Primo Posto
Primo Posto
02
03
ร้าน Primo Posto เป็นร้านขายอาหาร ขายไวน์ ขายกาแฟ ขายไอศกรีม และขายของพวกกิ๊ฟช็อป เป็นหลายร้านรวมอยู่ในสถานที่เดียว อยู่ที่ เขาใหญ่
04
05
06
07
ตั้งอยู่บนถนนกุดคล้า- ผ่านศึก ซึ่งเป็นถนนที่เชื่อมระหว่าง ถนนมิตรภาพ (ก.ม.144) กับ ถนนธนรัชต์ (ถนนที่ไปเขาใหญ๋)
08
09
10
11
12
13
14
Primo เป็นคำเดียวกันกับคำว่า Prime แปลว่า สำคัญที่สุด ดีเลิศ อันดับหนึ่ง ส่วน Posto เป็นคำเดียวกันกับคำว่า Place ..เอามารวมคำกันแล้ว ก็แปลได้ไม่ยาก
ร้านนี้ ตอนนี้ดังมาก ออกรายการโทรทัศน์มาแล้วหลายช่อง เคยถูกนำไปลงในนิตยสารบ้านและสวน นิตยสารแพรว นิตยสารGM เป็นต้น ..เร็วๆนี้ ก็จะนำไปลงในนิตยสารอีกฉบับ แต่ จขบ.ความจำไม่ดี อาจจะเป็นนิตยสาร ดิฉัน มั๊ง ..เจ้าของร้านเขาบอกแล้ว แต่เพราะจขบ.ไม่ได้จดไว้ พอจะเขียนบล็อกก็เลยลืม
และเหตุผลที่สำคัญอีกเหตุผลหนึ่ง คือ คนที่มาร้านนี้ มักจะถ่ายรูปแล้วนำไปอัพลงในกระทู้ต่างๆมากมาย เช่น
ในกระทู้ ของ สมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทย ในพระบรมราชูปถัมภ์
ในกระทู้ ของ cameraeyes.net
ในกระทู้ ของ พันทิป ห้อง gallery
ในกระทู้ ของ พันทิป ห้อง blueplanet
และในเว็บของ multiply.com เป็นต้น
คนที่อ่านกระทู้ ก็รู้สึกตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจ แล้วเป็นปากต่อปากบอกเล่าต่อๆกันไปอีก เมื่อคนได้ฟัง ได้อ่าน และได้ชมรูป เมื่อเขาไปเที่ยวเขาใหญ่ ส่วนใหญ่จึงขวนขวาย จะไปชม จะไปถ่ายรูปที่ร้านนี้ให้เป็นขวัญตาและเป็นขวัญกล้อง แล้วก็นำไปบอกต่อๆเพิ่มขึ้นไปอีก
มันก็เลยกลายสภาพเป็นแบบ อินเทรนด์ ใครมาเขาใหญ่ หากไม่มาที่ร้านนี้ ถือว่าตกยุค ..วัยรุ่นที่ขับรถยนต์แพงๆ มาที่นี่กันเป็นก๊วนในวันหยุด ลูกหลานกตัญญูก็จะพาพ่อแม่ พาอากู๋ พาอาอี๊ มาดูมาเที่ยวที่ร้านนี้แทนการพาไปเที่ยวห้าง
และแล้ว สิ่งที่เหลือเชื่อก็บังเกิด เดี๋ยวนี้รถนำเที่ยวเป็นรถบัส รถที่มาสัมมนาเป็นรถบัส ก็นำลูกค้าของตน ลงแวะที่ร้านนี้ ราวกะเป็นไฟท์บังคับไปแล้ว ..โอ รถบัสปล่อยคนลงร้านนี้ที ราวกะมหกรรมแจกของฟรี แต่ที่จริงเขาขายนะครับ และขายค่อนข้างแพงด้วย
