เหตุเกิดที่วัด เหตุเกิดที่วัด สินไปทำบุญ ..ไปกับคุณแม่และพี่สาว ปกติก็ไม่ใช่คนใกล้วัดเท่าไหร่หรอก นี่ถ้าไม่ใช่เพราะคุณแม่ สินก็คงจะไม่ไป คือเป็นห่วงคุณแม่ว่าจะเรียกแท็กซี่ยาก และนั่งแท๊กซี่ลำบาก วัดในวันนั้นมีคนไปทำบุญ เยอะมาก เพราะเป็นการทำบุญในงานสารทเดือนสิบ ที่คนใต้ในกรุงเทพเขาจัดกันเป็นประจำทุกปี .. วันนั้นที่จอดรถในวัดแทบจะไม่มีเหลือเลย ดีหน่อยที่คุณแม่รีบกระตุ้นให้สินออกรถไปวัดตั้งแต่หัววัน ...ก็เลยยังพอมีที่ให้จอดอยู่บ้าง แต่ก็ต้องเดินกันไกล 002 003 004 เมื่อไปถึงตรงประตูทางเข้าสถานที่จัดงาน สินก็รีบเปิดประตูรถให้คุณแม่กับพี่สาวลงไปก่อน พี่สาวก็ค่อยๆจูงมือคุณแม่เข้าไปในสถานที่จัดงาน สินเองก็ไปหาที่ให้รถจอด แล้วก็อุ้มของกินหนึ่งตะกร้าใหญ่เดินตามเข้าไปในสถานที่จัดงาน ของกินของคุณแม่ที่นำมาในวันนั้น เป็นแกงส้มปลาทะเลชิ้นโต(ปลาตาเดียว)กับสัปรด และ มีวุ้นกะทิเป็นของหวาน...... โฮะโฮะ พอนำแกงส้มออกมาจากตะกร้า จัดแจงใส่ในถ้วยรอถวายพระ ..แกงส้มของคุณแม่ก็เจอญาติๆแกงส้มกันเป็นขบวนเลย ...มีแกงส้มมะละกอ แกงส้มก้านคูน แกงส้มดอกแค และอีกหลายๆแกงส้ม แต่สีสันและรสชาติของแกงส้มแบบคนใต้ ดูจะสูสีกัน ไม่ทิ้งห่างกันสักเท่าไหร่หรอก 005 006 007 008 009 เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปแกงส้มมาสักแช๊ะ เลยไม่มีรูปแกงส้มมาโชว์ ....จะมีก็แต่ตอนตักแกงส้มใส่จานข้าวแล้ว เวลาในตอนนั้นพระท่านยังไม่มาสวดที่ข้างบนตำหนัก(จัดงานบนตำหนักสมเด็จครับ) ผมก็ถอดรองเท้าวางไว้ตรงที่ไกลรองเท้าของคนอื่นหน่อย เพราะหากวางไว้ใกล้ๆตรงเชิงบันได มีหวังโดนคนอื่นใช้เป็นรองบาทา คือเหยียบตอนขึ้นหรือลงบันไดเป็นแน่ .อีกอย่างมันเป็นรองเท้าแตะคู่ใหม่ที่เพิ่งซื้อมา ก็เลยกลัว ..กลัวรองเท้าจะสกปรก โฮะโฮะ พระสวดอยู่ข้างบนตำหนักอยู่พักใหญ่ ตอนใกล้ๆจะกรวดน้ำ เสียงจากข้างล่างก็เริ่มจะดังและส่งกลิ่นอาหารลอยขึ้นมาแตะจมูก เพราะใกล้จะถึงเวลาถวายเพลแล้ว ข้างล่างก็เลยระดมตักข้าวสวยและจัดสำรับอาหารกันยกใหญ่ สินเองและคุณแม่ไม่ต้องพะวงอะไรอีก เพราะได้ตักใส่ถ้วยรอไว้เรียบร้อยตั้งแต่ก่อนที่จะขึ้นไปฟังพระสวด ...พอพระนั่งโต๊ะถึงเวลาจะประเคนอาหาร(เดี๋ยวนี้พระท่านนั่งโต๊ะฉันอาหารครับ) สินก็สะกิดคุณแม่ให้ไปยืนรอ ...เพราะสินเตรียมจะยกถ้วยแกงส้มให้คุณแม่ ประเคนให้หลวงพี่ คุณแม่นั้น อิ่มบุญที่จะได้ทำบุญที่วัดทุกครั้ง เรื่องนี้สินรู้ ...เพราะขนาดจะไปทำบุญ คุณแม่ยังหาเวลาไปเซ็ทผมและจัดหาชุดผ้าไหมอย่างสวย เพื่อเตรียมตัวไปวัดเลย ถวายเพลพระแล้ว รออีกสักประเดี๋ยวพระก็เริ่มฉัน ตอนนี้คนอื่นประเคนอาหารของเขาอยู่ สินก็จูงมือคุณแม่ลงบันไดมาข้างล่าง ก็หารองเท้าให้คุณแม่ ..แต่มันหายากหน่อย เพราะรองเท้าวางซ้อนๆกันเยอะมาก 010 011 012 013 เมื่อเจอรองเท้าข้างซ้ายแล้ว ก็ต้องหาข้างขวาอีก โห อีกข้างกระเด็นไปไกลเกือบสองก้าว รองเท้าของพี่สาวนั้น หาเจอง่ายกว่า เพราะยังวางอยู่ที่เดิม สินก็เลยกระซิบบอกให้พี่สาวช่วยจูงมือคุณแม่เดินไปหาที่นั่งพลางๆ ตอนนี้คนทะยอยเดินลงบันไดมากันเยอะ และสินก็จะต้องไปหยิบรองเท้าของสินบ้าง ตรงที่ที่เคยวาง ซึ่งตอนแรกมีแต่รองเท้าของสินอยู่เพียงคู่เดียว บัดนี้มันกลายเป็นกลุ่มของรองเท้าไปซะแล้ว ...ก็ต้องค่อยๆรื้อและค้นซิ บางคู่ต้องยกขึ้นพิจารณาใกล้ๆ เพราะมันคล้ายๆกันมากทั้งยี่ห้อและสี เพียงแต่ของเขาเก่ากว่า ...อ๊ะ คู่นี้ก็ไม่ใช่ อยู่ไหนน๊า ...ค้นหาอยู่นาน ไม่เจอ!!!! บ๊ะแหล่วกัน.... แล้วมันหายไปไหนฟระ มองไปที่กลุ่มรองเท้าใกล้บันไดอีกที เดินเข้าไปเช็ค ไปหยิบจับดู แต่สินแน่ใจและจำได้ว่าไม่ได้ถอดวางไว้แถวเชิงบันได ..มันต้องไม่มี ดิ มันต้องอยู่ตรงโน้น แล้วก็กลับมาค้น มาหยิบขึ้นเช็คที่กองเดิมใหม่ ทีนี้ตาดูทีละคู่ แบบช้าๆ ช่วงเวลานั้น คนลงมาคว้ารองเท้า คีบรองเท้าของตนกันโกลาหล พอสมควร เออ รีบๆหยิบไปเหอะ จะได้เหลือน้อยๆคู่ จะได้หาของสินง่ายหน่อย แต่ขณะเดียวกันก็มีอาการใจหายที่รองเท้าเหลือน้อยคู่ลงเรื่อยๆ ... อ้าว ถ้าไม่เหลือเลยสักคู่ล่ะ ..