|
เคลื่อนทัพสงครามไขมัน วันที่ 50 (FAT WAR # 6) เริ่มต้นวันใหม่ของสัปดาห์
วันจันทร์ที่ 28 ก.พ. 54
บทเรียนที่ 10 ความมุ่งมั่น
วันนี้วันสุดท้ายของเดือนแล้วนะจ้ะ เร็วจริง ๆ ปีนี้ผ่านไป 2 เดือนแล้ว เหลืออีก 10 เดือนก็ปีใหม่อีกแล้ว ที่จริงนะ พี่ปลาว่า คนเราน่ะ ถ้าคิดจะเริ่มอะไรใหม่ ๆ ไม่ต้องรอปีใหม่หรอกค่ะ แค่เริ่มวันใหม่ เราก็สามารถเริ่มทำอะไร ๆ ใหม่ ๆ ที่ดีต่อเราได้ถมเถไปค่ะ
อย่างเช่น เรื่องของการลดความอ้วน ลดน้ำหนัก ใครหลายคน อาจจะยังผลัดวันประกันพรุ้งอยู่ (โดยเฉพาะคนที่มีน้ำหนักเกินมาก ๆ พี่ปลาเองก็เป็นค่ะ ตั้งหลักอยู่นานเชียว กว่าจะยอมเปลี่ยนนิสัยได้)
ยังคิดว่า วันนี้ไม่เป็นไรกินไปก่อน เดี๋ยวพรุ้งนี้ค่อยลดละกัน แล้วพอถึงวันพรุ้งนี้ ก็จะบอกตัวเองว่า ไม่เป็นไรวันนี้กินไปก่อน (เจ้านายพาไปเลี้ยง นาน ๆ จะได้กินฟรีเสียที ) พรุ้งนี้ค่อยลด พอพรุ้งนี้มาถึงอีก ก็จะมีงานกินอื่น ๆ เข้ามา เช่น เลี้ยงวันเกิดเพื่อน แฟนชวนทานข้าวเย็น แม่สามีมาเยี่ยม เพื่อนมาหา วันเกิดลูก วันเกิดสามี งานเลี้ยงบริษัท ต่าง ๆ อีกมากมาย (พอจะคิดตามได้ไหมจ้ะ ว่าแล้วจะได้เริ่มเมื่อไหร่กันเนี่ย ) พี่ปลาถึงบอกหลาย ๆ คนเสมอว่า ถ้ายังไม่อยากผอมจริง ก็จะยังไม่ผอม (พฤติกรรมไม่อยากผอมจริงคือ คนที่มีพฤติกรรมเต็มไปด้วยเงื่อนไขต่าง ๆ ไม่ยอมเริ่มเสียทีไงคะ ไม่ยอมเลิกทานของอร่อย ไม่ยอมทำตามกติกาแห่งการกินอาหารที่ดี ยังกินตามอารมณ์)
แต่ถ้าคนที่อยากผอมอย่างจริง ๆ จะต้องพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ผอมเสียที เช่น ดูแลเรื่องอาหาร การดื่มน้ำ การออกกำลังกาย ซึ่งที่ห้องเรียนแห่งนี้ มีเทรนเนอร์ที่ไม่ต้องเสียเงินสักบาทมาช่วยดูแลให้ แต่ก็ยังเห็นหลายคนยังไม่จริงไม่จังสักเท่าไหร่
อยากจะรู้นักว่า แล้วที่ไปตามสถาบันลดน้ำหนักชื่อดังต่าง ๆ ที่ต้องเสียเงินเรือนแสนน่ะ เค้าเอาใจใส่ดูแล อย่างจริงจังแบบนี้หรือเปล่า นั่นเค้าทำตามหน้าที่โดยมีเงินเป็นสิ่งตอบแทน
แต่ห้องเรียนเรานี้ ไม่มีเม็ดเงินเป็นสิ่งตอบแทนใด ๆ ทั้งสิ้น ทำแบบจิตอาสา (ขนาดนี้บางทียังไม่วาย ถูกด่านะคะ)
อยากให้ย้อนมองตัวเองอีกสักครั้ง แล้วเริ่มเสียที มีความมุ่งมั่นเพื่อเอาชนะสงครามไขมันนี้ให้ได้ อย่างน้อยใน ไตรมาสแรก 3 เดือน เราจะต้องลดให้ได้อย่างน้อย 10 กก. ซึ่งเป็นเกณฑ์ปกติที่ทุกคนจะทำได้
ที่จริงแล้วยิ่งคนน้ำหนักตัวมาก ๆ จะยิ่งลดได้มากกว่านี้อีกค่ะ เพราะไขมันเปลวที่อยู่บริเวณผิวหนัง ลดได้ง่ายกว่าไขมันแข็งที่แทรกตัวอยู่ระหว่างกล้ามเนื้อ เรียกว่า เป็นช่วงนาทีทองเลยทีเดียวสำหรับคนที่เริ่มลดน้ำหนัก โดยเฉพาะสูตรของพี่ปลา จะลดได้เร็วมาก ถ้าตั้งใจและมุ่งมั่นอย่างแท้จริง