ผมไปที่ร้าน Primo Posto นี้แบบไม่ได้ตั้งใจ ไปเมื่อวันอาทิตย์ที่ 8 กุมภาพันธ์ 2552 คือ เพื่อนที่ทำงานเขามีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่เขาใหญ่ เขาชวนผมให้ไปเที่ยวและนอนค้างที่บ้านของเขาหลายครั้งแล้ว คนอื่นๆก็ไปกันแล้วหลายกรุ๊ป ทุกกรุ๊ปที่กลับมาก็เมาท์แตกกันถึงแต่ร้านนี้ เอารูปมาโชว์ ..เออ มันก็สวยดี แต่ก็ยังไม่ได้คิดจะไป เพราะตัวเองขี้เกียจขับรถ
วันที่ 6 กุมภาพันธ์ เพื่อนคนเดิมก็มาชวนผมอีกครั้ง ผมบอกว่าวันเสาร์นี้ผมไม่ว่าง วันอาทิตย์ล่ะ พอได้ อุ อุ ที่จริงก็ไม่ได้อยากไปหรอก บอกปัดไปยังงั้น เพื่อนเขาก็ไปถามเพื่อนอีกคน อ้าว บังเอิญพอดี เพื่อนอีกคนมีกำหนดจะต้องไปตรวจงานที่วังน้ำเขียว และเขาจะขับรถไปเองด้วย
เพื่อนเจ้าของบ้าน ก็เลยย้อนกลับมาหาผมและบอกว่า แบบนี้ สะดวกแล้ว ไม่ต้องขับไปเอง มีคนขับรถให้ งั้น นายต้องไปนะ ... อุ๊บ เลี่ยงไม่ได้ซะแล้ว สุดท้ายก็ต้องไปเขาใหญ่ ..เจ้าของบ้านนั้นรีบไปเตรียมบ้านพักรอไว้ตั้งแต่วันเสาร์ เตรียมของกินเอาไว้ให้เพียบ
วันอาทิตย์ ผมกับเพื่อนไปถึงบ้านพักเขาใหญ่ราว 10 โมง นั่งพักแป๊บเดียว เพื่อนเจ้าของบ้านก็ชวนไปนั่งคุยและทานกลางวัน ที่ร้าน Primo Posto แต่เพื่อนบอกว่า เดินเข้าทางด้านหลังนะ
อ้าว ทำไม ล่ะ?
เพื่อนบอก เขาขายคูปองน่ะซิ ...55 บาท
55 บาท สำหรับถ้าใครอยากจะแวะเดินชม และถ่ายรูป ...แต่คูปองก็นำไปแลกเป็นไอศกรีมได้ ฉะนั้น ใครที่อยากจะเข้าไปเดินชม และถ่ายรูปร้านนี้ อย่างน้อยก็ต้องทานไอศกรีม รสอะไรก็ได้ ของร้านนี้ 1 ถ้วย ไม่ได้จะเข้าไปเดินเล่นและใช้ห้องน้ำฟรีๆ แต่ หากจะนำไปแลกเป็นกาแฟ เป็นอาหารกลางวันก็ได้ เพียงแต่ต้องเพิ่มเงิน เพราะคูปองมีราคาแค่ 55 บาท
ผมเดินเข้าไปทางด้านหลังของร้านได้ เพราะ เพื่อนผม มีบ้านพักอยู่ใกล้กับด้านหลังร้าน ห่างกันแค่ 100 เมตรเศษ เดินลอดรั้วนิดหน่อย(ด้านหลังร้าน ผมเห็นคนงานของร้าน สวมยูนิฟอร์ม กำลังแพ็คองุ่นลงกล่อง เพื่อส่งขายด้านหน้าร้าน)
และข้อสำคัญ เพื่อนผมเป็นที่ปรึกษาของร้านนี้
ตอนนั้น ยังไม่ถึงเวลาที่ส่วนของร้านอาหารจะเปิด จะมีแนวเชือกกั้นเอาไว้ แต่เคาน์เตอร์ไอศกรีม กับเคาน์เตอร์กาแฟเปิดแล้ว
ผมมองเห็นคนมาชม มาถ่ายรูปที่ร้านนี้แล้ว บอกตรงๆเลยว่า ตกใจครับ ดูคึกคักทีเดียว เป็นวัยรุ่น วัยทำงานเป็นส่วนใหญ่ ราว 200 - 300 คน รถทัวร์ก็มีแล้ว 1 คัน