แล้วตรูจะทำยังไง... คิดมาถึงตรงนี้ อุบายซาตานก็ถือกำเนิด 1. ตรูต้องหยิบมาสักข้างดิ ของใครก็ได้ ...อย่างน้อยก็พอจะเขยกๆ ไปไหนๆ โดยเท้าไม่เปื้อนดินได้ เอาแตะข้างซ้ายของใครสักคนก็แล้วกัน พอจะเขยก ถนัดหน่อย .....เออ แต่สงสารเจ้าของรองเท้าฟร่ะ ต้องเขยกด้วยอีกคน แต่เป็นข้างขวา ...ชะวุ๊ย คงจะอายน่าดู ถ้าเขามาทวงรองเท้าของเขาซึ่งๆหน้า ...“ขอเท้าแตะข้างซ้ายคืน” โฮะโฮะ 2. งั้นตรูก็ต้องหยิบไปทั้งสองข้างเลย ดิ ...เอาแตะคู่เก่าๆของคนอื่นก็แล้วกัน แล้วก็เดินเลี่ยงๆคน รึไม่ก็เดินอยู่ในกลางหมู่คน เอาให้กลมกลืนจนเจ้าของรองเท้าไม่ทันสังเกตว่าสินจิ๊กของเขามา ....เออ จะริทำบาปแล้วซิตรู มาทำบุญที่วัด แท้ๆ จ๊ากกกกก!!! แล้วจะทำไงดีล่ะ? ตอนนี้ก็เหลือรองเท้าแตะอยู่เพียงสี่คู่แล้ว และทั้งสี่คู่ก็ไม่ใช่ไซส์ของสินด้วย โอยยยย ตรูจะบร้าตาย จะทำไงดี ...ช่วงนี้นะ ใบหน้าเริ่มอาย เริ่มฉุน เริ่มจะหลบหน้าคน เพราะมีคนมองมาที่สินหลายคนแล้ว และแล้วความคิดซาตานอีกอย่างหนึ่ง ก็ชะแว๊บเข้ามาในสมอง อีกแร่ะ!!! รองเท้าหลวงพี่ ไง ...ตอนนี้ท่านฉันเพลอยู่ ท่านยังไม่ลงมาในตอนนี้ ...ท่านคงไม่รู้หรอกว่าใครเอารองเท้าของท่านไป ถึงท่านจะรู้แต่ท่านต้องสงสารคน ต้องให้อภัยคน แหม่ ก็ท่านเดินบิณฑบาตด้วยเท้าเปล่า อยู่บ่อยๆ ก็คงจะถนัดเดินเท้าเปล่ากว่าสินแน่ๆ และท่านก็คงมีรองเท้าสำรองอยู่ที่กุฏิ อยู่แล้ว มั๊ง!!! เออแต่ บาปหนอบาป....มาทำบุญที่วัดนะ จะทำผิดศีลข้อสองเจียวหรือเอ็ง!!! ..ขโมยใครไม่ขโมย ไปขโมยของผู้รักษาศีล ยิ่งบาปหนัก ....นี่ถ้าคุณแม่รู้ คุณแม่คงต้องเสียใจและอับอายผู้คนเพราะสิน ไปอีกนานหลายปี แต่ ...ถ้าไม่มีรองเท้าแตะ ใส่สักคู่ล่ะ คู่ไหนก็ได้ ...สินก็ต้องเดินเท้าเปล่าในวัดซิแม่ ...ยิ่งสินเป็นคนเกลียดเรื่องเดินบนดินบนฝุ่นอยู่ด้วย ...นี่แค่คิดๆนะ คิดว่าจะต้องเดินเท้าเปล่า ก็รู้สึกสยองขึ้นมาเป็นริ้วๆแล้ว หากเป็นเพื่อนๆ ...เพื่อนจะทำยังไงกะเคสนี้ดี ถ้าต้องตกอยู่ในสภาพการณ์แบบนี้ .. ตอนแรก สินก็ว่าจะไปกระซิบบอกคุณแม่ว่า รองเท้าหาย คุณแม่ก็คงจะตกใจ และคงจะบอกให้สินใจเย็นๆ ลองหาใหม่ หาให้ถ้วนถี่อีกที เพราะอาจจะมีสุนัขคาบไปแทะเล่น ก็ได้ ..แต่ถ้าสินหาไม่เจอจริงๆ แล้วสินกระซิบชวนคุณแม่กลับบ้าน คุณแม่ก็คงจะกลับแน่ แต่นั่นก็แปลว่า คุณแม่และพี่สาวยังไม่ได้ทานข้าวกลางวัน และยังไม่ได้สังสรรค์แลกเปลี่ยนกับข้าวให้กับญาติๆและคนรู้จัก ...แบบนี้ ก็บาป เออ แต่ถ้าเดินเท้าเปล่าๆ ก็คงต้องมีคนทัก “ไม ไม่ชอบใส่รองเท้าเหรอ?” อุอุ ...และเท้าก็ต้องสกปรกเป็นแน่.... เอ๊ รึว่า จะนั่งเฉยๆ นั่งเงียบๆ รอจนกว่าคุณแม่และพี่สาว จะเสร็จธุระเรื่องงานบุญ แล้วค่อยไปบอก ...อันนี้ ก็น่าจะเข้าท่า ที่สุดของคำตอบ ..สินก็เดินเท้าเปล่าไปราว100กว่าเมตร!!!! ไม่ได้ออกไปซื้อรองเท้าแตะข้างนอกวัดหรอกครับ เพราะถ้าขืนเดินออกไปจริง ก็ต้องเดินออกไปราว300เมตร ท่ามกลางแดดใกล้เที่ยง และต้องเดินข้ามถนนด้วย แต่ สินเดินกลับไปที่รถ ไปเปิดกระโปรงท้ายรถ หยิบเอารองเท้าแตะยางที่ใช้ตอนไปสระ (บางวันหากเลิกงานแล้วไม่กลับไปเปลี่ยนชุดที่บ้าน สินจะมีรองเท้าแตะเก่าๆเอาไว้เปลี่ยนกับรองเท้าหนัง ก็เลยเก็บรองเท้าแตะคู่เก่าๆนี้ ที่ทั้งทนร้อนและทนโคตรร้อน ไว้ที่ท้ายรถเสมอ) เฮ้อ เท้าสกปรกก็ต้องยอม แต่ก็แค่ขาเดินไปที่รถเล็กน้อยเท่านั้น แต่สิ่งที่แลกกลับมา ก็คือ วันนั้นได้ไปทำบุญทำทานที่วัดอย่างบริสุทธิ์ สมใจ!!! 014 คุณแม่เองก็งงนิดหน่อย ที่เห็นสินสวมรองเท้ายางมาที่วัด แต่คุณแม่ก็ยิ้มออก เมื่อสินเล่าที่มาที่ไปของการสวมรองเท้าคู่นี้ให้คุณแม่ฟังในรถ. โดย yyswim   Create Date : 01 ตุลาคม 2550 36 comments Last Update : 1 ตุลาคม 2550 18:42:00 น. Counter : 5805 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาอัพบล๊อกช่วงยังว่าง เย็นนี้ ท้องฟ้ามืดครึ้ม ดูท่าทางฝนจะตก ก็เลยเปลี่ยนใจไม่ไปออกกำลังกาย แต่มานั่งอัพบล๊อกใหม่ เพราะยังไม่แน่ใจว่า วันข้างหน้าจะสามารถว่างแบบนี้รึเปล่า??   โดย: yyswim 1 ตุลาคม 2550 18:47:56 น.

