.. ผมไม่ชอบเสียงร้องไห้ มันบีบหัวใจมากขึ้น เมื่อเสียงนั้นมันคือมาจากคนที่ผมรัก ผมปล่อยให้เธอร้อง เสียงสะอื้นของเธอ ทำผมจุกตรงกลางหน้าอก วันนี้ เธอต้องเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว อยู่ให้ได้ ด้วยการมองโลกอย่างที่มันเป็นให้พอเป็นสุข ผมเชื่อว่า เธอจะเป็นหมูที่เข้มแข็งในอนาคต วันนี้ แม้เธอจะยังทำไม่ได้ แต่ผมคิดว่าเธอกำลังเติบโตขึ้นทีละน้อย "น้าๆรักหนูนะ ทุกคนที่บ้านรักหนู" ผมบอกเธอสั้น ๆ ผมเชื่อว่า แม้คนทั้งโลกจะหันหลังให้เรา แต่หากคนที่รักเราที่สุดยังคงมีความรักให้เรา ชีวิตนี้มันก็ไม่ได้เลวร้ายนัก หมูสะอื้นจนผมจุกหน้าอกอีกรอบ ผมปล่อยให้เธอร้องไห้ต่อไป คืนนี้ น้ำตาเธอจะแห้งลง และเธอคนนี้ก็จะเติบโตขึ้นพร้อมกับน้ำตาเหล่านี้ ผมว่า เธอเก่งพอตัวทีเดียว ก็หลานผมนี่นะ :) ปล. บ้านเราไม่เคยหวงคำว่า "รัก" .. เราบอกมันบ่อยเท่าที่ควรจะเป็น เพราะนั่นคือสิ่งที่เรามีให้แก่กัน ผมพบว่า เราพร้อมจะบอกรักหรือบอกสิ่งดีๆ ต่อคนทั้งโลก แต่เรากลับลืมบอกรักคนที่รักเรา .. ผมเองก็เป็นอย่างนั้น จนกระทั่ง ห้าปีที่แล้ว พี่สาวทวงผมในวันเกิดของเธอว่า "เมื่อไรจะบอกรักพี่ ไม่บอกวันนี้ เราอาจจะไม่มีโอกาสได้บอกกัน" ผมอึ้งกับคำของเธอ มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เธอเอง ในทุกวันเกิดของผมและวันอื่นๆ เธอจะบอกผมว่า "พี่รักน้องนะ" เป็นประจำ บางที ผมก็ได้รับความรักมากจนลืมแบ่งปัน   Create Date : 28 กันยายน 2554 3 comments Last Update : 28 กันยายน 2554 0:35:30 น. Counter : 883 Pageviews. Share Tweet

เธอเป็นเหมือนสมุดเล่มโต ที่หน้ากระดาษยังขาวว่างเปล่า กับเรื่องราว ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามา นั่นคือสิ่งที่เธอเขียนลงไป วันนึงเธอก็จะเป็นหนังสือ ที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ หลังฝนตก ท้องฟ้ามักสดใสนะ เอาใจช่วยนะค๊า ...   โดย: พิม IP: 125.24.25.33 28 กันยายน 2554 13:40:52 น.

และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม เราทุกคนก็จะได้รู้ว่า ไม่มีความเจ็บปวดไหน อยู่กับเราตลอดไปหรอกนะคะ เช่นเดียวกับความรู้สึกอื่นค่ะ   โดย: พิม IP: 125.24.20.24 30 กันยายน 2554 8:40:31 น.

ขอบคุณน้าพิมแทนหมูฮะ   โดย: ภูติ 4 ตุลาคม 2554 8:22:17 น.