สวัสดีวันศุกร์ค่ะ และแล้วก็ถึงตอนจบซะที ไม่เลวร้ายเท่าไหร่ใช่มั้ยคะ สำหรับทริป ๑ วัน แบ่งเป็น ๗ ตอน....ต่อจากตอนที่แล้ว เรากับน้องฝน ยังยืนถ่ายรูป ดูเค้าแสดงโขนกันอยู่ค่ะ มีการร้องสดด้วย อยากเก็บภาพมา เรายืนในมุมที่ ถ้าถ่ายน้องๆ ที่นั่งแถวหน้าร้องเพลงโขน (ไม่รู้เค้าใช้คำว่าอะไรค่ะ) ต้องติดคนที่นั่งดูอยู่แน่เลย มีแต่ผู้ใหญ่ทั้งนั้น เลยไม่กล้า....เอาเท่าที่ถ่ายได้เนาะ













ที่เคยได้ยินมา เมขลาล่อแก้ว จะหาข้อมูลเพิ่มเติม หาไม่เจอค่ะ






































แสดงจบแล้วค่ะ รวมเหล่านักแสดง...








ไม่เคยได้ดู ได้ชม ขอเก็บภาพมาเยอะหน่อยนะคะ ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีโอกาส ตอนเค้ามีการแสดงโขนนางลอย ก็ไม่ได้ดู








เข้าใจว่าเป็นนักศึกษาค่ะ เพราะเห็นน้องๆ จากมหาวิทยาลัยศิลปากรยืนถ่ายรูป และวีดีโออยู่
































รามสูร ถอดหัวโขนออกแล้วค่ะ เมขลามี ๒ คน รามสูรก็ ๒ คน








ใกล้เข้ามาหน่อยค่ะ








ตัวแทนนักแสดง นำพวงมาลัยมากราบอาจารย์ เหมือนไหว้ครูหน่ะค่ะ















นั่งพับเพียบเรียบร้อย รอฟังคำวิจารณ์จากอาจารย์ค่ะ









งามมั้ยคะ














ไปกันแล้วค่ะ ทางเข้ามา...ขวามือเป็นโรงละครวังหน้า หอศิลป์วังหน้าค่ะ ตอนเดินออกก็อยู่ซ้ายมือเนาะ








เดินมาเรื่อยๆ ตรงนี้คือ โรงละครแห่งชาติ (The National Theatre) เป็นโรงละครแห่งแรกของประเทศไทย








โรงละครแห่งชาติ ตั้งอยู่ระหว่างถนนราชินี และถนนหน้าพระูธาตุ








ถ้าไม่เดินผ่านมาคงไม่ทราบว่า ตรงนี้เป็นที่ประดิษฐานพระบรมราชานุสาวรีย์พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว









พระบรมราชานุสาวรีย์ ประดิษฐานอยู่ทางทิศตะวันออกของโรงละครแห่งชาติค่ะ









เดินผ่านพิิพิธภัีณฑสถานแห่งชาติ เค้าปิดแล้ว (อีก ๑ นาที ๖ โมงเย็นค่ะ) สองสาวชาวต่างชาติปีนเลยค่ะ เค้าถ่ายรูป









นอนนิ่งๆ แบบนี้ เก็บสิ พลาดได้ไง









นานๆ ทีได้ยืนเคารพธงชาติ ข้างถนนพร้อมเพื่อนร่วมทางอีกเยอะ...เห็นรั้วสนามหลวงแล้วค่ะ









อย่าเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเดินให้ถึงจุดหมายปลายทาง...ระหว่างทาง...มีอะไรให้เราดูเยอะค่ะ









แดดร่มลมตก ไม่ร้อนแล้ว แต่เหนื่อยมากค่ะ ก็เดินกันตั้งแต่เที่ยงเนาะ









ภาพคุ้นตาที่บล็อกเรา มากี่ทีก็ถ่ายค่ะ









บางคนอาจจะบอกว่า ทำไมต้องถ่ายทุกครั้ง มุมเดิมๆ ก็คนละวัน คนละเวลาเนาะ คนละอารมณ์ด้วย








ประตูทางเข้าวิเศษไชยศรี มองตรงไป เห็นพระที่นั่งจักรีมหาปราสาทค่ะ








ความตั้งใจเดิม ทีแรกกะว่า จะเดินจากทางเดินท่าพระอาทิตย์ ไปท่าพระจันทร์ หาอะไรกิน








มีคนนอนอยู่ใต้สะพาน เยอะเลย เหมือนทางปิด ไม่แน่ใจเหมือนกัน เลยเดินต่อไม่ได้ ออกมาหน้าถนน แล้วถามเค้าทางไปท่าพระจันทร์








เริ่มคุ้นๆ เค้าบอกว่า เดินตรงไปเป็นสนามหลวง เลยเปลี่ยนแผนมาถ่ายรูปยามเย็นที่นี่ดีกว่า...หิวน้ำค่ะ แวะเข้านี่ โอ บอง แปง








๑๘.๒๑ น. คนไม่ค่อยมี... ถามเค้าว่าถ่ายรูปได้มั้ย จากนั้นก็ลุยเลยค่ะ








สั่งเครื่องดื่มกันแล้วค่ะ ได้ที่นั่งเย็นๆ คนไม่มี ค่อยยังชั่วหน่อย








ใช้ WB Day light ค่ะ เลยเป็นสีแบบนี้...ราคาเอาเรื่องเหมือนกันเนาะ








สตรอเบอรี่สมูทตี้ของน้องฝนค่ะ








ของเรา โฟรเซ่นเอสเพรสโซ่








กินด้วยกันค่ะ แค่อยากลอง ชีสเค้กบราวนี่









บรรยากาศในร้านก็ดีอยู่








เรามาแถวนี้บ่อยมาก แต่เพิ่งเข้าร้านนี้ครั้งแรกค่ะ








กินกันไม่ทันหมดหรอกค่ะ แต่ฟ้ามืดมากแล้ว เลยออกมากัน ณ เวลา ๑๘.๔๘ น.








เจอแบบนี้ วางแก้วน้ำ ต่างคนต่างเอาเอากล้องออกจากกระเป๋ากันอีกรอบค่ะ














สวยเนาะ บางภาพไม่ค่อยชัดหรอก พยายามนิ่งที่สุดแล้วค่ะ ไม่มีขาตั้งกล้อง








ไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมใครๆ ก็อยากได้ภาพวัดพระแก้วยามค่ำคืน...


























หน้าประตูวิเศษไชยศรี ณ เวลา ๑๘.๕๕ น. ภาพนี้ ISO 1600 พอรับได้เนาะ




















เรากับน้องฝนแยกย้ายกันตรงมุมหัวถนนหน้าท่าพระจันทร์ค่ะ








รอรถเมล์อยู่นาน ไม่มาซักที เปลี่ยนใจเดินไปขึ้นอีกสาย ที่หน้าฝั่งศาลฎีกา เดินกันไปหลายคนค่ะ รอสายเดียวกัน










จบบริบูรณ์ สำหรับทริปนี้ อย่างที่บอกเราเจอน้องฝนครั้งที่สอง เจอน้องแมวสามครั้งแล้ว คิดว่าคงมีครั้งต่อๆ ไปค่ะ



วันนี้ อัพบล็อกแล้ว ไม่ได้แวะหาใครนะคะ ติดภารกิจ