สวัสดีค่ะ คุณสิน ปอมาขอส่วนบุญค่ะ อิอิ อ่านบล็อกนี้แล้ว นึกถึงกระบวนการคิดของคนก่อนตัดสินใจ เหมือนมันน้านนาน นะคะ แต่จริงๆ แล้วปอว่า เวลามันสั้นมาก เมื่อเทียบกะที่เราคิดอะไร ต่อมิอะไรเยอะแยะ ก่อนจะลงมือปฎิบัติ ดังนั้น ปอว่า คิดก่อนทำนี่ มันมีเวลาพอให้คิดเสมอ นะคะ คุณสินว่าไหม ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม ซาก ที่บล็อกค่ะ และคำแนะนำดีๆ คนชอบหาเรื่องอย่างปอ ก็มีเรื่องให้วุ่นวายตลอดแหละค่ะ ตอนนี้ก็ไม่รู้หรอกค่ะ เบรกชั่วคราว เพราะตัวการทำให้สติแตกไม่อยู่ หนีไปเที่ยวซะแล้ว ไว้ว่ากันทีหลังค่ะ ปอเชื่อคำแนะนำคุณสินนะคะ พ่อปอก็เตือนตลอดเหมือนกันค่ะ ว่าจะคบคน ในรูปแบบไหนก็ต้องดูกันนานๆ ให้ทั้งโอกาสและใช้เวลา อย่าปักใจเชื่ออย่างใดอย่างหนึ่งเร็วเกินไป ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ปล. อ่านบล็อกคุณสินแล้วท้องร้อง ยิ่งเห็นแกงส้มแล้วยิ่งน้ำลายสอ หิวมากเลยค่ะ ตอนนี้   โดย: ปอ (O_Sole_mio ) 1 ตุลาคม 2550 21:11:17 น.

