|
..
จัดจ้า
เกือบหกโมงเย็น
ผมกลับเข้าห้องทำงานอีกครั้ง
แดดภายนอกยังคงจ้าแรง มันแทรกเข้ามาตามรอยต่อของม่านบังแดด
ห้องทำงานของผมมีกระจกสองบานสูงถึงเพดาน หันไปทางทิศตะวันตก มันจึงรับแดดยามบ่ายและเย็นได้ดี
ห้องของผมสว่างเพราะรับแสงเต็มที่ แลกกับความร้อนที่เข้ามาได้มากเช่นกัน
ทุกอย่างมีข้อดีกับข้อเสียปนกันไป
แดดฤดูร้อน
ผมปล่อยให้เครื่องปรับอากาศทำหน้าที่ของมัน
ไอร้อนระบายออกจากผิว ผมรู้สึกเหมือนปลาที่ตากเเดดจนเกรียม
ผมนึกถึงปลาเค็มที่ตากแดดจนหอมแถวริมทะเลบ้านผม .. ปลาเเดดเดียว
คนโบร่ำโบราณคงจะหมายถึงแดดหน้าร้อนเป็นแน่
จะต่างกันก็ตรงที่ว่า ผมยังไม่เค็มเท่าปลาพวกนั้น แต่ผิวที่คล้ำลงเพราะความไม่ใส่ใจเริ่มส่อแววคล้ายคลึง
แม้หลายสิ่งจะคล้ายคลึงกัน แต่ก็มีความแตกต่าง และมีเอกลักษณ์ของตัวเอง
แห้งแล้ง
"เงียบจังน้อ.."
ผมบ่นงึมงำอยู่คนเดียว
ไม่มีเสียงโทรศัพท์โทรมาชวนไปกินกาแฟ ไม่มีเสียงงอแง ร้องขอ
ไม่มีเสียงนินทาไร้สาระ
ไม่มีรอยยิ้ม ไม่มีเสียงหัวเราะ
แห้งเเล้ง .. อืมม วันนี้มันแห้งแล้ง ผมรู้สึกอย่างนั้น
แม้จะเงียบสงบ แต่ผมก็คิดถึงความวุ่นวายเมื่อมีพวกเขา
ขัดแย้งและแตกต่าง
รอบตัวผม มีความขัดแย้งในทุกที่ที่มองไป
เริ่มจากตัวผม
เริ่มจากสิ่งใกล้ตัวผม
เริ่มจากคนรอบตัวผม
เริ่มจากประเทศของผม
และสุดท้ายคือโลกแห่งความข้ดแย้งและแตกต่างของผมใบนี้
แตกต่างแต่ไม่แตกแยก บางที่เป็นไปได้
บางที่ ประโยคนั้นยังคงเป็นนามธรรมที่ไม่สามารถเป็นจริงได้
อืมม ..
ผมเข้าใจล่ะว่าทำไมผู้ประกวดนางงามหลายคนจึงตอบคำถามว่า เธออยากเห็น world peace
อืมม .. เพราะนั้นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถมีให้เห็นกันได้ง่ายๆเลยจริงๆ
.............
แล้วมันมาจบแบบนี้ได้ไงหว่า 555
สงสัยจะดูข่าวมากไป
wild world - beth orton
| Create Date : 23 มีนาคม 2552 |
|
8 comments |
| Last Update : 24 มีนาคม 2552 8:56:47 น. |
| Counter : 665 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
แต่อยากมาทักที่นี่
..
อืมม
วันนี้ มองออกนอกกระจกใส
แดดจัดจ้า จริงจัง
..
เห็นไปถึงที่โน่น..
หวัดดีฮับ