แม่กังวลอะไร



แม่กังวลอะไร




003



004



005



006



007





ธุรกิจบัณฑิตย์โพล ศูนย์วิจัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ได้ทำการสำรวจความคิดเห็นของคุณแม่ ในหัวข้อ “ลูกเอ๋ย แม่กังวลอะไร” โดยสอบถามคุณแม่ที่มีลูกทั้งวัยเด็ก วัยรุ่น และเป็นผู้ใหญ่แล้ว จำนวน 1,395 คน จากคุณแม่ทุกระดับการศึกษา หลายอาชีพ และทุกชั้นอายุ ในเขตกรุงเทพมหานคร ระหว่างวันที่ 5 - 6 สิงหาคม 2550



ผลการสำรวจโพลดังกล่าว ปรากฏว่า


1. คุณแม่ที่มีลูกวัยเด็กและวัยรุ่น มีความกังวลใจต่อเรื่องต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นกับลูก 6 ลำดับแรก ดังนี้

1) ความกังวลใจว่าลูกจะติดการพนัน ติดยาเสพติด

2) ความกังวลใจว่าลูกจะคบเพื่อนไม่ดี

3) ความกังวลใจว่าลูกจะมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร

4) ความกังวลใจว่าจะไม่มีเงินเพียงพอที่จะเลี้ยงลูกให้ได้ดี

5) ความกังวลใจว่าลูกจะไม่ปลอดภัยในการเดินทางไป-กลับบ้าน

6) ความกังวลใจเรื่องค่าใช้จ่ายในการเรียนของลูก



ในขณะที่คุณแม่ซึ่งมีลูกเป็นผู้ใหญ่ มีงานทำแล้ว มีความกังวลใจที่ต่างกันกับข้างต้นเล็กน้อย โดย 6 ลำดับแรกได้แก่


1) ความกังวลใจเรื่องความไม่ปลอดภัยในการเดินทางไป-กลับบ้าน

2) ความกังวลใจเรื่องความมั่นคงในการทำงานของลูก

3) ความกังวลใจว่าจะมีเงินไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงลูกให้ได้ดี

4) ความกังวลใจว่าลูกจะติดการพนัน ติดยาเสพติด

5) ความกังวลใจว่าเมื่อแม่แก่เฒ่าแล้ว ลูกจะทอดทิ้ง

6) ความกังวลใจว่า ลูกจะมีคู่รักไม่เหมาะสม




008



009



010



011



012



013





2. เมื่อถามถึงความต้องการของคุณแม่ต่อจำนวนลูกที่จะมี ภายใต้สภาพปัจจุบันนี้

ร้อยละ 56.4 ต้องการจะมีลูก 2 คน

ร้อยละ 21.6 ต้องการ 1 คน

ร้อยละ 13.7 ต้องการ 3 คน

ร้อยละ 4.0 ต้องการ 4 คน

ร้อยละ 3.8 ไม่ต้องการจะมีลูก

และร้อยละ 0.5 ต้องการจะมีมากกว่า 4 คน




และถ้าต้องการมีลูก จะต้องการได้ลูกชายหรือลูกสาว

คุณแม่ร้อยละ 51.4 บอกว่าต้องการจะได้ลูกสาว

ในขณะที่ร้อยละ 48.6 ต้องการจะได้ลูกชาย




เมื่อสอบถามถึงการเลี้ยงง่ายกว่ากันระหว่างลูกชายหรือลูกสาว

คุณแม่ร้อยละ 40.9 ตอบว่าพอๆ กัน

ร้อยละ 35.6 ลูกสาวเลี้ยงง่ายกว่า

และร้อยละ 23.5 ลูกชายเลี้ยงง่ายกว่า




3. ความคิดเห็นเกี่ยวกับการสอนให้ลูกรักนวลสงวนตัวเพื่อรักษาพรหมจรรย์ กับการสอนเรื่องเพศศึกษานั้น

คุณแม่ร้อยละ 69.9 มีความเห็นว่า ควรสอนทั้ง 2 อย่าง

ร้อยละ 16.0 มีความเห็นว่า ควรสอนเฉพาะเรื่องเพศศึกษา

ร้อยละ 14.1 มีความเห็นว่า ควรสอนเฉพาะเรื่องรักษาพรหมจรรย์




014



015



016



017



018



019



020





4. สำหรับความคาดหวังที่ลูกจะตอบแทนบุญคุณแม่โดยการเลี้ยงดูอย่างดี เมื่อคุณแม่อยู่ในวัยชราภาพนั้น

ร้อยละ 50.8 คาดหวังว่าลูกคงจะเลี้ยงดูอย่างดี

และร้อยละ 49.2 ไม่เคยคาดหวัง





021 โบ-ชญาดา(ลิ่วเฉลิมวงศ์ ) และลูก มัสยวาณิช




022



023



024



025






5. เมื่อลูกทำให้คุณแม่ผิดหวัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กน้อยหรือขั้นรุนแรง ความคิดเห็นของคุณแม่มีต่อเรื่องนี้ว่า

ร้อยละ 61.7 จะโทษตัวคุณแม่เองที่เลี้ยงลูกไม่ดี (....อ่านถึงตรงนี้ อู้ว์ สุดประทับใจ มีคุณแม่เกินครึ่งหนึ่งที่คิดแบบนี้)


ร้อยละ 22.2 โทษเพื่อนๆ และสิ่งแวดล้อม

ร้อยละ 13.0 โทษตัวลูก

ร้อยละ 1.6 โทษสามี

ร้อยละ 1.2 โทษโรงเรียน

และร้อยละ 0.3 โทษเรื่องอื่นๆ



งานวิจัยครั้งนี้ รับผิดชอบดำเนินการโดย รศ.ดร.สรชัย พิศาลบุตร และ ผศ.เฉลิมพร อภิชนาพงศ์
มี รศ.ดร.ไพฑูรย์ สินลารัตน์ เป็นที่ปรึกษา.