ในบางคนที่ไม่อ้วนมากอาจแค่ไตรมาสเดียวก็เอาอยู่แล้ว แต่สำหรับคนที่ยังอ้วนอยู่มาก็ต้องลดต่อเนื่องไปจนกว่า พฤติกรรมดี ๆ ในการกิน และการออกกำลังกายจะติดตัวเราไปจนตายแหละค่ะ จึงจะคงไว้ซึ่งรูปร่างที่ดี สมส่วน ผิวพรรณที่สดใสไว้ได้
หลาย ๆ คนกล่าว ชื่นชม และยกยอพี่ปลาว่า ลดน้ำหนักแล้วสวยขึ้น หน้าใสเด็กลง เก่งจังเลยนะ เนื้อก็ไม่ห้อย ย้อย แขนขากระชับ ทำได้ไง ขอบอกไว้ตรงนี้อีกครั้งว่า กว่าจะมีวันนี้กว่าจะเรียกรูปร่าง ที่บอกได้เลยว่า ดีกว่าตอนสาว ๆ เสียอีกกลับมาได้อย่างนี้ สาหัส สากรรจ์ ทีเดียวค่ะ ไม่ได้ผอมกันข้ามคืนนะคะ
พี่ปลาต้องใช้ความมุ่งมั่นอย่างมาก เดินหน้าเต็มตัวเมื่อทำสงคราม ไม่เคยถอยหลังกลับมาที่เก่าไม่เคยลังเลที่จะก้าวเดิน อุปสรรคต่าง ๆ เช่น งานปีใหม่ งานเลี้ยงสังสรรค์ งานสงกรานต์ วันเด็ก วันครู หรือวันนักขัตฤกษ์ต่าง ๆ ไม่เคยมีผลทำให้พี่ปลาหยุดทำสงครามเลยสักวันเดียว เพราะอะไรน่ะหรือคะ ก็เพราะเรามุ่งมั่นยังไงล่ะ มุ่งมั่นเอาชนะให้ได้ เพื่อตัวเรา แน่นอน ถ้าจะถามว่า แล้วทำไงกับงานเลี้ยงเหล่านั้นล่ะ ปฏิเสธไปหรือ ไม่ค่ะไม่ปฏิเสธ ไปร่วมด้วยทุกงาน คือการลดน้ำหนักสูตรนี้น่ะ ใช้ชีวิตได้กลมกลืนกับชาวบ้านมากที่สุดค่ะ ไม่ต้องปรับอะไรมากเลย (ยกเว้น ไปไหนด้วยเค้าจะรังเกียจมาก ๆ เพราะเรากินไก่เป็นตัว ๆ กินกับข้าวเปลืองมาก เนื่องจากไม่กินข้าว อิอิ เมื่ออยากชวน คุณก็ต้องเลี้ยงชั้นมา ชั้นจะกินปลาเป็นตัว ๆ ใครจะทำไม ถ้าไม่เลี้ยง ไม่เป็นไรมีตังส์จ่ายเองได้ เป็นไงล่ะ เอากับพี่ปลาซิ )
ก็บอกไปแล้วว่าไม่กินข้าวกินแต่กับ ถ้ายังอยากให้ไปก็ต้องรับให้ได้ ซึ่งเพื่อนฝูง ทุกคนเค้าก็รับได้ แถมชื่นชม ว่า เออ มันแน่มาก กินไก่เป็นตัว ๆ แต่ผอมลงทุกวัน
จะบอกเคล็ดลับให้ว่า เพื่อไม่ให้น่าเกลียด เวลาไปอบรมสัมมนา ซึ่งเป็นอาหารบุฟเฟ่ห์ ก็ตักข้าวมาสัก 1 / 2 ทัพพี (อ้อ ตักมาไว้ประดับที่จานเท่านั้นแต่เราไม่ทานนะคะ เหลือติดจานไว้ เหมือนมีมารยาทที่ดีน่ะ อิอิ )พอเป็นมารยาท เหลือพื้นที่เอาไว้สำหรับใส่กับข้าวเยอะ ๆ (ถ้าตรงกับช่วงโปรผักก็ค่อยยังชั่ว มีผักให้เลือกทานได้มาก ซึ่งหนีไม่พ้น ยำ ผัดผัก น้ำพริกผัก ประมาณนี้ หรืออาจมีสลัดด้วย แต่ถ้าเป็นโปรล้วนก็เศร้าหน่อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีทางออกเสมอ สำหรับคนที่มุ่งมั่น นั่นก็คือ ทานพวกไข่ แฮม หรืออาจมีไส้กรอกบ้าง ถ้าเลี่ยงไม่ได้และไม่มีอะไรทานจริง ๆ แต่พี่ปลามีประสบการณ์นะ ส่วนใหญ่ อาหารโรงแรม มีปลา มีไก่อยู่แล้วค่ะ ก็เลือกทานเฉพาะเนื้อ ๆ ค่ะ แล้วก็ดื่มน้ำมาก ๆ ดื่มนม กินโยเกิร์ตช่วยได้
