองแฟนฉัน...ฮี่ๆ
ก็เลย เอาว๊าโทรหา
ด้วยใจระทึก ตึก ตั๊ก ๆ..... ผู้หญิงรับสาย

เอ่อ ไม่รู้ว่าพุงจะพูดอะไรดี ก็เลยทำเนียน
ถามชื่ออื่นไป แล้วขอโทษที่โทรผิด

คิดเอาเองว่า คงเป็นแฟนเค้ามั้งนะ
ถ้าใช่ กลัวแฟนเค้าเข้าใจผิด กลัวเค้ามีปัญหากัน
อยู่ๆ จะบอกว่าเพือนโทรมาหา มันก็แปลก ๆ ดี
ก็เลยเป็นปัญหา คาใจ แต่ไม่ต้องการรู้คำตอบ ว่าตกลงเค้าแต่งงานยังฟระ แค่ได้รู้ว่า
เค้ายังมีตัวตนอยุ่ก็ โอเค แล้วค่ะ อิอิ

พี่สาวคุณดี โชคดีนะคะ ที่ได้รับคำตอบที่คาใจมานาน
และได้พบกับมิตรภาพที่ดี
ที่มาพร้อมกับคำถาม คำตอบ ไม่ใช่ปัญหา

แอบยิ้มกับคุณแม่ด้วยค่ะ ดูท่านเป็นคนอารมณ์ดี อิอิ
ได้ลูกเขย ลูกสะใภ้ และหลานเพิ่มอีกด้วย




ไว้เขียนคำถาม ของคุณมัชชาร เมื่อไหร่ อย่าลืมไปกระซิบด้วยนะคะ





โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:36:02 น.  

 
เราเองก็อยากจะรู้เรื่องราวความเป็นไปของแฟนเก่าเหมือนกัน.....นะ..

ทั้งที่ เราก็มีแฟน เค้าก็มีแฟน....


โดย: ปลายปัญญา วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:21:15 น.  

 
หลายปีก่อน
ผมพยายามลองหาที่อยู่เพื่อนบางคน
ลองเสริช์หาในอินเตอร์เน็ต
(ถ้าจำได้คือ "หัวหน้าห้องใส่แว่นคนนั้น"ในบล็อกของผม)
สุดท้ายก็ล้มเหลวไป.....

ถามว่าคิดถึง หรือ จดจำอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า ?
มันคือความรู้สึก "ถวิลหา" อดีต....
ไม่ใช่ตัวของหัวหน้าห้องคนนั้น

ดีใจที่ไม่ได้ทำอะไรที่มากกว่านี้
และปล่อยให้ความทรงจำ "สวยงาม" ที่มี
ยังคงอยู่เหมือนเดิม...

..................................

ตามมาอ่านแล้วนะครับ
เรื่อง "พี่สาว" อ่านสนุกมาก
พยายามนึกเข้าหาตัวเองตลอดเหมือนกัน
ว่าถ้าเป็นเรา
เราจะทำอย่างนั้นมั้ย ?


โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:39:59 น.  

 
สวัสดีค่ะ
แม่หนิงแวะมาเยี่ยมครั้ง (ครั้งแรก)
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ


โดย: run to me วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:12:43:19 น.  

 
บางคำถามก็หาคำตอบค่ะ

บางคำถามก็ปล่อยมันทิ้งไว้


อ่านแล้วก็รู้สึกดีนะคะ

อย่างน้อยก็จบลงด้วยดี



อืมม์..มีเรื่องคล้ายๆ อย่างนี้ที่อยากเคลียร์กับใครบางคนเหมือนกันค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:51:15 น.  

 

บางครั้งความทรงจำที่ไม่กระจ่าง เราก็อยากจะรู้ความจริงเหมือนกันค่ะ มีบางอย่างสงสัยอยู่ตลอดเวลา ก็ไม่รู้ว่าจะหาความจริงจากใคร นอกจากเราจะเจอบุคคลนั้น


โดย: แซนด์ซี วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:53:03 น.  

 
มีอยู่คำถามนึง ที่ยังค้างคาอยู่ค่ะ แต่ไม่อยากพบหน้าคน
ที่ให้คำตอบ กลัวใจตัวเอง อิอิ
มีความสุขมากๆ นะคะ


โดย: บัวริมบึง วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:56:17 น.  

 
อ่านไปลุ้นไปครับว่า เรื่องจะจบลงยังไง สุดท้ายก็แฮปปี้เอนดิ้งด้วยกันทุกฝ่าย ดีใจกับพี่สาวด้วยครับ


โดย: Bond Man วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:06:43 น.  

 
อืม...เปิ้นว่าดีจังเลยค่ะคุณดี
อย่างน้อยเราก็ได้มิตรภาพเพิ่มอีกสามแน่ะ (แฟนและลูกพี่คนนั้นด้วย)

แบบนี้จบแบบแฮปปี้เอนด์ดิ้งเลยละค่ะ


โดย: fonrin วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:13:18 น.  

 

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ครับ
คุณดี.







โดย: smack วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:59:36 น.  

 
จบแบบนี้ดีแล้วค่ะ อิอิ


โดย: asariss วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:14:03 น.  

 

แวะมากบดาน (กลัวโดนตัดหัวไปไหว้)


โดย: สยึมกึ๋ย วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:23:04 น.  

 


โดย: ปลายเทียน วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:49:38 น.  