โดย: kampanon 1 ตุลาคม 2550 21:54:38 น.

ลุ้นใจหายเลย นึกว่าจะไปเอาของหลวงพี่มาซะแล้ว แต่คนดีก็ดีวันยันค่ำนะครับ สุดท้ายก็ยอมทำร้ายใจตัวเองเพื่อความถูกต้อง เป็นการตัดสินใจที่ดีครับ ได้บุญเกินร้อยแล้ว อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ ผมไม่ค่อยได้เข้าวัดเลยช่วงนี้ คงต้องพยายามหาทางไปซะแล้ว   โดย: ป้อจาย 1 ตุลาคม 2550 22:10:30 น.

พี่สินได้บุญมากเลยครับวันนี้ เพราะทำทั้งบุญและทำทั้งทาน ไม่อยากเชื่อว่าจะมีคนจงใจใส่รองเท้าผิด แล้วพี่สินได้รอจนถึงคนสุดท้ายหริอเปล่าครับ ผมว่ารองเท้าคู่สุดท้ายต้องเก่าสุด หุ หุ ขอบคุณครับพี่สินที่ให้กำลังใจเรื่องสอบวันพรุ่งนี้ ผมจะพยายามครับ   โดย: basbas 1 ตุลาคม 2550 22:18:44 น.

ตามมาเที่ยวฮะ...ว่าแต่ว่า โหลดนานจังเยย ว่างๆ ชวนไปดำน้ำดูโลกใต้ทะเลสวยๆ หาของกินอร่อยๆ ที่ blog นะจ๊า   โดย: rainwindy (rainwindy ) 2 ตุลาคม 2550 9:26:32 น.

คนเอาไป เอาไปทำอะไรง่า   โดย: p_tham 2 ตุลาคม 2550 11:05:09 น.

ได้ประสบการณ์ใหม่ "รองเท้าหาย" ไม่ได้เจอกันง่ายๆนะเนี่ย...พี่สิน   โดย: coming soon (The Yearling ) 2 ตุลาคม 2550 13:22:31 น.

อ้าววววววววว เกิดเรื่องแบบนี้หรือ ไม่ทราบเลยนะนี่ แล้วก็แล้วไปแล้วกัน ............................................... เขาอาจหยิบผิด เขาอาจไม่มี เขาอาจอยากได้ และอีกหลายๆเหตุผล........ ..................... เสียรองเท้าไป 1 คู่ แต่รักษาความดีไว้ได้ และไม่คิดโกรธหรือเสียดาย แค่นี้ก็คุ้มเกินคุ้ม คุ้มกับที่ไปวัด / เจอโจทย์ทดสอบใจ และก้าวผ่านได้อย่างสง่างาม   โดย: JD. IP: 124.121.213.189 2 ตุลาคม 2550 15:09:04 น.

วันข้างหน้าว่างค่ะ...ถ้าอยากว่าง ไปวัดเขมาหรือเปล่าคะเนี่ย ดี.เคยไปโรงพยาบาลที่ต่างจังหวัด ต้องถอดรองเท้าที่ชั้นล่าง ก็ถอด....ไม่ได้นึกอะไร ต อ น ก ลั บ รองเท้าตัวเองหาย เหลือแต่รองเท้าแตะเน่าๆ คนแถวนั้นบอกว่าหายเป็นประจำ ว่าแต่นู๋ถอดไว้ทำไมล่ะ อ๊ า ว ว ว ว กลายเป็นเราผิด หันไปมองรองเท้า มีแต่รองเท้าแตะเน่าๆๆๆๆหลายคู่ ถ้าใส่คู่ไหนไปสักคู่คงไม่เป็นไร เพราะดูเหมือนคนขโมยของเราตั้งใจอยู่แล้ว ที่จะเปลี่ยนรองเท้าคู่เน่ากับรองเท้าของเรา ม อ ง แ ล้ ว เ จ็ บ ใ จ เลยหันหลังเดินเท้าเปล่าซ๊างั้น ใครถามก็บอกรองเท้าหาย ไม่ใส่ ไม่ใส ไม่ใส่ ใครชวนให้ใส่รองเท้าคู่ไหนก็ไม่ใส่ เดินมันเท้าเปล่าอย่างนั้นแหละ แค้น   โดย: d__d (มัชชาร ) 2 ตุลาคม 2550 19:54:02 น.

คุณกุสุ..... ถ้าเยอรมันอยู่ใกล้ๆ จะส่งแกงส้มพร้อมน้ำพริกระกำ ไปให้ กุสุ ทาน ..เผ็ดหน่อยแต่อร่อยดี เอ่อ ลืมถามทานแกงปักษ์ใต้ได้เหรอ? ป้อจาย.....นายไม่ได้เข้าวัด ไม่เป็นไรนี่ อีกหลายๆแสน เขาก็ไม่ได้เข้าวัด เพียงแต่ทำสิ่งที่ดี มีจิตใจผ่องใสก็พอ ผมเองก็ไม่ค่อยได้เข้าวัดหรอก ไกลวัดเหมือนนาย น้องบาส......เข้ามาเยี่ยม ขอบคุณนะ นึกว่าน้องบาสกำลังขมักเขม้นอ่านหนังสือ วันนี้ สอบเหนื่อยมั๊ย? หวังว่าจะมีสมาธิในช่วงเวลาสอบ และเป็นนักศึกษาที่มีคุณธรรมในช่วงเวลาสอบ Rainwindy....ไปดูนายดำน้ำที่เกาะสากแล้ว เยี่ยม ชอบ คุณp_tham.....ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม เรื่องรองเท้า ไม่เป็นไรครับ หายก็คือหาย ใครจะเอาไป? เอาไปทำอะไร? ช่างเขาเถิด สุ่น.....ผมเคยเจอมาก่อนแล้วครับ อาจจะเป็นดวงของคนน่ะ ใหม่ไปหน่อยเลยมักจะมีคนสนใจ ….คิดเข้าข้างตัวนะ ผมเลยขับรถเก่าๆ กลัวรถจะเป็นแบบรองเท้า เจ๊.....สาธุ ครับ คุณดี.....ใจแข็งเหมือนกับนางเอกหนังนะ สงสัยจะสวยและแก่น!!   โดย: yyswim 2 ตุลาคม 2550 21:39:23 น.

