|
วันนี้วันเสาร์ที่ ๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๔
เมื่อคืนได้ลบเมลล์ทิ้งไปอีกคน ลบแล้วสบายใจ เพราะตัวเค้าเองทำให้ผมต้องบล็อกเค้า ก็ออนทิ้งไว้แล้วก็ไปอาบน้ำ เค้ามาทัก "เจอกันอีกแล้ว" แต่ว่าช่วงเวลานั้นยังอาบน้ำอยู่ แต่ไม่รู้ว่าเค้ารอหรือเปล่า จำได้เวลาที่ส่งข้อความมาตอน ๒๑.๔๔ แต่ผมอาบน้ำเสร็จและมาเห็นข้อความเค้าตอน ๒๒.๐๒ นาที แล้วเค้าก็ไม่ได้ออนไลน์ตอนที่เห็น เค้าออฟไลน์ไปก่อน หรือว่าเค้าคิดว่าส่งข้อความมาแล้วเค้าไม่รู้ว่าผมอาบน้ำอยู่ เลยออฟไลน์เลิกออน
จริงๆ แล้วเค้าเริ่มคุยไม่ดีก่อนแล้วตั้งแต่คืนวันพฤหัสนี่ล่ะ แต่เมื่อคืนผมเลยบล็อกและลบทิ้งไป เพราะสักพักเค้าก็ออนไลน์ แต่ยังมีมาที่หน้าต่างเอ็มอีก ผมเลยต้องลบครั้งที่สอง ถึงจะลบได้สำเร็จ ไม่มีการติดต่อกันอีกแล้ว ดีใจและสบายใจที่สุด เก็บไว้ก็เหมือนหนามที่ทิ่งแทงตัวเราเองให้เจ็บ ปล่อยมันไปตามทางของเค้าเถอะ คิดเสียว่าเราเจอกับขยะชีวิตแล้วกัน
นั่งลงรูปในเฟสอีกนิดหน่อย แล้วก็เข้านอนเพราะไม่ไหว ง่วงนอน ตื่นเช้ามาก็ต้องไปทำงานแป๊ปหนึ่งที่ทำงาน แล้วก็กลับมาบ้าน ซักผ้า กินข้าว มีของกินหลายอย่างเลยตั้งแต่ ผัดบวบใส่ไข่ นิ่มๆ ดี ไม่ต้องเคี้ยวมาก
มีขนมหวานด้วย เป็นบวดฟักทอง กับ ตะโก้เผือก แม่ทำไว้บวดฟักทองลูกใหญ่เลย หวานมันน้ำกระทิมากเลย มีแต่ของหวานๆ ทั้งน้าน แต่ไม่ค่อยมีใครกินกันหรอก เค้าคงกลัวอ้วนกัน แต่แม่ก็ทำไว้ให้กิน
อันนี้เป็นตะโก้เผือก ซื้อมาไม่ได้ทำเอง ทำกันไม่เป็นหรอก ตะโก้ แต่ไม่รู้ใครซื้อมา ไม่ได้ถามด้วย แต่ก็ถ่ายรูปเก็บไว้
แล้วก็ผลไม้เป็นมังคุดกับเงาะ แต่ว่าเงาะเคยถ่ายรูปไว้แล้ว เลยถ่ายแต่มังคุดอย่างเดียว นิ่ม หวาน น่ากินมาก ผ่าออกมาแล้วนะ เนื้อเป็นปุยๆ เลย น่ากินมาก สีขาวสวย มันเป็นผลไม้ที่แปลกกว่าผลไม้อื่นๆ นะ มันบอกสิ่งที่อยู่ในลูกมังคุดได้ว่ามีกี่เม็ด ตรงก้นมันอ่ะ จะมีรอยบอกเม็ดข้างในอยู่ แปลกดีถ่ายรูปเก็บไว้ดู ไม่แพงนะโลละสิบบาทเอง แม่บอกจะซื้อมาไว้เยอะๆ ได้กินหลายๆ วัน สงสัยมันออกมาเยอะเลยไม่แพง เงาะยังจะแพงกว่าอีก เพราะเงาะโลตั้งยี่สิบบาท แต่เงาะมันกินอร่อยกว่ากันอ่ะ ดูรูปแล้วน่ากิน
ก้นมังคุดที่บอกว่ามีเม็ดในลูกมังคุดเท่าไหร่ แปลกดีอ่ะ เป็นผลไม้ที่บอกให้คนซื้อดูได้ด้วย แล้วมันก็ตรงกับเม็ดข้างในนะ สังเกตดูอ่ะ ต้องบอกว่าเป็นผลไม้ที่ฉลาดดีอ่ะ แต่กินแล้วดีนะ กินแล้วเย็นในร่างกายดี เค้าถึงบอกให้กินคู่กับทุเรียน เพราะทุเรียนกินแล้วจะร้อน แต่ให้กินมังคุดดับร้อนจากทุเรียน มันเหมือนกินแก้กัน แต่มันเย็นจริงๆ นะ เวลากินแล้วน้ำหวานมันจะเย็นๆ ชุ่มคอดี ไม่มีเม็ดด้วย แต่ก็ไม่กล้ากลืนเม็ดหรอก คายทิ้งเสมอ กลัวมันไม่ย่อย เดี๋ยวจะทำให้ร่างกายทำงานผิดปกติอีก เพราะบางอย่างเม็ดมันก็มีผลต่อร่างกายเหมือนกัน ต้องระวังด้วย