เห็นไหมคะ ทุกอย่างมีทางออกเสมอสำหรับคนมุ่งมั่น พี่ปลาไม่เคยผลัดวันเลย หรือไม่เคยบอกตัวเองเลยว่าจะหยุดลดเมื่อมีงานเลี้ยง หรือรู้สึกยากลำบากในการทานอาหาร ทุกวันสนุกและมีความสุขที่จะคอยเฝ้าดูตัวเองกินอาหารต่าง ๆ และน้ำหนักยังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง แม้เมื่อไปงานเลี้ยง ไม่เคยหลุด แม้ว่าอาจมีบางครั้ง กินนอกกฎไปบ้าง แต่เราก็อยู่ตามกติกา และออกกำลังกายอย่างหนักเสมอ
ไม่มีวันไหนที่จะมานั่ง คร่ำครวญ หรือโอดครวญว่า โอยตายแล้ว แย่จัง ชั้นผิดไปแล้ว ชั้นไม่มีวินัย ชั้นไม่กินอาหารตามสูตรที่กำหนด ชั้นแอบกินเค้ก แอบกินไอติม แอบกินขนมหวาน แล้วมานั่งจิตตก นั่นเป็นเพราะพี่ปลารู้ตัวเองดีว่า เวทีนี้ไม่มีพี่เลี้ยง มีแค่เพียงตัวเองเท่านั้นที่จะมุ่งมั่นแค่ไหน จริงจังแค่ไหน เพราะผลสุดท้าย ความสำเร็จไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร มันขึ้นอยู่กับเราเองเป็นผลกับตัวเราเอง ไม่เกี่ยวกับใครหน้าไหนเลย อย่างเวลา เพื่อนไปไหนมาแล้วซื้อของกินมาฝาก ซึ่งเป็นอาหารหรือของกินที่เราไม่สามารถกินได้ในช่วงนี้ วิธีการแก้ปัญหาของพี่ปลาก็คือ เก็บของกินเหล่านั้นไปให้คนที่เรารักที่บ้าน คือ สามีและลูก ดูแลให้เค้ากินแทนพี่ปลาแล้วถามว่าเป็นไงบ้างรสชาติเป็นไงอร่อยไหม ชอบไหม แล้วก็จำไว้ เพื่อไปบอกแก่เจ้าของผู้มีน้ำใจ ว่าแหม เธอ ของที่ซื้อมาอร่อยมากเลย ซื้อแถวไหนจ้ะไว้ไปจะได้ซื้อมาบ้าง (แค่นี้ก็มีความสุขกันทุกฝ่าย ไม่เห็นจะเสียหายอะไร ก็รู้อยู่แล้วว่าพอสงครามเลิก เราก็สามารถทานได้ แต่ยังไม่ทานตอนนี้ไง รอได้)
ทั้งลูกและสามีพี่ปลารู้ข้อนี้ดี เพราะมีบ่อยครั้งที่ไปต่างจังหวัดและต้องไปนั่งทานข้าวด้วยกัน สองคนนั่นสั่งของอร่อยของเค้ากันเต็มเหนี่ยวค่ะ ของพี่ปลาก็จะมีกล่องอาหารส่วนตัว ที่มักจะประกอบไปด้วย ไข่ต้ม ไก่หมักกระเทียมพริกไทย แฮม ปูอัดหรือเต้าหู้ปลาย่าง ( 2 อย่างหลังจะชอบมาก แต่กินเยอะไม่ได้ เอาไว้ทานบ้างเวลาที่เบื่อไก่เหลือทน)