พอนั่งเล่น ดูคนเดินไปเดินมา ได้อีกแป๊บ รถทัวร์ก็มาเพิ่มอีก 2 คัน คนที่ลงมาจากรถทัวร์ ดูหน้าตาตื่นเต้น เต็มใจจะเข้าคิวจ่ายค่าคูปองแบบไม่เกี่ยงงอน
เพราะอาคารตรงหน้า สีสันแสบสวยสะดุดตา รูปทรงราวกะตึกของเมืองนอก ไม้เลื้อยที่ตัวอาคารก็งอกงามไม่น้อยไม่มากจนเกินไป สวนอังกฤษของเขา ก็ตัดกิ่งแต่งใบดูสวยสดงดงาม จึงมีการยิงชัตเตอร์ พร้อมเสียงเฮฮาสนุกสนานจากกลุ่มโน้นบ้างกลุ่มนี้บ้าง แบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย พบแต่รอยยิ้มและใบหน้าสดชื่นแจ่มใส แม้แดดจะเริ่มแรงขึ้นและบางครั้งก็ต้องยืนเข้าคิวรอถ่ายมุมถ่ายสวยๆ แต่ทุกคนก็ไม่มีใครเบื่อที่จะรอ
เพื่อนผมบอกผมตอนสี่ทุ่ม หลังจากร้านปิดว่า วันนี้ ขายคูปองไปได้ราว 2,500 ใบ (ในช่วงปีใหม่ ขายได้ประมาณ 3,000 ใบ) คิดเป็นเงินเฉพาะขายคูปองค่าเข้าชม ได้ประมาณ 137,000 บาท และหากประมาณจากที่ขายอาหาร ขายกาแฟ และขายของฝากด้วย ก็คงจะได้ประมาณ 300,000 บาท ต่อวัน อุ อุ อุ
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
มีข้อสังเกตว่า เหตุที่วันอาทิตย์ที่ 8 กุมภาพันธ์ มีคนเข้าร้านมาก เพราะคืนวันเสาร์ที่ 7 กุมภาพันธ์ มีคอนเสิร์ต อารมณ์ดี้ ตอนทุ่งหญ้า สายลม และนมวัว ของนิติพงษ์ ห่อนาค ที่ฟาร์มโชคชัย ไม่ไกลจากเขาใหญ่ และในวันจันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ เป็นวันมาฆบูชา ทำให้มีคนมาเดินที่ร้านนี้ในวันอาทิตย์คึกคักมาก
ตอนที่ผมเดินผ่านทางหลังร้านมาทางหน้าร้าน ก็เห็นคนเข้าคิวซื้อคูปอง ซื้อไอศกรีม และซื้อกาแฟแล้วล่ะครับ
โห เพื่อนผมไปเยี่ยมๆมองๆ กะจะเอากาแฟมาฝากผม สุดท้ายเพื่อนผมบอกว่า ยอมแพ้ คิว
แต่ตอนรับประทานอาหารเที่ยง ผมได้อภิสิทธิ์ครับ เพราะเพื่อนไปบอกผู้ดูแลร้านเอาไว้ ผมเลยได้เข้าไปนั่งรอภายในเส้นเชือกที่ยังไม่เปิดโซนร้านอาหาร
โฮะ โฮะ ได้รับบริการก่อนใครๆ ทันทีที่โซนร้านอาหารเปิดตอน 11.00 น.
วันนั้น ผมทานสเต๊กพอร์คช็อพ ซึ่งอร่อยดี ใบผักขม อบชีส ถ้วยนี้ก็อร่อย แล้วสลัดใบอะไรก็ไม่ทราบ ใบสดเขียว ราดน้ำสลัดรสเปรี๊ยวนำหวาน นี่ก็อร่อย ของหวานผมบอกว่า ขอบคุณไม่ต้อง
ตอนคิดเงิน ลองเดาดู ซิ เป็นเงินเท่าไหร่? แต่น แตน แต๊น......