ทำไมเค้าถอดรองเท้าทิ้งไว้ด้านหน้าวะ ทำไมไม่เอาเข้าไปด้วยอ่ะ เวลากรูไปนะ เอาเข้าเชือกร้อยติดกันแล้วเอาคล้องคอเข้าไปด้วยอ่ะ กลัวหาย   โดย: สันดานเสีย 3 ตุลาคม 2550 1:36:55 น.

คนเยอะมากมายนะครับ บางวัดที่ผมเคยไปนะครับ ถ้ารองเท้าดีดี ถอดวางไว้ กลับมาอีกทีรองเท้าแพงๆ กลายเป็นรองเท้าแตะตราดาวเทียมไปซะงั้น ขนาดในวัดนะเนี่ย   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 3 ตุลาคม 2550 7:27:25 น.

ถ้าชอบน้ำเป็นทุนเดิมอยู่แว้ว ไปดำได้ค้าบ หนุกนะ และยิ่งถ้าไม่กลัวดำ ยิ่งน่าไปเยย อิๆ โลกใต้ทะเลมันสวยน๊า ร้านนางนวล ถ้าไม่กินกุ้ง ไม่กินอาหารทะเลแบบบึ้มๆ ก็ไม่แพงอย่างที่คิดฮะ คราวหน้าจะลงรูปดำน้ำพวกสอบ rescue กันไว้ไปชมนะฮะ อิๆ   โดย: rainwindy (rainwindy ) 3 ตุลาคม 2550 8:29:18 น.

อู๊ย เพิ่งเห็นไอคอน เลยเอาซะหน่อย อิๆ   โดย: rainwindy (rainwindy ) 3 ตุลาคม 2550 8:40:38 น.

โอ๊ย...ลุ้นแทบแย่ ทีแรกดูแค่รูปก่อนก็ยัง..งงๆๆ ว่าทำไมมีแต่รูปถ่ายรองเท้าเยอะจัง หุหุหุ พออ่านเท่านั้นล่ะแทบหยุดอ่านไม่ได้ทั้งๆที่ลูกเริ่มร้องแอะๆ แต่ลูกจ๋ารอก่อนแม่ยังหยุดอ่านตอนนี้ไม่ได้กะลังมันส์ คิดภาพออกเลยค่ะ ตอนที่รองเท้าเริ่มมีคนหยิบไปทีละคู่ๆ โธ่ น่าฉงฉานลุงสินจัง คงยืนรออยู่นานเลย แต่สุดท้ายไม่ต้องอ่านตอนจบก็มั่นใจค่ะ ว่าคงไม่เลือกจิ๊กรองเท้าคนอื่นแน่นอน เอาเป็นว่าถ้าวันไหนไปเจอรองเท้าสวยๆ จะหิ้วไปฝากสักคู่ดีป่าวค่ะ ปล. เดาว่าเรื่องครั้งหน้าต้องเกี่ยวกับ หัวหิน-ชะอำ แน่ๆๆ   โดย: rd_lam 3 ตุลาคม 2550 14:10:08 น.

ต้องเอารองเท้าใส่ถุงไว้นะคะ จะได้ไม่หากระเจิงเลยอิๆๆ   โดย: นกแห้ว 3 ตุลาคม 2550 17:09:47 น.

สันดาน(เก่ง).....ห๊า!! ให้เอารองเท้าห้อยคอ อุอุ ใหญ่กว่าจตุคามอีกนะนั่น กิจ....ไปบางวัด ไปทำบุญทำทานพร้อมกันเลยครับ หากสวมรองเท้าคู่แพงๆ Rainwindy ใต้ทะเล สวยอย่างน่าอัศจรรย์ ผมเชื่อครับ แต่ความที่ผมยังไม่เคย ก็เลยยังไม่ค่อยกล้าไปฝึก อีกอย่างยังมีเรื่องต้องทำในวันเสาร์อาทิตย์ครับ คือต้องไปเยี่ยมคุณแม่ กับต้องซักผ้าของตัวเอง(อยู่คนเดียวครับ) คุณแม่น้องเควิ่น.....ลุ้นเหรอ? ลุ๊งลุงเป็นห่วงเควิ่นมากกว่า อุอุ กลัวจะตัวร้อนจากผลการฉีดวัคซีน!!! พรุ่งนี้ จะเที่ยวหัวหินเผื่อครับ คุณเควิ่น นกแห้ว....อืมมม ใส่ถุง ใส่ถุง น่าสนใจ ถ้ารองเท้าคู่แพงๆนะ เออ แต่คิดว่าจะไม่สวมรองเท้าคู่ใหม่ไปวัด น่าจะปลอดภัยครับ   โดย: yyswim 3 ตุลาคม 2550 22:40:18 น.

อ่านแล้วเพลินดีครับ ชีวิตมีอะไรดีดีชวนคิด ระหว่างทางเยอะ อิอิ ตั้งชื่อเรื่องว่า การเดินทางของรองเท้าในเช้าวันหนึ่ง(ที่ไม่มีแกงส้ม)   โดย: เ ม ฆ ค รึ่ ง ฟ้ า 3 ตุลาคม 2550 23:03:20 น.