ลืมเขียนเรื่องนี้เก็บไว้ ตอนที่วันกลับจากจังหวัดพระนครศรีอยุธยาเมื่อวันพุธอ่ะ ตอนนั่งรถไฟกลับจากบางซื่อมาบ้าน ระหว่างทางถึงศาลายาแล้ว มีคนหนึ่งเค้าเดินมานั่งเบาะข้างหน้าตรงข้ามกับผม แล้วเค้าก็ถามว่าลงที่ไหน ก็บอกเค้าไป แล้วเค้าก็ขอยืมโทรศัพท์โทรบอกแม่ของเค้าให้เติมเงินออนไลน์ให้เค้าหน่อย แต่ผมก็บอกไปว่าแบตจะหมด แต่เค้าก็บอกว่าขอโทรนิดเดียวให้เค้าเติมตังค์ให้ เดี๋ยวเค้าจ่ายค่าโทรให้ ใจจริงอ่ะ ไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร แต่เค้าเป็นผู้ชาย เหมือนจะรุ่นเดียวกับผมหรือน้อยกว่าก็ไม่รู้ แล้วอยู่บนรถไฟ ผมก็ไม่รู้จะเป็นคนดีหรือไม่ดี แต่การแต่งกายของเค้าก็ใส่เสื้อกีฬาและกางเกงวอมร์ เหมือนเจ้าหน้าที่ฟิตเนส แต่ไม่รู้ว่าเค้าทำงานอะไร
ผมก็เลยถามไปว่าเบอร์ไร เค้าก็บอกเบอร์มา ผมก็กดไปตามเบอร์นั้น ทางปลายก็รับเป็นเสียงแม่เค้า ผมก็บอกไปว่ามีคนจะให้เติมออนไลน์ แต่เค้าบอกผมว่าเค้าขอคุยเอง ผมก็เลยยื่นโทรศัพท์ให้ไปคุย แต่ผมไม่ปล่อยมือนะ ผมก็จับโทรศัพท์ของผมไว้ เค้าก็จับโทรศัพท์ของผม แล้วเค้าก็คุยกับแม่ของเค้า ตอนแรกเค้าเรียกแม่ แม่ แต่พอแม่เค้าคุย เค้าคุยกันอีกภาษา เหมือนภาษาลังกาวี ไม่ใช่ภาษาคนใต้อ่ะ ผมฟังไม่รู้เรื่องเลย เค้าคุยจบแต่ได้ยินว่าออนไลน์ เค้าก็ถามผมว่าคิดบริการเท่าไหร่ แต่ผมบอกไม่เป็นไร เค้าก็ลุกไปเดินไปทางด้านหลัง ไปนั่งอยู่ห่างกันไม่กี่เบาะ เหมือนเค้านั่งรอให้แม่เค้าเติมเงินออนไลน์มาให้ ประมาณสักยี่สิบนาทีได้ ผมได้ยินเสียงข้อความเข้า คิดว่าแม่เค้าคงเติมเงินออนไลน์ให้เค้าแล้วล่ะ แล้วประมาณห้านาทีเค้าก็ลุกเดินไปทางตู้ขบวนหน้าๆ ตอนแรกที่เค้าได้เดินมา
ผมรู้แล้วล่ะ ว่าทำไมเค้าถึงมาขอโทรจากผม ผมคิดว่าเค้าคงเดินทางหาคนที่จะขอโทรศัพท์เพื่อจะให้แม่เค้าเติมเงินออนไลน์ให้ แล้วเป็นช่วงที่ผมกำลังถ่ายรูปวิว ของทางรถไฟพอดี แต่เค้าคงไปนั่งเบาะหลังอีกฝั่งอยู่แล้วล่ะเพราะจะเข้ามาขอโทร ถ้าผมไม่หยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปตอนนั้นะ เค้าคงไม่กล้ามาขอโทรหรอก จำได้ว่าช่วงที่ถ่ายรูปอ่ะ เค้าเดินทางจากด้านหน้าพอดี เค้าคงจะเห็น แล้วอีกอย่างเค้าคิดว่าอายุคงจะใกล้เคียงกัน น่าจะคุยกันได้ แต่ผมก็แปลกใจนะ ว่าทำไมไม่ลงที่บ้านแล้วค่อยหาที่เติมเงินออนไลน์ก็ได้ ผมว่ามันมีขายเยอะไปนะ แต่ผมไม่ได้ใช้แบบเติมเงิน ผมก็เลยไม่รู้อ่ะ
