วันหนึ่ง...เมื่อการรอคอยสิ้นสุด
เคยไหม รอคอยอะไรบางอย่าง บางอย่างที่งดงาม
เคยไหม ดื่มด่ำกับช่วงเวลาเหล่านั้น ช่วงเวลาที่คิดฝันถึงมัน
เคยไหม หยิบปฏิทินออกมาขีดทีละวัน แล้วนั่งยิ้มกับวันเวลาที่ผ่านไป เพราะมันหมายถึง การใกล้เข้ามาทุกขณะ
เคยไหม ตื่นเต้นดีใจ ฝันหวาน บรรยากาศช่างงดงาม อากาศรอบข้างก็เป็นใจ รอคอย รอด้วยหัวใจ
และแล้ว ในที่สุด มันก็มาถึง ความปีติเป็นเช่นนี้เอง ความสุขมันรู้สึกเช่นนี้เอง
เอิบอิ่ม เอมอุ่น ไล้ละมุนในสายลม แทรกสุข พร่างพรม เมื่อเชยชม ณ ยามนั้น
อ้อยอิ่งอยู่กับชั่วกาลนั้น ดำดิ่งลึกลงไปใน "ที่ว่าง" ระหว่างความฝันกับความจริง อยากเพียงประทับไว้ ตราบนานเท่านาน
แต่แล้ว ก็จบลง เป็นธรรมดา การรอคอยที่ยาวนาน จบสิ้นลงเหมือนไม่เคยมีอยู่
จะหาได้อีกไหม ความสวยงามของการรอคอย เมื่อมันมาถึง แล้วผ่านไป ต่อไปจะรอคอยอะไร ต่อไปนี้จะคาดหวังอะไร พรุ่งนี้ก็คงเหมือนวันนี้ ไม่มีอะไรให้ค้นหา
วันๆผ่านไปไร้ความหมาย เข็มนาฬิกาเหมือนหยุดนิ่ง คล้ายยืนอยู่ ณ แกนกลาง ของพายุหมุนแห่งกาลเวลา มองกระแสแห่งคืนวันไหลผ่าน หากไม่มีความหมายใดๆ
Create Date : 18 ธันวาคม 2550 |
|
7 comments |
Last Update : 17 มกราคม 2551 17:54:49 น. |
Counter : 1241 Pageviews. |
|
|
|
ป่านนี้เขาก็ยังคงอยู่ที่เดิม ที่เขาเคยอยู่
หรือไม่ก็ ... เขาก็คงอยู่ กับคนที่เขาศรัทธา... และก็รับรู้ว่าคนๆนั้นมีตัวตน
คนที่อยู่ ... ก็จะเก็บเกี่ยวเอาความทรงจำนั้นไว้
แล้วทุกอย่างจะไปบรรจบ กัน เมื่อทุกอย่าง เหมือนกัน นั่นคือ ความตาย มาพรากไป
ส่วนฉัน ยังจำนิ้วมือข้างนั้นได้ ...
ที่ชอบหาเรื่องยัดใส่กระเป๋ากางเกง