คิดมาถึงตรงนี้แล้วอดขำพฤติกรรมตัวเองเมื่อก่อนไม่ได้ ก็คือเวลามีอาหารที่สามีสั่งมาแล้วพี่ปลาอยากทานมาก ๆ เช่น ผัดไทย หรือผัดซีอิ๊ว พี่ปลาก็จะใช้วิธีการขอเอามาดม และแอบเอานิ้วจิ้ม ๆ มาดูด แล้วก็ก้มหน้าก้มตาทานอาหารเราไป ดื่มน้ำเยอะ ๆ คือจะบอกให้ว่า พอเราอิ่มแล้วอะไร ๆ จะดีขึ้นเองค่ะ ตบะจะไม่แตก สติในการเลือกทานก็จะดีขึ้นเป็นลำดับ ที่สำคัญ และชอบมากก็คือ ความรู้สึกถึงชัยชนะและความภูมิใจที่เราไม่ยอมหยิบหรือตักอาหารเหล่านั้นเข้าปาก ซึ่งถ้าเรายอมแพ้ใจตัวเองยอมกินอาหารที่มีรสชาติโอชะเหล่านี้ เราก็จะมานั่งจิตตก นอย อีก แล้วก็จะพาลเครียดและหงุดหงิดที่ต้องมาเริ่มนับ 1 ใหม่ ซึ่งบอกได้เลยว่า การทำเช่นนี้จะทำให้เราไกลห่างความสำเร็จออกไปเรื่อย ๆ
เพราะอะไรก็เพราะเรารู้ดีว่า ขณะที่เราบังคับไม่ยอมให้อาหารกลุ่ม พลังงาน คือ คาร์โบไฮเดรต ทั้งไขมัน น้ำตาล ของหวานเหล่านั้น เวลาร่างกายต้องใช้พลังงานในการทำกิจกรรมต่าง ๆ ไม่ว่าการนั่ง เดิน วิ่ง หรือออกกำลังกาย เมื่อไม่มีของใหม่มาให้เผาผลาญ ร่างกายก็จำเป็นจะต้องเอาพลังงานสำรอง หรือของเก่าออกมาใช้ ซึ่งเป็นที่มาว่า ทำไมพุงเราหรือหน้าท้องของเราค่อย ๆ ยุบลง สามารถกลับมาใส่กางเกงเก่า ๆ ได้ และให้นึกตามอีกว่า ในขณะที่ร่างกายของเรากำลังเผาผลาญของเก่าที่สะสมมานาน เป็นก้อนไขมันแข็ง ๆ ซึ่งแน่นอนว่าต้องใช้ความร้อนสูงกว่าปกติเพื่อมาเผาผลาญไขมันเหล่านั้น (การเพิ่มความร้อนที่ง่ายที่สุดก็คือ การออกกำลังกายนั่นเอง) กำลังเผาผลาญไปทีละนิดทีละหน่อย อย่างใช้ความพยายาม เหมือนที่เราเหน็ดเหนื่อยจากการออกกำลังกายนั่นแหละ แต่พอเราเผลอ ตักอาหารที่ร่างกายกำลังขาดแคลนและต้องการเหลือเกินเข้าปาก นึกดูซิว่ากระบวนการเผาผลาญของเก่าเหล่านั้นจะหยุดชะงักทันที ร่างกายจะหันมาใช้พลังงานใหม่ที่เราเพิ่งจะป้อนเข้าปากไปเมื่อตะกี้นี้แทน เพราะเผาผลาญได้ง่ายกว่า ถ้ากินเยอะก็จะไปสะสมเพิ่มตรงส่วนที่เพราะแซะออกมาได้ไม่มากนั่นเอง
เป็นไงล่ะทีนี้ งามไส้เลยทีเดียว อุตส่าห์ทำดีมาทั้งสัปดาห์ เสียหายแค่ชั่ววินาทีที่ตักเค้กเข้าปากไปเอง น่าเจ็บใจไหม และก็เป็นสาเหตุที่พี่ปลาเห็นบ่อยมากเลยกับคนสารภาพในห้องเรียนว่า พี่ปลาขาวันนี้หนูพลาดไปแล้วค่ะ คราวหน้าคราวหลังจาไม่ทำอีกแล้ว
รู้ไหมว่าเวลาเห็นข้อความเหล่านี้พี่ปลาคิดยังไง วันนี้จะเฉลยให้ค่ะ สิ่งที่พี่ปลาคิดก็คือ หนูทำตัวหนูเองนะ พี่ปลาช่วยอะไรไม่ได้เลย ก็ร่างกายมันเป็นของหนู ทำอย่างไรก็ได้อย่างนั้น เพราะพี่เองก็เฝ้าบอกเรื่องราวต่าง ๆ ไปหมดแล้วว่า ทำแบบนั้นจะได้อะไรกลับมา ต้องสุดแล้วแต่ตัวหนูแล้วล่ะ แต่พี่ก็มักจะไม่ได้บอกสิ่งเหล่านั้นไป เลี่ยงจะใช้คำพูดให้กำลังใจว่า ไม่เป็นไรค่ะ พลาดไปแล้วก็เอาใหม่นะ ก็คนที่รู้ตัวเองดีที่สุด มันไม่ใช่พี่ปลานะ แต่เป็นตัวเองต่างหาก