สาวิณี ปะการะณัง



026




เธอเป็นนักเรียนนอก ..เธอเป็นผู้มีมารยาทเรียบร้อยและสวยแบบไทยๆ ...เธอเป็นนางสาวไทยในปีพ.ศ. 2527(ในปีนั้น คริสติน่า อะกีล่า เข้าร่วมประกวดด้วย และมี เต๋อ เรวัติ พุฒินันท์ เป็นพิธีกรบนเวทีประกวด) ...เธอเป็นผู้เข้ารอบ 10 คนสุดท้ายในการประกวดมิสยูนิเวอร์ส ที่สหรัฐอเมริกา



และเธอเป็นแม่ ...ผู้มีความทุกข์อย่างหนักจากการกระทำของลูกชายที่ขับรถชนผู้อื่นตาย และยังมีทุกข์อย่างหนักจากนิสัยของพ่อของลูกที่พูดดูถูกเหยียดหยามญาติของผู้ตายด้วย



แต่เธอก็ไม่ขาดสติ เธอไม่ยอมหนีความจริง เธอกล้าเผชิญกับปัญหาของลูก เพราะความกังวลห่วงใยต่อลูก



027




ตลอดระยะเวลาที่เกิดเหตุ เธอไปเยี่ยมกราบศพผู้เสียชีวิต ออกไปขอโทษญาติผู้เสียชีวิต ออกไปเยี่ยมผู้ที่ได้รับบาดเจ็บที่โรงพยาบาล ยอมยกมือกราบขอโทษแทนสามีของเธอและลูกชายของเธอ ด้วยอารมณ์เศร้าโศกเสียใจแต่กลั้นน้ำตาไว้ภายใน



028



029




คนไทยหลายคนเห็นภาพของเธอทางจอทีวีแล้ว อดจะชื่นชมเธอไม่ได้ และนึกถึงหัวอกของคนที่เป็นแม่ คิดถึงความรักของคนที่เป็นแม่ไปด้วย



พระท่านสอนว่า "พรหมาติ มาตาปิตโร" มารดาบิดาเป็นพรหมของลูก ...คำว่าพรหมนั้น คือเป็นทุกสิ่งทุกอย่างที่จะให้ลูกมีชีวิตที่สดใสก้าวหน้า ...ให้ลูกกินอิ่ม ให้ลูกนอนหลับ ไม่ให้ลูกเจ็บป่วย ไม่ให้ลูกร้อนหนาว ให้กำลังใจแก่ลูก ไม่ให้ลูกหวาดกลัว ไม่ให้ลูกสิ้นหวัง มีแต่ความรักความอบอุ่นที่จะให้แก่ลูก ไม่ว่าลูกจะมีอายุอยู่ในวัยใดๆ



ลูกชายของเธอที่ชื่อหมูแฮมนั้น มีความผิด ... เธอรู้


และเธอก็รู้อยู่เต็มอกว่า ลูกชายของเธอมีสภาพร่างกายและจิตใจ ที่จะต้องได้รับการเยียวยาจากหมอ ...ต้องอยู่ในครอบครัวที่พ่อแม่แยกทางกันอยู่ หากลูกของเธอจะต้องมาถูกจับกุม ถูกลงอาญาและที่สำคัญได้ถูกสังคมประณามอย่างไม่มีชิ้นดีเช่นนี้ ..เธอเกรงว่าลูกของเธอจะรับไม่ได้ …เธอรู้สึกสงสารลูก



030



031




หากเธอภาวนาได้ เธอคงจะภาวนาให้ทุกข์ต่างๆของลูก มาตกอยู่ที่เธอแต่เพียงผู้เดียว ...รวมทั้งความผิดต่างๆที่ลูกของเธอจะต้องชดใช้ ...เธอก็คงจะภาวนาให้เธอเป็นผู้รับแต่เพียงผู้เดียวเช่นกัน.













โดย yyswim






Create Date : 10 สิงหาคม 2550
Last Update : 10 สิงหาคม 2550 18:03:40 น. 34 comments
Counter : 4085 Pageviews.

 

ขอบพระคุณครับพี่สินสำหรับผลสำรวจโพล์ที่พี่สินนำมาฝากในวันก่อนวันแม่...ที่กลุ่มเป้าหมายเยอะพอสมควร...งานวิเคราะห์เหล่านี้ถ้ามีข้อมูลดิบที่ป้อนเก็บไว้สามารถบรรจงเล่นทางสถิติได้มากทีเดียว...แต่สำหรับผมการประมวลผลที่ผมพอคุ้นๆ ด้วยวิธีวิจัยเหล่านี้...เป็นสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์แบบผมอาจต้องนั่งดูกันตาแทบถลนเพราะความสัมพันธ์ที่อาจกระทบกันไปมา...แม้ผลรายงานเบื้องต้นอาจจะรายงานเพียงร้อยละแต่ผมว่าหากลงลึกไปในวิธีทางสถิติหรือเศรษฐศาสตร์อาจได้พบความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเช่นเดียวกับพระคุณแม่ที่ไม่อาจคณานับได้

พี่สินสบายดีนะครับ...ขอพี่สินและสมาชิกทุกคนในครอบครัวมีความสุขสดชื่นและมีสุขภาพที่แข็งแรงถ้วนหน้านะครับ...และกับวันที่มีความหมายดีๆ สำหรับลูกๆ ครับ...