 
ก็มีเหมือนกันคำถาม อยากถามแต่ไม่รู้จะถามอะไรอีก


โดย: nakwan6 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:58:32 น.  

 
ชอบเรื่องวันนี้จัง
หมดคำถาม
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:08:15 น.  

 
สวัสดีอีกรอบนะคะ

ดีจัง เป็นคนสกรีนหนังสือให้เด็กๆ อ่านด้วย เด็กนี่ประมาณวัยรุ่นหรือเปล่าคะ?

ถ้าวัยรุ่นยังไม่เกินสิบหก

เราว่าชุดนี้อ่านได้ทุกเล่ม อ่า..อาจจะยกเว้นรอบสุดท้ายที่มีฉากตบจูบน่ะค่ะ แต่ถ้าคิดว่าพอได้ก็ให้อ่านก็ได้นะคะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:09:01 น.  

 
ทิ้ง blog ร้างไปนาน เข้ามารายงานตัวว่าอัพแล้วค่ะ แต่ก็มีแต่เรื่องบ่นๆตามเคย ๕๕


โดย: dekhype วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:10:25 น.  

 
บางครั้งผมก็อยากรู้เรื่องราวความเป็นไปของใครบางคนเหมือนกันครับ

ไม่ได้อยากคิดหวนคืน แต่อยากรู้ว่าเขาอยู่อย่างไรแค่นั้น


โดย: 9A วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:52:30 น.  

 


คำถามไม่มีค่ะ
แต่ถ้าเรื่องความรักคำตอบที่ตอบตัวเราเองเสมอ
ว่ายังไม่พร้อมที่จะรักใคร
ก็เลยยังโสดเหมือนเดิม
เพราะยังไม่พร้อมที่จะรับใคร
ขอบคุณนะสำหรับข้อความหลังไมค์


โดย: อุ้มสี วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:52:54 น.  

 
มีหลายตอนจังเลยนะน้องดีดี ...
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนทักทายบ่อยๆ จ้า ...


โดย: สะเทื้อน วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:01:39 น.  

 
... ...

ตะกร้าหมดคำถามไปแล้ว ...

สวัสดีปีใหม่จีนค่ะ ซินเจียยู่ ซินนี้ฮวดไช้
สุขสันต์วันตรุษจีนนะคะ รวยๆ เฮงๆ มั่งมี ศรีสุขค่ะ ^^


โดย: ตะกร้าหวายสีขาว วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:05:04 น.  

 
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณดี
ตรุษจีนปีนี้ของให้คุณดี เฮง ๆ เจ้าค่ะ (เป็นคำถามที่รอคำตอบนานมากนะเจ้าค่ะ)



โดย: บูรพกาล (กลกาล ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:17:03 น.  

 
Wish you having a good heath and prosperity!!!!
สุขสันต์วันตรุษจีนค่ะ


โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:07:50 น.  

 
ถามว่าทำไมเขาไม่รักผมอ่ะครับ


โดย: หลานยายจุล วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:30:10 น.  

 
สวัสดีจ้า มาส่งความสุขย้อนหลัง ขอบคุณหัวใจน่ารักที่แปะให้ที่บล๊อคนะคะ

ปล..ไปทำความรักนอกสถานที่หลายวัน


โดย: ป่ามืด วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:13:06 น.  

 
ถ้าผมโดนตามหาเพื่อถามว่าทำไมเลิกกันนี่คง .... 555+ ไม่ดีแน่ๆ ครับ

เหตุผลที่เลิกกันสำหรับผมมีตั้งแต่ ... ผมเบื่อ .. มันเป็นไปไม่ได้ .. มันไม่ใช่ .. ผมรักคนอื่นแล้ว ...
เห็นมั้ยครับว่ามันไม่ใช่เหตุผลที่น่าฟังเท่าไหร่
ซึ่งถ้าตอบไปตรงๆ ก็คงทำร้ายจิตใจคนถามไม่น้อยเลย

ในทางกลับกัน ...
ถ้าผมรู้อยู่แล้วว่าผมจะได้คำตอบประมาณนี้เวลาไปถามใครสักคนว่าเลิกกับผมทำไม
ผมว่าผมไม่ถามดีกว่าครับ ...



โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:2:36:06 น.  

 
ดีครับแวะเอาไออุ่นมาฝากครับ


โดย: فاليري نيبومنياتشي عن تدريب متصدر ترتيب الدوري الأوزبكي باختاكور من أجل التركيز على خدماته مع المنتخب الأوزبكي الوطني IP: 203.107.196.177 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:3:54:17 น.  

 

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้



มีกิน มีใช้ อย่าเจ็บ อย่าจน



โดย: ทาสบอย วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:8:12:27 น.  

 
เคยsearchหาชื่อเพื่อนเก่า(ไม่ใช่แฟนเก่านะคะ)จากgoogle ได้เบอร์มาหลายคน บางคนคุยแล้วรู้สึกดีๆแต่บางคนกลับห่างเหินจนน่าเศร้าใจเลยคิดว่าไม่น่าโทรหาดีกว่า

แต่เรื่องของพี่สาวคุณดีจบลงน่าประทับใจค่ะ


โดย: random-4 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:26:27 น.  

 


โดย: ฟ้าสดใส ทะเลสีคราม วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:27:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

มัชชาร
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [?]




Friends' blogs
[Add มัชชาร's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.