ข้อสรุปของบทความบทนี้คือ ความมุ่งมั่นค่ะ ถ้ามีความมุ่งมั่นเราชนะสงครามนี้ได้อย่างแน่นอน ที่สำคัญคนที่มุ่งมั่นอย่างแท้จริง จะมีทางออกสำหรับตัวเองได้ดีเสมอ ไม่ใช่ข้ออ้างหรือข้อแก้ตัวที่มักกล่าวอ้างเพื่อให้ตัวเองเกิดความรู้สึกผิดน้อยลง
Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
24 comments |
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:46:42 น. |
Counter : 524 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ญ. 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:12:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: araya.m 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:13:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: araya.m 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:29:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: araya.m 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:43:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: peepa2009 28 กุมภาพันธ์ 2554 10:59:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: peepa2009 28 กุมภาพันธ์ 2554 14:55:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ญ. 28 กุมภาพันธ์ 2554 17:14:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: Choco-latte IP: 192.168.0.20, 124.122.77.240 28 กุมภาพันธ์ 2554 18:20:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: peepa2009 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:13:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: โบว์ (Niiziie ) 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:50:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: Ping IP: 182.52.99.84 28 กุมภาพันธ์ 2554 19:54:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: Choco-latte IP: 192.168.0.20, 124.122.77.240 28 กุมภาพันธ์ 2554 21:30:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: chon Kun (kon-gang ) 1 มีนาคม 2554 0:54:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: นุ้ย 6_9 Healty fit IP: 202.44.7.80 1 มีนาคม 2554 0:55:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ญ. 1 มีนาคม 2554 13:16:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เจิมไว้ก่อน