โดย: J.C. IP: 58.9.145.145 วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:18:53:53 น.  

 
แวะมาเยี่ยมนะครับ

บล็อคนี้ได้ความรู้ดีครับ สำหรับคนที่เป็นแม่คงจะดีมาก ๆ เลยครับ

ผมถือโอกาสบอกรักแม่ไว้ในบล็อคนี้ด้วยนะครับ

"รักแม่ที่สุดเลยครับ"

อิอิ

วันนี้ผมอัพบล็อคใหม่แล้วนะครับ เป็นบล็อคที่โชว์งานประดิษฐ์ของแม่ผมครับ อย่าลืมแวะเข้าไปเยี่ยมชมดูนะครับ

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:19:39:24 น.  

 
ต่อให้ลูกโตแค่ไหน ความห่วงใยของแม่ก็ยังมีเรื่อยๆ ไม่เสื่อมคลายค่ะ เพราะโตแค่ไหน ก็ห่วงกันไปตามวัยแค่นั้น ... ด้วยพื้นฐานเหมือนกัน คือ ด้วยความ "รักลูก " คะ


โดย: JewNid วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:20:01:58 น.  

 
ขอบคุณค่ะคุณสินสำหรับงานวิจัยดีๆที่ทันสมัยที่นำมาฝาก
น่าสนใจมากๆในเรื่องความกังวลเกี่ยวกับยาเสพติด เพราะแสดงให้เห็นว่าเป็นภัยร้ายแรงที่ยังไม่หมดไปและยังเป็นภัยต่อไป

ส่วนเรื่องคุณสาวิณียิ่งน่าเห็นใจมากๆ ความเป็นแม่ไม่เคยเกี่ยงว่าลูกจะทำอะไร ดีหรือชั่ว แต่แม่จะรักลูกเสมอ และช่วยลูกทุกโอกาส เห็นการกระทำของเธอแล้วน่ายกย่องมากค่ะ

ส่วนลูกชาย เราก็ไม่ว่ากัน เพราะเขาเกิดมาท่ามกลางปัญหาของครอบครัว เขาจึงมีพฤติกรรมเช่นนี้

เรื่องนี้น่าเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับหลายๆครอบครัวนะคะ
น่าเห็นใจเด็กอย่างหมูแฮมนะคะ


โดย: ซออู้ วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:20:11:19 น.  

 




ร้อยละ 1.6 โทษสามี
...........................

น่าทึ่งดีนะคะ










โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:21:56:46 น.  

 
แม่จ๋า

Click สิจ้ะ แล้วจะยิ้ม ก๊าก


โดย: โสมรัศมี วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:22:01:18 น.  

 


เจษ......ขอบคุณครับ เจษเข้ามาเป็นคนที่หนึ่งเลย สงสัยจะใจสื่อถึงกันพอดี

ตะกี้พี่รีบอัพบล๊อกแล้วก็ไปที่สระ กลับมาสองทุ่มก็ทานข้าวเย็น แล้วก็ทำโน่นนี่ อุอุ กว่าจะตอบเมนต์ของน้องชายได้ ราวๆสี่ทุ่ม

เมนต์ของบล๊อกที่แล้ว พี่อ่านแล้วครับ เว๊ปที่เจษฝากให้พี่ดู โดนใจเลย อุอุ ชอบมาก เดี๋ยวพี่จะกลับไปทำลิ๊งค์ของเว๊ปนั้นให้เพื่อนๆเข้าไปยี่ยมได้ใช้ประโยชน์ด้วย


อาคุงกล่อง...... ขอบคุณนะ ที่กรุณาเข้ามาบอกว่าอัพบล็อกแล้ว และบล๊อกใหม่โชว์งานประดิษฐ์ของคุณแม่

โอว์ เป็นลูกที่กตัญญู และน่ารักดีแท้ๆ


คุณนิด...... คุณแม่ของคุณนิด คงจะคล้ายๆกับคุณแม่ผม คือแม้พวกเราจะวัยโตสักแค่ไหน แต่คุณแม่ก็จะยังคงห่วงใย และจะเฝ้ารอทุกครั้งหากรู้ว่าลูกจะกลับไปเยี่ยม

ตอนนี้ คุณแม่ผมจะเหนื่อยง่าย ก็เลยไม่ได้ปรุงอาหาร ไม่ได้ทอดไข่เจียวให้ผมทานแล้ว ผมจะเป็นฝ่ายซื้อกับข้าวไปให้ท่านทาน แต่คุณแม่ก็จะคอยห่วงใยผมอีกว่า ผมจะต้องสิ้นเปลืองเงินกับการซื้อกับข้าว

ไม่รู้ว่า พรุ่งนี้ และมะรืนนี้ คุณแม่ผมจะยอมออกไปทานข้าวกับผมและพี่สาวหรือเปล่า? คือผมกับพี่สาวก็ตั้งใจว่าจะชวนคุณแม่ออกไปทานข้าวนอกบ้านกันครับ อุอุ ไม่รู้จะต้องอุ้มกันมั๊ย?(แม่กลัวจะเปลืองเงิน นิ)


คุณซออู้..... เมนต์ได้ตรงหัวใจผมเลย ผมคิดแบบที่คุณซออู้คิดเป๊ะ

ขอบคุณครับ ทำให้ผมไม่ต้องเมนต์ขยายความ

หยุด3วัน จะกลับกรุงเทพมั๊ย คุณซออู้?