31 เคาน์เตอร์ขายไอศกรีม
32 โซนร้านอาหาร ..ก่อนเวลา เขาจะมีเชือกกั้นไม่ให้เข้า
33
34
35
36 สเต๊กพอร์คช็อพ
37 สลัดใบอะไรก็ไม่ทราบ
38 นี่ ถ้วยของเพื่อน
ผมรู้จักกับ สิงห์ดำรัฐศาสตร์จุฬาฯอยู่บ้าง ชื่อ โป๊บ - วินัย และ น้องตุ้ม - มนัสวี รู้จักกันมานานแร่ะ ...น้องตุ้ม - มนัสวี นี่ เธอเป็นสาวเก่ง คล่อง พูดจาหวาน คะ ขา ทุกคำ รู้จักดีเพราะผมกับเธอเคยทำงานที่เดียวกันนานนับ 20 ปี แถมตอนไปต่างประเทศ 3 เดือน ก็อยู่กรุ๊ปเดียวกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน ทุกวัน
สำหรับ โป๊บ วินัย ผมรู้จักเพราะเขามาจีบ น้องตุ้ม และที่สุดทั้งสองก็แต่งงานกัน มีลูก 3 คน โป๊บ เป็นแฟมิลี่แมนมาก เป็นคนสุภาพ ลักษณะแบบผู้ดี เรียบร้อย... สามี-ภรรยา คู่นี้ เป็นเจ้าของ Primo Posto ครับ โดยร่วมหุ้นกับเพื่อนรัฐศาสตร์สิงห์ดำ อีก 2 คน คือ คุณพิษณุ นิลกลัด ผู้ประกาศข่าวช่อง 7 และคุณวิชัย กงสุลใหญ่ฮ่องกง สรุปว่าร้านนี้มีเจ้าของ 3 คน คือ โป๊บ คุณพิษณุ และคุณวิชัย
อาหารในครัวส่วนใหญ่ ถ้าน้องตุ้มปรุงเองไหว ยืนอยู่หน้าเตาไหว เธอจะสนุกกับการปรุงอาหารอร่อยจากในครัวมาให้ลูกค้าทานแบบไม่เคยเกี่ยง แต่เพราะคนมาทานเป็นหลักร้อยหลักพัน บางเวลาน้องตุ้มเธอก็บอกว่า ล้า ต้องขอให้ลูกน้องช่วยทำในบางจานบ้าง
สเต๊กพอร์คช็อพ ใบผักขม อบชีส และ สลัดใบอะไรก็ไม่ทราบของผมนั้น น้องตุ้มทำมาให้ทาน เพียงแต่ไม่ได้มาเสิร์ฟเอง เพราะตอนนั้นงานในครัวเข้าแล้ว ต้องเร่งทำอาหารในครัว แต่ น้องตุ้มก็ออกมาปรากฏตัว ตอนผมบอกว่าคิดเงิน
เธอบอกแคชเชียร์ว่า พี่ชายช้าน โต๊ะนี้ ฟรี ทั้งโต๊ะ
โฮะ โฮะ รู้ งี้ จะสั่งเยอะๆ อยากจะกินกาแฟ ง่ะ น้องตุ้ม ..หอมกลิ่นกาแฟ มันแตะจมูกมานานนับชั่วโมงแล้ว อ๊ะ รำพึงในใจ น้องตุ้ม เธอไม่ได้ยิน
โป๊บ เขาคิดจะให้ร้าน Primo Posto ออกแนวติ๊สๆ เขาจึงออกแบบร้านให้ดูแปลกๆ รูปทรงสีสันแบบเมืองนอก ต้นไม้และสวนก็ออกโทนเมืองนอกหมด ตอนแรกที่คิดนั้น โป๊บ อยากจะให้ลูกค้ามานั่งดื่มไวน์ ทานสเต๊ก ในตอนเย็นๆวันศุกร์ วันเสาร์ หรือวันอาทิตย์ หรือหากใครอิ่มแล้ว ก็มานั่งสบายๆทานกาแฟอร่อย ในตอนเย็นหรือในตอนกลางคืน ..โป๊บ บอกว่าไม่เคยคิดจะทำอะไรใหญ่โต