เป็นใครก็ต้องระวังทรัพย์สินของตัวเองทั้งนั้นล่ะ ผมไม่รู้คุณเป็นใคร อยู่ๆ คุณก็มาขอยืมโทรศัพท์โทร แล้วมันเป็นช่วงจังหวะคนแปลกหน้ากันด้วย ตอนนั้นนะในความคิดของผม ผมคิดอย่างเดียวต้องระวังคนนี้ แต่เค้าก็พูดแบบข้อร้อง ขอโทรนิดเดียวให้แม่เติมเงินออนไลน์ ในที่สุดผมก็ตัดสินใจโทรออกให้เค้าได้คุยกับแม่ของเค้า โดยที่ผมก็จับโทรศัพท์ของผม ผมก็กลัวนะถ้าผมปล่อยให้เค้าถือโทรศัพท์ แล้วเค้าวิ่งหนีไป ผมก็คงไม่ต้องพูดอะไร เพราะคงไม่มีใครช่วยได้แน่นอน เพราะคนบนรถไฟก็เยอะ แล้วเวลานั้นตำรวจรถไฟก็ไม่รู้อยู่ที่ไหนด้วย แต่ก็โชคดีไป ที่เค้าเป็นคนดี แค่โทรอย่างเดียว บอกเลยผมเจอเหตุการณ์แบบนี้ครั้งแรกบนรถไฟ
นี่ผมก็นั่งคิดมาตลอดบนรถไฟนะ หลังจากที่โทรให้เค้าคุยกับแม่ของเค้า ว่าเค้าไปขอคนอื่นโทรมาก่อนมั้ย แล้วคนอื่นๆ ไม่ให้โทร เลยมาขอกับผม แต่ผมดูแล้วอ่ะ ถ้าผมไม่โทรให้เค้า เค้าคงไม่ยอมไปแน่ๆ เลย ดูจากสีหน้าแววตาของเค้า และคำพูดของเค้า "ขอผมโทรนิดเดียว" เหมือนว่ายังไงก็ต้องขอโทรให้ได้กับผม ถ้าคุณใช้มือถือราคาแพงๆ คุณจะกล้าให้เค้าโทรศัพท์มั้ย คุณจะกลัวว่าเค้าจะถือโทรศัพท์วิ่งหนีไปมั้ย
เป็นใครก็ตัดสินใจลำบากเหมือนกันนะ ไม่ว่าเค้าจะเป็นผู้ชาย หรือ ผู้หญิง ก็น่ากลัวกันทั้งนั้น ไว้ใจใครไม่ได้ เพราะมิจาฉาชีพเยอะเดี๋ยวนี้ แฝงตัวเป็นคนดีก็มี แต่ลึกๆ มันคือโจร บางครั้งเราจะซวยเพราะการช่วยเหลือคนที่เราไม่รู้จักหน้าตา หรือ คนแปลกหน้า ต้องระวังกันเอาไว้ วันนั้นก็ถือว่าต่างคนต่างโชคดีกันไป เพราะผมก็ช่วยให้เค้าได้โทร เค้าก็ไม่เป็นมิจาฉาชีพ แต่ก่อนเคยมีนะ เป็นเด็กมัธยมต้นๆ นี่ล่ะ มาขอกุญแจไขรถ บอกไม่มีกุญแจไขรถ แต่ผมไม่ให้ เพราะเป็นกลางคืน แล้วก็ไม่มีใครอยู่ด้วย นอกจากผม กับเด็กสองคนที่มาขอยืมกุญแจ มาช่วงเวลาที่ผมกำลังจะไขกุญแจรถพอดี เที่ยงคืนกว่าๆ ผมก็คิดในใจ เอะแล้วน้องขับมาได้ไงตอนมาไม่มีกุญแจแต่มาได้ พอตอนกลับ กลับไม่ได้จะมาขอยืมกุญแจไขรถ มันแปลกไง ผมถึงไม่ให้
บางครั้งผมก็คิดว่าผมใจดีเกินไป ช่วยเหลือคนอื่น แต่ก็ไม่ได้เล่าให้พ่อแม่กับฟังนะ แต่ก็ระวังตัวและก็คิดให้รอบคอบก่อนที่จะให้ความช่วยเหลือ เพราะไม่อย่างงั้นผมจะเป็นคนลำบากเอง เตือนใจตัวเองเสมอก่อนจะทำไรคิดให้ดีก่อน คนแปลก ไม่รู้จักกัน เชื่อถือได้แค่ไหน ฝากๆ ไว้ด้วยครับ
| Create Date : 25 มิถุนายน 2554 |
|
2 comments |
| Last Update : 25 มิถุนายน 2554 15:06:39 น. |
| Counter : 1964 Pageviews. |
|
 |
|
เพราะเราก็กินมังคุดทั้งเม็ดเหมือนกัน เคี้ยวเม็ดเลย
ส่วนอย่างอื่นกินไม่เป็นสักอย่าง