โดย: yyswim วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:22:23:21 น.  

 


คุณนิด.....ร้อยละ 1.6 โทษสามี คุณดีว่า น่าทึ่งดี..... ผมก็เห็นด้วยครับ แต่ก้อนิดเดียวเอ๊ง 100 คน แค่ 1.6 คน

ที่น่าอัศจรรย์มากๆ ก็คือ 61 เปอร์เซ็นต์ที่บอกว่า หากคุณลูกทำให้คุณแม่ผิดหวัง คุณแม่ก็จะโทษตัวคุณแม่เองที่เลี้ยงลูกไม่ดี ไม่ใช่ไปโทษสิ่งอื่นๆ


แม่โสม..... อ๊ะ แม่โสมเรียกหา แม่ แม่จ๋า





โดย: yyswim วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:22:34:59 น.  

 




อย่างแรกที่แม่ทุกๆคนต้องการคือ...

"การกอด และ หอม"เท่านั้นแหละจ่ะ

แต่สำหรับป้าเงิง..ติกมาล่วยก้อลีเนอะ...

ล้อเล่ง...แต่เอาจริงน้า...


โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:23:08:44 น.  

 
ขอบคุณสำหรับข้อมูลที่มีประโยชน์นะค่ะ
ข้อมูลนี้เราคงจะได้ใช้ในจริงๆ ภาพแม่ลูกน่ารักทุกคู่เลยค่ะ

สุขสันต์วันแม่แห่งชาตินะค่ะ

Glitter Maker
[Glitterfy.com - *Glitter Text*]


โดย: erina วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:0:29:30 น.  

 
Image Captions


นั่งดูรูปคุณแม่คุณลูกเพลินไปเลยค่ะคุณสิน พร้อมกับนึกถึงตัวฝนเองที่ โชคดีได้เป็นแม่คนค่ะ เพราะบางคนอยากเป็นแม่แต่ก็เป็นไม่ได้ เพราะว่าทำอย่างไรลูกก็ไม่ยอมมาเกิด เสียเงินเสียทองทำไปเป็นแสน จนท้อ

ส่วนบางคนก็มีจริงแต่ไม่พร้อมพาลทำให้ต้องไปทำแท้งบ้างล่ะ หรือว่าเอาไปทิ้งตามถังขยะ ข้างทาง โรงพยาบาล ฯลฯ เห็นแล้วน่าอนาถและสงสารเด็กที่เกิดมา แล้วไม่รู้อิโหน่อิเหน่มากๆ

บางคนยอมไปรับเด็กมาเลี้ยง เสียเงินก้อนใหญ่เพื่อให้ได้ลูกมาเลี้ยงชดเชยหรือเติมเต็มให้กับครอบครัว ซึ่งว่าก็ดีนะคะเด็กจะได้รับโอกาสดีๆ ในชีวิตด้วย เด็กก็เหมือนผ้าขาวเนอะ ถ้าเราเลี้ยงดูเค้าดีๆ ให้ความรัก ความเอาใจใส่ เค้าก็จะเติบโตขึ้นมาเป็นคนดีทั้งของครอบครัว คนรอบข้าง


แม่ยอมทำได้เพื่อลูกทุกอย่างนะคะ ตอนที่ยังไม่ได้เป็นแม่คนนี่ก็ไม่รู้หรอกค่ะว่า ความห่วงใยของพ่อแม่นั้นเป็นอย่างไร ดีไม่ดีพาลเบื่อและรำคาญไปซะอีก แต่พอโตขึ้นมาจนเป็นแม่คนแล้วนี่ซิคะ ทำให้นึกและรู้อะไรหลายๆ อย่างว่าความรักของพ่อ แม่ นั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน โดยเฉพาะแม่นี่ยอมเจ็บเพื่อเราเลย

อ่านเรื่องราวของคุณสาวิณี ปะการะณัง แล้วประทับในตัวเธอมากๆ เลยค่ะ แต่คุณลูกกะคุณพ่อซิ เฮ้อ

นี่ล่ะหัวอกคนเป็นแม่จะเข้าใจจิตใจกันนะคะ ยังไงก็สุขสันต์วันแม่ค่ะ


โดย: Malee30 วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:1:23:33 น.  

 
อ่านเรื่องของคุณสาวิณีแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ

สงสารเธอจัง ในขณะเดียวกันก็ชื่นชมในความมีน้ำใจของเธอ

และประทับใจในความรักที่เธอมีต่อลูก


โดย: random-4 วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:9:47:16 น.  

 


หวัดดีป้าหู้ .... ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยม และบอกให้กอด และหอมแม่


คุณรี่ .... ขอบคุณคุณรี่ ที่เข้ามาเยี่ยม ไม่ได้พบกันนานแล้วครับ ผมเองก็ไม่ว่างไปเยี่ยมเพื่อนๆ

สุขสันติ์วันแม่ครับ


คุณน้ำฝน..... ที่นอรเวย์ในวันนี้ ไม่รู้ว่าที่สถานทูตจะจัดงานบ้างมั๊ย? แต่อาจจะไม่มีดอกมะลิสดนะครับ

ที่กรุงเทพวันนี้ ดอกมะลิสดก็หายากครับ กิโลละ 300 บาททีเดียว

น้องกรานต์คงจะยังไม่รู้ว่า วันพรุ่งนี้เป็นวันแม่ แล้วเรียกแม่น้ำฝนว่า แม่ บ้างหรือปล่าว





โดย: yyswim วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:10:29:38 น.  