เพราะโป๊บ เขามีงานทำหลากหลายงาน อยู่ในกรุงเทพอยู่แล้ว น้องตุ้ม เธอก็เป็นถึงระดับผู้บริหาร อยู่ในกรุงเทพเช่นกัน ทั้งสองคนอยากจะทำอะไรเบาๆ ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ที่บ้านพักตากอากาศ ที่เขาใหญ่ และทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ ทำแล้วรู้สึกว่ามีความสุข ทำแบบเป็นการรีแลกซ์งานจากกรุงเทพ นั่นแหละ
ตอนที่คิดในตอนแรก ยังไม่ได้คิดถึงไอศกรีมหรอก แต่บังเอิญน้องตุ้ม เธอไปเจอไอศกรีมเจ้าอร่อยเข้า ก็เลยอยากจะตักขายแบบ 1 ถ้วยคละ 2 รส
ทาน 2 รส แบบที่น้องตุ้มบอกว่า ตัวเธอเองอยากจะทานแบบนี้ ก็เลยนำมาลงที่ร้าน กะจะให้วัยรุ่นทานไอศกรีมอร่อยๆ
แต่ทำไปทำมา ไอศกรีมกลับมาแรงกว่าไวน์
คนที่มาที่ร้าน ต่างติดใจรสชาติไอศกรีม ตอนหลังๆจะตัก 1 ถ้วยคละ 2 รส น้องตุ้มบอกว่าตักไม่ทันแล้ว ต้องบอกกับลูกค้าว่า มากัน 2 คน สั่งไอศกรีมคนละรสนะคะ แล้วเดินแบ่งกันทาน
น้องตุ้ม เธอบอกว่าตัก 2 รสในก้อนเดียวถ้วยเดียว ถ้าตักไม่เก่งและตักรีบๆ จะไม่สวย ไม่น่าทาน เลยต้องยอมทำแบบนี้ เพราะลูกค้ามามากทุกวัน บริการช้านัก ลูกค้าที่รอคิวนาน อาจจะบ่น
ผมได้เจอ ได้คุย ได้ถ่ายรูป กับโป๊บและน้องตุ้มในวันนั้น ก็ตอนที่ร้านปิดแล้ว น้องตุ้มเล่าหมดทุกอย่างที่ผมอยากจะรู้ ..อย่างชั้นบน ขึ้นไปนั่งทานได้มั๊ย?
น้องตุ้มบอกว่า ได้ แต่จะไม่สะดวกและช้าในการยกขึ้นไปเสิร์ฟ รวมทั้งในการจะสั่งอาหารเพิ่ม และไม่มีห้องน้ำที่ข้างบน
น้องตุ้มบอกว่า ต้องใส่ใจและให้เวลากับต้นไม้มาก ต้องคัดเลือกพันธุ์ ต้องตัดตกแต่งสวนในวันที่ร้านยังไม่เปิด ใช้คนงานตรงจุดนี้มากอยู่เหมือนกัน ..แต่คนที่ทำงานหน้าร้าน จะเป็นคนที่ทำงานในกรุงเทพเป็นส่วนใหญ่ วันธรรมดาก็ทำงานที่กรุงเทพ พอวันศุกร์ตอนบ่าย ก็จะเดินทางมาทำงานที่ร้าน (ร้านเปิดเฉพาะ วันศุกร์ - วันอาทิตย์) บางคนก็ขับรถส่วนตัวมา แล้วตอนดึกของวันอาทิตย์ ก็ขับรถกลับกรุงเทพ
ลูกค้าที่มาที่ร้านก็จะคละๆกันไป มีทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ แต่หลังๆนี่คนไทยมากันเยอะมาก เธอก็เลยอยากจะขอสกรีนคนที่เข้ามาสักหน่อย ไม่งั้น คนงานก่อสร้าง แม่ค้าแม่ขายจะเข้ามาเต็มสถานที่ พอมีคูปองกั้นไว้ ก็เป็นการกั้นชั้นหนึ่ง
เธอบอกว่า ที่จริง ไม่อยากจะเก็บคูปองหรอก แต่เพราะอยากจะให้สถานที่เป็นระเบียบ สะอาด และไม่พลุกพล่าน จึงจำต้องเก็บคูปองคัดกรองคนที่เข้ามา