โดย: สันดานเสีย 4 ตุลาคม 2550 0:06:16 น.

เป็นเรื่องธรรมดาค่ะที่ไปวัดแล้วรองเท้าราคาดีๆจะหาย ยิ่งไปต่างจังหวัดเนี๊ยะต้องระวังมากๆค่ะ มดทิพย์ไม่เคย รองเท้าหายเพราะใส่แตะราคาถูกไปได้ไม่ต้องระวัง แกงส้มน่าทานมากค่ะ เวลามดทิพย์ไปวัดชอบไปทานข้าว ที่วัดเสมอเพราะมีความรู้สึกว่าอร่อยมากๆ แล้วล้างจานเป็นการทดแทน   โดย: มดทิพย์ 4 ตุลาคม 2550 0:10:17 น.

น้องบิ๊กเค้าแน่ครับ ได้หมดทั้งกาพย์ โคลง กลอน ฯลฯ หายากครับ ผมเลยต้องรักษาพันธุ์เอาไว้ที่บล็อก อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 4 ตุลาคม 2550 7:43:33 น.

ดำน้ำไม่น่ากลัวอย่างที่คิดค่ะ (เพราะขนาดตัวเองขี้ปอด ยังรอดมาได้ 55) ที่สำคัญมีอะไรสวยๆ น่าตื่นตาตื่นใจ ใต้ทะเลที่เราไม่เห็นอีกมากค่ะ นักกีฬาอยู่แล้วด้วย สบ๊ายๆ 55 ว่างๆ แวะไปเที่ยวเล่นดำน้ำ ดูโลกใต้ทะเลที่ blog ใหม่น๊ะ   โดย: rainwindy (rainwindy ) 4 ตุลาคม 2550 9:18:56 น.

อ่านแล้วนึกถึง blog เก่าๆของท่านสินเมื่อ 2 ปีก่อนเลย ท่านสินเคยเขียนเรื่องรองเท้าแต๊ะไว้ แล้วผมก็เมนต์ไว้ว่า ผมก็เคยเจอเคสนี้ ดังนั้นก็ต้องเดินตามโจร ระหว่างที่อ่าน blog นี้ ก็อ่านไปลุ้นไปว่า ท่านสินจะเดินตามโจรหรือเปล่า? แต่ผมก็เคยจำได้ว่า ตอนท่านสินเข้ามาตอบในเมนต์ ท่านสินเคยบอกว่าหลังรถท่านสินมักจะมีรองเท้าแต๊ะอยู่เสมอ... เห็นประโยชน์ของมันก็วันนี้(นั้น)แหละ 555 ปล. เห็นรูปถาดวางอาหารแล้ว นึกถึงประเพณี "ชิงเปรต" เลยครับ ท่านสินคงเคยได้ยินคำๆนี้นะครับ   โดย: merf1970 IP: 61.7.183.89 4 ตุลาคม 2550 10:54:34 น.

N'Kevin ขอเกาะรถตามไปเที่ยวหัวหินด้วยคนคร้าบบบ..   โดย: rd_lam 4 ตุลาคม 2550 13:45:03 น.

โดย: rd_lam 4 ตุลาคม 2550 13:56:46 น.

เรื่องรองเท้าหายเป็นเรื่องที่ผมเคยเก็บไปฝันเลยครับ จริงๆ นะครับ ผมเคยฝันว่าถอดรองเท้ารวมๆ ไว้แบบนี้แหละ แล้วก็หาของตัวเองไม่เจอ ชะรอยว่าต้องมีคนแฮปไปแล้ว สถานการณ์แบบนี้ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน สงสัยว่าต้องเลือกคู่ที่ดูดีที่สุดไปแทน 555+ ส่วนเรื่องจริงรองเท้าผมคงไม่มีใครหยิบผิดครับ แดงแจ๋ออกขนาดนั้น กลัวก็แต่จะมีคนตั้งใจเอาไปผิดมากกว่าสิครับ ปอลอ ชอบเวลาคุณสินแทนตัวเองว่าสินจัง ฟังดูเด๊กเด็ก น่ารักดีครับ   โดย: พลทหารไรอัน 4 ตุลาคม 2550 23:56:18 น.

ก่อนอื่นดีใจนะคะที่คุณสินพาคุณแม่และพี่สาวไปทำบุญ เห็นกับข้าวและขนมที่นำมาทำบุญที่วัด สีสันน่าตาน่าทานทั้งนั้น เค๊าถึงว่ากันว่า เราให้ทานสิ่งไหน ก้อมักจะได้สิ่งนั้น เหตุเกิดที่วัด : เรื่องรองเท้าหายนี่ เจอประจำค่ะ คนที่ตั้งใจมาทำบุญก้อเยอะแยะ คนที่จ้องจะมาเปลี่ยนรองเท้า ก้อมาก ปุ๊กมีเรื่องคล้ายๆยังงี้แหละค่ะ ไปอุทยานร.2 ก้อถอดรองเท้าสกอร์สีดำหุ้มส้นถอดไว้ ตอนนั้นมีประมาณ 3 คู่ สีและขนาดใกล้เคียงกัน พอซาๆ ลงมาเหลือให้ปุ๊ก 1 คู่ พอลองสวมแล้ว ก้อใส่ได้แต่ความรุ้สึกไม่เหมือนเดิม มันไม่สบายเหมือนคู่ของเรา แต่เคสของปุ๊ก เค๊าคงไม่ตั้งใจจะเปลี่ยนคู่แน่ๆ   โดย: ดาวทะเล 5 ตุลาคม 2550 11:30:25 น.