 


คุณสุ่มสี่...... คุณสาวิณี เธอเป็นผู้หญิงสวย กิริยามารยาทแบบหญิงไทยที่เรียบร้อย น้ำใจก็งาม สมกันมากๆกับคำว่า นางสาวไทย

มีหลายคนที่คิดอย่างเดียวกับคุณสุมสี่ รวมทั้งตัวผม





โดย: yyswim วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:10:35:50 น.  

 
แวะไปหาน้องโรสมาแล้วนะครับ
ขอบคุณที่แนะนำน้องน่ารักให้ได้รู้จักครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:11:17:26 น.  

 
เศร้ามากกับข่าวดังอันนี้คับ...
มาหลากกระแสมาก...
บางท่านก็ว่าเด็กผิด
แต่ที่คาดมา...
คนขับค่อนข้าง...นิดนึงคับ...

เฮ้อ...

สงสารแม่เค้าจังนะคับ...

ลป...กลับมาจาก"ซง่อนแล้วคับ...ก่อนไปไต้ฝุ่นเข้าฮ่องกง
กลับมา...มันมาอีกลูกแล้วอ่ะ...เปียกปอนเลยผม


โดย: Kurt Narris วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:11:24:02 น.  

 
เห็นภาพท้าย ๆ
สะเทือนใจแทนคนเป็นแม่
ลูกทำไร
แม่ก็ต้องเข้าไปรับหน้าแทน



แวะมา...ทักทายในวันก่อนวันแม่ค่ะ

แม่เป็นคนที่รักเราอย่างจริงใจ
โดยไม่มีเงื่อนไข

แม่ไม่ได้รักเรา
เพราะเราเป็นคนดี
เพราะเราขยัน
เพราะเราสวย

แต่รักเพราะรัก
รักตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าเลยค่ะ

สุดยอดหญิงจริง ๆ
... คนเป็นแม่ เนี่ย


และขอเชิญชวนไปร่วมนับจำนวนวิธี
ที่สามารถช่วยลดภาวะโลกร้อนได้นะคะ


คลิกค่ะ





โดย: โสดในซอย วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:11:41:02 น.  

 
Be happy on your long weekend na ka

Thanks for your visit at blog goodpeople

Goodday and goodluck ka


โดย: goodpeople วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:15:45:58 น.  

 

ขอบพระคุณครับที่พี่ชายส่งพลังใจทำให้ผมได้เข้ามาก่อนใครอื่นๆ...เมื่อวานผมนั่งคิดถึงสิ่งที่พี่สินพูดไว้ว่าผมน่าจะลองหัดทำบล็อก...ใจมันก็หมุนวนซ้ำคำพูดของพี่ชายอยู่อ่านทบอ่านทวนว่าผมจะทำได้ไหม...ปกติผมไม่ค่อยขี้กลัวกับการเรียนเพราะชีวิตของผมเรียนอะไรแต่ละอย่างเหมือนผมไม่ได้ประเมินความสามารถของตัวเองเลย...แต่กลับการทำบล็อกผมกลัวเข้าขั้นครับ...ผมทดลองแอบเขียนสเปซในสเปซไลฟ์ที่มีพี่ชายคนหนึ่งชมแต่แม้นผมจะใช้ความสามารถเท่าไรมันคงจะยากเย็นเพราะผมบื้อโปรแรมทางด้านศิลป์เหลือเกิน

ผมว่าค้นหาข้อมูลที่ผมอยากรู้ยังง่ายกว่าสิ่งที่ผมคิดว่าผมจะทำบล็อก...อาจเป็นเพราะผมรู้สึกเหมือนว่าตัวเองสมองซีกขวาทำงานไม่เต็มที่...มันเลยไม่ศิลป์อะไรกับเขา...แต่ถ้าถามใจผมอยากทำนะครับ...

ผมส่งข้อความที่ไม่รู้ว่าจะเป็นคนที่หนึ่งของบล็อกนี้ถึงพี่ชายแล้วก็ต้องจรไปผจญรถราบนท้องถนนที่ยังคราคร่ำจนกลับถึงบ้านในเวลาไล่เลี่ยกับพี่ชายกลับมาจากสระ...แต่ผมเพลียเต็มที่ครับ...เลยไม่ได้มาอ่านที่พี่ชายตอบข้อความของผมได้ทันที...คงค้างเติ่งมาอีก ๑ วัน...

ผมยังยิ้มไม่หุบที่การพัฒนาการหาข้อมูลของผมได้สิ่งที่พี่ชายชอบ...ว่างๆ จะให้ผมค้นอะไรบอกได้นะครับ...วันนี้ปลื้มเหลือเกินครับพี่ชาย...ขอบพระคุณครับ


โดย: J.C. IP: 61.90.192.134 วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:15:49:04 น.  

 
ภาพแม่ – ลูก น่าชื่นใจทุกรูป

แต่แม่ – ลูก คู่สุดท้ายน่าสะท้อนใจ
ไม่รู้จะสงสารใครดี

โชคดีที่ตอนนี้เลยระยะต้องห่วงลูกแล้ว
ตัดใจได้ว่าต่อแต่นี้ใครจะออกหัวออกก้อยก็ยกให้เป็นเรื่องของกรรม
กรรมที่ล้วนสร้างมาเอง
ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต



โดย: JD. IP: 124.121.68.62 วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:19:14:34 น.  

