...

สิบสองนาฬิกาห้าสิบแปดนาที


ผมนั่งลงในห้องทำงานห้องเดิม

เม็ดเหงื่อไหลลงจากขมับ.. เหงื่อท่วมแผ่นหลัง

เที่ยงวัน ผมก็ยังจะอุตส่าห์เดินจากแหล่งรวมสินค้ากลับมายังที่ทำงาน

ผมไม่ชอบขึ้นรถ ถ้าระยะทางใกล้ๆหนึ่งกิโลเมตร ผมก็มักจะเดินเอาเสมอ มันเป็นความเคยชิน

ผมไม่ต้องไปแบ่งกลิ่นกายให้ใครต้องรำคาญบนรถโดยสารนั่น

ระยะทางไม่ไกล แต่ผมก็เลือกที่เดินชมนกชมไม้ ไปเรื่อย

อยากจะหยุดมองอะไรตรงไหนก็หยุด

ฟุตบาทข้างถนนถนนยามใกล้เที่ยง ปลอดผู้คน

วันหยุดยาว มีแต่คนแตกกระจายออกจากเมืองหลวง


ผมเลือกเดินกลับที่ทำงาน เพื่อมาจัดการงานบางชิ้นให้เสร็จ

ซีดีสองแผ่นยังคงอยู่ในเป้

Richard Ashcroft ชุด Keys to the world ..ผมได้มือสองมาแบบไม่นึกว่าจะเจอ

กับ Kean อัลบัมล่าสุด



อากาศในห้องทำงานเย็นฉ่ำด้วยไฟฟ้าที่หล่อเลี้ยงเครื่องปรับอากาศ

ผมเลือกเปิด Richard Ashcroft ฟังก่อน ด้วยความคิดถึงเสียงมัวๆของผู้ชายคนนี้มากมาย

Cry til the morning ... เพลงที่ดังอยู่ตอนนี้

วันนี้เพลงเศร้า ไม่ทำให้ผมเป็นอะไรได้อีก

อะไรหนักอึ้งในใจ กองนิ่งๆไว้อย่างนั้น รอให้เวลาละลายให้มันหายไปอย่างช้าๆ

อะไรที่หนักหนาที่กำลังจะมา ผมเก็บมันไว้สำหรับวันหน้า

เรื่องต่างๆในใจ มันบอกผมว่า ผมควรจะดำรงอยู่กับวันเวลาในปัจจุบัน ... - ผมกับวันๆนี้ - แค่นั้นละ



สิบสามนาฬิกาแปดนาที


ถึงเวลาเปิดงานขึ้นมาทำแล้ว

งานชิ้นเล็กๆที่ควรทำให้เสร็จก่อน

เธอที่แดนไกล เฝ้ารออ่านงานชิ้นนั้นอยู่

เธอที่ไม่เคยปล่อยมือจากผม

พัน หมื่น คำขอบคุณ ก็ไม่มีวันเพียงพอ



สวัสดีบ่ายวันหยุดยาว ... วันที่ผมทำสิ่งต่างๆได้ตามใจตัวเอง

Create Date : 12 สิงหาคม 2549		3 comments
Last Update : 12 สิงหาคม 2549 14:50:54 น.
Counter : 617 Pageviews.
Share Tweet