คนมากันเยอะอย่างเป็นพันนี่ ตุ้มไม่ได้ชอบหรอกเพราะบริการไม่ทัน รู้สึกไม่สบายใจหากบริการเขาไม่ได้ดี
คือตุ้ม อยากจะทำอะไรให้คนอื่นเขามีความสุข ได้ทานของอร่อยๆอย่างที่ตุ้มได้ทาน ได้อยู่ในสวนสวยๆอย่างที่ตุ้มได้อยู่ ทุกอย่างที่ตุ้มเจอแล้วเป็นสุข ตุ้มอยากจะให้คนอื่นได้เจอด้วยค่ะพี่
นี่เป็นความในใจของ สาวน้อยนักบริหารด้าน Productivity ระดับแนวหน้าของเมืองไทย ที่อยากจะทำธุรกิจร้านอาหาร ร้านกาแฟ แบบจะทำแค่เบาๆ ยามว่าง ในวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เท่านั้น แต่สุดท้าย แทนที่เธอจะได้มาพักคลายเหนื่อย ช่วงวีคเอนท์ เธอกลับต้องมาเจอกับ สภาพยืนหน้าเตาในครัวตลอดทั้งวัน
ผมว่า เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น คงจะเป็นเพราะความตั้งใจดี ที่เธอและโป๊บ อยากจะมอบให้ผู้อื่น.. เธอและโป๊บ อยากจะให้ผู้อื่นได้พบ ได้ทานของดี ของอร่อย อย่างที่เธอและเขา ได้พบและได้ทานนั่นเอง..
39 น้องตุ้ม มนัสวี และ โป๊บ วินัย (สวมกางเกงสีดำ)
40 บ้านพักที่เขาใหญ่ ไม่ทราบว่าใครเป็นเจ้าของ
41 เอาไว้พักผ่อน ยามวันหยุดสุดสัปดาห์
42 แต่ละหลัง ใหญ่และสวย
43 หลังนี้ บ้านของเพื่อน
ซ้ายมือเป็นห้องรับแขก ห้องน้ำ และครัว ขวามือเป็นห้องนอน 4 ห้อง และห้องน้ำ ตรงกลางโล่งๆนั้น เป็นบริเวณอเนกประสงค์ ลมโกรกเย็น 44
ตรงนี้ ครัว ห้องน้ำอยู่ทางซ้ายมือ ด้านล่างภาพเป็นบริเวณรับแขก แต่สามารถปรับเป็นเตียงนอนได้ สัก 4 ที่ 45
ขอจบ บล็อกวันนี้ ด้วยข้าวต้มกุ้ง อาหารมื้อเช้าของวันหยุดมาฆบูชาที่เขาใหญ่ เพื่อนปรุงไว้ให้ทาน มากโข ทานยังไง ก็ไม่หมด 46
อ่านยาวใช่มั๊ยครับ... บล็อกเรื่องนี้ ตอนแรกผมกะจะไม่อัพ แต่ก็มีน้องๆหลายคน บังคับแกมขอร้อง Please น้องอยากจะดูรูป อยากจะดูรูป สุดท้ายก็เอารูปมาลงให้ แล้วก็เขียนบล็อกซะหน่อย เพื่อให้ได้อ่านข้อมูลแทนที่จะดูรูปเพียงอย่างเดียว
ขอขอบคุณนะครับที่ติดตามชม
yyswim
Create Date : 06 มีนาคม 2552 |
Last Update : 6 มีนาคม 2552 0:19:29 น. |
|
30 comments
|
Counter : 4592 Pageviews. |
|
|
|
อิจฉาคุณสินจังได้ไปเที่ยวหลายที่เลย มาเจอภาพสุดท้ายข้าวต้มกุ้ง ชักหิวตอนดึกๆซะแล้วสิค่ะ
นอนหลับฝันดีนะค่ะดึกแล้ว