 
มาเอาความรู้สึกดีๆที่บล๊อกนี้ มีประโยชน์มากเลย
ใช่แล้วค่ะลูกเจ็บแม่เจ็บยิ่งกว่าในหัวอกคนเป็นแม่
ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก ทนทุกอย่างก็เพราะลูกเหมือนกัน
วันหยุดนี้เที่ยวให้สนุกนะคะ


โดย: มดทิพย์ (มดทิพย์ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:1:09:40 น.  

 





มีความสุขมากๆนะคะวันนี้

แหม๋!!!!!แต่ก้อนิดเดียวเอ๊ง 100 คน แค่ 1.6 คน











โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:7:49:15 น.  

 
พ่อแม่ตามห่วงเราทุกๆ เรื่อง คงจะรู้ได้ดีตอนมีลูกเองนี่แหละ
แต่ผมยังไม่มีเลย ฟังเค้าพูดมา


โดย: ต่อตระกูล วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:9:11:29 น.  

 
รูปน่ารักๆทั้งนั้นเลย มีดราม่าพริกขี้หนูกับหมูแฮมปิดท้าย


โดย: coming soon (The Yearling ) วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:9:30:16 น.  

 
คิดแล้วก็เห็นใจคุณสาวิณีครับ น่าสงสารเธอจริงๆ
สวัสดีวันแม่ครับ


โดย: Antonymer วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:17:04:13 น.  

 
ตอนนี้พี่สินคงกำลังป้อนข้าวให้แม่แน่ๆเลย
แล้วแม่พี่ก็จะยิ้มอย่างมีความสุข


พี่สินครับ ผมเกือบมาไม่ทันวันแม่
ได้เขียนถึงแม่นิดหน่อย

เห็นภาพความรักของแม่แล้ว ตื้นตันครับพี่



โดย: basbas วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:19:04:44 น.  

 
สุขสันต์วันแม่ค่ะคุณสิน
วันนี้มาอ่านโพลความคิดเห็นของคุณแม่ทั้งหลาย
อ่านแล้วได้ความรู้ดีจังเลยนะคะ
ทำให้รู้ความคิดของคุณแม่ในปัจุบันว่ามีความกังวลเรื่องอะไรเกี่ยวกับลูกๆบ้าง
ความเป็นแม่นี่ก็ลำบากนะคะ คิดกลัวไปสารพัด

แต่เชื่อว่าแม่ทุกคนอยากเห็นลูกเป็นคนดี

----------

เปิ้นขอให้คุณแม่ของคุณสิน มีความสุข สุขภาพร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงนะคะ

มีความสุขมากๆจ้า


โดย: fonrin วันที่: 12 สิงหาคม 2550 เวลา:21:02:24 น.  

 
เห็นรูปแรกคิดว่าคุณสินซะอีก
อืมเห็นด้วยกับโพล
แต่การที่คิดว่าเด็กเสียคนเพราะครอบครัวแตกแยก
มันก็ไม่เสมอไป อยู่ที่การอบรมของผู้เลี้ยงดู การตามใจมากเกินไป เพราะคิดว่าเขาขาดพ่อหรือแม่ก็เลยชดเชยด้วยการตามใจ
เห็นด้วยไม๊คะ ว่างๆเชิญที่บล๊อกค่ะ


โดย: kai (aitai ) วันที่: 13 สิงหาคม 2550 เวลา:16:03:20 น.  

 
คุณสินคะ

บล็อกวันนี้ ทำให้คิดถึงแม่จังเลย แต่ปอคุยโทรศัพท์กับแม่ กับยายแล้วนะคะ เมื่อวาน และแน่นอนค่ะ แม่เป็นห่วงปอมาก กลัวจะบ้าไปซะก่อนจะเรียนจบ ยังไม่รวมห่วงเรื่องอื่น ทำงานกลับดึก กินอาหารไม่มีประโยชน์ ชายโฉดมาหลอกลวง อะไรเทือกๆ นี้ล่ะค่ะ สงสารแม่เหมือนกัน รอลูกจบกลับบ้านมาตั้งแต่ ปีที่แล้ว ป่านนี้ยังไม่เสร็จเลย สงสารตัวเองด้วย ฮือ ๆๆๆ

คุณแม่คุณสิน สบายดีไหมคะ วันแม่พาคุณแม่ไปเที่ยวไหนคะ


โดย: ปอ (O_Sole_mio ) วันที่: 13 สิงหาคม 2550 เวลา:16:20:57 น.  

 


กะว่าก๋า......ขอบคุณครับที่ไปเยี่ยมน้องโรส วันนี้น้องโรสก็อัพบล๊อกเรื่องใหม่ เรื่องวันแม่


คุณเกิด.....ผมตามคุณไปที่ฮ่องกงแล้ว ขอบคุณที่ช่วยบอก


คุณโสดในซอย......คุณแม่ท่านรักลูกเพราะเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของท่าน ท่านอุ้มท้องมา ท่านคลอดมา และให้น้ำนมมานะครับ ผมคิดอย่างนี้

ผู้ชายและผู้หญิงที่ไม่เคยมีลูก อาจจะม่รู้ซึ้งเท่า


คุณGoodpeople……ขอบคุณนะที่แวะมาเยี่ยมบ่อยๆ


เจษ.....ผมคิดว่าผมยุใครให้ทำบล๊อก ไม่เคยขึ้น เดี๋ยวนี้ก็เลยเลิกยุให้ใครทำบล๊อกไปนานแล้ว เพิ่งจะมาพูดอีกทีก็กับเจษนี่แหละ แต่คิดว่า ไงไง ก็คงยุไม่ขึ้นอีก