น่าเห็นใจจัง แต่มีแอบขำ จะบาปมั๊ยคะ ก็มันขำหะคะ... ก็ลุ้นอยู่ว่าคุณน้าจะทำไง.. น่าเสียดาย รองเท้าคู่ใหม่ของเรา แต่กลับอยากไปอยู่กับเจ้านายใหม่ นี่มันไม่รักดีจริง ๆ นะคะ.. แบบนี้ ถ้าเจอต้องเหยียบซะให้เข็ด ฐานอกตัญญูคะ เสียเงินค่าไถ่จากร้านมาแทนที่จะเป็นทาสของเรา กลับไปรับใช้คนอื่นซะนี่ เอาเป็นว่าคุณน้า ทำบุญคนที่เขาไม่มี ให้ได้มีขึ้นมา ใครคนนั้น อาจเป็นคุณลุงคนหนึ่งที่แกตาลาย หรือว่ากำลังปวดท้อง จนทำให้รีบ และไม่ทันสังเกต ว่านั่นมันบ่ใช่รองเท้าของเขา เป็นการทำบุญไปอีกทางนะคะ ว่าแต่ว่า ครั้งหน้าจะเป็นภาพสวย ๆ จากหัวหินรึเปล่าเนี่ยะ   โดย: the kookkom 5 ตุลาคม 2550 15:53:00 น.

อ่านไปจินตนาการไปตามเรื่องอย่างสนุกเลยครับ บรรยายถาพบรรยายเหตุการณ์ได้เยี่ยมมาก ผมนี่ไม่รู้เป็นอย่างไรเหมือนกัน ชอบฝันว่ารองเท้าหายอยู่เป็นประจำ บางครั้งก็ฝันว่าเดินเท้าเปล่าอีก ขนาดในฝันยังไม่สนุกเลยครับ   โดย: กะได 5 ตุลาคม 2550 21:02:06 น.

ดี.แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ แวะมาอ่าน....ในส่วนที่คุณสินไม่ได้เขียนล่ะน๊า   โดย: d__d (มัชชาร ) 5 ตุลาคม 2550 23:39:19 น.

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ เห็นรูปอาหารใต้ที่ถวายพระแล้ว .... ถ้าบอกว่าน่าทานจังเนี่ย จะบาปมั๊ยน๊า แย่จังคนเราไปทำบุญแท้ๆ ก็ยังอุตสาห์มีคนทำบาปมาจิ๊กรองเท้าไปอีก ...โชคดีนะคะที่มีรองเท้าสำรอง นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เวลาไปวัดควรใส่รองเท้าคู่เก่าๆถูกๆไป หรือไม่อย่างนั้นต้องหิ้วถุงไปซักใบ ไว้ใส่รองเท้า แล้วหนีบไปไหน ไปด้วย อิอิ...   โดย: VA_Dolphin 6 ตุลาคม 2550 2:40:56 น.

แวะเยี่ยมพี่สินวันหยุดครับ ผมน่ะสอบเสร็จที่นึงแล้ว เหลืออีกที่ สอบวันจันทร์ แล้วพี่สินซื้อรองเท้าใหม่หรือยัง เอามาอวดกันบ้างซิครับ   โดย: basbas 6 ตุลาคม 2550 13:06:13 น.

เมฆครึ่งฟ้า.... วันนี้ ผมไปวันส่งตายายอีกวันที่วัด งั้นก็เป็น การเดินทางของรองเท้าในเช้าวันที่สอง(ที่ไม่มียำสาหร่าย) สันดาน(เก่ง).... โฮะโฮะ เข้ามาเยี่ยม และยืนหัวเราะ คุณตรี......ผมก็ไม่อายที่จะไปทานข้าววัด แต่มักจะนำอาหารไปแลกเปลี่ยนทานกับคนอื่น เดี๋ยวนี้ จะมีคนรับจ้างล้างจานให้ครับ แค่ให้เงินเขาไป ..แล้วก็มานั่งคุยกันตามประสาคนใต้ที่นานๆเจอกันที เสียงงี้ ดังมากครับ กิจ เวียงพิงค์....น้องบิ๊กสุดหล่อ เก่งสูสีกับคุณกิจครับ ...คุณกิจรู้จักน้องเขา แบบรู้จักกันในบล๊อกใช่มะ? คุณrainwindy......ผมเพิ่งไปทานอาหารทะเลมาครับ หายไปถึง3วัน ไปหัวหินมา... ทั้งปู ปลา กุ้ง ปลาหมึก สดๆตัวเป็นๆ เนื้องี้แข็งและหวาน คงสูสีกับร้านนางนวล เพราะไปซื้อมาจากเรือชาวประมงค์ของหัวหิน พอเรือเข้า เขาก็โทร.มาบอกทันที อิอิ แต่ผมว่ายน้ำในสระครับ ไม่ได้ลงไปโต้คลื่น ...ทะเลหัวหิน ไม่เห็นใครลงเล่นน้ำทะเลครับ นิ๊ง.....เรื่องรองเท้าแตะ ผมเคยเขียน ขอบคุณนิ๊งที่จำได้ วัดในกรุงเทพ โต๊ะอาหารให้บรรพบุรุษ เขาก็จัดให้นะครับ ผมไปทุกครั้ง ก็ไปจุดธูปไหว้ทุกครั้ง พอพระฉันเพลเสร็จ คนทานอาหารเที่ยงเสร็จ ใครจะหยิบอะไรบนโต๊ะของบรรพบุรุษ ก็หยิบได้ โดยไม่ต้องแย่งด้วย ถ้อยทีถ้อยหยิบครับ เอากลับบ้าน(ตอนนั้นอิ่มแล้ว) ที่จริงรูปถ่ายข้าบน ก็ถ่ายมาจากโต้ะอาหารที่ว่า เพราะโต๊ะอาหารของพระ ตอนนั้นเขาปิดฝาทุกถ้วย จะถ่ายแต่ละถ้วยจะยาก ส่วนหม้ออาหารของคนมาร่วมงาน เขาก็ปิดฝาหม้อเหมือนกัน ผมก็ไม่กล้าไปเปิดถ่ายจากหม้อ ...ครั้นเมื่อเขาเปิดฝาหม้อ คราวนี้ก็คลื่นคนซิครับ ผมเลยยืนถ่ายรูปไม่ได้อีก คุณแม่น้องเควิ่น....ไม่ให้น้องเควิ่นเกาะรถอ่ะ แต่จะอุ้มเข้าไว้ในรถเลย ต้นปี ไปหัวหินด้วยกันมั๊ย? สนุกน๊ะ มีสระว่ายใหญ่ และอยู่ในที่ร่มด้วย เจฟ.....เฉพาะบล๊อกกลุ่มเรื่องนี้เท่านั้นครับ ที่ผมเขียนแทนตัวเองว่าสิน เพราะกะว่า จะเขียนเรื่องใกล้ๆตัว หรือเขียนขึ้นจากประสบการณ์ ที่จริงก็อายนะครับ ที่แทนตนเองแบบเด็กๆ เลยคิดไว้ว่าจะพยายามอัพบล๊อกใหม่ให้เร็วๆ แต่บังเอิญอีก คือผมไปพักร้อนกับพี่ๆน้องๆที่หัวหิน ครั้งนี้คุณแม่ไปด้วย ไปเหมาบ้านใหญ่อยู่กันสองคืน ก็เลยกลับมาอัพบล๊อกใหม่ ช้าไปนิ๊ด คุณปุ๊ก.....ม่ายช่ายครับ ผมไม่ได้ชวนคุณแม่ไปวัด อุอุ คุณแม่ท่านชวนผมไปวัดครับ และประสาลูกคนเดียวที่ยังไม่แต่ง ก็ต้องรับเกียรตินี้ คือดูแลคุณแม่ ถ้าท่านอยากจะไปไหนๆ น้องกุ๊กก๋อม......ขอออกตัวว่า ยังถ่ายภาพไม่ค่อยเป็น รูปไปหัวหินนี่ จึงยังไม่ค่อยกล้านำมาโชว์ น้าไปคราวนี้ ไปกินอาหารทะเลแท้ๆ ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน เพราะคุณแม่ถนัดที่จะเห็นลูกหลานทำอาหารทานกันในบ้าน มากกว่าไปเปิดห้องอาหารที่ร้านไหนๆ ไปคราวนี้ก็เลยพกพาวัสดุในครัวไปเต็มท้ายรถ อุอุ ผลัดกันลุยในครัว คนละตุ๊บคนละตั๊บ ประเดี๋ยวก็นำออกมาโชว์บนโต๊ะอาหาร และเกทับกันนิดหน่อยว่า ของใครอร่อยกว่า คราวหน้าน้องกุ๊กก๋อม ถ้าไป บอกน้องกุ๊กเก๋ ทำอาหารอะไรสักอย่างที่ถนัดนะ ปิ้งขนมปังก้ได้ อิอิ ล้อแล้นนน ...ชงกาแฟเย็นก็ได้ ชงเก่งนี่ กะได.....ฝันว่าเดินเท้าเปล่า... อิอิ แล้วสวมอะไรมั่งมั๊ย? ผมยังไม่เคยฝันนะเรื่องรองเท้าหาย อาจจะไม่ค่อยคิดอะไร ...ที่จริงก็ไม่ค่อยจะฝัน สักคืนเดียว อาจจะมีก็คืองัวเงียลุกขึ้นไปปัสสาวะ แล้วงัวเงียมาล้มตัวลงนอนหลับต่อ ...เอ หรือว่า เดินละเมอ!!! คุณดี ..ผมไม่อยู่กรุงเทพครับ เลยอัพบล๊อกช้าไปหน่อย คุณแม่โลมา.....เมืองนอกคงจะไม่มีนะครับเรื่องรองเท้าหาย บ้านเราบังเอิญต้องถอดรองเท้า เมื่อจะเข้าโบสถ์ เข้าบ้าน ...บางโรงเรียน จะบังคับนักเรียน ให้ถอดรองเท้าก่อนเข้าห้องเรียนด้วย ยังงี้ เด็กฝรั่งรู้ คงจะงงงง แล้วหลุดปาก What!!! น้องบาส......ขอให้พรุ่งนี้ เป็นวันของน้องบาส ทั้งไหวพริบ สติ และปัญญาในการสอบ   โดย: yyswim 7 ตุลาคม 2550 23:33:24 น.

ตกใจนึกว่าพี่สินจะหยิบร้องเท้าหลวงพี่มาจิงๆซะอีก อิๆ เวลาไก่ไปวัดไก่จะไม่ถอดรองเท้าแถวๆที่เขาวางกัน เพราะเคยเจอกรนีเหมือนพี่ ไก่จะไปถอดวางไกลเลยค่ะ แอบๆไปซุกไว้ อิๆ พุ่งนี้เจอกันค่ะพี่ 7 โมงเช้า   โดย: kai (aitai ) 9 มกราคม 2552 16:50:54 น.

คิดถึงปืนนะ   โดย: nong IP: 10.100.1.110, 202.143.147.68 15 กันยายน 2552 10:18:03 น.