สงสัยว่า แต่ละคนต้องมีใจกล้าด้วยตัวของตัวเอง

ที่จริง มันเป็นบล๊อกของเราเอง เราจะตกแต่งอย่างไร หรือเราจะไม่ตกแต่งอย่างไร มันก็เรื่องของเรา เราจะมีรหัสเอาไว้ ให้เข้าไปอ่านเฉพาะเพื่อนของเราก็ได้ เราจะลบคอมเมนต์ของคนใดที่อ่านแล้วไม่ถูกหู ก็สามารถทำได้ เราจะเขียนช้าหรือจะเขียนเร็ว เราจะเขียนสั้นหรือจะเขียนยาว ก็เป็นสิทธิของเรา เราทำได้ทั้งนั้น

การฝึกเขียนบ่อย จะทำให้เขียนลื่น แถมให้คนที่ไม่เคยรู้จักอ่าน บางครั้งก็ตื่นเต้นดี

การทำบล๊อกนี่แปลกดี ทำให้เราได้เข้าไปอ่านเรื่องและรู้จักคนจากหลายอาชีพ หลายความสนใจ แถมบางคนเก่งเรื่องนั้นๆด้วยซิ แล้วเขาก็จะย้อนกลับมาอ่านเรื่องที่เราเขียนบ้าง พี่เองยังไม่เคยเจอนะ คนที่คิดจะหลอกพี่ พี่เองถ้าจะช่วยอะไรให้กับใครได้บ้าง ก็อยากจะช่วย ช่วยแบบคนหวังดี ไม่ต้องการอามิสสินจ้างหรือรางวัลใดๆ


เจ๊.....เข้ามาเมนต์ต่อจากเจษเลย อิอิ เจ๊คงจะได้อ่านย่อหน้าข้างบนนี่แล้ว


คุณตรี....หยุดสามวัน ผมไม่ได้ไปเที่ยวครับ ไปเยี่ยมคุณแม่ครับ คุณตรีอาจจะอ่านเรื่องใหม่ที่ผมเพิ่งจะอัพบล๊อกแล้วก็ได้

ผมชอบเมนต์ของคุณตรีที่เขียนบอกไว้ว่า “ใช่แล้วค่ะ ลูกเจ็บแม่เจ็บยิ่งกว่า ในหัวอกคนเป็นแม่
ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก”


คุณดี.....เดินตามคุณตรีมาพอดีเลย หวัดดีครับ





โดย: yyswim วันที่: 13 สิงหาคม 2550 เวลา:20:22:38 น.  

 


ต่อตระกูล......คุณเป็นคนดี ผมว่าทุกอย่างคุณจะเข้าใจได้ดีมากๆกว่าหลายคน ผมเชื่อเช่นนั้น


สุ่น....55555 พริกขี้หมู กะ หนูแฮม ดีกว่า


คุณAntonymer......ผมเองเห็นใจคุณสาวิณีครับ ทั้งๆที่ไม่รู้จักเธอเลย


น้องบาส ......อู้ว์ ยังไม่ต้องป้อนข้าวคุณแม่ อุอุ คุณแม่ยังแข็งแรง ยังทานเองได้ แต่ก็ยกจานกับข้าวมาให้คุณแม่ตักนะครับ และบางครั้งก็เลือกชิ้นดีๆให้กับคุณแม่บ่อยๆ



คุณเปิ้น .....ผมขอบคุณครับที่กรุณาอวยพรให้คุณแม่ของผม

โพลของธุรกิจบัณฑิตย์ ตอนแรกผมคิดว่าใครๆอ่านหมดแล้ว ที่นำมาลงไว้ในบล๊อกของผม ก็เพื่อจะนำเรื่องดีดี มาลงรวมกันเอาไว้นะครับ ....อืมม แต่กลายเป็นว่า เป็นเรื่องที่ทุกคนเพิ่งเคยอ่าน


คุณไก่....ตอนเด็กๆผมคงจะตากแดดซะตัวคล้ำมั๊ง แบบเด็กบ้านนอกของแท้

เรื่องของคุณสาวิณี ผมไม่ค่อยรู้ลึกมากนักครับ รู้แต่เพียงผิวเผินว่าเขาแยกกัน เรื่องการอบรม หรืออีกนัยหนึ่งการขาดการอบรม น่าจะเป็นเรื่องสำคัญจริงๆด้วย ผมเห็นด้วย



คุณปอ...... คุณแม่ของผมสุขใจ และสบายดีครับ ขอขอบคุณครับคุณปอ

เออ พอดีว่า ผมเพิ่งจะเขียนเรื่องคุณแม่ของผม ในบล๊อกเรื่องใหม่พอดีเลย





โดย: yyswim วันที่: 13 สิงหาคม 2550 เวลา:20:29:21 น.  

 

พี่ชายขอรับ...ผมรับใส่ขมองน้อยๆ ของผมแล้วครับ...ขอเวลาผมหน่อยครับ...ให้ผมรื้อกรุสมบัติความรู้ที่มีอันน้อยนิดกลับขึ้นมาสักเล็กน้อยครับ...ผมคงเหมือนพี่ชายของผมครับถ้าทำก็อยากทำให้ดีสุดๆ เช่นที่พี่ชายผมทำ...ผมรู้ว่าถ้าผมไม่มีเรื่องเรียนอันหนักหน่วงเข้ามาคงพอมีเวลามากขึ้นและคงจะได้นำสิ่งดีๆ มาบันทึกไว้หากได้พอมีผู้ใจดีเข้ามาให้คำแนะนำและเขียนตอบความตั้งใจของเราบ้าง...แต่ผมเผื่อใจและเตรียมใจไว้บ้างขอแล้วขอรับพี่ชาย...ไม่ว่าทางข้างหน้าจะเป็นเช่นไร

อ่านที่พี่ชายผมเขียนไว้แล้วน้ำตาซึมเล็กน้อย ...แต่สัญญาว่าจะไม่ทำให้สิ่งที่พี่ชายเชื่อมั่นในตัวน้องชายคนนี้ต้องไร้ค่า...ผมตั้งใจครับว่าจะทำบล็อกครับ ความกลัวทั้งหลายทั้งปวงก็เริ่มจืดจางไปจากใจแล้วครับ...แต่อาจขอตัวไปทำภารกิจสักเล็กน้อยกับการเตรียมตัวกับอีกหนึ่งใบปริญญาที่ผมจะได้รับนะขอรับ...ผมก็ตั้งใจว่าอยากนำความรู้ที่ผมพอมีมาแบ่งปันอย่างที่ผมได้เห็นแบบอย่างอันดีจากพี่ชายและพี่ๆ อีกหลายคนที่ได้ให้ผมแอบอ่านเรื่องดีๆ มาตลอด...คราวนี้คงถึงเวลาของผมแล้วครับ...

พี่ท่านแนะนำไอ้น้องชายได้นะครับ...ขอบคุณครับที่พี่ชายให้เกียรติเป็นที่ปรึกษาให้ผม...ผมขอพึ่งพี่ชายเป็นครูของผมไปนะครับ ลงไม้เรียวได้เลยนะครับถ้าไอ้น้องชายมันสอนยากสอนเย็น...

ผมแอบมาบอกกล่าวกับพี่ชายเพื่อแสดงความตั้งใจของผมกับการทำบล็อก....ในหน้าที่ผมเป็นคนแรกที่เข้ามาอาจเป็นคนท้ายที่ได้แอบเขียนอีกครั้ง...ขอบพระคุณครับพี่ชายที่ให้กำลังใจผมให้ก้าวข้ามเส้น...พี่ชายอย่าเพิ่งเลิกยุนะครับ...อย่างน้อยพี่ชายก็ยุผมขึ้นแล้วครับ...รักษาสุขภาพด้วยนะครับ...




โดย: J.C. IP: 58.9.139.128 วันที่: 14 สิงหาคม 2550 เวลา:9:21:25 น.  

 


เจษ.....อ้าว ฮุย เล ฮุย ....อ้าว สู้ สู้ สู้


จะรออ่านบล๊อกเรื่องแรกของเจษ อย่างใจจดใจจ่อ อย่าลืมมาสะกิดให้ไปเจิมนะน้อง จะเหาะไปเลย พร้อมกับช่อดอกไม้หนึ่งช่อ จะเอาเค๊ก เอาประทัดด้วยมั๊ยล่ะ? อิอิ


เขียนอะไรก็ได้ เขียนแบบที่คิดไว้ว่าจะพูดน่ะ ...จะพูดอะไรก็พูดออกมา แล้วเขียนคำพูดนั้นล่ะ ...เป็นข้อความในบล๊อกเรื่องแรก


พูดไม่ออกเหรอ? ก็พูดดิ ...ผมกลัว ผมปอด ผมไม่รู้จะพูดอะไร แบบผมสั่น ผมกลัว เออ นั่นละพูดออกมาแล้ว นิ แล้วช่วยเอาข้อความนั้นที่พูดน่ะ มาเขียนลงไปเล๊ยยยย....





โดย: yyswim วันที่: 15 สิงหาคม 2550 เวลา:21:50:37 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ คุณสิน ....

ในฐานะแม่คนเหมือนกัน สงสารคุณสาวิณีค่ะ และชื่นชมเธอค่ะ ... ขอโทษ แต่คิดว่า ดีแล้ว ที่เธอ เลิกกับสามี ไปได้ค่ะ สงสารแต่น้องหมูแฮม เฮ้อ ... แต่ก็ค่ะ สงสาร หัวอกแม่ที่สุด

คุณสิน บอกรักแม่ไปหรือยังค่ะ ? ส่วนดิฉัน ... คุณแม่เสียไปนานมากแล้วค่ะ แต่ก็ไม่เคยลืมท่านนะค่ะ ท่านอยู่ในใจดิฉันเสมอค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
แม่น้องแคทค่ะ


โดย: แม่น้องแคท IP: 202.183.252.241 วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:12:34:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

yyswim
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [?]





บล็อกสรรสาระนี้ จขบ.ไม่ได้เขียน-ไม่ได้ถ่ายภาพ-ไม่ได้อัพโหลดคลิปเอง หากแต่ทำหน้าที่เป็นบรรณาธิการบล็อก เสาะหาเรื่องดีๆ รูปสวยๆ คลิปแปลกๆ มาไว้ในบล็อก


ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยม ขอเชิญชมหรืออ่านตามสบาย ไม่ต้องคอมเมนต์ก็ได้ จขบ.ชอบการเข้ามาเยี่ยม แบบกันเอง ง่ายๆ สบายๆ




เริ่มเขียนBlog เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ.2548


เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2550 เวลา 23.30 น.


เริ่มนับจำนวนผู้เข้าเยี่ยมชม




Latest Blogs

New Comments
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
10 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add yyswim's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friends


 
 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.